Narim schreef op: 27-07-2015 12:33:28 |
Hai, Ik ben benieuwd wat jullie hiervan vinden en wat jullie zouden doen. Mijn oudste is 5 en houdt
erg van regeltjes. Hij zegt vaak tegen zijn jongere broer van 2,5 jaar wat wel en niet mag. Hij zegt
precies wat mijn man en ik altijd tegen de kinderen zeggen. Wij willen graag dat de oudste zich kind voelt en niet de verantwoordelijkheid van een volwassenene hoeft te voelen en dragen. Tegelijkertijd is het gewoon kopieergedrag en is het soms ook erg fijn dat hij ons helpt (bv als hij een poepluier bij zijn broertje ruikt en het dan ons vertelt). Het zijn veel verschillende situaties waarin hij het doet, en wij zijn nu niet consequent tegen mijn oudste. Soms zeggen we hem dat WIJ de ouders zijn en dat hij zijn broertje niet hoeft te straffen (bv als hij met eten speelt aan tafel), soms bedanken we hem dat hij iets zegt (als zijn broertje een glazen vaas heeft gepakt) en meestal iets ertussenin. Herkennen jullie dit? En wat doen jullie? |
Quote |
Banana schreef op: 27-07-2015 12:44:32 |
heel herkenbaar maar hier word er eigenlijk bij alles gezegt dat hij niet zijn papa is en dat
dusneit zijn taak is gevolg is namelijk nu ze ouder zijn (bijna 4 en 7,5) dat die kleine dat ook bij zijn broer gaat doen en er steeds ruzie ontstaat zij zijn de kinderen wij de opvoeders het is niet hun taak om te opvoeden op geen enkele manier en poepluier ruiken en zoals met die vaas tja dan zal ik ook blij zijn als ze dat even aangeven maar das geen corrigeren en opzoeden dat vind ik dan onder noemer opletten voor gevaar verder kap ik elke vorm af als mijn oudste bijv de jongste corrigeerd oom iets waar wij straf om zouden geven spreek ik eerst oudste aan jij bent niet zijn papa en laat hem weg gaan dan pas spreek ik jongste aan om zijn gedrag wat niet kan of mag en dat gaat omgekeerd ook zo ik vind eigenlijk het opvoedende gedrag vervelender dan het gedrag wat de ander op dat moment vertoont |
Quote |
Narim schreef op: 27-07-2015 14:13:54 |
Bedankt voor je reactie! Mijn man staat er precies zo in als jij en geeft exact dezelfde reactie zoals jij aangeeft. Doordat ik niet goed weet wat juist is, ben ik een stuk minder ’streng ’ (maar hierdoor doet de oudste het waarschijnlijk nog vaker). Andere ervaringen en tips zijn welkom. |
Quote |
Bepje schreef op: 27-07-2015 23:17:54 |
Met 5 hebben ze dat ook. Wat de juf zegt is helemaal heilig en de regels moeten idd opgevolgt
worden. Uiteinelijk neemt het weer af, het is een fase. Als je niet wil dat hij het doet zal je duidelijk en consequent moeten zijn over de hele linie. |
Quote |
Mv4 schreef op: 28-07-2015 01:15:10 |
Er zit een verschil tussen je oudste die de jongste aanspreekt op zijn gedrag en jou aanspreekt op
het gedrag van de jongste. Hier in huis geld als een ander iets doet wat niet mag zeg je het tegen papa of mama en wij regelen het. Je zou je oudste dus kunnen aanspreken als hij de jongste corrigeerd dat hij dat aan jullie moet melden en dat jullie dan straffen. Als oudste een vieze luier of een situatie komt melden dan bedank je hem voor de hulp. Zo kan oudste wel signaleren maar niet corrigeren. |
Quote |
Mv5 schreef op: 28-07-2015 12:15:05 |
Denk dat dat aan de leeftijd ligt. Op die leeftijd doen heel veel kinderen dat. Op school corrigeren
ze elkaar ook de hele dag. Is af en toe net een klas met 25 juffen en meesters. En thuis gaat dat
gewoon verder. Is een fase. Maar alsnog irritant. Zeker voor kinderen die nog niet in die fase
zitten of er al uit zijn. Poepluiers melden of dat met die vaas is hartstikke lief en zorgzaam, dat
zou ik ook belonen. Maar bij alles wat een ander doet dat gaan melden, vind ik een beetje klikken
eerlijk gezegd. Ouders letten zelf wel op en nee die zien ook niet alles, maar daar hoeven broertjes
en zusjes zich niet mee te bemoeien. En als ze het wel zien kunnen ze daar prima zelf wat van
zeggen. Zo heb ik dat hier ook altijd tegen de kinderen gezegd en op een gegeven moment was het wel
duidelijk. |
Quote |
Narim schreef op: 30-07-2015 22:31:04 |
Nog bedankt voor jullie reacties! Toen ik de reactie van Mv4 las (wel signaleren, niet corrigeren)
dacht ik: dat is ’em! Het gaat nu heel goed en ik voel me hier ook goed bij. Dus bedankt! |
Quote |