Paniekaanval?

Gisteren ging mijn dochter weer naar Atletiek, na de periode van 1 week vakantie en een blessureperiode van 2 weken daarvoor...

Liep met haar naar de kantine, het regende, en liet haar daar achter met de mededeling dat ze even op moest letten wanneer de training begon dat ze dan naar buiten zou gaan... prima...pakte zich een stripboek en ging lezen..
Ik sta buiten en ze komt zo hard naar buiten gerend voor een knuffel dat ze me in een plas water duwt (achteraf hilarisch natuurlijk, mama languit op de grond)
Dikke knuffel gegeven en ze ging weer naar binnen... met dat ik bijna bij de auto ben komt zebewust hysterisch huilend naar me toe...ze kreeg een raar gevoel in dr buik, vond het eng, ging me missen.

Samen naar 1 vd trainsters gelopen, uitgelegd wat er aan de hand was, deze pakte het goed op en liet haar helpen het parcours klaar te zetten en zei haar dat ze de hele tijd bij dr zou blijven en als er wat was, zij er voor mijn dochter zou zijn...

Toen.ik haar ophaalde heb ik eerst van een afstandje gekeken.... kind genoot op en top, altijd gedaan, ze vind atletiek echt heerlijk... en toen ik dichterbij kwam en ze me zag veranderde dat snoetje weer...

Ik train op de zaterdagen altijd.mee dus ben ik in de buurt. Alleen de woensdagen ben ik er niet bij. Nooit gedaan ook.

Toen ik vroeg waarom ze zich zo voelde, kon ze geen antwoord geven..
Atletiek was leuk, de vriendjes.en vriendinnetjes op atletiek ook op school gaat het ook goed...(al heeft ze gisteren definitief te horen gekregen dat ze begin volgend schooljaar getest gaat worden op dyslexie)

Ze gaf aan niet lekker in dr velletje te zitten. En ze had het idee dat er iemand bij dr op dr slaapkamer zat...heeft ze al eerder verteld..
Heb dr gezegd dat als er iemand zit dit opa of oma is, of de oude bewoonster van dit huis en dat die er dan zijn om goed op dr te letten omdat ze van haar houden. En als ze het eng vind ze gewoon moet vragen of diegene weg wilt gaan...

Maar ik maak me toch zorgen.
Ze is normaal een echte spring in het veld, zorgeloos, flapuit..

Iemans tips?

Thnx, heb haar aangegeven dat ik er voor haar ben en we hebbenzijn aafgesproken s avonds nog even samen te praten als iedereen in bed ligt. En idd ik wil haar ook niet teveel pamperen want dan gaat het alleen maar moeilijker worden.
Bedankt voor je advies!

Quote Zijlijn:

Het deel wat je schrijft van iemand op haar kamer..ik weet niet  hoe ik daarmee om zou gaan.

Daar ben.ik zelf redelijk "nuchter" in, heb het zelf 2 keer meegemaakt dat ik mijn moeder echt zag (mijn dochter heeft alleen het gevoel dat er iemand is) ik geloofde nooi dat zoiets bestond... op advies van.iemand heb ik mijn moeder gevraagd weg te gaan omdat  ik er niet aan toe was en.het eng vond....heb haar ook nooit meer gezien..
Dus heb haar hetzelfde advies gegeven.