Mama-life
| Innie schreef op: 15-02-2012 11:38:27 |
Hemeltjelief, nooit gedacht dat ik het er zo moeilijk mee zou hebben... Mijn grootmoeder (de moeder van mijn moeder) is al jaren ziek. We wisten al vlug dat het iets was dat niet meer zou genezen, een ziekte die steeds erger zou worden. Toch heeft ze het eigenlijk heel lang volgehouden, buiten alle verwachtingen om. Altijd thuis kunnen verzorgd worden, haar gezondheid bleef altijd relatief stabiel. Tot ze enkele weken geleden in het ziekenhuis terechtkwam. Nu blijkt een klein probleempje iets geworden te zijn dat ze niet meer kan overwinnen, ze is op. Dit was er gewoon te veel aan. Men verwacht dat het geen weken meer zal duren, misschien is het een kwestie van enkele dagen. En man, wat heb ik het er moeilijk mee. Heel vreemd eigenlijk: iedereen wist dat het ooit eens ging gebeuren, bewust contact hadden we al jaren niet meer met haar. Ik vond het zo zielig voor mijn lieve omaatje: altijd braaf in de schaduw van haar gezin geleefd, haar een leven lang opgeofferd voor anderen, en dan moet je op zo'n manier gaan. Ik maak me ook ongelofelijk zorgen over mijn familie: in de eerste plaats mijn grootvader die jarenlang in het teken van haar verzorging heeft geleefd, en straks zal achterblijven in een leeg huis. Maar ook mijn moeder, die het moeilijk heeft haar emoties te uiten en daarvoor sowieso niet terechtkan bij mijn vader, die het moeilijk heeft zijn bezorgdheid naar haar toe op een passende manier te uiten. Daarom graag een kaarsje voor mijn grootmoeder, in de hoop dat ze in haar laatste momenten geen pijn meer zal lijden en rustig mag gaan. maar ook mijn familie: ik hoop dat we hier samen zullen kunnen uitraken en een grote steun zullen kunnen zijn voor elkaar. Bedankt meiden.  |
| Quote |
| Caithy schreef op: 15-02-2012 11:42:19 |
Zorg dat jij er bent voor je moeder en neemt afscheid van je oma en laat weten dat je om haar
geeft! Praat eens met je vader! (of dat helpt weet ik natuurlijk niet) |
| Quote |
| Moontje Mv 2 Meiden schreef op: 15-02-2012 12:04:17 |
| |
| Quote |
| Juulmvjens schreef op: 15-02-2012 12:19:04 |
| |
| Quote |
| Minou schreef op: 15-02-2012 12:31:57 |
Wat zijn jullie lieve mensen, maar ook mensen die geen vule was buiten willen hangen en alles
opkroppen, geen praters, terwijl je dat wel wilt. voor je
grootmoeder, dat ze rustig mag gaan zonder pijn en in vrede. voor je
grootvader, dat hij niet in een gat valt als zijn liefhebbende vrouw wegvalt. ( het blijft hoe dan
ook onverwacht). voor je moeder,
dat zij haar emoties kwijt kan bij jou en je grootvader, dat dat geleidelijk aan zal komen ipv ieder
voor zich met zijn of haar verdriet. natuurlijk voor
jou want jij ziet dit van een afstand gebeuren en de betrokken mensen worstelen met hun emoties, jij
wilt er zijn voor hen allemaal. |
| Quote |
