curretage vraagje

Even en mijn verhaal kwijt en meteen een vraag.

Vanaf januari ongeveer dit jaar slik ik de pil door. Want door de gastric bypass waren mijn hormonen zo door de war dat ik elke 2 weken menstrueerde.
Ongeveer een maand geleden was mijn pil op en dacht ik, ik laat alles even op gang komen. Vanaf toen ook veilig gevreeen. Maar, mijn menstruatie kwam dus niet. Ik naar de huisarts, ik had namelijk ook veel gelezen dat mensen met een gbp, hun maagje de pil niet goed konden opnemen. Niet bij iedereen, maar wel bij veel.
Ik wilde dus de prikpil, want wilde het risico niet lopen.
Ik dacht toen nog dat het door mijn hormonen kwam. Maar huisarts zei, doe eerst maar eens een test en kom dan terug.
Goed, ik een test gedaan meteen s'avonds. En de urine liep nog en knal boem, een dikke vette streep. Ik was dus zwanger en we wisten niet hoe ver. Kon wel 6 maanden zijn al. Ik had ook echt een buik (die wil niet echt weg na de gbp ) van zo'n 4/5 maanden zwanger. Anders mensen zeiden ook ineens, je lijkt wel een paar maanden zwanger, terwijl ze van niks wisten. Zelfs Layla zei, mama er zit een Layla in je buik (zij weet helemaal van niks) Goed, om een lang verhaal kort te maken. Ondanks dat het eigenlijk helemaal niet uit komt,( te oud, narcose gehad vorige maand, zware pijnstilling geslikt, financiel, Layla ligt al bij ons op kamer, dus ruimtegebrek, mag tot 2 jaar na gbp niet, omdat kleine te weinig voedingsstoffen binnen kan krijgen) waren we al aan het plannen en alles. Langzaam was het tot ons doorgedrongen. We waren ontzettend bang dat het kindje helemaal niet gezond was door alles wat ik hierboven zei. Eergister had ik dan de echo. Vruchtje was gestopt met 6+1 en de vruchtzak was een paar weken verder. Geen hartje meer, wel dus een vruchtje in de vruchtzak. Het kwam niet los dus uit zichzelf, want mijn lichaam dacht dat ik nog zwanger was. Gister ben ik meteen gecurreteerd. Ik heb een achtbaan van gevoelens. Aan de ene kant heb ik niet hoeven kiezen, maar heeft de natuur gekozen. Maar, we waren al zo aan het idee gewend, ik wilde ook eigenlijk niet meer kiezen. Wilde er voor gaan.
Heel raar dus allemaal.
Maar medicsch, nu komt mijn vraag, Ik vloei eigenlijk niet. Heel klein beetje aan wc papier, komt helemaal niet in het kraamverband. En ik heb dus helemaal geen pijn. Gister een paar keer maar. Toen ik wakker werd uit de narcose, was het eerste wat ik vroeg, hebben ze wel wat gedaan? Is dat wel normaal, nagenoeg niks vloeien en helemaal geen pijn hebben? Ik vind het maar raar, en maak mij er best druk om.
Ps, mijn omgeving weet niks. Wij wilde eerst weten hoe ver we waren enzo. Willen jullie niks op mijn fb posten?

Sorry, ben heel erg druk geweest, niet meer geantwoord zie ik. Hebben /en zijn nog bezig, met de benedenverdieping op te knappen. Was zo nodig, behang hing overal van de muren af. Het heeft mij wel geholpen in alles verwerken. Een nieuw begin, helemaal. In mijn hoofd, want heb al een poosje een heel sterk gevoel en positief, in mijn lijf, ondertussen 54 kilo afgevallen en in ons huisje nu ook Wilma 2.0 is een feit
Het is goed zo. Ik ben 40, heb 3 geweldige kinderen en begin eindelijk weer te leven na heel veel jaar. Ik wacht heel geduldig op mijn kleinkinderen Morgen de prikpik halen, dat wordt tenminste meteen in mijn bloed opgenomen en hoeft niet langs mijn mini maagje

---

Mama van 2 pubers en een kleine peuterpuber