Mama-life
| Lin79 schreef op: 19-01-2012 16:09:04 |
hallo ik wordt over een 5 weekjes ingeleid dmv ballon vanwege zwangerschapssuiker en de vorige x had ik een ks. wie heeft dit ook gehad en hoe lang duurd dat zo'n inleiding met een ballon? |
| Quote |
| Corine schreef op: 19-01-2012 16:16:33 |
Hallo, Ik heb dat gehad. Er werd een ballon ingebracht en opgepompt maar bij mij deed het niks. Daarna infuus gekregen en dat hielp wel goed. Mijn moeder heeft het ook gehad toen ze van mij moest bevallen. Bij haar heeft het wel geholpen. Ik weet alleen niet hoe lang haar bevalling duurde, ik was er wel heel snel vertelde ze. Ik werd toen in het ziekenhuis het ballonnenkindje genoemd, blijkbaar kwam het toen niet zo vaak voor(38 jaar geleden).. succes! |
| Quote |
| Anna28 schreef op: 19-01-2012 16:19:30 |
Ik heb ook een ballonpriming gehad.... na 2 dagen gel. Het was een hel om het in te brengen omdat mijn baarmoedermond erg ver naar achteren zat, maar dat is zeldzaam gelukkig! De ballon deed eerst niets maar gaf na 24 uur toch 1.5 cm ontsluiting zodat ze de vliezen konden breken. Toen kwam het goed op gang. Helaas moest ik toch een spoedkeizersnede, maar dat had andere redenen. Heel veel succes! Een ballonpriming werkt vaak beter dan gel, dat is wel fijn! Het forceert als het ware de ontsluiting en dan ga je vanzelf op gang komen als het goed is. Infuus erbij en daar komen de weeen. |
| Quote |
| Anoniem schreef op: 19-01-2012 18:02:10 |
ja ik mag zowiezo geen gel ivm mn keizersnede wond. maar je ligt er dus wel een paar dagen met de inleiding? |
| Quote |
| Anna28 schreef op: 19-01-2012 18:27:25 | ||
Dat ligt er aan... ik kreeg maar geen verweking/verstrijking van de baarmoedermond dus het schoot niet op. Ik ken ook verhalen van mama's die binnen een paar uur bevielen. Je moet er wel rekening mee houden dat de infuusweeen wat scherper kunnen zijn en al snel fors achter elkaar kunnen komen. Fijn natuurlijk als het meehelpt aan de ontsluiting! Mijn lichaam was gewoon raar... na 50 uur weeeen geen enkele ontsluiting... dat is gelukkig zeldzaam. Over t algemeen gaat het veel sneller. | ||
| Quote |
| Lin79 schreef op: 20-01-2012 11:12:45 |
ja de vorige keer toen had ik met 37 weken al ontsluiting 1.5 cn en hebben ze mn vliezen gebroken en
infuus erop gezet (groot kind, suiker en te hoge bloeddruk op t einde) maar toen vorderde de
ontsluiting niet. dus weet wat zo'n infuus kan doen jah pffft wat een hel joh alleen maar rug weeén
en per 10 minuten een 7 a 8 minuten weeén als de ene over was begon de volgende alweer te
komen....was echt niet te doen toen na 12 uur nog maar 4 cm ontsluiting. dus toen een ks. is het zo
dat als je bij de 1e al vrij vroeg iets ontsluiting had het de volgende keer ook zo is? dus
misschien is ballon met 38+ weken niet nodig? maar wat erg joh na 50 uur geen enkele ontsluiting had je wel verdoving ofzo? waarom kreeg je een inleiding? |
| Quote |
| Anna28 schreef op: 20-01-2012 11:26:37 |
Als je bij de eerste al snel ontsluiting had dan is de kans best groot dat je dat bij de tweede ook
makkelijker hebt, heb ik wel eens gehoord. Maar weet niet of dat echt zo is hoor. Ik hoop dat een
