Hekel aan sociale verplichtingen

Ik ervaar eerder verjaardagen die ik zelf organiseer als stressvol. Heb ik genoeg te eten en te drinken, iedereen bedienen, megadrukte, iedereen die tegelijk wat van je wil enz. Ben altijd blij als iedereen aan de borrel zit dN lukt het vaak om ook even bij te kletsen.

Herken het wel. Bij ons begint het feestjesseizoen ook weer. Allemaal leuk, bij allemaal wil ik aanwezig zijn (in tegenstelling tot jou ), maar het is wel zwaar vermoeiend.
Lang geleden hebben we al afgesproken dat we iig maar 1 ding per dag doen. Vrienden van ons gingen soms wel 3 verjaardagen op 1 dag af.
We werken allebei 4 dagen en buiten de dagelijkse dingen van ons eigen gezin, zijn we buiten het feestjes seizoen van plan om maar 1 dag in het weekend buitenshuis te besteden met anderen.

Maak afspraken; je kan gewoon niet overal bij zijn, je kan niet overal van genieten. Maak keuze's.

wegstrepen wat je weg kan strepen.

ik hou van feestjes en gezelligheid, lekker even ontspannen gezellig doen.
maar ik zie het ook niet als verplichting maar als iets leuks.

dat is nogal een verschil.
iets wat ik niet leuk vind, doe ik ook niet.

Zeer herkenbaar! Feestjes zijn leuk, maar dan wel met leuke mensen. Anders kost het je energie ipv dat je er energie van krijgt. En ook hier zijn de leuke mensen in de familie schaars, ben ook veel liever met vrienden.

Ik zou tegen schoonmoeder zeggen "sorry, we kunnen niet, party van werk en het is een doordeweekse dag, dus...!"

Wij maken hier echt keuzes in, hebben we er geen zin in dan gaan we ook niet. Komt met name omdat we ook niet echt een hele gezellige familie hebben. We zijn best selectief daarin. Vieren onze eigen verjaardagen ook nooit groots..

Je kunt ook zeggen dat je wat korter op het feestje van het werk blijft en dan naar oma.. of andere keer naar oma..

Ik moet eerlijk zeggen dat ik vaker ergens geen zin in heb, vooral s avonds na een werkdag..maar als het eenmaal zover is ach dan is het ook wel weer gezellig!

Meestal zijn het de feestjes waar je geen zin in hebt, bij mensen waarbij je niet helemaal jezelf kan zijn of die zichzelf leuker/beter voordoen. Gelukkig zijn de verjaardagen in onze familie altijd leuk en gezellig, omdat we niet verplicht allemaal in dezelfde ruimte zitten en afwachten tot we bediend worden en we allemaal gezellig blijven bbqen, de kinderen spelen nog tot laat in de tuin, heerlijk.
Mijn vriend heeft alleen 1 familielid waar we op verjaardag gaan en dat is zijn vader, daar is het wel anders als hij jarig is. Dan zitten we in een kring en hebben we gesprekken als goh, mooi weer he. Of nou, wat er nu weer in het nieuws is... of, hoe is het op je werk/school etcetc... Er is een schaal met hapjes (ALTIJD worst, kaas, komkommer, wraps etc) die rond gaat, en eerst krijgt iedereen koffie, en bij het tweede bakje een stuk taart. Voor de kinderen is er niet echt iets speciaals dus die vervelen zich dan. Ik hou er totaal niet van van die regeltjes, maar dat zijn wel typische Nederlandse verjaardagen.

Bij mijn Indische familie maken mijn tantes altijd een groot buffet, als het in de zomer is zitten we met z'n allen buiten, en iedereen staat/zit gewoon waar hij/zij wil. Drinken pakken we gewoon uit de koelkast en als iemand om 21.00uur nog trek heeft in een sateetje dan kan dat geregeld worden

---

mv O 04-12-2006 , Q 04-07-2011 en V 05-05-2014

Feestjes bij en met vrienden vind ik altijd leuk en gezellig. Feestje met en bij familie sla ik liever over. Er is altijd wel wat en achteraf krijg je altijd wel te horen wat-je-nu-weer-niet-goed-gedaan-hebt. Erg vermoeiend...

Als je geen zin hebt, kun je toch gewoon een keer niet gaan. Natuurlijk niet als het een groot feest is, maar bij een gewone verjaardag kan het toch een keer dat je geen zin/tijd hebt. Haasten vind ik echt niet fijn, zeker niet op feestjes, dan moet je juist ontspannen.
Scheelt dat wij niet zo veel feestjes hebben. Alleen soms wel veel verjaardagen bij elkaar en dan ook nog feestdagen in die periode. Maar gelukkig hebben wij een leuke familie en is het altijd gezellig en voelt het niet als verplichting.

Mijn man heeft dit ook en zijn familie weet dit ook gewoon. Hij is dan ook heel af en toe op verjaardagen. Hier zijn er 3 verjaardagen dicht bijelkaar, die vieren we in 1x. Af en toe vind ik, dat hij gewoon mee moet, als hij er dan eenmaal is, komt het ook wel goed. En idd, meestal zijn het van die standaard NL verjaardagen. Daarom doen wij het hier lekker ongedwongen, iedereen loopt doorelkaar.

Ik haat verplichtingen en alles wat moet .
Van mijn familie hebben wij geen last. Wonen allen op afstand of buitenland. Mijn schoonfamilie waar ik weinig steun aan heb, wonen allen in de buurt.
De kinderen vervelen zich, geen speelgoed. En er zijn mega vijfers die niet zijn afgeschermd. De kinderen komen nu op leeftijd dat zij  niet meer willen en ik ga hen niet dwingen. Nog eventjes en ik "moet" thuis blijven .
Mijn man vind dat ik gelijk heb, maar heeft de klote niet om zijn mond open te trekken. Na meerdere heftige uitspattingen, heb ik de wijsheid gekregen dat ik zulke mensen niet meer kan veranderen.  Negeren is dus het beste, alles op afstand en oppervlakkig houden.