Mama-life!

Mama-life

Menu

Topic:

Lastige keuze

Rubriek: Werk

Anoniem
Gast

We zitten een beetje in een lastige keuze dus ben gewoon benieuwd wat jullie zouden doen.

Mijn man heeft een fulltime baan (docent) daarnaast een eigen bedrijfje en doet hij een HBO opleiding. Hij heeft nu vrijdag studievrij zijn lessen worden nu verdeeld over 4 dagen i.p.v. 5 dagen. Hij gaat regelmatig naar school verder studeert hij thuis. Hij werkt dus heel veel naast zijn werk voor school in de avonduren/zaterdag werkt hij dan ook nog voor zichzelf.

Ik werk mee in zijn bedrijf vanuit huis en doe verder bijna alle zorg voor de kinderen (4 en een baby). Ik doe veel werk voor een klant van mijn man en daarnaast de boekhouding. Nu merken we beide dat we echt aan het klemlopen zijn het is teveel, we hebben geen oppas voor de kinderen en dit willen we ook het liefst zelf blijven doen maar wat is dan verstandig,

Als hij minder gaan werken gaan we in inkomen een heel stuk naar beneden. Een andere optie is dat ik stop met werken voor die klant en alleen boekhouding en kleine dingen voor mijn man blijf doen maar dan heb ik voor mezelf niet echt meer iets voor mezelf. pfff ik weet het gewoon niet

Zoals nu is het echt te druk dus er moet iets veranderen.

Datum: 03-04-2014 19:52:49

Anoniem schreef op: 03-04-2014 19:52:49

We zitten een beetje in een lastige keuze dus ben gewoon benieuwd wat jullie zouden doen.

Mijn man heeft een fulltime baan (docent) daarnaast een eigen bedrijfje en doet hij een HBO opleiding. Hij heeft nu vrijdag studievrij zijn lessen worden nu verdeeld over 4 dagen i.p.v. 5 dagen. Hij gaat regelmatig naar school verder studeert hij thuis. Hij werkt dus heel veel naast zijn werk voor school in de avonduren/zaterdag werkt hij dan ook nog voor zichzelf.

Ik werk mee in zijn bedrijf vanuit huis en doe verder bijna alle zorg voor de kinderen (4 en een baby). Ik doe veel werk voor een klant van mijn man en daarnaast de boekhouding. Nu merken we beide dat we echt aan het klemlopen zijn het is teveel, we hebben geen oppas voor de kinderen en dit willen we ook het liefst zelf blijven doen maar wat is dan verstandig,

Als hij minder gaan werken gaan we in inkomen een heel stuk naar beneden. Een andere optie is dat ik stop met werken voor die klant en alleen boekhouding en kleine dingen voor mijn man blijf doen maar dan heb ik voor mezelf niet echt meer iets voor mezelf. pfff ik weet het gewoon niet

Zoals nu is het echt te druk dus er moet iets veranderen.

Navigatie

Vorige | 1 | 2 | Volgende

RE: Lastige keuze

Mama Van Drie Gast	Waar woon je? Misschien is er wel iemand van hier die je kan helpen of misschien weet iemand iets voor je?
Datum: 04-04-2014 22:40:31	Quote

Mama Van Drie schreef op: 04-04-2014 22:40:31

Waar woon je? Misschien is er wel iemand van hier die je kan helpen of misschien weet iemand iets voor je?

RE: Lastige keuze

Boterbloem
Lid

Offline

Nou, eigenlijk heeft ma Dalton het al heel mooi verwoord.

Tegenwoordig lijkt een huwelijk eerder uit 2 ikken te bestaan dan uit een we.

En daar waar ieder al bezig gaat met ik ik ik zul je minder snel aan een harmonieuze we toekomen.

Daarmee wil ik niet zeggen dat carriere maken voor man of vrouw verkeerd is, maar alle beslissingen zouden uit het we moeten voortkomen (niet makkelijk, maar wel de basis voor een huwelijk dat je wilt laten slagen).

Niet zozeer alleen maar iets van deze tijd, ook vroeger was dit er al maar dan bleven ze vaak in het huwelijk, maar alleen al de insteek financieel onafhankelijk te willen zijn mocht je gaan scheiden vind ik al een heeeeeeeel foute gedachte vooraf. Want je trouwt en bent vanaf dat moment samen tot de dood je scheidt, in voor en tegenspoed. Dat is de belofte die je maakt. Niet totdat we gaan scheiden omdat ik geen ruimtem eer krijgt of ik denk dat ik het bij een ander beter heb...

Die belofte houd voor veel mensen tegenwoordig weinig meer in... En soms ligt dat voornamelijk bij 1 partner, soms bij beide.

