Mama-life
| Suus Mv Danique schreef op: 14-02-2012 19:18:28 |
Hallo, Ik heb lang getwijfeld of ik het hier wel neer zou zetten, maar toch maar gedaan. Misschien herkennen jullie dit?! Mijn dochtertje wordt in Maart 3 jaar. Het is echt een leuk, lief meisje. Ze gaat 2 dagdelen naar de PSZ en dat gaat eigenlijk prima. Zowel op het CB en op de PSZ hebben ze gezegd dat Danique erg voor loopt. Qua doen en laten, eigenlijk met alles. Op zich geen probleem, maar ik denk dat dat haar nu gaat opbreken of zo. Ze heeft gigantische driftbuien, die zo'n 30 minuten duren. En heb alles al geprobeerd, negeren, vragen, praten, er tegenin gaan etc. Vanmiddag heb ik nog even met de juf gepraat. Ze vindt dat het heel goed gaat, maar dat ze gewoon enthousiast is en veel wil en soms nog niet kan. Zodra ik haar weer ophaal gaat de knop om. Boos, huilen, niet mee naar huis willen.... Op het moment wordt ze al driftig als we gaan aankleden, moeten afdrogen, pyjama aan, eigenlijk met alles. Ik weet dat dit ook wel de leeftijd is, maar zo erg??? Ze is ook wel een meisje met een pittig karakter, maar soms...Het doet me gewoon erg veel verdriet en ben gewoon even radeloos. Ik weet het niet meer. Heb het gevoel alsof ik het allemaal verkeerd doe  Misschien hebben jullie tips? Ik hoop ook gewoon dat het een fase is en dat ie gewoon heel snel weer voorbij is  In ieder geval bedankt voor het lezen, het lucht al een beetje op om het van me af te schrijven.... Liefs Suus |
| Quote |
| Yv schreef op: 14-02-2012 19:26:55 |
Heel herkenbaar, hier gelijk hoor. Denk dat het en een combinatie is van karakter en fase. Moet
zeggen dat nu onze odchter ouder wordt het steeds beter gaat. Ze heeft minder driftbuien en bij het
ophalen krijst ze niet meer. Was echt een fase hier... maar je weet inderdaad niet meer wat je moet
op een gegeven moment.. Wij hebben ook alles geprobeerd, meestal jhielp negeren of juist met haar gaan praten. Dan had de driftbui al wel een 15 minuten geduurt maar goed... Dus je bent niet de enige... |
| Quote |
| Ingemvmenl schreef op: 14-02-2012 19:58:49 |
Hier een jongetje van 3 jaar die ook alles op zijn manier naar zijn hand wil zetten en zo nu en dan
enorm dwars kan liggen. Bijvoorbeeld, niet zelf in bed willen gaan liggen (moet ik hem erin tillen),
niet zelf willen aan- of uitkleden, laat staan het proberen, niet willen gaan plassen voor het
slapen gaan, zijn eten niet willen opeten, niet zelf willen lopen (moet ik hem tillen.. wat dus niet
doorgaat, tenzij hij heel erg moe zou zijn of een zeer been zou hebben).. gewoon van zulke dingen.
En dan er een enorm drama van maken wanneer het anders gaat dan hij "wil" (soms roept hij ook dat
hij de deken niet over wil, of geen koekje wil o.i.d.. en als ik dan zeg dat dat prima is en het
koekje weer weg leg of de dekens af doe, dan is het krijsen geblazen dat hij dat toch wel wil...
