Mama-life
| Boterbloem schreef op: 17-01-2015 15:45:26 |
hoe voer jij een observatiegesprek? Ik heb zelf van de week geobserveerd. Nu mag ik het observatiegesprek ook voeren. Hier wil ik mij
graag goed op voorbereiden, en zoek hiervoor informatie op het internet. Hebben jullie een speciaal protocol ofzo die je gebruikt bij het voeren van gesprekken bij
observeren? |
| Quote |
| Kees schreef op: 17-01-2015 16:26:59 |
wij hebben standaard formulieren die wij dus invullen tijdens een observatie. daarin staan bij: -hoe komt het kind binnen - wat onderneemt het als hij binnenkomt -maakt het oogcontact -vrij spel -eetmomenten (maakt hij contacten, is hij voldaan na maaltijd etc) -ophaalmoment -slapen al dit soort punten. bij ons mis ik punten als motorische ontwikkeling sociale ontwikkeling cognitief etc wij hebben zelf een formulier gemaakt met datum, aanwezig etc en open ruimte waar ouders gespreksonderwerpen of vragen in kunnen vullen. als we ze uitnodigen voor een gesprek geef ik dat mee. tijdens het gesprek (waar wij 15 tot 20 minuten voor uit trekken meestal) is mijn eerste vraag welke punten zij hebben. daaruit volgt dan een gesprek en geef ik vervolgens de punten weer die wij ervan vinden, opgevallen zijn etc. ik bespreek niet het hele formulier, alleen opvallende ontwikkelingen of zorgen of juist leuke momentjes. ouders mogen de observatie ondertekenen en mee naar huis nemen als ze dat willen. ook maak ik een kopje op het ' bespreekformulier' met afspraken. bijv. kind wil zonder luier (onee...ouders willen kind zonder luier proberen) of kind mag niet meer slapen etc. zodat we dit altijd na kunnen kijken later. of... wij of ouders winnen advies in bij opvoedbureau, dat soort zaken. |
| Quote |
| Kees schreef op: 17-01-2015 16:28:34 |
om het ijs te breken vertel ik ook soms eerst wat de observatie inhoudt en wat ons algemeen beeld
is. als ik dan direct begin met " hij vindt het geweldig om hier te zijn, geniet zo zichtbaar, een feest om hem erbij te hebben" zie je ouders direct apetrots zijn en openhartig vertellen en vragen. |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 17-01-2015 16:53:55 |
Ooooh kijk, al goede tips!! Ik heb een continue observatie gehouden waarbij ik dingen heb opgeschreven die bij de doelstelling hoorde (ging over een kind wat zich lijkt te vervelen waarvan we wilden weten wat de momenten waren van verveling en wat haar interesses zijn om in die lijn uitdaging aan te bieden) Nu kan ik heel goed kletsen hihi, maar vind het wel fijn om er een goed beeld bij te hebben. Grappig eigenlijk, want ik dacht dus vooral ook: hoe begin ik??? Wordt je direct zakelijk, of juist eerst over en weer praten enzovoort. Dat laatste lijkt me wel lastig, maar als ouder zou ik het ook heel fijn vinden! |
| Quote |
| Jen9 schreef op: 17-01-2015 16:59:39 |
Wij hebben een soort invulsysteem.. Lijkt op een rapport van sommige bo-scholen.. maar dan uiteraard
speelser. Maar waarin wel de voortgang zichtbaar is... Dit zit in het heen-enweerschrift,
zodat oiders ook een leuk aandenken hebben. Ikzelf geef t nooit vantevoren mee. Het kan zo anders geinterpreteerd worden. Zijn jullie VVE? Bij VVE-kinderen de ik hetzelfde, alleen vul ik dan eerst de observaties behorende bij KIJK in en maak ik daarna een handelingsplan. |
| Quote |
| Kees schreef op: 17-01-2015 17:00:30 |
dat kan een valkuil zijn, maar gebruik de kracht juist doordat je zelf ook een ouder bent! je
