fulltime werken

Ik werk 40+ (ondernemer, ´s middags flexibeler). Vooral in het begin vond ik het erg moeilijk, maar nu gaat het OK.
De taken in huis zijn opnieuw verdeeld en op vrijdagavond begin ik met de planning van de week erop. Hierin staan de activiteiten van ons/kinderen en wat er wordt gegeten. Op zaterdagochtend worden de boodschappen gehaald én worden deze menu´s voor zover mogelijk voorbereidt. Ook moet de wasmachine op vrijdagavond én zaterdag draaien omdat we hier anders ´in de knoop´ komen en is het zomaar weer maandag.

 Ja ik werk fulltime, 36-40 uur per week (heb contract van 38 uur, maar heb eens in de twee weken een middag vrij, dus ene week 36 uur en andere week 40). Moet er wel bijzeggen dat ik steeds meer uren ben gaan werken naarmate de kinderen ouder werden. Huishouden kan er prima naast (avonden of weekend), maar de kinderen helpen ook wel mee in huis.

Huishouden lijkt me niet zo'n probleem. Desnoods vraag je iemand om wat uren te nemen.
Mijn kinderen zijn een obstakel om meer te werken.
Als ik werk onder schooltijden kan ik 20 uur werken. Ik zie wel een toekomst met grotere kinderen met meer werkuren.
Maar elk uur dat ik nu meer zou gaan werken is een uur extra opvang voor mijn kinderen. Ik hou aan die uren weinig over, want kinderopvangstoeslag wordt over beider inkomen berekent en ik heb 4 kinderen dus dat telt op. En ondertussen betaal ik dan ook nog eens meer belasting.Dus voor mij heeft het echt geen zin. Dan zou je het moeten doen omdat je je droombaan kunt doen.

Ik werk 36 uur. Wel minimaal de helft van de tijd thuis, net als mijn man en ik heb een hulp voor de grote klussen in huis. Het is een geregel, maar ik vind het in mijn situatie goed te doen. Kinderen zij als iets groter. Qua werk ervaar ik het absoluut als een voordeel om meer te werken. Je bent overal veel meer bij betrokken en bent meer op de hoogte van de laatste gebeurtenissen. Met parttime werken had ik vaak het gevoel achter de feiten aan te lopen.

Ik werk ook voltijd, meer dan 40 uur maar wel 1 middag per week vrij. Maar ik kan dat doen doordat mijn man thuis veel doet. Als hij dat niet zou doen, had ik denk ik geen carrière kunnen maken en had ik ervoor gekozen om minder te werken. Mijn man doet minstens evenveel in het huishouden als ik. Enige dat ik zelf wil doen is de was. Als mijn man dat doet eindigt het in proppen in de kasten.

Ik ben echt heel gelukkig met een man als die van mij, die het heel normaal vindt om naast zijn werk ook zijn steentje bij te dragen en twee middagen thuis is voor de kinderen waardoor ze maar 2 middagen naar de BSO gaan. Ik zie dat niet veel om me heen, meestal komt het toch allemaal op vrouwen neer. Enige dat mijn man niet kan (naast de was) is de haren van mijn dochter kammen en in een fatsoenlijke staart doen. Gelukkig kan ze dat bijna zelf .

Dus: ik vind voltijd werken prima te doen, maar dan wel omdat mijn man en ik het samen verdelen.

Hier wel de wil, maar niet de mogelijkheid. Man door de week intern en kinderen die ikmbv nietbin de avonden zomaar alleen kan laten als ik het werk zou doen wat ik graag zou willen...dus ooit..ooit...

---

mama van Amber 22-05-2006 en Stella 02-04-2009

En nee wil niet iemand in huis

---

mama van Amber 22-05-2006 en Stella 02-04-2009

En wat voor werk zou je willen doen ?

ik werk in theorie 36 uur per week. Sommige weken wat meer, andere weken wat minder.
Sowieso is het in België standaard dat ook vrouwen 4à 5 dagen per week werken, dus wij weten vaak niet beter

Maar hierdoor vind ik het allemaal goed te doen:

- Mijn man werkt ook fulltime, maar kan heel vaak van thuis werken. Hij brengt de zoon meestal naar school
- Mijn werkgever is heel begripvol en flexibel. Als het past in mijn agenda, kan ik wat later beginnen, vroeger stoppen of van thuis uit werken
- Ik heb erg veel hulp van mijn moeder. Zij strijkt voor ons, en haalt de zoon op van school. En niet omdat het van ons 'moet'. Ze heeft maar één kleinkind en stond zelf te springen om hem zo vaak te zien.
- Ik heb 4 uur per week een hulp in het huishouden
- Wij kiezen bewust voor één kind. Met meer kinderen zou het waarschijnlijk minder haalbaar zijn om voltijds te werken

Ik vind het altijd knap als ik hoor dat iemand zoveel werkt en dan ooknog thuis alles op de rit heeft. 

Ikzelf werk 26 uur, en vind dat voor mij meeeeer dan genoeg. Zelfs dan heb ik nog een werkster voor 3 uur per week. 

