Mama-life
| Gabymv2 schreef op: 09-02-2012 19:18:30 |
Morgen word mijn "opa" gecremeerd... en ik ga een gedichtje voorlezen.. maar ben bang dat ik niet uit me woorden kom... hebben jullie tips voor mij? hoe moet ik er voor zorgen dat ik niet door het gedicht heen jaag.... ? en niet in tranen uitbarst.. en niet vuurrood voor al die mensen sta? pff heb er gewoon een knoop in me maag van  |
| Quote |
| Nina_mv_owen_en_quin n schreef op: 09-02-2012 19:23:46 |
Juist in je hoofd houden dat je best in tranen mag uitbarsten, dat het niet erg is als je rood wordt
en na elke zin even 1sec pauze houden. Als je jezelf zegt dat dit niet mag, ben je veel
zenuwachtiger. Heel veel succes en sterkte morgen en nog gecondoleerd. |
| Quote |
| Anna28 schreef op: 09-02-2012 19:31:08 |
Lees het thuis een paar keer hardop voor. Zorg er voor dat je heel rustig en langzaam praat. Als je het jezelf een paar keer hardop hoor uitspreken is het ook niet zo eng. Vraag of eventueel je man/partner of familieleden naar je willen luisteren, zo kun je alvast wat oefenen. Mijn man heeft vorige maand een gedicht voor zijn vader gelezen. Die had ik namens ons zoontje geschreven. Hij zag er ook vreselijk tegenop (vader was pas 68) maar toen hij er eenmaal stond kon hij het heel rustig en netjes voorlezen. Daarnaast: verdriet is er altijd, en het geeft echt niks als je even niet uit je woorden komt! Haal dan even adem en ga rustig verder. Vraag eventueel of je partner of een dierbare bij je gaat staan als je het gaat lezen. sterkte!! |
| Quote |
| Chantal schreef op: 09-02-2012 19:35:54 |
Toen mijn vader laatst ovérleed heeft mijn zus en moeder ook een mooi lang verhaal gelezen.mijn zus
was ook bang dat ze het niet redde.. De man van de begrafenisonderneming zei toen dat als je het je voorneemt het je meestal ook lukt... Af en toe diep zuchten en wachten. De man zou inspringen als hij zou merken dat het mijn zus teveel werd..1 keer gebeurde dat maar ze herkreeg zich en echt ze heeft alles voorgelezen. Mam ook.met een snik in haar stem maar wat boeit dat. Er zijn toch veel emoties meegemoeit he..huilen is helemaal niet erg. Ik denk....Dat je het redt...echt!!!! Succes en veel sterkte  |
| Quote |
| Gabymv2 schreef op: 09-02-2012 19:53:08 |
dank jullie wel meiden! lief dat jullie meedenken! en idd huilen mag.. maar ben bang dat ik er onwijs ga staan snotteren hahaha  ik weet wel dat ik niet naar mijn vader of moeder kijken.... want als ik die zie huilen dan ga ik mee... maar zie er wel tegen op/// maar komt goed! ik kan het! hihi (lijk emile ratelband wel ) |
| Quote |
| Mama73 schreef op: 10-02-2012 00:09:51 |
Gecondoleerd. Je kan het zeker. En weet je, als je het niet doet, heb je er altijd nog spijt van. Ik
was daar ook bang voor toen mijn vader plotseling overleed. Ik heb het toen niet gedaan omdat ik
best wel een controlfreak ben en bang zou zijn dat ik alleen maar kon snikken. Uiteindelijk heeft de
voorganger (of hoe noem je zo iemand) het voorgelezen en ik heb daar nog altijd spijt van. Sterkte. |
| Quote |
| Gabymv2 schreef op: 10-02-2012 13:38:53 |
ben net thuis.. en het is gelukt. heb het hele gedicht zelf voorgelezen.. toen ik begon dacht ik.. dit gaat me nooit lukken en moest ook huilen... maar even me tijd genomen en toen ging het goed! en achteraf ben ik zo blij dat ik het gedaan heb! bedankt voor de tips |
| Quote |
| Anna28 schreef op: 10-02-2012 14:33:08 |
goed gedaan joh! Hartstikke moedig om dat voor al die mensen te doen. Heb je op een goede manier
afscheid kunnen nemen met je gedicht! |
| Quote |