Soms vraag ik me wel eens af of mensen (me included) vooraf niet beter een huwelijkscursus kunnen krijgen. Wat betekend het om te trouwen en om een we te worden. Wat betekend het in voor en tegenspoed en tot de dood ons scheidt... Enzovoort enzovoort...

En anders maar andere beloftes afleggen: ik blijf bij je totdat ik een betere vind, of zoiets

En ik denk dat dem eeste scheidingen pijnlijk zijn, ik geloof ook dat de meeste scheidingen niet zonder slag of stoot gaan ondanks dat het wel eens makkelijk kan lijken aan de buitenkant. Het is denk ik bijna altijd moeilijk (door de weg vooraf of de weg achteraf).

Maar ik geloof dat het bij beide of 1 van beide vooraf ergens al fout gaat... Ik, in plaats van we... Het is ook wel een beetje de samenleving van nu.

En dat betekend dus niet dat de vrouw maar thuis moet blijven terwijl de man carriere maakt, MAAR dat je gaat denken in we... Wat vinden we belangrijk, wat heeft ons gezin nodig? Wat schieten we er mee op als ik blijf werken, als jij gaat studeren enzovoort. Wat voegt het aan ons toe.

En niet: hoe kan ik mij zo goedm ogelijk ontplooien, hoe kan ik zo best mogelijk carriere maken, hoe verdien ik mijn eigen geld, als hij even op de kinderen past enzovoort...

Datum: 04-04-2014 23:55:31

Boterbloem schreef op: 04-04-2014 23:55:31

Nou, eigenlijk heeft ma Dalton het al heel mooi verwoord.

Tegenwoordig lijkt een huwelijk eerder uit 2 ikken te bestaan dan uit een we.

En daar waar ieder al bezig gaat met ik ik ik zul je minder snel aan een harmonieuze we toekomen.

Daarmee wil ik niet zeggen dat carriere maken voor man of vrouw verkeerd is, maar alle beslissingen zouden uit het we moeten voortkomen (niet makkelijk, maar wel de basis voor een huwelijk dat je wilt laten slagen).

Niet zozeer alleen maar iets van deze tijd, ook vroeger was dit er al maar dan bleven ze vaak in het huwelijk, maar alleen al de insteek financieel onafhankelijk te willen zijn mocht je gaan scheiden vind ik al een heeeeeeeel foute gedachte vooraf. Want je trouwt en bent vanaf dat moment samen tot de dood je scheidt, in voor en tegenspoed. Dat is de belofte die je maakt. Niet totdat we gaan scheiden omdat ik geen ruimtem eer krijgt of ik denk dat ik het bij een ander beter heb...

Die belofte houd voor veel mensen tegenwoordig weinig meer in... En soms ligt dat voornamelijk bij 1 partner, soms bij beide.

Soms vraag ik me wel eens af of mensen (me included) vooraf niet beter een huwelijkscursus kunnen krijgen. Wat betekend het om te trouwen en om een we te worden. Wat betekend het in voor en tegenspoed en tot de dood ons scheidt... Enzovoort enzovoort...

En anders maar andere beloftes afleggen: ik blijf bij je totdat ik een betere vind, of zoiets

En ik denk dat dem eeste scheidingen pijnlijk zijn, ik geloof ook dat de meeste scheidingen niet zonder slag of stoot gaan ondanks dat het wel eens makkelijk kan lijken aan de buitenkant. Het is denk ik bijna altijd moeilijk (door de weg vooraf of de weg achteraf).

Maar ik geloof dat het bij beide of 1 van beide vooraf ergens al fout gaat... Ik, in plaats van we... Het is ook wel een beetje de samenleving van nu.

En dat betekend dus niet dat de vrouw maar thuis moet blijven terwijl de man carriere maakt, MAAR dat je gaat denken in we... Wat vinden we belangrijk, wat heeft ons gezin nodig? Wat schieten we er mee op als ik blijf werken, als jij gaat studeren enzovoort. Wat voegt het aan ons toe.

En niet: hoe kan ik mij zo goedm ogelijk ontplooien, hoe kan ik zo best mogelijk carriere maken, hoe verdien ik mijn eigen geld, als hij even op de kinderen past enzovoort...

RE: Lastige keuze

Marjolein852
Lid

Offline

Boterbloem, in deze situatie gaat het erom dat to zich een beetje verloren voelt. Ze mist haar éigen' dingen. Ze heeft het iet over wel/niet carriere maken, maar wel oven een stukje éigen' bezigheden..

Het hele verhaal van 2 ikken snap ik niet. Je bent getrouwd dus de intentie om samen oud te worden.. Neemt niet weg om je eigen ontwikkeling te bevorderen. In dit speciefieke geval gebeurd dat niet gelijkwaardig. Goede kans dat het tijdelijk is, maar to voelt zich een beetje verloren..

