Mama-life
| Patricia2211 schreef op: 14-02-2012 09:46:13 |
hoi meiden. ik ben nu bijna 35 weken zwanger en de bevalling komt dus in zicht. nu hebben we nog een dochter van net 3 jaar. in principe kan ze opgevangen worden als de bevalling begint, geen probleem. maar nu zouden we, en vooral mijn vriend, graag willen dat ze bij de bevalling is. de reden, dat ze ziet dat het "eigen" is. maarja, wie weet wanneer de bevalling begint, overdags, snachts. vooral het idee dat het ook snachts kan gebeuren (was bij de 1e ook) brengt me weer in twijfel... natuurlijk stel dat we haar dus echt meenemen, en het mocht niet werken, dat ze vervelend gaat doen of er ineens niet meer bij wil zijn dan kan ze alsnog naar de oppas gebracht worden, maar lijkt me wel mooi als ze erbij kan zijn. hebben jullie ervaring met de aanwezigheid van jullie eerste kind bij een 2e bevalling? ik beval overigens in het ziekenhuis, zou dat dan wel mogen? alle voors en tegens zijn welkom  liefs patricia |
| Quote |
| schreef op: 14-02-2012 09:52:57 |
Ik heb geen ervaring met een aanwezig kind bij de bevalling, en ik moet er ook niet aan denken
eerlijk gezegt. Ik zou constant bezig zijn om mijn kind in de gaten te houden en op te passen met hoe ik mij moet gedragen dan met de bevalling zelf denk ik. Heb laatst een filmpje gezien van een vrouw met een bad bevalling, en alles om haar heen deed gewoon zijn eigen ding, ook de kids hihi vond dat wel grappig om te zien. |
| Quote |
| Sabina Mv Milou En R avi schreef op: 14-02-2012 09:56:09 |
Oh ik zou het niet doen, voor je eigen rust. Net wat Picca zegt. Ik zou zelf heel onrustig zijn als Milou er straks bij is... |
| Quote |
| Ivy schreef op: 14-02-2012 09:57:50 |
Mijn tante heeft haar kinderen ook altijd bij de bevallingen laten blijven en dat ging altijd goed.
Mijn tante had wel 5 thuisbevallingen en haar kraamverzorgster was haar beste vriendin. Als je bevalling helemaal naar wens verloopt, kan het een hele mooie ervaring zijn voor je andere kindje. Maar wat als er toch iets misgaat? Zou ze dan niet heel erg schrikken? Ik heb ook geen idee of het mag in het ziekenhuis. Misschien wel als er bijv. nog een oma meegaat die voor je kindje kan zorgen als er iets zou gebeuren? Ik denk dat je dochtertje zo gauw ze jullie baby ziet, dat kindje echt toch meteen als ''eigen'' zal zien, hoor. Tenminste, zo was het hier steeds als er een kindje geboren werd. |
| Quote |
| Meelezer schreef op: 14-02-2012 09:59:03 |
Persoonlijk zou ik het niet doen. Ik heb een hele pittige bevalling gehad en zou echt niet willen dat mijn kind dat mee zou krijgen. Als het moeilijk is, gaat of wordt, je kind krijgt dat wel mee. Dan kun je je kind wel naar de oppas doen, maar die heeft jou dan wel in pijn, angst of iets anders....vul maar in...gezien. Ik zou daar dus persoonlijk niet voor kiezen. Je vroeg om voor- en tegens... Dat zou dus mijn tegen zijn. Ik zouniet eens een voor hebben, mede omdat ik weet dat mijn kind zich dan zorgen over mij gaat maken, ik weer over hem en dat dat dan niet bevoordelijk zou zijn om te bevallen. Ik hoop dat je ook een aantal positieve meningen gaat krijgen. Verder wens ik je heel veel succes met de laatste loodjes! |
| Quote |
| Anne Mv 3 schreef op: 14-02-2012 10:01:15 |