zucht). Enorm vermoeiend zo nu en dan. Ik hoop dat het ooit over gaat  |
| Quote |
| Ingemvmenl schreef op: 14-02-2012 20:00:57 |
En inderdaad, uit de driftbui halen is vrijwel onmogelijk.. hij wil dan ook gewoon niet luisteren en
blijft schreeuwen en huilen. Dus meestal gaat hij dan even de gang op zodat zowel hij als ik even
kunnen nadenken (hij over waar hij nou eigenlijk zo'n drama van maakt en ik over hoe ik er nu weer
mee aan moet hihi) en daarna gaat het vaak wel weer en leg ik hem rustig uit dat hij een grote
jongen is van al 3 jaar en al best heel veel zelf kan... |
| Quote |
| Misbren schreef op: 14-02-2012 20:31:37 |
Hier het zelfde met een dochter van 10. Ze heeft vanaf dat ze anderhalf is al last van driftbuien. Ze is hoger dan gemiddeld begaafd maar niet hoogbegaafd. Daardoor ziet ze de wereld anders dan ik aan haar kan uitleggen. Ze is er een tikkie in doorgedraaid, normaal gaat zo'n periode dan ook wel over. Wat mijn dochter heeft weet ik nog niet, we onderzoeken haar nog steeds. Maar goed, wat je zou kunnen proberen...als ze gaat driften, laat haar dan even gaan. Let op dat ze zichzelf niet pijn doet. Laat haar driften op bv de trap of in een hoek. Op een gegeven moment hoor je aan haar wanneer ze omschakelt. Ze gaat snikken, minder hard krijsen.... Ga dan naast haar zitten en ga fluisteren. Daardoor zal ze rustigger worden. Probeer dan met haar te praten waarom ze zo boos is en dat je graag wil dat ze anders gaat doen als ze boos word door er over te praten. Zo leer je haar om te gaan op een kindvriendelijke manier met haar driftbuien. Heef veel succes, brenda |
| Quote |
| Mem89 schreef op: 14-02-2012 22:02:26 | ||
hier precies 't zelfde probleem met onze knul van 3  | ||
| Quote |
| Minou schreef op: 14-02-2012 22:15:34 |
Een ding uit je koppie zetten meis: je doet niks verkeerd!!! Ze is pas bijna 3, wil veel, lukt niet allemaal. Ze kan zich nog niet zo uitten zoals wij dat kunnen en dat frustreert enorm en bij wie an ze het beste zichzelf zijn en dus ook alles eruitgooien? Bij mama...en dan ben jij de sjaak. Ik ken het niet van Stella ( zij wordt in april 3) maar Amber heeft wel zo'n fase gehad ( maar dat kwam denk ik door de afwezigheid van papa die in Afghanistan zat). Even een  |
| Quote |
| Suus Mv Danique schreef op: 14-02-2012 22:34:16 |
Bedankt voor jullie reacties! Sorry voor jullie, maar fijn dat ik niet de enige ben  Ik laat haar inderdaad even uitrazen op de trap. Inge; Zucht...Ja dat wel/niet/wel/niet. En ook heel boos worden als je doet wat ze zeggen  Misbren; Ow, wat moet dat lastig voor jullie zijn. Mag ik vragen hoe je dat bedoelt dat zij de wereld anders ziet? En je hebt helemaal gelijk. Het huiltje veranderd dan in heel zielig snikken en huilen. Dan weet ik ook dat ik naar haartoe kan gaan en lekker knuffelen en troosten. Maar dat is echt hartverscheurend soms. Yv en Mem; laten we zeker hopen dat het snel overgaat.... Minou; dank je dan kan ik dat uit mijn hoofd zetten  Op een gegeven moment ga
je ook echt aan jezelf twijfelen. En ja, dat willen en kunnen dat is ook frustrerend. En op zich vindt ik niet erg om "Sjaak" te zijn Maar bij papa gaat
altijd alles helemaal goed Ach, en eigenlijk is het allang fijn dat ze dat niet overal doet, alleen thuis en op
school Enne; zeg het nooit hardop "Dat ken ik niet" ...hahaha Grapje hoor! |
| Quote |
| Misbren schreef op: 18-02-2012 19:04:18 |
De wereld zoals mijn dochter het ziet is zwart/wit grijs is er niet, dus als ze boos is om iets kan ik niet met ja, maar aankomen, want dat wil ze niet kennen, is te onduidelijk. Ja of nee, want met misschien kan ze niet leven. In haar wereld ben je ook met haar of tegen haar, een misverstand snapt ze niet. Is best moeilijk, maar ik kan er wel mee leven. Een buitenstaander snat haar niet, dus ik krijg ook helaas vaak boze mensen aan de deur om wat ze doet en hoe ze iets doet. Een grapje vat ze nl vaak serieus op, dus om bepaalde opmerkigen word ze erg boos. En dan gaat ze schelden en niet met de leukste woorden. Dat is de wereld van gaby, zwart of wit. |
| Quote |
| Suus Mv Danique schreef op: 19-02-2012 21:06:56 |
Misbren; bedankt voor je uitleg. Ik kan me voorstellen dat het best moeilijk is voor jullie. Maar
jullie kennen haar natuurlijk het beste. Dan kun je er ook beter/goed mee omgaan. Jammer dan van die boze reacties, Gaby kan er toch niks aan doen. Ach en sommige mensen....zucht..... Ik stond van de week in de winkel bij de kassa. Danique wilde (weer) niet mee. En er stond een vrouw mij gewoon uit te lachen  ....Ik voelde me zo rot, maar heb gevraagd of ze het allemaal zo lachwekkend vondt, maar
toen zei ze niks meer
Normaal ben ik niet zo hoor, maar had het even helemaal gehad. Daarom zeg ik...sommige mensen... |
| Quote |
Mem Fan Milan
(07-11-2008) & Yanou (01-06-2012) 