hyperventilatie (chronisch)

Geen idee, misschien weet Vera iets. Sterkte !

bepje bedoel je mij ?
Zo even graag, als je wilt dat ik meedenk dan hoor ik het wel!

Ik heb het vroeger veel gehad. Tegenwoordig heel af en toe nog bij bv ingrepen in het ziekenhuis ofzo. 
Ik heb echt moeten leren om ontspannen te blijven en goed te gaan ademen. Want nee, je kunt niet stikken in niks, al lijkt het wel zo. 
Hoe meer je je focust op je ademhaling, hoe lastiger het wordt. 

Vraag een fysiotherapeut om hulp, ontspanningsoefeningen en ademhalingstechnieken helpen echt. Ik heb heel veel gehad aan de regel van: 2 tellen in ademen, 4 tellen uit ademen. Inademen door je neus, uitademen door je mond. Laag ademen, dus niet je schouders omhoog halen met ademhalen maar je buik naar voren duwen, echt een andere manier dus. 
Het meest heeft relativeringsvermogen geholpen. Uiteindelijk kreeg ik door: nee ik ga niet dood, het is alleen een rotgevoel, meer niet. Het gaat altijd weer over. Rustig aan, laat maar over je heen komen, het gaat zo weer beter. Stikken kan niet. 
Door dat continue in mezelf te herhalen en ook toe te geven aan het gevoel werd het minder. Laat het maar over je heenkomen, hoe lastig ook. Ervaar maar dat je niet stikt of doodgaat. 

Probeer er niet tegen te vechten want hoe harder je vecht, hoe angstiger het is. Laat het maar gebeuren en ervaar dat het over gaat. 
Afleiding is ook belangrijk, ga iets leuks doen. Liefst met iemand samen, dat kunnen al kleine dingen zijn, als het maar afleidt. 

sterkte

---

Wees jezelf, er zijn al anderen genoeg!

Een liedje zingen als je hyperventileert. Dan gaat automatisch je ademhaling weer goed. 

dan is het zaak om die angst onder controle te krijgen hoe lastig dat misschien ook klinkt. Ik zou psychische hulp gaan zoeken voor je angst.

---

Op zoek naar een persoonlijke creatie? Een email sturen mag altijd!
NoTes-Fotocreaties / notesfotocreaties@gmail.com

misschien stomme vraag maar weet je uberhaupt nog hoe je goed moet ademen? Welke techniek en welke ademhaling er goed voor je is?
Verder zou ik ook een osteopaat overwegen om de spieren rond te ribeen weeer soepel te krijgen. Als jij verkeerd ademt staat de boel daar niet juist, en kan dat lichamelijk veel extra spanning geven. En als laatste, probleer inderdaad een manier om ontspannen te worden. Dit kan voor korter termijn met bv bach rescue (te koop bij etos en jumbo) maar dit moet je echt max een week nemen .Als je merkt dat het je deugd doet, dan kan je met een bach-therapeute kijken welke bloesems er voro jou geschikt zijn en een flesje op maat waar je je dan beter mee zou kunnen voelen. 
En verder bewegen,bewegen,bewegen en bewust zijn van je bewegingen en je ademhaling. Door goedte bewegen regulier je je ademhaling beter maar krijg je straks ook geen vervolg als in paniekaanvallen....Succes!

Is het een idee om yoga te gaan doen. Dat is ook gericht op ademhaling en rustige bewegingen of thai chi oid.

Klinkt als een cirkel die je moet doorbreken. Sterkte ermee.

de bach is er in druppels, snoepjes, zalf, spray....bedenk het maar en het is er....de Rescue is voor ACUTE paniek dus die helpt ook binnnen een paar tellen. Je moet het niet zien dat je k.o. gaat maar je wordt wat rustiger en de scherpe randjes gaan er een beetje af. Zo kan je je focussen op wat je moet doen en zal de paniek afnemen. 

Kan me voorstellen dat mindfulnesstraining ook kan helpen. Bij angst ben je eigenlijk constant met de toekomst bezig. Mindfulness helpt om in het hier en nu te blijven en dus ook hyperventilatieklachten te accepteren zonder in paniek te raken. Dan kan je ook die cirkel doorbreken.