Persoonlijk zou ik er bij een ziekenhuis bevalling niet voor kiezen om een kind erbij laten zijn. Thuis kan je kind gaan en staan waar het wil, en als je kind het heftig vind kan het makkelijk een veilige plek zoeken of afgeleid worden met speelgoed o.i.d. Je kind kan dan bij wijze van spreken in een hoekje zitten spelen, zodat ze wel de sfeer mee maakt maar niet heel erg betrokken is bij wat er allemaal gebeurd. In het ziekenhuis is het niet 'eigen' en de omgeving kan voor een kind heftig overkomen! Een bevalling is een heftige gebeurtenis, ik vind dat een kind ruimte moet hebben om (ongemerkt) weg te gaan. |
| Quote |
| Anne Mv 3 schreef op: 14-02-2012 10:03:45 |
Nog een toevoeging: onze kinderen zijn niet bij de bevallingen geweest en vanaf het eerste moment
dat ze hun nieuwe broertje zagen was het ook eigen. Nadat de tweede was geboren kon de oudste 'm pas na een week zien (i.v.m. ziekenhuisopname baby en ziekte van de oudste mocht ze niet op bezoek) maar dit is ook vanaf het moment dat ze elkaar zagen heel erg goed gegaan! |
| Quote |
| Son schreef op: 14-02-2012 10:04:37 |
Wij hebben er ook aan zitten denken om onze dochter bij de bevalling te laten. Ze was alleen al
bijna 9. Uiteindelijk na overleg en ervaringen besloten om het niet te doen. En achteraf...oh man,
wat was ik blij dat ze er niet bij was. Het was door inleiding een hele snelle zware geweest en ik had me door haar aanwezigheid denk ik niet 100 procent kunnen geven. Ik zou het dus ook niet doen. Ik vind 3 ook wel heel erg jong hoor. Je kan nog niet goed uitleggen wat er gebeurd. Maar als je het wel doet, zorg dat er iemand is die haar kan helpen, als ze bijvoorbeeld bang wordt of weg wil. Misschien oma of zo, die met haar tv kan kijken of zo. O |
| Quote |
| Patricia2211 schreef op: 14-02-2012 10:05:03 |
voor mezelf zou het niet uitmaken of ze erbij is, qua rust dan en hoe ik me moet gedragen. ik zit
meer met het idee van wat als ze ineens niet meer erbij wil zijn, dan zou er dus iemand eventjes
wegmoeten om haar weg te brengen. zoieso gaat mijn vriend mee, en mijn schoonzusje wil ik ook vragen, die is er bij de eerste ook bijgeweest.(heeft ook al aangegeven dat ze er weer bij wou zijn als wij dat goedvinden) en onze dochter hangt nogal aan mijn schoonzus, dus zou denk ik alleen maar een voordeel zijn dan. ik denk dat ik het zoieso even ga vragen als ik op controle moet, de 22e. of het eventueel zou mogen. -danielle- ik heb bij een vriendin van me gezien dat haar dochter juist elke keer zei dat de baby terug moest naar zijn eigen mama,en ook veel boos werd daardoor. vandaar ook dat we haar zoveel mogelijk overal bij willen betrekken. nog meer ervaringen en meningen zijn welkom liefs patricia |
| Quote |
| Son schreef op: 14-02-2012 10:08:03 |
ook al zou ze de bevalling meemaken, ze beseft dan net zo goed (of niet juist) dat het kindje er wel
of niet bij hoort. Als ze met opmerkingen zou komen dat de baby weer weg moet, dan zal ze dat ook doen als ze het geboren heeft zien worden....... Ze zal uiteindelijk niet beter weten dan dat de baby er bij hoort. Is allemaal heel normaal en gezond gedrag. Ik zou dat niet echt een goede reden vinden om mijn peuter bij de geboorte te laten zijn. |
| Quote |
| Nina1 schreef op: 14-02-2012 10:13:33 |