Maar dan heb ik de woensdagmiddag ook echt compleet leeg voor de kinderen. Geen wasje draaien, geen stofzuiger pakken, helemaal niks. 
Alleen koken. Maar meestal mogen de kinderen wat uitkiezen en koken we samen. 

Meer werken zou ik niet kunnen en willen. Voor mijn gevoel staat mijn gezin dan niet op 1, maar werk en carrière maken. 
Maar dat is persoonlijk. Ik vind het knap dat iemand het wel kan. 

@to. 
Fulltime medicijnen inpakken?? Pffff.... weet je het zeker dat je daar zoveel met je gezin voor op wilt geven?
klinkt nou niet echt als een droombaan hihi. Maar misschien is het dat voor jou wel hoor. 
Tips van de meiden hierboven genoeg. Dus go for it zou ik zeggen!

---

groetjes D.ebby, mama van N.ora en F.iene "Life is not about waiting for the storm to pass, its about learning how to dance in the rain."

1. Innie, kinderen gaan in België ook eerder en meer uren naar school. Dat maakt enorm veel uit in behoefte aan opvang. 

Moortje,ik zou vooral eens goed doorrekenen of het voor jou zin heeft om voltijds te werken als je rekening houdt met netto loon( niet bruto) en kost van eventuele opvang. 

Was even nieuwsgierig en heb net gegoogled. Kwam ook een vacature tegen als inpakker met werktijden van 7 -15:30. Kijk als je partner dan in de ochtend thuis kan zijn, ben je natuurlijk alweer opvang tijd nodig. 

Debbel hier ook hier, ik werk ook parttime en vind dat met alles best druk.


Ik werk onregelmatig de ene week meer uren en de andere minder.
Alle diensten dag, nacht, avond en weekenden.

Ik zou best meer willen werken, 32 uur lijkt mij prima te doen als ik vaste dagen zou hebben bv ma-dins-don en vrijdag heerlijk lijkt mij dat.
Maar helaas kan dat niet met mijn werk.
Familie woont niet in de buurt dus mijn man en ik moeten het echt met zijn 2-tjes doen.
Deze week heeft mijn man vakantie dus heb er na morgen 32 uur opzitten volgende week werk ik 24 uur en de week erop 16 uur, wisselt dus heel erg.

Fulltime werken zou voor mij betekenen meer avonddiensten en nachtdiensten en daar ben ik klaar mee.
Mijn meiden balen ervan dat ik juist op de momenten weg ben als iedereen vrij is en ik ook.
Toen ze klein waren was het ideaal maar nu ze allemaal op school zitten is het heel ongezellig

Ik heb echt respect voor diegene die fulltime werken en alles thuis goed geregeld hebben. Ik zou het zelf echt niet kunnen. Ik werk 19 uur, ik heb 3 kinderen en ben wel de vakanties vrij. Ik ben iemand die best wat tijd voor zichzelf nodig heeft. Ga ik aan 1 stuk door dan krijg ik snel hoofdpijn en raak ik echt oververmoeid. Dat komt dan wel weer doordat ik me voor meer dan 100% geef op mijn werk   

Haha, ik zou nooit durven beweren dat ik mijn huishouden mooi op de rit heb  integendeel eerder...

Eigenlijk is het enorm tegenstrijdig, als je erover nadenkt... Vrouwen hebben honderd jaar gevochten tegen het verplichte "vrouw-aan-de-haard" beeld, maar soms heb ik het gevoel dat de slinger tegenwoordig te fel naar de andere kant doorslaat: vrouwen moéten werken, en dan nog liefst allemaal voltijds (waar ik vandaan kom dan toch). Terwijl er eigenlijk stiekem heel veel vrouwen zijn die liever zelf wat meer voor hun kinderen zouden zorgen, maar met dat idee worden beschouwd als lui en profiterend van siegenen die wel hard werken.

ik pleit enorm voor een vrije keuze: vrouwen die voltijds willen werken, moeten daartoe alle kansen krijgen. Maaranderzijds: ook vrouwen die ervoor kiezen om zelf hun kinderen op te voeden, zouden daarvoor wat meer appreciatie mogen krijgen door de maatschappij.

ik vind dat vooral die keuze, die zo belangrijk is, er vandaag de dag niet meer volledig is

Quote Innie:

Haha, ik zou nooit durven beweren dat ik mijn huishouden mooi op de rit heb  integendeel eerder... Eigenlijk is het enorm tegenstrijdig, als je erover nadenkt... Vrouwen hebben honderd jaar gevochten tegen het verplichte "vrouw-aan-de-haard" beeld, maar soms heb ik het gevoel dat de slinger tegenwoordig te fel naar de andere kant doorslaat: vrouwen moéten werken, en dan nog liefst allemaal voltijds (waar ik vandaan kom dan toch). Terwijl er eigenlijk stiekem heel veel vrouwen zijn die liever zelf wat meer voor hun kinderen zouden zorgen, maar met dat idee worden beschouwd als lui en profiterend van siegenen die wel hard werken. ik pleit enorm voor een vrije keuze: vrouwen die voltijds willen werken, moeten daartoe alle kansen krijgen. Maaranderzijds: ook vrouwen die ervoor kiezen om zelf hun kinderen op te voeden, zouden daarvoor wat meer appreciatie mogen krijgen door de maatschappij. ik vind dat vooral die keuze, die zo belangrijk is, er vandaag de dag niet meer volledig is

mee eens... er zijn altijd zoveel vooroordelen en verwijten. 

