Dodenherdenking, moet het blijven?

Zoals wanouk het schrijft zo voel ik dat ook.

Dat de nadruk op WOll ligt mag dan ook wel blijven, gelukkig wordt tijdens de herdenking ook benoemdcdat het daar niet alleen om gaat,dat alle oorlogs slachtoffers op wat voor manier dan ook, ook worden herdacht.

En waar anders zou je dat moeten doen dan bij een monument?

Zolang er nog zoveel mensen komen die het hebben meegemaakt moeten ze wo2 de meeste aandacht geven, dat is nu eenmaal een oorlog waar Nederland bij betrokken is geweest.. Op burgerniveau.
Maar elk jaar hoor ik meer over andere oorlogssituaties, dus vind t persoonlijk egenlijk precies goed. Het gaat wel om de vrijheid dus mij gaat t wel puur om mensen die hebben gestreden voor de vrijheid.. Het gaat mij dan echt niet om dierbaren die ik persoonlijk verloren ben, sta daar dan nooit bij stil.....

Eerst zei ik mmmmaa ik weet het niet. Totdat ik afgelopen week, 3 mei op kamp Westerbork liep, de dag erna dodenherdenking en daarna schindlers list keek ben ik wel weer een beetje met mijn neus op de feiten gedrukt. Dus ja het is goed dat het er is. Dat beetje stilstaan bij de feiten elk jaar.

Ik vond het mooi dat bij de herdenking van dit jaar aandacht is besteed aan het doorgeven. Wij hebben de herdenking gezien die op de Dam werd gehouden en was echt ontroert bij het zien van de videobeelden. Waarom zij gedenken en een krans legden. Het schud de mensen weer even wakker.
Vond ook de reportage over Ereveld Loenen erg mooi. Het was goed dat ze de graven gezichten hebben gegeven. Je staat er niet bij stil hoe jong iemand wel niet was toen hij/zij omkwam tijdens de oorlog (of missie) als je langs de graven loopt. En door er nu levende mensen bij te zetten die ongeveer dezelfde leeftijd hadden besef je pas echt heel goed hoe jong de meeste nog waren.

Ik was gisteren in Wageningen om bevrijdingsdag te voeren. Mijn man liep tijdens het defilé mee met de Dutch Militery Veterans. Er was ook een grote groep soldaten in opleiding die meeliepen. Echt nog jonge knapen. En ik merkte dat het me best raakte, De wetenschap dat zij straks ook op missie zullen gaan en uitgezonden zullen worden. En natuurlijk ik weet wel, ze hebben er zelf voor gekozen om het leger in te gaan... Maar toch, ze zijn nog zo jong!