Enne wat een gezin nodig heeft is 2 gelukkige ouders.. (ongeacht carriere, thuisblijfouder etc..) Tot nu toe zie ik een to met twijfels..

Datum: 05-04-2014 00:35:27

Marjolein852 schreef op: 05-04-2014 00:35:27

Boterbloem, in deze situatie gaat het erom dat to zich een beetje verloren voelt. Ze mist haar éigen' dingen. Ze heeft het iet over wel/niet carriere maken, maar wel oven een stukje éigen' bezigheden..

Het hele verhaal van 2 ikken snap ik niet. Je bent getrouwd dus de intentie om samen oud te worden.. Neemt niet weg om je eigen ontwikkeling te bevorderen. In dit speciefieke geval gebeurd dat niet gelijkwaardig. Goede kans dat het tijdelijk is, maar to voelt zich een beetje verloren..

Enne wat een gezin nodig heeft is 2 gelukkige ouders.. (ongeacht carriere, thuisblijfouder etc..) Tot nu toe zie ik een to met twijfels..

RE: Lastige keuze

Anon
Lid

Offline

Ik denk dat het lastig oordelen is. We kennien nu het verhaal van to, maar intepreteeren veel.

Mijn visie is dat je als je samen je gezin opbouwt steeds terug moet naar de basis als het ergens spaak loopt. Als je opbouwt breng je vanuit je eigen ik een plan in. Je bespreekt dit, past wat aan en vormt een compromis. Je partner doet hetzelfde en zo ontstaat samen een leven. Als het dan spaak loopt is niet altijd meteen duidelijk wat de oorzaak is. Dan moet je volgens mij weer terug naar het begin, wat zijn onze gezamenlijke belangen. Voor mij is dat dat de kinderen het goed hebben (mazzel voor mij, ook voor mijn man). Vanuit daar kan je weer op gaan bouwen.

Datum: 05-04-2014 07:34:22

Anon schreef op: 05-04-2014 07:34:22

Ik denk dat het lastig oordelen is. We kennien nu het verhaal van to, maar intepreteeren veel.

Mijn visie is dat je als je samen je gezin opbouwt steeds terug moet naar de basis als het ergens spaak loopt. Als je opbouwt breng je vanuit je eigen ik een plan in. Je bespreekt dit, past wat aan en vormt een compromis. Je partner doet hetzelfde en zo ontstaat samen een leven. Als het dan spaak loopt is niet altijd meteen duidelijk wat de oorzaak is. Dan moet je volgens mij weer terug naar het begin, wat zijn onze gezamenlijke belangen. Voor mij is dat dat de kinderen het goed hebben (mazzel voor mij, ook voor mijn man). Vanuit daar kan je weer op gaan bouwen.

RE: Lastige keuze

Anon
Lid

Offline

Waar ik mijn peerssonlijk wel over verbaas is dat man een voltijd baan heeft als docent, wat volgens mij veel meer dan voltijd is, maar hij weet het in 4 dagen te proppen. Daarnaast nog een hbo studie, wat vaak ook zwaar is. Ook nog een eign bedrijfje heeft. Om dat te realiseren naast elkaar ben je voor mijn gevoel dag en nacht werken. Wanneer hij dan papa kan zijn is voor mij wel een raadsel.

Verder verbaas ik mij over de oplossingen van To zelf, deze liggen allemaal bij haar.

Mijn advies is om beide een prioriteiten lijstje te stellen. Niet zozeer van activiteiten maar van effecten van je prioriteiten, soort normen en waarden lijst. Bijv geen oppas voor de kinderen, minimaal bedrag wat nodig is om te leven, en vervolgens gaan kijken hoe je het beste kan voldoen aan je eigen prioroteiten.

Datum: 05-04-2014 07:44:45

Anon schreef op: 05-04-2014 07:44:45

Waar ik mijn peerssonlijk wel over verbaas is dat man een voltijd baan heeft als docent, wat volgens mij veel meer dan voltijd is, maar hij weet het in 4 dagen te proppen. Daarnaast nog een hbo studie, wat vaak ook zwaar is. Ook nog een eign bedrijfje heeft. Om dat te realiseren naast elkaar ben je voor mijn gevoel dag en nacht werken. Wanneer hij dan papa kan zijn is voor mij wel een raadsel.

Verder verbaas ik mij over de oplossingen van To zelf, deze liggen allemaal bij haar.

