zit ik tegen burn out aan.

Je kunt wel stress hebben, maar een burn out heb je niet. Je kunt hooguit tegen overspannenheid aanzitten. Ik zou wel ff gaan babbelen met een bedrijfsarts want dit is een nare situatie. En op zoek naar ander werk

---

Sarcasm: The ability to insult idiots without them realizing it.

Oké dan meld je je ziek voor een paar weken. Dan ga je dus ook een paar weken niet werken en dan?  Dan ben je heerlijk uitgerust, of toch niet?  Als je een probleem wel oplossen, moet je aan het probleem werken. Er voor weglopen heeft geen zin. Waarom voel je je zo, daar moet je mee aan de slag. Als je nu een poosje thuis blijft ben je misschien voor even uitgerust, maar je hebt de oorzaak niet aangepakt, dus ben je heel snel weer bij af. 
Neem contact op met de bedrijfsarts en bespreek het met hem. Maak daarna afspraken met je leidinggevende en bovenal ga voor jezelf na hoe je het zover heeft kunnen komen, durf nee te zeggen en boek je niet langer verantwoordelijk voor de problemen van je collega's. 
Als je nu er voor een tijd tussenuit gaat is de kans erg groot dat je er steeds meer tegenop gaat zien om weer te beginnen. Vanuit mijn werk heb ik redelijk wat ervaring met dit soort zaken, ik weet dus echt wel waar ik over praat. 

Ik denk dat je de oorzaak aan moet pakken ipv
het gevolg.
Het probleem ligt dus tussen jou en het werk?
Zoek oplossingen meid, richt je op jezelf.

Zware periodes kennen we allemaal maar je rug ertoe
keren heeft nog nooit probleemoplossend gewerkt.

Overleg of je miss tijdelijk ander werk kunt doen,
Andere afdeling etc zodat je kunt ervaren of dit je
vooruit helpt.
Zet em op!

dankjulliewel meiden voor het advies.
Maar ik heb zovaak oplossingen gezocht,zovaak ik gesprek met leidinggevende maar als je dan tegen iemand moet opboksen die haar problemen gewoon niet inziet en onze gevoelens totaal verkeerd inschat en nooit eens zal toegeven dat zij fout zit met bepaalde zaken ipv altijd wij wat doe je dan.

Ik heb Het aangekaard bij haar baas en diegene die daar nog boven staat. Ze houden haar de hand boven het hoofd.
Wat doe je daar aan? Adviezen zijn zeer aanbevolen .,graag zelfs.
Het is een negatieve spiraal.
Ik ben echt niet bang om na een tijdje rust weer terug te gaan, zo verstoord is de situatie niet.
Op dit moment is het zelfs redelijk rustig.
De huisarts meent zelfs dat dat de reden kan zijn dat de spanning nu helemaal eruit komt.
 Maanden geleden toen de stress op zijn toppunt was heb ik het allemaal geslikt en weggestopt.

Ik ben een persoon en dat is misschien mijn fout dat ik altijd alles en voor iedeeen wil oplossen en  voor iedereen n de bres spring.
Dat ga ik nu dus niet meer doen.
Ik heb zeker de intentie om weer terug te gaan naar mijn werk, en weer lekker te gaan werken.
Maar echt meiden  dit lukt me echt niet op dit moment.
ben en lopend wrak.
Ik ga maandag gesprek aan met de psycholoog.Eens kijken wat ze zegt.

Eigenlijk geef je het zelf al aan. Je hebt het weggestopt en nu voel opgebrand en overspannen. Vrij nemen is een zeer tijdelijke oplossing, je gaat je even beter voelen omdat je kunt bijtanken, maar zolang je de oorzaak niet aanpakt gaat het niet beter worden en zal dit gevoel altijd terug komen. Bovendien als je je nu voor een langere periode ziek meld zal je toch naar de bedrijfsarts moeten en ook dan zal je toch echt werkafspraken met je werkgever moeten maken. Ik ben geen dokter en ik kan niet vanachter mijn beeldscherm bepalen of je wel of niet ziek bent. Maar ik weet wel dat de oorzaak niet aanpakken niet gaat werken. Als je rust in lichaam en geest wil, moet je daarvoor werken. Ook je werkgever moet daar aan meewerken. Je geeft aan dat je niet de gewenste reactie krijgt van je werkgever, des te belangrijker is het om dit in samenspraak met de bedrijfsarts te doen.
Ik snap best dat je een tijdje vrij wil zijn, wie zou dat niet willen, maar ik denk dat je echt te simpel te denkt als je dit als oplossing ziet.
Heel veel succes.