---

groetjes D.ebby, mama van N.ora en F.iene "Life is not about waiting for the storm to pass, its about learning how to dance in the rain."

Ik werk onregelmatig en fulltime zou geen optie zijn omdat er dan geen structuur is en mijn hele bioritme zou van slag zijn. Ik werk nu 24 uur en dat is precies goed. 

Ik werk 32 uur; 1 dag thuis en 3 dagen op kantoor. Mijn man werkt 36 uur.
1 x per twee weken 3 uurtjes een poets (sinds kort eigenlijk pas).
De meiden gaan 1x per week naar de BSO, 1x per week haalt opa ze van school.
1x per 2 weken komt er een maaltijdbox en voor de rest doen we de boodschappen tussendoor.
Voordeel is denk ik dat school op loopafstand is, dat de winkel bij de school is en dat de meiden alweer wat groter zijn.

Ik werk alweer een paar jaar 32 uur. Ik vind het prima te doen; op mijn thuiswerkdag, draai ik tussendoor een wasje, zuig ik stof, maak eens iets extra schoon. Huishoudklusjes die hooguit een half uurtje duren. Ben ondertussen toch bezig met die ene mail die wat lastiger schrijven is, of dat ene probleem waar ik even over na moet denken. Op kantoor loop ik dan een rondje of klets even met een collega, thuis doe ik wat aan het huishouden.
1x in de week ben ik na mijn werk 'vrij' en houden ze thuis geen rekening met mij met het eten. Als ik dan de stad in wil, dan kan dat zonder overleg. Geeft me een gevoel van vrijheid. Op woensdag ben ik echt vrij; vooral in de ochtend kies ik er dan ook echt voor om te doen wat ik zelf wil. De middag is dan helemaal voor de meiden en doen we leuke dingen (of niet).
2 dagen in de week begin ik HEEL vroeg, zodat ik ook op tijd weer naar huis kan. Dat is wel het voordeel van flexibele kantooruren en de mogelijkheid om thuis te werken.
De was wordt hier in het weekend afgehandeld, maar ook de poets draait mee met de was (wassen, ophangen, vouwen).
Vaak gaan we op zaterdag of zondag lekker weg met de meiden; al is het shoppen, al is het wandelen, of wat anders. Samen dingen doen.

Anyway; we redden het omdat we flexible uren mogen draaien (indien nodig), de meiden zijn nooit ziek en we kunnen thuis werken.

Ik denk dat het op zich niet zoveel uitmaakt hoeveel uren je wel of niet werkt (buitenshuis), het gaat erom dat je als gezin happy bent.

Ik werk 28 uur in 3 dagen, en omdat het zulke lange dagen zijn vind ik het meer dan genoeg.  Ik doe alles thuis zelf en alleen, met en voor de kinderen en het huishouden. 
Ja ik heb een man maar hij heeft een eigen bedrijf en doet lichamelijk zwaar werk...Hij is kapot als hij thuiskomt..
Wel brengt hij de kinderen op 1 of 2 dagen naar school en haalt ze weer op bij de bso 

Weer on topic: Ik werk nu niet fulltime.

Heb je al gesolliciteerd of twijfel je nog?

Ik heb ook sinds deze week na 2 jaar thuis weer een baan... het is voor 4 dagen per week... en dat vind ik best veel... het is wel echt mijn droombaan maar ik vind het nog wel spannend en ben benieuwd hoe ik het met de kids ga combineren... hoewel die al wel wat ouder zijn en zichzelf ook al redelijk redden... ze zijn nu 9 en 12 jaar... mijn man werkt veel thuis en opa en oma wonen om de hoek dus bso zal niet nodig zijn... ik heb altijd 3 dagen gewerkt en dat vond ik eigenlijk prima maar goed het is nu niet anders en het is wel echt mijn droombaan.... alleen ik mis de kids wel... hoewel die ook steeds meer hun eigen gang gaan natuurlijk... pff iets met loslaten

Ik ben in september begonnen met een MBO opleiding verpleegkunde. Het eerste halfjaar 5 dagen per week op school gezeten en nu 28 uur per week aan het werk en 1 dag naar school. Wel onregelmatig werk dus ook wisselende opvang nodig.
Samen met mijn vriend heb ik nu 7 kinderen en ja het is best druk maar geeft ook veel voldoening.
De boodschappen bestel ik 1 keer per week en huishouden doen we samen. Het blinkt hier niet in huis maar dat heeft ook geen nut met al die kinderen.
De oudste 2 passen af en toe een uurtje op als het even zo uitkomt en verder hebben alle kinderen hun taken zoals vuilniszak wegbrengen, tafel dekken, vaatwasser inruimen ed.
We kunnen het aardig redden met werktijden zodat we weinig opvang nodig hebben.