ik vind 3 jaar heel erg jong om bij een bevalling aanwezig te zijn. helemaal in het ziekenhuis. stel er gebeurd iets, want je weet nooit hoe een bevalling verloopt, en jij moet plots naar de ok oid of je krijgt een hele erg bloeding....jouw kind krijgt dat allemaal mee! nu zeg je wel het maakt me niet uit, maar barende vrouwen kunnen heel onvoorspelbaar reageren, dingen zeggen die je van jezelf nooit verwacht zou hebben. zo heb ik echt mijn man lopen afsnauwen omdat hij zei dat ie kramp in zijn been had en even anders moest gaan staan(terwijl ik persweeen had!) men wat was ik pissig toen. hij moet het nu af en toe nog horen! haha maar dat kinderen jaloers reageren op hun nieuwe broertje of zusje is heel logisch hoor. voor hun is het ook een verandering. altijd alleen met papa en mama geweest, altijd al hun aandacht, en nu moet ze het delen. en dat is niet leuk, nee natuurlijk niet. maar heus het gaat over. het is een enorme verandering in een kinderleven. hier was het zelfs zo dat de oudst de jongste steeds kneep. heel vervelend, maar ik begreep het wel (wel straf voro gehad natuurlijk!) maar met een paar dagen was dat over. dus nee ik zou niet je kind meenemen naar de bevalling, je weet ook niet hoe ze gaat reageren op jouw pijn en kreunen ed...een bevalling is heftig hoor voor zo'n uk! |
| Quote |
| Nina1 schreef op: 14-02-2012 10:14:39 |
trouwens niet alleen voor een uk!! ook volwassenen kunnen het als heftig ervaren. |
| Quote |
| Caithy schreef op: 14-02-2012 10:20:04 |
Hoe kan een kind van 3 beseffen dat mama die auw roept of gilt van de pijn dat dat 'niet'erg is, ze
niet bang wordt? Die kan zo'n ervaring toch niet plaatsen? De tijd na de bevalling, dus samen aandacht, betrekken erbij en dan is er nog de persoonlijkheid van de kind, dat is niet te peilen! |
| Quote |
| Anne Mv 3 schreef op: 14-02-2012 10:24:19 |
Onze oudste was 3,5 jaar toen de tweede werd geboren. Zoals ik net al schreef duurde het bijna een
week voor ze hem kon zien. Contact tussen die twee ging vanaf het eerste moment dat ze hem zag heel
goed! Ze vroeg wel meer aandacht van ons, maar dat is logisch! We hebben haar zoveel mogelijk overal
bij betrokken. Bij het voeden zat ze lekker tegen me aan, samen dvd-tje kijken of boekjes lezen. Ik
denk dat het inderdaad belangrijker is hoe papa en mama na de bevalling reageren naar de oudste dan
het meemaken van de bevalling. |
| Quote |
| Ivy schreef op: 14-02-2012 11:01:33 | ||
Als je dat van nabij meemaakt, is het logisch dat je daar bang voor bent. Ik weet niet of zoiets alleen van de ouders afhangt, maar ik denk dat als jullie als ouders het gewoon ook heel vanzelfsprekend vinden dat je baby erbij hoort en je je dochtertje niet alleen bij alles betrekt, maar haar ook wat extra aandacht geeft, dat het waarschijnlijk wel goed zal gaan. Wat leuk is, is een cadeautje aan je kindje geven als de baby er is en omdat je een dochtertje hebt, is het misschien een idee om haar een pop te geven, zodat zij ook ''haar'' baby kan verschonen als jij de baby verschoont enzo. En haar natuurlijk laten helpen. Vonden de meisjes, trouwens ook de jongens, altijd erg leuk. | ||
| Quote |
| Patricia2211 schreef op: 14-02-2012 11:22:27 |
denk dat ik er toch nog maar eens met mijn vriend goed voor moet gaan zitten, en even goed moeten