inlevingsvermogen is daardoor groter! echt een plus hoor oefen het gewoon eerst in je hoofd. en onthou: jij hebt dit waargenomen, jij hebt een streep voor op de ouders want dit is je vak. je weet wat je gezien hebt en probeer zeker over te komen. oefen een begin in je hoofd. voelt als opdreunen dan maar dan heb je hoofdlijnen. dus bijv " fijn dat jullie konden komen om met elkaar te praten over... ik moest gister nog zo om haar lachen toen ze dit....en dat.....zei of deed. wat een prachtkind is het toch!" (ouders reageren hierop...  )dan: " maar waarom we hier zijn..." stel gelijk een vraag aan ouders. geeft jou gelijk een idee hoe zij erin staan en borduur daar verder op |
| Quote |
| Jen9 schreef op: 17-01-2015 17:03:57 |
Ik zal nooit eerst zeggen wat een prachtkind, maar direct met de deur in huis vallen. Ik heb dat
geleerd met communicatietrainingen en gemerkt dat ouders dit prettiger vinden... Mijn oudste zoon
draait niet altijd even goed mee en idd.. ik haat t als ze eerst goede dingen zeggen en dan
hop.... Dat prachtkind zeg ik zeker wel, maar pas als het hoge woord eruit is... En blijf objectief .. geen subjectiviteiten gebruiken, in ieder geval niet in je verslag.. geef geen invullingen.... |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 17-01-2015 17:12:39 |
En wat is jou ervaring ermee door eerst met de deur in huis te vallen Jen9, werkt dat goed? |
| Quote |
| Kees schreef op: 17-01-2015 17:22:05 |
Ik heb dus geleerd ouders op hun gemak te stellen. Ouders van een 3 jarige hebben we het ws over he... Met slecht.nieuws starten zou ik zelf onprettig vinden. Het leuke praatje na afloop komt dan mi niet meer binnen Maar dit is geen slecht nieuws gesprek toch? Ik zou juist pleiten voor een gezellig onderonsje, veel innemelijker |
| Quote |
| Kees schreef op: 17-01-2015 17:25:42 |
Als je eerst iets speciaals of leuks benoemt, denkt een ouder vast: zo die heeft mijn kind echt gezien, dus zouden ze veel meer open staan voor andere zaken. Je hebt het wel over hun dierbaarste bezit, direct: Hallo, jouw kind praat enorm slecht (als moeder zou ik over de zeik gaan haha) |
| Quote |
| Xxx schreef op: 17-01-2015 17:35:32 |
Ligt aan het soort gesprek. - standaard observatie = leuk begin. ... Fijn als het kind gezien is, ook weer positief afsluiten - mededeling na observatie = ouders zijn vaak al op de hoogte van observatie of weten wat er speelt. Niet te zakelijk, maar zeker niet te ontspannen. Slecht nieuws = gelijk met de deur in huis Handelingsplan = ouders zijn als het goed is op de hoogte van het "probleem". Zodra ouders weten wat het over gaat (meestal weten ze dit van te voren), dan willen ze graag to the point. Je kunt wel even open beginnen, maar ga geen dingen vertellen waar het niet om gaat.... ouders houden ook van handelen. |
| Quote |
| Proestie schreef op: 17-01-2015 17:59:48 |
Ik ben het met Kees eens, eerst wat leuks over het kind vertellen. Of ik stel een vraag als; is
hij/zij thuis ook altijd zo enthousiast? Gelijk met de deur in huis vallen komt gauw over als een aanval waardoor ouders zich waarschijnljk gaan verdedigen. Door iets positiefs te benoemen laat je zien dat je ook andere kanten van het kind ziet ipv alleen het negatieve. Na het 'gezellige praatje' leg je uit wat de reden voor het gesprek is en benoem je de dingen die je opvallen. |
| Quote |
| Jen9 schreef op: 17-01-2015 18:24:23 |
Sorry, als t geen slecht nieuws gesprek is (groot woord trouwens) dan kan je idd wel op gemak