Mijn advies is om beide een prioriteiten lijstje te stellen. Niet zozeer van activiteiten maar van effecten van je prioriteiten, soort normen en waarden lijst. Bijv geen oppas voor de kinderen, minimaal bedrag wat nodig is om te leven, en vervolgens gaan kijken hoe je het beste kan voldoen aan je eigen prioroteiten.

RE: Lastige keuze

Anoniem
Gast

Meiden ik zal even wat meer uitleg geven.

Het is absoluut niet zo dat mijn man niet mee wil denken, we doen dit echt samen. Ik heb het idee dat dit niet zo overkwam omdat ik veel kijk wat ik kan veranderen en niet wat mijn man kan veranderen.

Mijn man heeft voordat wij een relatie kregen zijn bedrijfje opgezet, hij was toen nog niet met een opleiding bezig. Hij is uiteindelijk docent geworden dit kwam op zijn pad en vond hij geweldig het nadeel was toen wel dat hij zelf MBO niveau had geleerd en ook op MBO les ging geven. Nu moest er van komen dat hij een HBO opleiding ging volgen om er voor te zorgen dat hij goed geschoold is dus ook betere kansen voor de toekomst.
Hij geeft les in ICT en ook zijn bedrijfje is hierop gericht dus hij kan veel combineren met elkaar, ook zijn opleiding kan hij op school gebied en in zijn bedrijfje gebruiken anders was het inderdaad niet haalbaar om dit allemaal te combineren. De zondag werkt hij niet dus doet hij ook leuke dingen met de kinderen en door de weeks even boekje lezen of spelen na het avondeten.

We hebben samen gekeken of hij iets kon snijden in zijn werk, hij neemt nu geen nieuwe klanten erbij en doet het hoognodige in zijn bedrijfje om zoveel mogelijk te kunnen studeren zodat zijn opleiding zo snel mogelijk afgerond is en hier sta ik ook volledig achter. Ik vind het voor hem heel zwaar het is echt bikkelen.

Toen mijn oudste zoon geboren werd hebben wij ervoor gekozen om er voor de kinderen te zijn en deze ook zo min mogelijk weg te brengen met 1 kind lukte het prima om mijn werk vanuit huis te doen, nu de tweede geboren is dit een heel stuk lastiger. is sta ik hier grotendeels nog steeds achter de keus om zoveel mogelijk voor de kinderen thuis te zijn alleen merk ik aan mezelf dat ik echt een leukere moeder ben als ik ook nog wat voor mezelf heb. Mijn man staat hier helemaal achter en vind ook als ik hier gelukkiger van word dat we een oplossing moeten zoeken.

Vandaag ga ik even naar me moeder, die woont 20 minuten hiervandaan misschien dat zij een dag of 1 dag in de 2 weken op mijn jongste wil passen op een dag dat de oudste een hele dag heeft dat is misschien nog wel een goed idee.

Ik vind carriere echt totaal niet belangrijk maar veel belangrijker dat we een gelukkig leven met elkaar hebben, dat maakt het voor mij erg lastig.

Datum: 05-04-2014 09:50:40

Anoniem schreef op: 05-04-2014 09:50:40

Meiden ik zal even wat meer uitleg geven.

Het is absoluut niet zo dat mijn man niet mee wil denken, we doen dit echt samen. Ik heb het idee dat dit niet zo overkwam omdat ik veel kijk wat ik kan veranderen en niet wat mijn man kan veranderen.

Mijn man heeft voordat wij een relatie kregen zijn bedrijfje opgezet, hij was toen nog niet met een opleiding bezig. Hij is uiteindelijk docent geworden dit kwam op zijn pad en vond hij geweldig het nadeel was toen wel dat hij zelf MBO niveau had geleerd en ook op MBO les ging geven. Nu moest er van komen dat hij een HBO opleiding ging volgen om er voor te zorgen dat hij goed geschoold is dus ook betere kansen voor de toekomst.
Hij geeft les in ICT en ook zijn bedrijfje is hierop gericht dus hij kan veel combineren met elkaar, ook zijn opleiding kan hij op school gebied en in zijn bedrijfje gebruiken anders was het inderdaad niet haalbaar om dit allemaal te combineren. De zondag werkt hij niet dus doet hij ook leuke dingen met de kinderen en door de weeks even boekje lezen of spelen na het avondeten.

We hebben samen gekeken of hij iets kon snijden in zijn werk, hij neemt nu geen nieuwe klanten erbij en doet het hoognodige in zijn bedrijfje om zoveel mogelijk te kunnen studeren zodat zijn opleiding zo snel mogelijk afgerond is en hier sta ik ook volledig achter. Ik vind het voor hem heel zwaar het is echt bikkelen.

