Alweer 10 jaar

Vandaag is het alweer 10 jaar geleden dat ik je voor het laatst gesproken heb.
Je belde ons op om te zeggen dat de dokter eraan kwam, de pijn was weer heftig.
Als de dokter weg was zou je terug bellen, om 21:30 uur belde je ook terug.
De morfine waar je eigenlijk niet goed tegen kon wilde hij toch nog een keer proberen.
Ik vroeg 3 keer zal ik langs komen, maar dat mocht echt niet, het was al laat en je ging naar bed toe.
Ik zei dat ik de volgende dag rond een uur of 9 naar je toe zou komen, dat was goed.
Het laatste wat je tegen me zei was, doe .... de groeten van me.
Iets wat je normaal nooit zei aan de telefoon.
's nachts om 12:30 uur ging de telefoon, het was papa met de vraag, wil je even komen ik krijg je moeder niet wakker en ik heb de dokter al gebeld.
We dachten eerst dat het weer van de morfine kwam, maar eenmaal binnen zag .... al dat het niet goed was.
We hebben je van het bed gehaald en .... heeft je nog geprobeerd te reanimeren, wat achteraf gezien ooit meer gelukt zou zijn, je was immers al rond 22:30 uur overleden.

Nu 10 jaar later is je oudste kleinzoon ( die je helaas nooit heb mogen leren kennen) verdrietig.
Mama nu is het valentijnsdag en omdat ik buikgriep heb kan ik niet naar school.
En nu kan ik mijn vriendinnetje niet haar valentijnskadootje geven.
Ik begin te huilen, en hij zegt niet huilen ik geef het wel als ik weer beter ben.
Het jochie weet niet dat ik huil omdat ik je zo mis, ik ga hem dat ook even niet zeggen.
Hij is zelf al verdrietig vanwegen het kadootje.
Mijn pijn komt op de 2e plaats vandaag, je kleinzoon komt op de eerste plaats, met zijn verdriet.

Lieve mama ik zal je nooit vergeten !!!

Dank je wel allemaal, jullie lieve woorden doen me heel goed.
Ik mis haar echt heel erg.



Voor jou lieve mama.

Quote Beibi:

Moeilijk h�? Heel veel sterkte vandaag, het gemis lijkt soms alleen maar groter na verloop van jaren. Voor je mama

Ik hoor zo vaak dat je eraan gaat ''wennen'' en dat je het een plekje gaat geven.
Maar ik merk gewoon dat sinds we kinderen hebben het gemis inderdaad erger wordt.
Mijn oudste zoontje van 7 jaar begint steeds meer naar zijn oma's -schoonmoeder is ook overleden- gaat vragen.
Soms zit hij naar buiten te kijken en begint dan te zwaaien, en zegt dan mama ik zwaai even naar me oma's.
Op die momenten heb ik het dan echt slecht.

Hij was net wel blij toen ik de jongste naar school had gebracht, ik kreeg een kaartje mee van zijn vriendinnetje.
Nu zegt hij al de hele ochtend, dat ik de roos -linnen- zometeen aan haar moet geven.
Dan smelt je toch weer, ook al is het een rot dag voor me.

@kyla Gefeliciteerd met je zoon, ik hoop dat je toch een beetje in de feeststemming kan komen.

Angelique ik sluit me helemaal bij je aan.

Ik wil ook even een kaarsje voor jullie branden.
En voor alle anderen die een dierbaren moeten missen !!