stellen.. Ik heb bijna 20 jaar in t speciaal onderwijs gezeten en dan moet je gewoon niet om de hete brij heendraaien maar gelijk.. hoppa... Dat stellen de ouders meer op prijs.. Ik zelf ook... heb dan echt zo iets van... :ja leuk, maar vertel nou maar... Doordat ik zoveel ervaring heb met speciale kinderen krijg ik die nu op t kdv ook doorgeschoven ;-) Overigens heb ik elke dag een leuk praatje met ouders.. het is bij ons verplicht elke dag bij vertrek persoonlijke dingen te benoemen... dat werkt erg prettig!!! Ja Boterbloem, erg goed, meestal voelen ouders het echt wel en anders zitten ze alleen maar te zenuwen.... |
| Quote |
| Bepje schreef op: 17-01-2015 18:43:57 |
Ik werk met gezinnen en inviduele volwassenen en val ook meteen met de deur in huis. Zeker als
het een niet al te leuke boodschap is. Dan is het meteen duidelijk. Ne de boodschap even ruimte geven om na te denken, dan ruimte om uitgebreid vragen te stellen en daarna de small-talk. Dan is de kou ook uit de lucht (of niet natuurlijk dat kan ook). |
| Quote |
| Laura schreef op: 17-01-2015 21:52:17 |
Ik zou bij " slecht nieuws" aan ouders vragen of hun dingen opvallen of dat bepaald gedrag
voor hun herkenbaar is...vaak weten ouders ergens wel dat er iets aan de hand is, vaak is de
herkenning ook een opluchting en zijn ze blij als er hulp voor mogelijk is... |
| Quote |
| Nina1 schreef op: 17-01-2015 23:17:37 |
hier een mening vanuit een ouder die al een paar keer op gesprek is geweest na een observatie.
(meeestal "slecht"nieuws geprek zoals sommigen het noemen. ik noem het een verhelderend gesprek.
want een ander ziet dingen anders dan als ouder. duidelijker. en vaak zijn dingen ouders ook al
opgevallen maar zien ze dit niet als apart oid. het beste is idd met de deur in huis vallen. meestal voel je als ouder wel aan dat er iets niet klopt. en als het dan idd bevestigd word of benoemd word denk je als ouder echt van he he. dat klopt dus toch. soms is het idd even slikken voor de ouder. en idd vraag of het herkenbaar is. en besluit wel altijd dat ze een pracht kind hebben. benoem dan juist de sterkte kanten van het kind. |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 18-01-2015 09:18:11 |
Leuk, al die reacties! Ik zou het zelf geen slecht nieuws gesprek noemen... Het gaat om een meisje wat zich ogenschijnlijk verveelt en de observatie is er op gericht om haar meer uitdaging te geven. Geen ramp dus, alleen was het moeilijk om zo te beslissen waar die uitdaging kan liggen terwijl ik er na de observatie nu waarschijnlijk achter ben (wat kan observeren trouwens enorm leuk zijn!). En eigenlijk gaan we gewoon de uitslag bespreken van wat we hebben gezien (amar wat we allemaal al wel wisten), en gaat het daarna om mijn conclusie en aanbevelingen. Slecht nieuws vind ik toch wat anders... dan denk ik eerder aan een achterstand op taalgebied, een kind wat continue negatief aanwezig is op de groep enzovoort... Hoe zien jullie dat? |
| Quote |
| Nina1 schreef op: 18-01-2015 09:49:06 |
Slecht nieuws hoeft niet alleen taal maar ook bijv gedrag wat anders is. Niet alleen negatief. Dingen die opvallen. In jouw geval ziu ik het ook eerst benoemen dat ze viorloopt. Dat ze zich verveelt, wat jou opgevallen is. Met voorbeeldjes. Vraag of ouders dit herkennen. Dan zou ik oplossingen aandragen. Vooral wat gaan jullie doen en kunnen jullie doen om dit meisje vooruit te helpen. |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 03-02-2015 10:24:35 |
Donderdag is het gesprek. Spannend! Heb het nog nooit gezien hoe het gaat dus wordt gelijk in het
diepe gegooid, maar wel erg fijn. Voel me op mijn gemak bij deze ouders, en de leidster valt gewoon
in daar waar het niet goed gaat. Heb al wat voorbeelden met wat we gaan doen, daarbij ben ik er al intensief mee bezig. Leer hier wel heel veel van. |
| Quote |