overleggen wat nu de voor en nadelen zijn. voor degene die het niet zouden doen, zo dacht ik eerst ook toen hij het voorstelde, ik zei al ga weg gek, dat kan toch nooit goed gaan  maar nu denk ik wel
steeds meer vanuit de andere kant, het zou wel mooi zijn, als ze het zelf ook wil op dat moment dan
he.danielle, poppen doet ze totaal niets mee, ja 1tje wel, die ligt bij haar op bed, maar verder.... ze vind het nu wel heel leuk om mee op de babykamer te kijken enzo, dan zegt ze ook bedja van baby, en andere dingetjes. ze glunderd dan ook helemaal. zoieso krijgt ze van mij ook een paar kleinecadeautjes als de baby is geboren, puur omdat ik weet dat als ze in de kraamtijd alleen de baby cadeautjes ziet krijgen dat ze jaloers word. dus heb voor haar ook wat kleertjes gehaald, en een pyamatje, zodat ze niet het gevoel krijgt er niet bij te horen. en idd wat jij ook zegt annemv3, met voeden lekker erbij zitten, meehelpen met in badje doen enzo ga ik zoieso doen, maar ook zeer zeker samen momentjes met zijn 2tjes, zodat ze niet het gevoel krijgt dat ze niet belangrijk meer is op dat moment. tuurlijk is dat ook niet zo, maar zo kunnen ze wel denken als de baby even veel aandacht krijgt. we gaan er nog eens goed over nadenken, en zoieso voor het geval dat even navragen in het ziekenhuis. liefs patricia |
| Quote |
| Suus schreef op: 14-02-2012 11:25:08 |
Ik zou dit persoonlijk echt niet doen, een bevalling is best heftig en je kan niet echt plannen hoe
het loopt. Het risico dat het traumatisch is voor zo'n ukkie zou mij echt veel te groot zijn. Ik
denk ook dat ze er eigenlijk niks aan heeft om er bij te zijn. |
| Quote |
| Nina1 schreef op: 14-02-2012 12:59:59 |
dat brengt mij ook eigenlijk bij de vraag: wat is de meerwaarde voor haar dat ze bij de bevalling
is? en wat is de meerwaarde voor jullie? zij zal het eigenlijk niet snappen. is ze te jong voor. en voor jullie: tuurlijk zou het fijn zijn als ze erbij is voor je gevoel. je gezin helemaal bij elkaar, de eerste bijzondere ontmoeting met elkaar. maar die kun je ook maken als de baby er eenmaal is en zij als eerste op bezoek mag komen. laat je man haar ophalen bij haar opa en oma en als ze in het ziekenhuis is laat iedereen dan weggaan zodat jullie dan even tijd met zijn 4-ren hebben. zo hebben wij het ook gedaan. was erg mooi en bijzonder. had het geluk dat ik eerst alleen lag en de hele middag tijd aan mijn oudste kon besteden samen met zijn babybroertje. |
| Quote |
| Fruitsalade schreef op: 14-02-2012 13:05:47 |
Ik zou het zeker niet doen! Wat begrijpt jou dochter er van? Daarnaast het doet helse pijn en wil jij je dochter mee laten maken wat een pijn haar moeder heeft? Kind raakt misschien helemaal in paniek als ze jou vertrokken gezicht ziet. Daarnaast kan je een bevalling nooit goed plannen, je weet nooit hoe het loopt, stel dat het niet goed gaat met jou of de baby en er ineens spoed moet zijn, raakt ze helemaal in paniek. Nee hoor, ik zou het echt niet doen |
| Quote |
| Jantjemv3 schreef op: 14-02-2012 13:12:10 |
Ik zou het ook niet zo snel doen. Wat als je dochtertje ziet dat jij pijn hebt? Dan kan zij dat
koppelen aan de baby: 'de baby doet mama pijn'. Dat lijkt mij eerder slecht voor het