ik weet niet of ik hetverkeerd omschrijf.
de situatie op het werk is op dit moment niet stom.
ik ging graag werken en ook het contact met mijn leidinggevende is Nu niet odst ik het mietmeruihoud,
dst was mnd geleden wel zo, toen was er heel erg veel stress.
het is niet o dst k niet wil werken,het is niet zo dat ik me druk voor het contact met haar.
 Maar het is nu zo dat mijn lichaam met alles aangeeft dat ik roofmoord aan het plegen ben op mijn lichaam.
ik kan het gewoon niet meer, ik merk aan alles dat als ik doorga ik straks compleet doorgedraaid ben.en mijn bazin...
zij weet niet wat ze met deze situatie aanmoet omdat ze gewoon heel duidelijk onbekwaam is ervoor maar ook dit is door idereen aangegeven en word niet ingezien.
op een gegeven moment ben je klaar met oplossingen zoeken.

ik merk dat ik hier niet precies uitgelegd krijg hoe de situatie precies is. Hoeveel druk we gehad hebben, die druk isnu weg omdat t nu goed gaat.....en juist nu komen alle klachten bij mij naar boven.

ik zou op dit moment echt niet weten welke oplossing ik zou kunnen voordragen.
miiin bazin is nl niet in staat fouten in te zien... Ze vroeg ook vrijdag...het ligt toch niet aan het werk?
daar zie je mee dat ze het totaal niet in de gaten heeft.
heb haar toen gezegd dat dat wel het geval was,dat alle stress van toen nu eruit komt.
wij zijn zeer zeker on speaking terms...dat is het probleem niet.
 Het frustreerd me een beetje dat t hier een beetje word afgedaan als..he lekker een paar weekjes vrij
ik werk er altijd heel graag , ook nu maar ik kan het gewoon lichamelijk en geestelijk niet.

ik werk er 15 jr. en nog nooit ziek gevierd ,alleen voor een operatie..

Wat mij persoonlijk een beetje irriteert is dat meerdere mensen aangeven, ga naar de bedrijfsarts, pak het probleem bij de bron aan, maar het komt op mij over dat jij enkel gewoon een paar weken ziek thuis wil zitten. Waarom niet naar de bedrijfsarts? Waarom niet zorgen dat het ook na een aantal weken thuis zitten niet weer terug komt? De titel is, zit ik tegen en burn out aan. Een burn out is een serieus iets. Je hebt dus zelf het gevoel dat er serieus wel iets is. Dat los je niet op met alleen een paar weken niks doen.
Je geeft aan dat je leidinggevende onbekwaam is en het niet ziet, nog een reden om een andere weg te bewandelen, namelijk die van de bedrijfsarts.
Stel, jij hebt vanwege overgewicht suikerziekte gekregen, dan zeg je toch, ik ga proberen af te vallen zodat die suiker verdwijnt. Of pomp je je zelf liever alleen maar vol met medicijnen? Pak de bron, de oorzaak aan. En het hoeft niet of/of te zijn, je kan ook prima de oorzaak aanpakken en tegelijkertijd 1 of 2 weekjes rust pakken, maar met alleen het gevolg aan te pakken zal je uiteindelijk op de langere termijn niet verder komen.

ik ga toch naar psycholoog.de huisarts zei dat t belangrijk was dat ik op emotioneel gebied weer in balans kwam. Ik ken t niet anders dan dat je moet wachten tot n oproep van de arboarts.
maar ik ga niet meer alle dingen aankaarten van die zij niet goed doet.
heb vaker t voortouw gegeven en ik ben de pineut.
haar baas en zelfs de baas erboven houden haar hand boven t hoofd.

dan zal n arbo arts daar echt niets meer aan veranderen.
en t is gewezen stress wat nu eruit komt,niet stress die er NU heerst.

Je mag altijd contact opnemen met een arboarts. Dit kan zijn als je al ziek bent, maar mag ook preventief. Sterker nog, elke bedrijfsarts zou het toejuichen als je preventief contact met ze opneemt. Voorkomen is tenslotte altijd beter als genezen.
Maar ik merk gewoon aan alles dat wij wij ook zeggen, jij wil alleen maar vrij zijn, niks meer, niks minder. Meld je dan vooral lekker ziek, wel zo handig ook met de feestdagen. Daarna ga je gewoon weer lekker aan de slag als er niks aan de hand is. Zal je vast heel erg goed doen.

nou Duifje met verkeerde been uit bed gestapt?
wat n verwijten opeens,kerstboeit me totaal niet.
en bedankt voor je wijze woorden,je weet tenslotte precies hoe ik me voeL en hoe ik denk.
jij zou psychologe moeten worden.
tot zover.........