Quote even zo graag:

Hartelijk dank.voor jullie reaktie... ik probeer ook echt rustig te blijven... maar raak nu steeds in.paniek bij het idee dat ik weer een aanval krijg....    liedje zingen gaat helaas niet want ik krijg krijg zo van het een op het andere moment dat mjin keel als het ware dichtslaat... ik ga dan heel hoog en piepend ademhaal en word vreselijk benauwd....  en nu is er steeds de angst dat ik het weer krijg....

Even nuchtere vraag: waar ben je nou het meest bang voor? Voor een aanval, dat snap ik, maar wat is de angst van zo'n aanval? Probeer dat eens te relativeren. Het klinkt raar, maar jouw gedachten bepalen jouw gedrag op dat moment. Ken je het spreekwoord: men lijdt het meest door het lijden dat hij vreest.... ? Dat is met hyperventilatie het geval. Je bent bang dus krijg je het. 
Ik denk dat therapie het best kan helpen hierbij, psychische ondersteuning heb je echt nodig als je het zelf niet meer in de hand hebt. 

---

Wees jezelf, er zijn al anderen genoeg!

Ik heb hier een hele tijd last van gehad maar bij mij was er geen sprake van angst. Ik had een drukke tijd gehad en was onbewust gewend aan de adrenaline. Ik ging dus snel ademen om zo mijn hartslag hoog te houden, waarna ik ging hyperventileren.

ik heb fysio gehad om de relatie te leren tussen ademen en je hartslag. Bij mij ging het bijvoorbeeld heel goed als ik praatte, dan ademde ik goed. 

Herken het.......was zo bang en angstig. 
Onbewust wek je het dan toch op. 
Ik durfde amper nog om boodschappen, bang om het in de winkel te krijgen, of in de auto.

Mensendieck heb ik gedaan, loop nu bij een haptonoom waar ik veel baat bij heb.
Ze leert me te ontspannen, ademhalingsoefeningen, naar mijn lichaam te luisteren.
Ik heb wel hulp gezocht bij een psycholoog, na 1 jr ook met medicatie begonnen.
Het is nu 2,5 jr geleden na de 1e aanval......nu soms nog wat last.
Maar dan ben ik weer veel te druk bezig geweest, piekeren, onrustig.....weinig ontspanning gehad.

Het is heel vervelend, ik weet wat je voelt.

Ik bedoelde inderdaad jou Vera. Een tijdje terug op het punt gestaan contact met je te zoeken maar was met andere therape al bezig wat gewerkt heeft dus niet mer nodig. , sorry.

Een goede yogaleraar zou heel goed voor je zijn. En vertrouwen krijgen in het feit dat je emoties komen, maar ook weer gaan en dat je ze aan kunt.
Je angst aannemen, maar ook proberen om bewust te worden waar die angst vandaan komt.
Chi Qong, Mindfullness, autogenes training...

hahaha Bepje, geen excuses nodig hoor. Meerder e wegen lijden naar Rome.... ben wel vereerd dat je ook aan mij gedacht hebt 

hartelijk dank voor alle reaktie.


Mijn grootste angst is dus echt dat ik daadwerkelijk stik....


en daardoor Let ik steeds op.mijn ademhaling waardoor ik weer in paniek raak  


heb nu al fysiotherapie

ik ga vanmiddag de rescue druppels halen


en dan denk.ik toch maar yoga iod gaan doen....

Huismus... ik ben dus niet de enigste... Ja ik merk bij mij ook dat het waarschijnlijk de spanning en de drukte is door de jaren heen opgebouwd... 

De zorg voor drie kleine kids.. het overlijden van mijn vader   de zorg voor mijn moeder mijn onregelmatige werktijden   financiële zorgen   webshop die niet van de grond komt   mijn man die werkloos raakte... Heeft nu gelukkig weer een goede baan maar toch   ik denk dat dit door de jaren heen voor veel spanning heeft gezorgd en ik ging en ga maar door ....  