hechtingsproces. En ook traumatisch. Volgens mij staat of valt het hechten met goede begeleiding van je dochtertje. Dus: vooral de baby niet aan haar opdringen,maar wel (als ze wilt) mee laten helpen met bijv. verschonen. een-op-een dingen met haar blijven doen, veel persoonlijke aandacht. De baby een 'kadootje' laten meenemen. De baby ook eens laten huilen of wegleggen wanneer zij bijvoorbeeld 'klaar' is op de wc of wanneer zij iets nodig heeft. En vooral veel knuffelen, met haar alleen en samen met de baby erbij. Zo hebben wij het gedaan en dat ging goed. Nu maar hopen dat het voor de volgende weer zo werkt (moet nog 9 weken). Scces met beslissen! |
| Quote |
| Ano schreef op: 14-02-2012 14:52:28 |
Ik zou het niet doen. Behalve dat je niet weet hoe je bevalling gaat verlopen (kan zomaar ineens
spoed worden) en hoe lang het gaat duren is het voor een kind van die leeftijd niet echt leuk in het
ziekenhuis. Ik ben ook in het ziekenhuis bevallen en moest ivm met keizersnede nog 3 dagen daar
blijven. Mijn dochter was toen ook 3 jaar en de eerst keer dat zij haar broertje zag was natuurlijk een heel mooi moment maar toch is het voor die kleintjes allemaal een beetje raar en onwerkelijk. In die dagen kwam ze een aantal keer op visite maar zij vond het erg saai in het ziekenhuis en wilde altijd al heel snel weer naar huis. Mama die maar wat in bed lag en zo'n klein wurmpje ernaast haha. Ik had me dat ook anders voorgesteld omdat mijn dochter over het algemeen echt een heel begripvol, rustig en lief kind was en is. Maar in die ziekenhuiskamer was ze echt ongedurig. Mijn vriend kwam daarom ook meestal gewoon alleen naar ons toe en zij bleef lekker bij oma en opa. Als je ook nog eens moet bevallen lijkt het me helemaal verschrikkelijk als je kindje van 3 erbij is. Thuis kan ik me wel iets bij voorstellen omdat het kind dan in zijn/haar eigen omgeving is en ook gewoon lekker beneden kan spelen ofzo. Maar in het ziekenhuis zou ik het niet doen. |
| Quote |
| Sabje Mv Jm En ?? schreef op: 14-02-2012 15:04:09 |
Ik zou het niet doen,ik ben 3,5 week geleden bevallen. En daar had mijn dochter echt niet bij moeten zijn hoor,niemand trouwens Zo erg en heftig dat het was. De bevalling van mijn dochter was echt super en die zou ik zo over doen, maar die van mijn zoontje echt niet. Ze zijn zelfs bang geweest dat ik het geen plekje kon geven. Je weet nooit hoe je bevalling gaat worden,ik dacht ook dat doe ik wel weer even. Nou even was het,maar voor de rest was het gewoon een hel,en ik heb me verschikkelijk misdragen en gekke dingen gedaan en gezegd. Als daar iemand bij was geweest,dan hadden ze en trauma gehad. Mijn man huilt nooit maar die is een paar uur later bij en vriend geweest om te praten en een potje te huilen zo erg vond ie het. Doe je kind het niet aan,je weet niet hoe het gaat lopen, Ze kan ook een afkeer krijgen van de baby,want de baby heeft mama pijn gedaan. |
| Quote |
| Angelique schreef op: 14-02-2012 15:09:51 |
mijn zoon was 3 toen ik beviel en never niet dat ik hem erbij had willen hebben hoor vond veel
fijner om alle aandacht voor de bevalling te hebben hij vind zh prachtig omdat ie er voor mama al vaak geweets is maar dat zou dan groot feest worden verder snpt zon kind toch niet waarom mama pijn heeft moet er zelf ok niet aan denken om mijn eigen zus/broer geboren te zien worden ofzo veel bloed viezigheid enz enz hij heeft geen sec gezegt ga terug naar mama maar dnek dat vooral met voorbereiding te maken heeft en als het gebeurd het zei zo maar denk niet dat je dat voorkomt door haar in mama s ellende mee te slpen voorkomt |
