klas moet verhuizen

Wij balen! De schooldirectie heeft besloten dat vanwege ruimtegebruik de bovenbouwgroep (6-7-8) van mijn dochter naar de andere vestiging moet verhuizen. Er komt een middenbouwgroep extra en er zijn geen lokalen meer (dat hebben ze al twee jaar zien aankomen). De andere locatie, 1 km verderop, heeft nog wel twee lokalen. Ze vinden een bovenbouwgroep geschikter om te verplaatsen dan bijv. een onderbouw. Wij zij het daarmee niet eens, kleuters hebben na 1 jaar nog minder binding met school en kunnen na het wennen nog 7 of 8 jaar doorbrengen op de andere locatie. Je haalt nu de groep van school die er al het langste is en met het laatste deel van de basisschool is begonnen. Sommige kinderen hoeven nog maar 1 jaar en moeten dat jaar opeens doorbrengen op een andere school. Weg veilige, vertrouwde omgeving. Weg vrienden uit de andere bovenbouwgroepen. De kinderen waren behoorlijk verdrietig en aangeslagen. Het voelt voor hen alsof ze van school af moeten. En voor de kinderen met een rugzakje is het helemaal vervelend. Ook hebben veel ouders straks kinderen op twee locaties zitten, handig met brengen en halen. Niet alle bovenbouwers gaan nog zelfstandig de drukke weg over. Kleuters moeten sowieso gebracht worden, welke locatie het dan ook is. De kinderen blijven wel hun eigen juf houden en montessori onderwijs (de andere locatie is dalton). Praktische problemen kun je oplossen, maar het feit blijft dat je een groep uit een gemeenschapt trekt, zonder overleg met de ouders, zonder open te staan voor andere oplossingen.

Zo, klaagmodus uit.

Mie, dat is niet leuk geweest voor je dochter!

Ja, er komen wel praktische oplossingen voor het oversteken enzo. Het komt ook vast allemaal goed, maar het baalgevoel is er nog wel een beetje. Het is namelijk de enige groep die weg moet, de andere 4 bovenbouwgroepen blijven. En daar hebben onze kinderen ook hun vrienden. En elk jaar komt dit gedoe terug denk ik. Want elk jaar zijn er goepen 5 die overgaan naar de bovenbouw, waarvan er eentje dus niet op deze school kan blijven. Dus elk jaar teleurgestelde kinderen en ouders. Niet echt handig. Maar van de andere kant, het gebouw is echt vol en het schoolbeleid is dat er geen kinderen geweigerd worden.

Nee, er gaat maar één klas over. De rest van de bovenbouw blijft.

De kinderen hoorden het nieuws eerder dan wij en een aantal kinderen kwam huilend het schoolplein op. Niet aangepraat door ouders dus. Nu, in deze fase, moeten we er inderdaad opletten dat we emoties bij onszelf houden. De kinderen hebben er niets aan om nog extra beinvloed te worden door boosheid van ouders (o.a. over de knullige manier van communiceren). Ik praat er nu behoorlijk neutraal over en merk aan mijn dochter dat de eerste emoties hebben plaats gemaakt voor berusting. Logistiek is het voor ons ook niet zo'n ramp want mijn dochter kan zelf naar school fietsen en ook naar die andere locatie. Het is wel onhandig dat mijn jongste in een ander gebouw zit als je even snel beide juffen wil spreken (of even gedag wil zeggen). En de BSO waar mijn dochter naar toe gaat haalt geen kinderen op van die andere locatie. Dus daar moet ze dan ook zelf naar toe. Dat kan ze wel maar er is één rotweg die je liever niet oversteekt. Een andere BSO wil mijn dochter pertinent niet. Is ook niet leuk voor haar zusje.