Maar ik ben dus echt daadwerkelijk heel erg bang dat ik stik....

Bij mij ook, alles stapelde zich maar op.
Gelukkig gaat het nu beter en herken ik op tijd de signalen van mijn lichaam.
Yoga zit ik ook aan te denken.

Bach rescue hielp bij mij helemaal niet, hopelijk bij jou wel.

ik wil hier graag op reageren heb heel lang last van straatangst en daarbij de nodige paniekaanvallen hyperventilatie heb intensieve therapie gehad en wat je vooral niet moet doen is het tegenhouden laat maar gebeuren je gaat niet dood je stikt niet laat het gebeuren je kunt alle troep wel slikken en geloof me heb vanalles gepropbeerd maar echt deze therapie was de beste wat me is overkomen. niet tegen houden laat maar komen zeg het ook tegen jezelf kom maar laat maar komen er gebeurt niks echt niet.
ik heb het zelf moeten opwekken gewoon ook om de sensatie te voelen. haat liften nou hupatee gingen even nasar 24 ste verdieping en echt dacht ik wordt gek maar nee laat maar komen dat is ook wat ze zeiden he hoe is de angst hoe voel je je bang oh mooi werd er gezegd en ben je dood gegaan nee dat is wat je moet doen laat maar komen in het ergste geval val je flauw nou dan sta je binnen enkele tellen weer op knuffel voor jou weet echt dit is zo rot gevoel

Ik heb ook een tijdje paniekaanvallen en hyperventilatie gehad, één van de naarste perioden uit mijn leven kan ik wel stellen. Ik was letterlijk doodsbang. 
Wat ik je nog als aanvullende tip wil meegeven is dat je ook je huisarts kan opzoeken om je gerust te stellen, daar zijn ze ook voor. Dat is ook belangrijk om te durven geloven dat er echt niets met je aan de hand is. Je gaat echt niet dood. Anders was dat toch al lang gebeurd? Of je klachten zouden steeds meer verergeren... en ik weet natuurlijk niet of dat bij jou ook zo is, maar mijn klachten verergerde niet, het bleef toch wel een beetje hetzelfde. Dat was voor mijn ook belangrijk in de redenering, nee ik ga niet dood.

Verder heb ik dezelfde tips als Anna 28.
- onstpanningsoefeningen doen, ook als je geen last hebt! Heel belangrijk, gewoon paar keer per dag 10 minuutjes voor jezelf nemen en niet door blijven rennen. Plan ze desnoods in met je agenda met waarschuwingssignaal in je mobiel.
-paniekgedachten signaleren en voor jezelf geruststellende gedachten er tegenover stellen.
-afleiding zoeken. Bij mij hielp komedieseries gaan kijken, Friends en Seinfeld, van die "niets aan de hand" series.

---

mama van 4 jongens

dat is dus al het feit dat je het ook krijgt omdat je er zo mee bezig bent je moet echt zeggen tegen jezelf oh laat maar komen pff ben niet bang ga niet dood weet is makkelijker gezegd als gedaan geloof me heb er heel erg lang meegelopen meschien kleuren en zoek hulp want het wordt van kwaad tot erger ik heb er zolang meegelopen en echt mijn leven is een groots deel verwoest geweest daardoor maar nu kan ik zeggen ja ik leef ook omdat ik er niet meer mee bezig ben bij elke hartoverlsag bij elke ademhaling dacht ik onee krijg het weer en ja hoor het gebeurde
dikke knuffel voor jou 

Ik denk, maar dat is hoe ik daar zelf in sta, dat je wat harder "moet"zijn naar jezelf. Je weet rationeel dat je nie kan stikken, zoek afleiding... bijvoorbeeld in de rij bij de kassa... lees verpakkingen. Ga thuis aan de slag, zet muziek aan en zing mee.... zoek afleiding van je angst. Hij is niet rationeel en dat moet je doorbreken. Dat kan door fysiek andere dingen te doen, er tegenin te gaan... je geest neemt dat over.