Mama-life
| Sjiraf schreef op: 03-04-2014 10:47:24 |
Mijn zoontje is nu 2 jaar en 7 maanden. Nooit problemen gehad betreft luisteren en naar bed gaan. Maar sinds 2 weken lijkt hij een hele andere jongen! Hij luistert totaaaaal niet! Lacht je in je gezicht uit en loopt met een grote glimlach weg als je hem iets vraagt. Even een time out geven op de trap werkt wel, maar na 10 minuten lijkt het weer alsof meneer precies doet waar hij zin in heeft. Ik heb zelf het idee dat de koppigheidsfase hem nu pas heeft getroffen, maar man, man, man.....wat is dit moeilijk! Bij het slapen gaan begint het te huilen, schreeuwend MAMAAAA, MAMAAA! Ga je vragen wat
er is dan zit er een monster onder zijn bed, op de kast. Samen wegjagen en na 2
minuten begint hij weer en zijn de monsters opeens olifanten geworden die weg moeten en daarna zijn
het weer auto's die overal in zijn kamer staan. Gisteren hebben we hem dus laten roepen en
schreeuwen.....viel na 15 minuten in slaap, maar ondertussen lig ik wel te vechten tegen
mijn tranen..... |
| Quote |
| Smvljr schreef op: 03-04-2014 11:00:26 |
mijn zoon wordt in juli 3 ,en heeft ook zo'n periode.Enorm dwars,krijsbuien,stiekem iets uit de kast
pakken en snel achter de bank in zijn mond stoppen,piepen,zeuren om niets,niets willen wat moet,en
dat negeer ik vaak,draai me om ga ik wat anders doen,draait hij inenen weer helemaal bij.Hij wil ook
veel zelf doen.Hij heeft nog twee grotere broers wat zijn fustratie nog meer versterkt,het is echt
een middenweg vinden als zijn broers iets mogen of doen,wat hij nog niet mag of kan.Je moet grenzen
stellen,ook al kost jou dat tranen,volhouden,zodra jij weg bent is je draak weer veranderd in een
schaapje.Uitproberen en kijken hoe ver hij kan gaan,hoort bij de peuterpuberteit,elke leeftijd heeft
weer wat..Denk ook wel dat hij voelt dat er veranderingen komen,maar deze leeftijd is ook grenzen
zoeken.. s6 |
| Quote |
| Alice schreef op: 03-04-2014 12:09:58 |
Ik denk dat het gewoon peutergedrag is. Hoort erbij en is eigenlijk alleen maar goed. Hier is het altijd met fases geweest. Dan was hij weer even wat stouter, en dan na een week of 2 is dat weer over. Het meeste negatieve gedrag probeer ik te negeren. Kan niet altijd natuurlijk. Maar veel doen ze ook alleen maar om te kijken wat je reactie is. Boos worden heeft dan geen zin (natuurlijk moet je wel bepaalde grenzen bewaken) Zolang er niets gevaarlijks gebeurt of niets kapot gaat, negeer ik het. Mijn zoontje draait bvb graag aan de verwarmingsknop om te klieren. Ik negeer het en zet het terug als hij niet kijkt. Zijn vader wordt boos. Nu doet hij het alleen nog als papa in de buurt is, haha! |
| Quote |
| Onsjanneke schreef op: 03-04-2014 12:13:47 |
heel herkenbaar. Mijn dochter word volgende week 3. Ik merk dat ze nu weer lekker in haar vel zit,
maar ze is een paar maanden heel boos en gefrustreerd geweest. En ook bang, wilde niet meer alleen
naar de wc en ook s nachts vaak wakker van enge dromen. |
| Quote |
| Sjiraf schreef op: 03-04-2014 12:16:55 |
Thanks allemaal! Het is altijd zo fijn als anderen het herkennen!!!!!  Maar soms heb je echt
zo'n laaaange periode en dan begin je je toch weer af te vragen of het allemaal wel normaal is. Ook
het feit dat ze eerst luisteren als een vinkje en dan opeens totaal niet meer....maakt je zo onzeker
als maar kan! |
| Quote |
| Jessmveliah schreef op: 03-04-2014 13:59:35 |
Heeeeeel herkenbaar! Ik heb een zoon die in augustus 3 wordt. Ook hij is al maanden zo bezig. We
blijven consequent maar ohoh wat is het moeilijk! |
| Quote |
| Anna28 schreef op: 03-04-2014 14:08:39 |
Heel herkenbaar! Tim is 2 jaar en 10 maanden oud nu en oh oh wat een draak momenteel! Hij heeft
enorme driftbuien en is dan niet meer te temmen. Hij is altijd pittig geweest in zijn gedrag (alleen thuis want bij anderen is hij een voorbeeldkind) Maar nu is hij soms helemaal de weg kwijt lijkt wel. Uitdagen, gillen, hond pesten, schreeuwbuien, mama meppen, de winkel op stelten zetten enz enz. Een time-out werkt niet bij hem, hij weigert om op een plek te gaan zitten. (stoeltje of trap) Hij komt er gewoon van af. Ben al weken consequent aan het terugzetten maar hij rent gewoon achter me aan. Ben soms radeloos als hij zo boos is... en dan plots is het voorbij, zegt hij: sorry mama en is het weer het liefste peutertje van de wereld  Hij hangt momenteel ook heel erg aan me, alleen maar mama en mama. Niemand mag iets voor hem doen, alleen mama. Naar bed, in bad, aankleden, eten maken: mama moet het doen. Hij wordt geen grote broer voorlopig maar het gedrag ken ik dus maar al te goed. Succes ermee! |
| Quote |
| Lisje schreef op: 03-04-2014 16:52:51 |
O ja hoort helemaal bij de leeftijd, ben blij dat die van mij niet meer zo klein zijn, als ik nog
aan de buien denk. Bij dochter overigens veel meer dan bij zoon. En er komt nog bij dat jij ook niet
veel meer kan hebben, je bent vast erg moe en kunt niet alles meer zo snel. Succes met de laatste
loodjes en als de kleine er is hem ook kleine dingetjes laten doen, komt vast goed. Er komt dan een
dag dat ze lekker samen gaan spelen hihi. |
| Quote |
| Mafkees schreef op: 03-04-2014 19:17:05 |
niks om je druk over te maken lijkt me. sommige fases zijn erg vermoeiend, ws ben jij ook iets anders dan normaal, en een kind spiegelt gedrag dus kom je in een cirkel. laat het iets los. het gaat vanzelf weer over. blijf idd grenzen aangeven. tip van mij: jaag geen monsters weg uit slaapkamers, dan bevestig je dat ze er dus wel zaten. stel hem gerust dat er geen monsters bestaan, slangen of andere dieren in hele verre landen of dierentuin maar echt niet in zijn kamer. effe volhouden, straks is het je engeltje weer  |
| Quote |
| Zwangervannr4 schreef op: 04-04-2014 08:24:12 |
leuk peuter puberteit bahbahbah wat een rottijd hahaha succes daar nog ff |
| Quote |