Toen mijn oudste zoon geboren werd hebben wij ervoor gekozen om er voor de kinderen te zijn en deze ook zo min mogelijk weg te brengen met 1 kind lukte het prima om mijn werk vanuit huis te doen, nu de tweede geboren is dit een heel stuk lastiger. is sta ik hier grotendeels nog steeds achter de keus om zoveel mogelijk voor de kinderen thuis te zijn alleen merk ik aan mezelf dat ik echt een leukere moeder ben als ik ook nog wat voor mezelf heb. Mijn man staat hier helemaal achter en vind ook als ik hier gelukkiger van word dat we een oplossing moeten zoeken.

Vandaag ga ik even naar me moeder, die woont 20 minuten hiervandaan misschien dat zij een dag of 1 dag in de 2 weken op mijn jongste wil passen op een dag dat de oudste een hele dag heeft dat is misschien nog wel een goed idee.

Ik vind carriere echt totaal niet belangrijk maar veel belangrijker dat we een gelukkig leven met elkaar hebben, dat maakt het voor mij erg lastig.

RE: Lastige keuze

Boterbloem Lid	Die reactie was ook niet een reactie op TO, maar op iemand anders die het over scheiden had, dat er zoveel mensen gingen scheiden. TO is mijns inziens juist op zoek naar een balans, en daar is niets mis mee.
Datum: 05-04-2014 10:18:49	Quote

Boterbloem schreef op: 05-04-2014 10:18:49

Die reactie was ook niet een reactie op TO, maar op iemand anders die het over scheiden had, dat er zoveel mensen gingen scheiden.
TO is mijns inziens juist op zoek naar een balans, en daar is niets mis mee.

RE: Lastige keuze

Jolijn
Gast

financieel onafhankelijk is niet alleen voor de kans van 66% dat je gaat scheiden Boterbloem, maar ook in verband met die andere zaken: tot de dood ons scheidt en in voor- en tegenspoed. Een partner kan ziek worden of overlijden en het zou mooi zijn als je in die omstandigheden niet gedwongen wordt om langdurig gebruik te maken van een vangnet, met de bijbehorende armoedeval. Zeker niet als je gewoon in staat bent om je verantwoordelijkheden als mens te nemen. En gelukkig leven we in een tijd dat je ook je persoonlijke groei mag volgen, want ik geloof er heilig in dat ieder mens behoefte heeft aan persoonlijke groei. De tijd van onze grootouders is gelukkig voorbij!

Datum: 05-04-2014 11:21:10

Jolijn schreef op: 05-04-2014 11:21:10

financieel onafhankelijk is niet alleen voor de kans van 66% dat je gaat scheiden Boterbloem, maar ook in verband met die andere zaken: tot de dood ons scheidt en in voor- en tegenspoed. Een partner kan ziek worden of overlijden en het zou mooi zijn als je in die omstandigheden niet gedwongen wordt om langdurig gebruik te maken van een vangnet, met de bijbehorende armoedeval. Zeker niet als je gewoon in staat bent om je verantwoordelijkheden als mens te nemen. En gelukkig leven we in een tijd dat je ook je persoonlijke groei mag volgen, want ik geloof er heilig in dat ieder mens behoefte heeft aan persoonlijke groei. De tijd van onze grootouders is gelukkig voorbij!

RE: Lastige keuze

Boterbloem
Lid

Offline

Bij ons thuis ligt de eerste prioriteit bij de mensen, daarna pas financien. Veel mensen hebben niet de luxe positie dat ze beide kunnen werken omdat de kinderen hen meer nodig hebben.
Maar daar waar het wel mogelijk is is het heerlijk als je de kans hebt en die kunt pakken.

Maar ik zou nooit werken met als reden: stel mijn man gaat dood of we gaan scheiden... Ik zou dat ook nooit van een ander verwachten. Is iemand thuis gebleven bij de kinderen en overlijd haar man dan leef ik mee en ga ik me vooral niet druk maken dat ze een paar maand langer gebruik moet maken van een vangnet.

Voor mij persoonlijk voelt dat zo fout om zo met geld om te gaan... Geld is wat dat betreft zo ontzettend onbelangrijk. Je hebt het nodig om van te leven, maar mensen gaan nog altijd voor geld (denk bij jou ook). En voor mijn gevoel verliezen we dat soms uit het oog...

Heb je straks 40 jaar lang gewerkt voor het geval dat, terwijl het nooit gebeurd is.

Er zijn zoveel kinderen die meer hun ouders nodig hebben. Waarvan de ouders vaak gewoon moeten werken omdat het op 1 loon nieth aalbaar is. Ik vind dat schrijnend...