| Quote |
| Mvi schreef op: 14-02-2012 21:07:24 |
voor een kind lijkt het me doodeng om mama in zo'n houding met bloed en pijn en kreunen en steunen
en weet ik het al niet te zien, ook al lijkt het je zelf een prachtige ervaring, kun je dat een kind
van 3 toch niet aan doen? Die snapt toch niet waar baby's vandaan komen? Vraag me af of ze dat in
het zoekenhuis goed vinden hoor, lijkt me niet. Dus ik zeg, niet doen! |
| Quote |
| Blauwtje schreef op: 14-02-2012 21:13:00 |
nee ik zou het niet doen. Het lijkt me eerder juist niet goed voor een kindje zo jong, om dat te
moeten meemaken. Dat het eigen is, krijgt ze nu al vast mee, ze weet dat de baby in je buik zit en dat ze een broertje of zusje krijgt neem ik aan. Ik denk echt niet dat een kindje daarvoor bij een bevalling aanwezig hoeft te zijn. Zolang je haar maar direct erbij betrekt als het kindje geboren is. Wij lieten de oudste  het pasgeboren
kindje een kadootje geven, zelf kregen ze ook iets, zodat ze het gevoel kregen dat ze niet vergeten
werden. Ze mochten meehelpen met badderen, voeden enz enz..Dus ik zeg ook, nee niet doen. Succes alvast met de aankomende bevalling! |
| Quote |
| Nina_mv_owen_en_quin n schreef op: 14-02-2012 21:14:25 |
Ik zou het ook absoluut niet doen! het lijkt me echt traumatisch voor zo'n jong kind. En lijkt het
mij ook eng voor zo'n kind om haar moeder zo te zien. Zou jij erbij willen zijn als iemand waarvan
jij houdt pijn heeft en kreunt/gilt en bloedt terwijl je ziet dat niemand haar/hem helpt zelfs papa
niet? Ze kan het verband echt niet leggen dat het een blijde gebeurtenis is. |
| Quote |
| Dan schreef op: 14-02-2012 21:18:56 |
Zou er absoluut niet voor kiezen! Ik denk dat een kind van die leeftijd een bevalling als
traumatisch kan ervaren. Ook zou het kunnen zijn dat ze de baby gaat koppelen aan de pijn die mama
heeft gehad en juist daardoor de baby helemaal niet leuk vind. |
| Quote |
| Mafkees schreef op: 14-02-2012 21:23:22 |
ik zou het nooooit doen! mijn oudste was ruim 3,5 toen zijn broertje geboren werd. mijn partner kon het al amper handelen dat ik zoveel pijn had, een 3jarige kan dat al helemaal niet plaatsen. lijkt mij juist niet goed om te zien voor je kind dat je veel pijn hebt, zij kan denken dat de baby dit veroorzaakt! er zijn vele andere manieren om haar te betrekken bij het hele gebeuren. boekjes lezen, helpen aankleden, in bad doen, vasthouden. mama blijft mama en daar kun je wat aan doen. leg de baby weg en geef je dochter haar plek op schoot. spring niet gelijk op als baby huilt, geef je dochter genoeg aandacht etc. er zijn grenzen om je kind bij te betrekken, bij de bevalling vind ik persoonlijk echt heel ver gaan. ik neem aan dat ze er ook niet bij was toen haar broertje of zusje gemaakt is? |
| Quote |
| Deborah Mv Priscilla ,levi,stan schreef op: 14-02-2012 21:27:35 |
Lijkt mij vreselijk irritant. Ik beval niet makkelijk. En ik kan niemand weerstaan wanneer ik weeen heb. Kan ook nog erg traumatisch zijn. Want stel dat het niet makkelijk verloopt. Hoe maak je dat wijs aan je dochter. Zo opeens de kamer uit trekken? |
| Quote |
Mem Fan Milan
(07-11-2008) & Yanou (01-06-2012) 