Ik weet niet hoe jij je voelt, maar het is nu eenmaal wel mijn werkgebied, dus ik ken het katoen van de zweep. Dat je dan niks van me aan wilt nemen met je zelf weten, maar dan houdt het voor mij op. Bij werkgerelateerde problematiek is het zo belangrijk om in gesprek te blijven en gezamenlijk afspraken te maken, een paar weken ziek melden, zonder enige vorm van overleg heeft geen enkele zin. Voor jou helt het uiteindelijk niet, je werkgever kan het vertrouwen in je verliezen, zeker omdat je zo'n drukke periode in gaat en zij het gevoel kunnen hebben daar je ze laat zitten. Ziek is ziek, maar als je beter wilt worden moet je wel de stappen nemen die nodig zijn om te kunnen re-integreren. Een hele belangrijke stap is contact opnemen met de bedrijfsarts en een tweede belangrijke stap is afspraken maken met je werkgever. 

Ano, ik lees niet dat het jou te doen is om een paar weken vrij. Wat ik wel lees is je frustraties over het feit dat je leidinggevende en de organisatie je niet serieus nemen in je klachten. 
Heel goed dat je naar een psycholoog gaat.

Weet je, als de ene partij ( je leidinggevende) niet mee wil werken aan verandering dan kun je je het beste richten op jezelf. Dat betekend ook een stukje loslaten, dus meer kijken naar wat de leidinggevende allemaal fout doet. En dat is heel moeilijk, dat begrijp ik. Maak met de psycholoog een plan hoe het wel werkbaar voor jou is. En mocht dat dan ook niet werken, zoek dan een andere baan. Dit kost zo'n energie!

---

mama van 4 jongens

Je mag nu toch vrij nemen? Benut die tijd... Je zegt dat je baas je niet snapt, je bent ook niet echt duidelijk... Zorg tijdens het vrij zijn dat je het probleem helder hebt zodat je het kan bespreken

Toevallig in de zorg zo herken baar jou verhaal zatvorig jaar ook zo totaal geen begrip

ik voel me klote en moet een week vrij nemen?? Mijn zuurverdiende uurtjes .en waarom....omdat t niet goed met me gaat.
als ik zeker wist dat ik volgende week weer beter zou zijn was ik de eerste die ermee accoord gaat.
maar ik voel gewoon aan mijn lichamelijke en geestelijke toestand dat het niet met 1 weekje rust opgelost is.
ik kreeg net een appje van haar over morgen.
half uur later diarree en heel erge zenuwen.terwijl er niks is nu tussen ons.
dit is toch niet normaal.
mijn moeder was net hier en ik merk dat zij ook lijdt aan deze situatie om haar dochter zo te zien terwijl ze niks kan doen alleen maar steunen en zeggen dat ik aan mezelf moet denken.

ik zie heel veel dingen wat bij in leidinggevende fout lopen maar ik weet ook dat ik er niks aan kan veranderen omdat ze haar fouten niet wil inzien en ga er dus ook niks meer over zeggen wat weer frustreerd. Tis een negatieve spiraal waarin je zit.
dit is echt geen normale situatie..appje en gelijk diarree...

dit is gewoon niet gezond meer.

@Suus ik ben niet helder??

ik heb toch uitgelegd hoe ik denk dat t komt dat ik zo uit mijn doen ben.

ik denk dat het allemaal opgekropte emoties van mnd lang zijn.
weet iedere persoon die tegen een burn out aan zit of overspannen zit precies waardoor het gekomen Is.
nee dus... Wist ik maar precies waardoor het komt en hoe ik er snel vanaf kom..voelde ik me ook beter.

had ik niet zoveel onrust in me lijf... 

Ik vind je idd niet duidelijk naar je wg. Je zegt dat je het niet trekt en daar blijft het eigenlijk wel bij... Als je moe bent van alles is vrij nemen niet zo gek, daar is vrije tijd voor bedoeld. 

Neem en die rust van werk om voor jezelf helder te krijgen hoe jij iets aan het probleem kan doen.

En als jij niet kan functioneren binnen het bedrijf zoals het is zou ik ander werk zoeken. Niet focussen op wat een ander zou moeten, het is zoals het is en je kan alleen kijken naar wat jij kunt veranderen

Ik ben het helemaal met duifje eens. De omstandigheden kan je waarschijnlijk niet veranderen op je werk. Maar jij kan veranderen. Uit je slachtofferrol komen en  omdenken.

Je kunt niet alleen je werkgever / leidinggevende de schuld blijven geven. Je moet ook naar jezelf kijken en zelf actie ondernemen. Jij kan een andere visie hebben dan je leidinggevende maar dat wil niet zeggen dat zij niet functioneert. 
Pak het probleem bij de bron aan en dat zal niet alleen met een paar weken rust goed komen. Er moet structureel iets veranderden. Anders zit je over een paar maanden weer met dezelfde klachten thuis.
Goed dat je naar de psycholoog gaat maar dat lost de problemen niet alleen op.

---

Op zoek naar een persoonlijke creatie? Een email sturen mag altijd!
NoTes-Fotocreaties / notesfotocreaties@gmail.com