En ik ben absoluut niet tegen werken, helemaal niet zelfs. En ben je betere ouders als je beide werkt dan zie ik totaal niet in waarom je het niet zou doen, ik denk dat in die gevallen de kinderen er ook beter bij af zijn als wanneer 1 van beide ouders thuisblijft en het ongeluk uitstraalt.
Maar onze eerste blik is gefocust op de kinderen en elkaar, en pas daarna komt de rest.

Ik heb vaak te horen gekregen dat ik een luxe positie had met thuisblijven, maar ik heb het altijd anders ervaren: het kan ook luxe zijn als je beide kan werken. Want ik had het oko best gewild maar mijn gezin vroeg anders. Heb ik er spijt van? Geen dag. Maar ik kijk er echt naar uit dat ik straks kan gaan werken. Toch zou ik zo weer stoppen als mijn gezin er aan kapot zou gaan.

Heb een zoon die erg veel aandacht nodig heeft en de hulpverlening heeft ook aangegeven dat juist omdat ik hem al die aandacht thuis kon geven en hem zo heb kunnen begeleiden dat hij daarom nu nog geen medicijnen gebruikt en het zo ver geschopt heeft. Had ook kunnen gaan werken voor het geval mijn man overlijd, maar adn had mijn zoon nu waarschijnlijk medicijnen gehad en minder goed gescoort. En mijn zoon is een van vele kinderen die die aandacht zo hard nodig heeft, die stabiliteit.

Onze verantwoordelijkheid ligt bij ons gezin, en als gezin hou je het draaiende: genoeg geld binnen laten komen, zorgen voor de kinderen enzovoort.
En dat allemaal op de beste manier voor jou gezin (afhankelijk van alle afzonderlijke personen dus).

Dus dat is voor ieder gezin weer totaal anders.

Datum: 05-04-2014 11:45:22

Boterbloem schreef op: 05-04-2014 11:45:22

Bij ons thuis ligt de eerste prioriteit bij de mensen, daarna pas financien. Veel mensen hebben niet de luxe positie dat ze beide kunnen werken omdat de kinderen hen meer nodig hebben.
Maar daar waar het wel mogelijk is is het heerlijk als je de kans hebt en die kunt pakken.

Maar ik zou nooit werken met als reden: stel mijn man gaat dood of we gaan scheiden... Ik zou dat ook nooit van een ander verwachten. Is iemand thuis gebleven bij de kinderen en overlijd haar man dan leef ik mee en ga ik me vooral niet druk maken dat ze een paar maand langer gebruik moet maken van een vangnet.

Voor mij persoonlijk voelt dat zo fout om zo met geld om te gaan... Geld is wat dat betreft zo ontzettend onbelangrijk. Je hebt het nodig om van te leven, maar mensen gaan nog altijd voor geld (denk bij jou ook). En voor mijn gevoel verliezen we dat soms uit het oog...

Heb je straks 40 jaar lang gewerkt voor het geval dat, terwijl het nooit gebeurd is.

Er zijn zoveel kinderen die meer hun ouders nodig hebben. Waarvan de ouders vaak gewoon moeten werken omdat het op 1 loon nieth aalbaar is. Ik vind dat schrijnend...

En ik ben absoluut niet tegen werken, helemaal niet zelfs. En ben je betere ouders als je beide werkt dan zie ik totaal niet in waarom je het niet zou doen, ik denk dat in die gevallen de kinderen er ook beter bij af zijn als wanneer 1 van beide ouders thuisblijft en het ongeluk uitstraalt.
Maar onze eerste blik is gefocust op de kinderen en elkaar, en pas daarna komt de rest.

Ik heb vaak te horen gekregen dat ik een luxe positie had met thuisblijven, maar ik heb het altijd anders ervaren: het kan ook luxe zijn als je beide kan werken. Want ik had het oko best gewild maar mijn gezin vroeg anders. Heb ik er spijt van? Geen dag. Maar ik kijk er echt naar uit dat ik straks kan gaan werken. Toch zou ik zo weer stoppen als mijn gezin er aan kapot zou gaan.

Heb een zoon die erg veel aandacht nodig heeft en de hulpverlening heeft ook aangegeven dat juist omdat ik hem al die aandacht thuis kon geven en hem zo heb kunnen begeleiden dat hij daarom nu nog geen medicijnen gebruikt en het zo ver geschopt heeft. Had ook kunnen gaan werken voor het geval mijn man overlijd, maar adn had mijn zoon nu waarschijnlijk medicijnen gehad en minder goed gescoort. En mijn zoon is een van vele kinderen die die aandacht zo hard nodig heeft, die stabiliteit.

Onze verantwoordelijkheid ligt bij ons gezin, en als gezin hou je het draaiende: genoeg geld binnen laten komen, zorgen voor de kinderen enzovoort.
En dat allemaal op de beste manier voor jou gezin (afhankelijk van alle afzonderlijke personen dus).

