Gaat de twijfel weg?

Nee helemaal niet. Ik ben klaar met zwanger zijn en met kleine babietjes Ik heb 15 jaar tussen de 1e 2 en de laatste telg zitten. Voor ik met mijn vriend kreeg kriebelde het wel maar had niet de juiste situatie. En ik dacht, ben nog jong, heb nog wel de tijd. Toen ik mijn huidige partner leerde kennen wist ik meteen, nu is het goed, met hem zou ik graag nog een kindje willen. Toen waren de kids 10 en hebben we de pil weggegooid. We wilde eigenlijk toen samen nog 2 kindjes. Het lot heeft het anders bepaald. Pas toen de kids 15 waren en ik 36 toen werd onze kleine spruit geboren. En deze was heel zwaar. Veel huilen, haar schisis, veel zorgen. Na 4 maanden zaten wij er helemaal doorheen. Gelukkig was ze toen al geopereerd en werd het iets makkelijker. Naast de schisis is zij ook een hele moeilijke slaper, dus heeft wel een hele tijd geduurd voor wij eindelijk helemaal tot rust komen. De 2e hebben we nooit meer gewild. Ik was al 37 en de zwangerschap was een hel. Ze was ook met de mmm gekomen en wij waren bang dat het weer zolang zou duren. Daarnaast heeft de kleine haar hele leven zoveel zorg nodig, ziekenhuis in en ziekenhuis uit, dat wilde we haar en de nieuwe baby niet aandoen. En mijn 2 oudste zijn nu natuurlijk al 18 en ik geniet intens van andere babies. Mijn zwagertje heeft nu 2 maanden geleden een kleine gehad en als ik er ben dan ben ik de hele dag met de kleine bezig, papa en mama even rust en ik lekker genieten. En ik wacht nu heerlijk tot de tijd dat ik lekker oma van zo'n hummeltje mag worden. Daar verheug ik mij gewoon intens op. Ik ben nu 40 en moet er dus niet aan denken om weer mama te worden maar verheug mij op oma worden, want kan ook niet echt zonder kinderen om mij heen

---

Mama van 2 pubers en een kleine peuterpuber

Wij hebben eigenlijk altijd 3 kindjes gewenst. Nadat onze jongste geboren was (zij was de tweede) kreeg ik nog een operatie om een vleesboom weg  te halen op mijn baarmoeder. Dat waren dus 2 buikoperaties in 1 jaar met nog een hele toestand er omheen. Daarna hebben we gezegd dat we het zo zouden laten, want ook nummer 3 zou een keizersnee worden. Toch is bij ons altijd wel de twijfel gebleven. Telkens als ik hoorde dat iemand een derde kreeg dan wilde ik dat ook wel. Maar goed, de tijd gaat voorbij en dan zijn de kinderen wat ouder en denk je 'Het is goed zo'. Wij waren dan ook ontzettend verrast toen ik een paar maanden terug ineens een positieve zwangerschapstest in mijn handen hield. We hadden het niet verwacht, maar blijkbaar heeft het zo moeten zijn! Wij zijn er heel blij. Ik ben nu 16 weken en tot nu toe gaat het allemaal goed. Ik moet zeggen dat de twijfels wel groter zijn door mijn leeftijd, dat had ik bij de eerste twee niet.

Mijn gynaecoloog zei 6 jaar terug trouwens dat veel vrouwen die twijfel blijven houden ook al zijn ze 60. Het blijft gewoon kriebelen.

ik had altijd graag een groot gezin gewild ,

met mijn ex heb ik nikita gekregen met 29 weken met Hellp syndroom  en ikzelf 3 dagen op de intensivecare , daarna de tweeling doodgeboren met 24 weken zwangerschap , ben daarna gesterriliseerd, gescheiden en mijn huidige man tegen gekomen , die had nog geen kindjes en we hebben na grondige onderzoeken in het ziekenhuis mijn sterrilisatie op laten heffen , en heb dan nog 2 mooie jongens gekregen met de oudste zoon na de bevalling  pre enclampsie gehad ( komt zelden na de bevalling voor) en met de jongste met 37 weken weer ingeleid met beginnende Hellp .
daarna nog twee keer met 11 weken een miskraam dus hebben we gezegd , tis nu klaar hoeveel kan een mens handelen , maar mijn wens zal er altijd blijven , als ik op kraam bezoek kom dan kriebelt het , als het babytje begint te huilen dan denk ik wel , ben blij dat die van mij al zo groot zijn , maar als ik heel zeker wist dat ik nog een meisje kreeg ........... gelukkig dat dat niet kan

Ik wilde altijd 2 kinderen mocht het ons gegund zijn, in mijn hart heb ik nog een kindje extra (1e zwangerschap is een miskraam). Mijn man wilde wel graag een groter gezin maar vond het na de geboorte van onze jongste ook wel goed zo. 6 weken na haar geboorte is hij gesterrilieerd.
Ik heb nooit een twijfel gehad of last van kriebels. Ik vind baby's geweldig maar bij een ander. Kan ook niet wachten op de telg van Caatje. 

---

Op zoek naar een persoonlijke creatie? Een email sturen mag altijd!
NoTes-Fotocreaties / notesfotocreaties@gmail.com

Ik heb nooit een bepaalde voorkeur gehad voor een aantal kindjes. Ik ben nu gezegend met 4 geweldige kinderen

Van mijn eerste werd ik zwanger via de MMM. Dat werd een miskraam.
De tweede via de MMM. Dat is een zoon.

En daarna werd ik iedere keer heel makkelijk zwanger.
De derde is een dochter
De vierde is een dochter
De vijfde werd een miskraam.

Daarna werd ik voor een 6de keer zwanger. Dat bleek een tweeling te zijn waarvan er 1 met 10 weken een miskraam is geworden. De ander is gezond geboren (een dochter).

Aan de ene kant merk ik dat ik heel graag nog een kindje erbij wil. Ik heb een enorme wens voor een tweeling. Vind het ook heel erg moeilijk als ik tweelingen om mij heen zie en dan naar mijn eigen dochter kijk, wetende dat zij een broertje of zusje heeft die er niet mocht zijn
En dan zou ik ook nog een grote voorkeur hebben voor een jongen.

Maar als ik heel realistisch ben: Zwangerschappen zijn een hel voor mij. Zware bekkeninstabiliteit, niet meer kunnen lopen aan het einde van de zwangerschap. Gemiddeld 30 a 35 kilo aankomen. 9 maanden lang grote vrienden met de WC ivm overmatig overgeven.

Daarbij waren de bevallingen ook niet bepaald makkelijk.
1e kind een vacuumbevalling
2e kind ernstig ziek en bijna dood
3e kind wegzakkende hartslag en overmatig bloedverlies
4e kind zat klem met de schouders.

Mijn jongste is nu bijna 4 jaar. En ik vind het heerlijk dat ik meer vrijheid krijg. Ben nu volop met een studie bezig en stage lopen waar ik al mijn tijd in moet stoppen.

Maar het blijft hoe dan ook wel kriebelen als ik een zwangere zie of als er een kleintje word geboren in mijn buurt.

---

Oxalis Deppei                       Hoop, vertrouwen, liefde en geluk

Wij hebben er drie, en ik ben er ook niet over uit. Kijk ons huwelijk loopt niet lekker (zacht gezegd), ik merk dat het veel energie kost , drie kinderen (van 8, 4 en 19 maanden) en soms vervloek ik mezelf wel eens omdat ik al jaren geen nacht meer 8 uur heb geslapen en ik nooit eens een aflevering van wat dan ook kan kijken zonder 20 keer te moeten pauzeren, mijn dagen beginnen om 06:30 en de jongste slaapt vaak pas rond 22:00 weer. Dus ik ben moe!

Maar als ik dan naar die snoetjes kijk, de liefde voel die ons omgeeft, terug denk aan die kleine warme babylijfjes, aan de bolle buik van het zwanger zijn, de magie van bevallen, het eerst moment met je kindje, de kraamtijd, een babytje aan de borst en in de doek.  Ach dan wil ik er nog wel 10!

---

Moeder van Dominiek(2006),Valentijn(2010), Olivier(2013) en Lidewei (2016)

hier geen twijfel, mijn lichaam kan het niet aan, maar vind het wel heel jammer!
Ik zou zelf nog graag willen.

Hier ook die twijfel. Onze kindjes zijn 6,4,2 en ik zou in mijn hart graag nog een vierde willen. Maar ik merk dat ik nog maar de helft van de energie heb die ik vroeger had, ik wil ook een "carrière", wil mijn kids alle aandacht kunnen geven, met vriendinnen afspreken, kunnen sporten... een vierde past niet in het huis enz. Dus rationeel zeg ik nee maar mijn gevoel zegt ja. Mijn man gaat mee in wat ik wil, hij zou een vierde leuk vinden. Ik kom zelf uit een gezin met vier kids en kreeg voor mijn gevoel te weinig aandacht van mijn ouders. Dus alles bij elkaar: we houden het bij drie....denk ik...  

succes met je beslissing. Wij hebben rustige kids dus ik vind het nu niet zo druk meer. Jaartje geleden was wel drukker. ik vond niet wat anderen zeggen: die derde doe je er even bij. Is wel echt weer een nieuw kind met evenveel weinig slaap enz. Maar wel erg gezellig! 

Hebben altijd gezegt 2 kindjes te willen als het allemaal zou lukken.
De oudste is 4 en de jongste 3 weken.
Het is goed zo hebben een meisje en een jongen, maar als ik er aan denk dat ik nooit meer zwanger zou zijn word ik wel wat verdrietig, terwijl me zwangerschappen geen pretje waren.
Kraamweek ook heerlijk, is alweer 2 weken voorbij het ging veelste snel.