ballon niet nodig is! Die infuusweeen... man man wat een hel. Ik weet het... iedere 1.5 minuut of 2 minuten een wee... en achter elkaar door, urenlang... Ik kreeg een inleiding omdat Tim geen aanstalten maakte met 41+3 weken. Na een week strippen was er nog steeds niks gebeurd. Ik lag plat met veel bekkenpijn en was gewoon op. Dus vandaar de inleiding. 3 dagen hebben ze zitten klooien met gel en ballonnetjes. Mijn baarmoedermond lag zo ver naar achteren dat ze m steeds met tangen moesten vastpakken om te toucheren... echt een hel! Ze hebben zo de hele binnenkant kapot gemaakt... Ik kreeg na die 50 uur dus eindelijk verdoving (ruggenprik) toen het op gang leek te komen. Omdat ik niet meer kon. Helaas kreeg ik toen ernstige bloeddrukdalingen en was ikzelf in gevaar. Ze kregen de bloeddruk met medicatie niet meer omhoog dus toen als een gek naar de OK gerend met het bed. Weet alleen nog dat het zeer angstig was allemaal... Toen een spoedkeizersnede waarbij ook mijn baarmoeder nog is gescheurd... Was geen lolletje dus. Er zijn meer fouten gemaakt... zo heb ik te weinig fraxiparine gekregen na de operatie (dat zijn die spuiten in je buik, tegen trombose) en kreeg ik na 10 weken multiple longembolies. Ben toen ernstig ziek geweest. Nu, 7 maanden later nog aan het herstellen daarvan. Best dramatisch dus allemaal. Maar gelukkig heeft dat niets met de ballon te maken gehad  Die primings gaan
volgens mij wel goed, al geeft het geen zekerheid, het helpt vaak wel om de ontsluiting op gang te
krijgen. Ik duim voor je dat het niet nodig is! |
| Quote |
| Lin79 schreef op: 20-01-2012 12:08:33 |
jeej wat een vreselijk verhaal zeg! welk ziekenhuis was dat eigenlijk? hier laten ze je dus geen 50
uur creperen...want ik zei dat ik liever 40 uur wilde creperen dan nog weer een x een keizersnede
(had infectie enzo) en toen zeiden ze dat ze dat dus echt niet gingen doen dat ik echt met de
inleiding snel ontsluiting moest maken anders alsnog weer een ks. maar heb je nu ook een bevallings
trauma of dat nog niet?heftig hoor |
| Quote |
| Anna28 schreef op: 20-01-2012 12:42:38 |
Ik heb inderdaad veel last gehad psychisch, en om die reden heb ik hulp gekregen vanuit de
verloskunde uit het ziekenhuis. We zijn toen in een paar keer alle punten van de hele bevalling en
de dagen er omheen langsgegaan. De hele rapportage hebben we uitgeplozen en gekeken waar het mis
ging en hoe ik me daarbij voelde. Dat was erg fijn en het gaf mij meer duidelijkheid over de gang
van zaken. Het gaf mij in elk geval meer rust en kon het toen beter een plekje geven. Toen was het me ook duidelijk waarom ik de eerste nacht mezelf niet kon bewegen toen ik wakker werd... ze hadden te veel spierontspanner gegeven (kreeg een spuit om te slapen) en toen ik wakker werd kon ik me dus niet bewegen... zo naar was dat! En meer van dat soort dingetjes. Voel me nu op zich wel beter, maar soms spookt het nog wel door je hoofd hoor... echt die doodsangst. Kon de eerste 5 weken ook echt niet genieten van de kleine. Genieten? waarvan? Zoveel pijn had ik, zat er helemaal doorheen psychisch. Gelukkig ben ik goed opgevangen door de omgeving. Kon pas na 3 maanden zeggen: heerlijk ik heb een prachtkind! En nu is het iedere dag genieten, vooral omdat ik nog thuis ben en dus alles lekker kan doen met m. Een geplande keizersnede schijnt toch anders te zijn. Veel relaxter en veel minder napijn. Mijn schoonzusje had de eerste x een spoed, de 2e keer een geplande... de 2e keer stond ze na een paar dagen alweer voor de kleine te zorgen. De genezing was veel sneller toen. Hoop zo voor je dat het vanzelf gaat komen!! |
| Quote |
| Lin79 schreef op: 21-01-2012 20:00:57 |
Wel goed dat ze het goed hebben aangepakt om het te verwerken. want met een PND was je verder van
huis geweest. maar in welk ziekenhuis maken ze nog zulke grote fouten dan? ik had geen geplande ks maar ook geen spoed t zat er tussen in...gepland lijkt me ook wel gek omdat je dan al weet dat je een ks gaat krijgen. nu heb ik toch nog t idee gehad dat ik er wel wat voor heb gedaan zeg maar....tsja lastig uit te leggen. ik heb nog een infectie gehad aan mn wond dat was wel minder en erg pijnlijk en erg lange nasleep daardoor daarom hoop ik zoooo op een vaginale bevalling. vandaag zijn de schoonmaak ploegen geweest...babykamer, badkamer, dochters kamer onze kamer is nu schoon nu nog kwestie van bij houden...dus heb meer rust in mn donder nu. wel frustrerend dat je zelf bijna niks meer kan door hevige BI en dan nesteldrang hebt!!! |
| Quote |
| Anna28 schreef op: 21-01-2012 20:13:13 |
Ohh dat is echt irritant ja... heb jij ook zoveel bekkenpijn? Ik kon geen kant meer op vanaf een
week of 25, drama vond ik dat. Moest nog zoveel gebeuren... hier ook een schoonmaakploeg van
familieleden geweest. Was wel erg fijn! T is gewoon erg frustie als je van alles wilt en niet kunt. Ik kon mezelf niet eens omdraaien in bed, kon nog niet mn sokken aandoen... manlief heeft me altijd geholpen. Als ik in bad ging had ik mn telefoon bij me, want als ik eruit wilde moest hij me helpen... wat voel je je dan afhankelijk he. Mijn buikwond is 6 weken open geweest helaas... dan was er weer een stukje dicht: hup, bult met pus en ontstekingen. Dikwijls op de eerste hulp gezeten. Ik heb een behoorlijke hangbuik overgehouden aan de zwangerschap en die wond zat precies in die plooi... bij jou dus ook ontstoken geweest? Vervelend is dat he... pijnlijk en constant vieze troep er uit. Ik had trouwens nog een ander probleem ook... toen ik 34 weken zwanger was, had ik last van een ontstoken bultje op mijn bil. Ik naar de dokter, want het deed pijn... was het een onderhuids abces. Moest direct naar de chirurg en een uur later lag ik met een ruggenprik op de OK. Ze hebben toen een gat in mijn bil gebrand (weg-geschroeid) van 7x3 centimeter. Vlak naast de anus. Zoooo pijnlijk... heb wekenlang niet kunnen zitten. Had een rubberen band geleend bij de thuiszorgwinkel en daar zat ik op. Maar met die BI was dat ook drama. Nou zie je het voor je, wond 12x per dag spoelen met een dikke buik, kon er niet eens bij... dus onder de douche iedere paar uur uitspoelen. Als die wond niet op tijd was genezen, had ik een geplande keizersnee gemoeten, omdat de kans op een totaal ruptuur dan heel groot was. Gelukkig was de wond met 40 weken redelijk genezen en mocht ik het proberen met 41+3. Maar zover is het dus niet gekomen. Oh ja, welk ziekenhuis? Flevo in Almere. Eigenlijk nooit iets te klagen gehad daar, zijn altijd super. Ben op de fertiliteit daar altijd super behandeld, snel, respectvol, keurig gewoon. Maar de bevalling en alles daar omheen was een hel. Heb dat ook in diverse gesprekken besproken met afdeling verloskunde en kraamafdeling, hoop dat ze er iets aan hebben gedaan inmiddels. |
| Quote |
| Lin79 schreef op: 23-01-2012 19:17:46 |
hey hoi ging bij jouw de BI meteen over nadat je bevallen was? wat erg dat je een cyste had en die verwijderd moest worden ook wel een grote plek 7cm.... ik heb overgewicht en een behoorlijke hang buik daardoor is t ook gaan onsteken. en het leek wel alsof er 1 hechtinkje te weinig gezet was dat ging maar niet dicht....en later smetten. heel pijnlijk vooral toen de gyn met zn vinger die wond open maakte met zn vinger zonder verdoving!! maarja nu maar hopen dat t gewoon via inleiding kan allemaal woensdag een groei echo. suiker is wel weer op de hobbel nu dus nu weer 2 x per week mn waardes doorgeven aan t ziekenhuis bah |
| Quote |
| Anna28 schreef op: 24-01-2012 08:44:38 |
hoi Balen dat je suikerwaardes zo raar doen zeg, hoop dat het weer beetje stabiel word! Pijnlijk is dat he, die wond... en dan ook nog met de vingers  Hier gingen de
hechtingen vooral ontsteken... was de ene ontsteking verdwenen, kwam de andere weer. Helaas is mn BI niet gelijk over gegaan na de bevalling, maar nadat ik wat op de been was na de keizersnee, liep ik beter dan de maanden daarvoor, dus dat was echt fijn! Het duurde ongeveer 8 weken voordat de ergste pijnen weg waren en daarna langzaam werd het minder. Nu, 8 maanden later, heb ik nog steeds last van de onderrug en heupen/liezen bij bepaalde bewegingen. Vooral als ik met mijn zoontje de trap op loop ofzo. Maar de pijn is heel draaglijk en ik kan bijna alles weer! succes morgen met de echo! Hoop dat alles oke is! |
| Quote |
| Lin79 schreef op: 25-01-2012 15:50:43 |
de baby ligt opeens in stuit....dacht dat ie aan t indalen was niet dus! ik wil helemaal geen KS.
maar de kans wordt nu wel steeds groter....:-( |
| Quote |
| Anna28 schreef op: 27-01-2012 12:01:05 |
oh jeetje zeg Gaan ze nog proberen m te draaien ofzo? stuitbevalling kan wel, maar weet niet of ze dat doen bij jou, omdat de vorige ook zo moeizaam ging. Sterkte! |
| Quote |
| Lin79 schreef op: 27-01-2012 18:49:51 |
ja ik moet over 2 weken terug komen gaan ze kijken hoe die dan ligt enzo en dan een afspraak maken
voor draaiing. maar dat moet wel snel gaan vanwege de baarmoederlitteken...en tsja ik ben best
stevig dus was t wel lastig om de baby te draaien door de dikkere buikwand zei die dus we wachten
af. ze doen geen inleiding t liefst niet met stuit en eigenlijk alleen als t een klein kindje is en dat is eigenlijk nooit zo he met suiker. dus vaginaal bevallen met stuit wordt lastig voor mij. Zelf ben ik wel met stuit geboren maarja ik was 5 pond. wel een slechte start gehad daardoor. |
| Quote |
| Mama_anja schreef op: 09-02-2012 09:07:42 |
heb een ballon gehad die blijft sowiso 1 dag zitten tenzij hij er uit valt dan heb je 2 a 3 cm
ontsluiting maar ik doe het nooit weer laat het er wel op aan komen je kunt beter spontaan beginnen met opwekkers er bij als het nodig is hoe is het nu met de stuitligging baby gedraaid of niet? |
| Quote |
| Lin79 schreef op: 09-02-2012 10:38:39 |
hoi anja ik moet morgen weer naar de gyn. maar voel nog veel getrappel onderin dus denk niet dat ze gedraaid is. ik twijfel nog steeds of ik wel een draaiing wil. tsja als ze moeten wachten tot t spontaan begind is de kans groot dat mn placenta niet meer genoeg voeding en zuurstof geeft he en t kind te groot wordt. door de suiker is de placenta eerder op. t liefst zou ik ook een natuurlijke bevalling hebben maarja....dat kan wel 4 weken later worden en dat is een groot risico voor kind maar ook voor mij. had je bij esmee een ballon? |
| Quote |
| Mama_anja schreef op: 09-05-2012 19:46:05 |
nee bij nynke esmee is met inleiding na spontanen vliezen breuk geboren |
| Quote |