Dus dat is voor ieder gezin weer totaal anders.

RE: Lastige keuze

Ster
Lid

Offline

heb de verdere antwoorden niet gelezen, dus misschien is het al gezegd. Ik zou de kinderen 1 a 2 dagen naar een opvang doen, en evt. een hulp in de huishouding of iemand voor een paar uurtjes de administratie laten doen.

ik werk zelf 20 uur, heb 2 kinderen van 9 en 4, en mijn man heeft een eigen bedrijf waarvan ik dus de administratie doe. Nu werd het mij ook allemaal wat te veel. Mijn kinderen gaan op de dagen dat ik werk naar een gastouder, verder gaan ze dus naar school dit scheelt al een stuk, alhoewel dan komen er wel weer andere dingen zoals sport en zwemles. Nu hebben wij sinds januari een hulp in de huishouding. Ze komt 1x per 2 weken een ochtend, maar dit scheelt al zoveel. Vind het nog wel steeds heel raar hoor dat iemand mijn huis poetst, maar als zij er is kan ik al die uurtjes aan de administratie besteden en dat scheelt echt een heel stuk.

Datum: 05-04-2014 11:59:54

Ster schreef op: 05-04-2014 11:59:54

heb de verdere antwoorden niet gelezen, dus misschien is het al gezegd. Ik zou de kinderen 1 a 2 dagen naar een opvang doen, en evt. een hulp in de huishouding of iemand voor een paar uurtjes de administratie laten doen.

ik werk zelf 20 uur, heb 2 kinderen van 9 en 4, en mijn man heeft een eigen bedrijf waarvan ik dus de administratie doe. Nu werd het mij ook allemaal wat te veel. Mijn kinderen gaan op de dagen dat ik werk naar een gastouder, verder gaan ze dus naar school dit scheelt al een stuk, alhoewel dan komen er wel weer andere dingen zoals sport en zwemles. Nu hebben wij sinds januari een hulp in de huishouding. Ze komt 1x per 2 weken een ochtend, maar dit scheelt al zoveel. Vind het nog wel steeds heel raar hoor dat iemand mijn huis poetst, maar als zij er is kan ik al die uurtjes aan de administratie besteden en dat scheelt echt een heel stuk.

RE: Lastige keuze

Anoniem Gast	Ben helemaal blij, gisteren met mijn moeder over gehad! Zij wil 1x per week op dinsdag op gaan passen. We moeten alleen nog even kijken hoe we het gaan regelen met vervoer maar dat moet te regelen zijn denk ik! we gaan het even aankijken of het lukt bij mijn moeder (heeft zelf ook nog een gezin thuis met jongere kinderen)
Datum: 06-04-2014 19:41:28	Quote

Anoniem schreef op: 06-04-2014 19:41:28

Ben helemaal blij, gisteren met mijn moeder over gehad! Zij wil 1x per week op dinsdag op gaan passen. We moeten alleen nog even kijken hoe we het gaan regelen met vervoer maar dat moet te regelen zijn denk ik! we gaan het even aankijken of het lukt bij mijn moeder (heeft zelf ook nog een gezin thuis met jongere kinderen)

RE: Lastige keuze

Anoniem Gast	Mijn oudste zoon komt dan tussen de middag wel bij mij eten, dat vind ik dan wel een fijn idee. We gaan het zien misschien bevalt het me totaal niet dan kan ik altijd nog stoppen.
Datum: 06-04-2014 19:44:03	Quote

Anoniem schreef op: 06-04-2014 19:44:03

Mijn oudste zoon komt dan tussen de middag wel bij mij eten, dat vind ik dan wel een fijn idee. We gaan het zien misschien bevalt het me totaal niet dan kan ik altijd nog stoppen.

RE: Lastige keuze

Selina De Johan
Gast

Leven zonder je geliefde is als leven in slavernij, ik ben gekomen om alle glorie terug te geven aan heer Bubuza, de toverspreider voor het herenigen van mijn man en ik, ik ben 12 jaar getrouwd en mijn huis was tot voor kort heel vredig en mooi toen mijn man begon te vrouwiseren, ik probeerde met hem te praten, maar er veranderde niets, ik wilde mijn huwelijk opgeven en een echtscheiding opgeven toen ik een vriend tegenkwam die me voorstelde aan heer Bubuza de betovergieter, ik nam contact met hem op en vertelde hem mijn problemen. Hij vertelde me dat hij me zal helpen en dat mijn man bedelend bij me terugkomt, ik voorzag in de dingen waar Heer Bubuza om vroeg en het was precies 14 uur nadat de spreuk was uitgesproken en mijn man huilend thuiskwam en me smeekte hem te vergeven, in het begin leerde ik dat hij een grapje maakte, ik vergaf hem en het geluk in mijn huis werd weer hersteld, mijn man is nu een veranderde man en ik ben erg gelukkig, allemaal dankzij Lord Bubuza. neem vandaag nog contact met hem op voor hulp via WhatsApp:: +1 505 569 0396 of e-mail::: ( lordbubuzamiraclework@hotmail.com )

Datum: 31-07-2020 00:58:16

Selina De Johan schreef op: 31-07-2020 00:58:16

Leven zonder je geliefde is als leven in slavernij, ik ben gekomen om alle glorie terug te geven aan heer Bubuza, de toverspreider voor het herenigen van mijn man en ik, ik ben 12 jaar getrouwd en mijn huis was tot voor kort heel vredig en mooi toen mijn man begon te vrouwiseren, ik probeerde met hem te praten, maar er veranderde niets, ik wilde mijn huwelijk opgeven en een echtscheiding opgeven toen ik een vriend tegenkwam die me voorstelde aan heer Bubuza de betovergieter, ik nam contact met hem op en vertelde hem mijn problemen. Hij vertelde me dat hij me zal helpen en dat mijn man bedelend bij me terugkomt, ik voorzag in de dingen waar Heer Bubuza om vroeg en het was precies 14 uur nadat de spreuk was uitgesproken en mijn man huilend thuiskwam en me smeekte hem te vergeven, in het begin leerde ik dat hij een grapje maakte, ik vergaf hem en het geluk in mijn huis werd weer hersteld, mijn man is nu een veranderde man en ik ben erg gelukkig, allemaal dankzij Lord Bubuza. neem vandaag nog contact met hem op voor hulp via WhatsApp:: +1 505 569 0396 of e-mail::: ( lordbubuzamiraclework@hotmail.com )

RE: Lastige keuze

Selina De Johan
Gast

Leven zonder je geliefde is als leven in slavernij, ik ben gekomen om alle glorie terug te geven aan heer Bubuza, de toverspreider voor het herenigen van mijn man en ik, ik ben 12 jaar getrouwd en mijn huis was tot voor kort heel vredig en mooi toen mijn man begon te vrouwiseren, ik probeerde met hem te praten, maar er veranderde niets, ik wilde mijn huwelijk opgeven en een echtscheiding opgeven toen ik een vriend tegenkwam die me voorstelde aan heer Bubuza de betovergieter, ik nam contact met hem op en vertelde hem mijn problemen. Hij vertelde me dat hij me zal helpen en dat mijn man bedelend bij me terugkomt, ik voorzag in de dingen waar Heer Bubuza om vroeg en het was precies 14 uur nadat de spreuk was uitgesproken en mijn man huilend thuiskwam en me smeekte hem te vergeven, in het begin leerde ik dat hij een grapje maakte, ik vergaf hem en het geluk in mijn huis werd weer hersteld, mijn man is nu een veranderde man en ik ben erg gelukkig, allemaal dankzij Lord Bubuza. neem vandaag nog contact met hem op voor hulp via WhatsApp:: +1 505 569 0396 of e-mail::: ( lordbubuzamiraclework@hotmail.com )

Datum: 31-07-2020 00:58:34

Selina De Johan schreef op: 31-07-2020 00:58:34

Leven zonder je geliefde is als leven in slavernij, ik ben gekomen om alle glorie terug te geven aan heer Bubuza, de toverspreider voor het herenigen van mijn man en ik, ik ben 12 jaar getrouwd en mijn huis was tot voor kort heel vredig en mooi toen mijn man begon te vrouwiseren, ik probeerde met hem te praten, maar er veranderde niets, ik wilde mijn huwelijk opgeven en een echtscheiding opgeven toen ik een vriend tegenkwam die me voorstelde aan heer Bubuza de betovergieter, ik nam contact met hem op en vertelde hem mijn problemen. Hij vertelde me dat hij me zal helpen en dat mijn man bedelend bij me terugkomt, ik voorzag in de dingen waar Heer Bubuza om vroeg en het was precies 14 uur nadat de spreuk was uitgesproken en mijn man huilend thuiskwam en me smeekte hem te vergeven, in het begin leerde ik dat hij een grapje maakte, ik vergaf hem en het geluk in mijn huis werd weer hersteld, mijn man is nu een veranderde man en ik ben erg gelukkig, allemaal dankzij Lord Bubuza. neem vandaag nog contact met hem op voor hulp via WhatsApp:: +1 505 569 0396 of e-mail::: ( lordbubuzamiraclework@hotmail.com )

Navigatie

Vorige | 1 | 2 | Volgende

Reageren op Lastige keuze

313776 bezoekers online

Online Chatters: