Mama-life
| Marie8 schreef op: 01-03-2014 23:00:48 |
Mijn moeder is sinds kort gaan samenwonen met haar nieuwe vriend. Op zich helemaal leuk, helemaal
happy. Sinds ze die vriend heeft is ze erg met zichzelf bezig. Vind ik ook goed en prima, heeft ze
verdiend. Voorheen heeft ze veel opgepast, maar ook wel via gastouderregeling dus stond een
vergoeding tegenover die ze toen als alleenstaande ook goed kon gebruiken. Dus werkte van twee
kanten, al ben ik natuurlijk blij dat ze er voor ons was. Nu is die vriend in mijn ogen een beetje een 'ziemeltje'. Als wij niet volgens zijn normen reageren dan pakt hij dat persoonlijk op, of vindt het niet hartelijk etc. Mijn moeder gaat daar heel erg in mee, terwijl wij in de familie heel anders gewend zijn. Dus al wel eens discussie gehad over elkaar accepteren zoals we zijn en uiteindelijk geaccepteerd dat we dus anders daarin staan. Nu kreeg ik vandaag een berichtje, haar vriend is binnenkort jarig, op een donderdag, of we komen eten. Op donderdag werk ik, zit met sportclubjes en ik wil ze op tijd naar bed want volgende dag gewoon school. Plus het is ruim een half uur rijden, dus in totaal 1.15u. Ik heb dus aangegeven dat dit niet haalbaar is. Ik heb daarop een lijst aan verwijten gekregen waar je u tegen zegt, zij stond altijd voor ons klaar, we kunnen heus wel sport afzeggen en een keer laat naar bed laten gaan, ik toon geen interesse etc. Ik heb niet meer teruggereageerd, want dat lijkt me niet helpend. Nu wil ik eens weten, ben ik zo onredelijk om die dag niet te gaan? En...wat zou jullie reactie zijn? Ben benieuwd. |
| Quote |
| Jen9 schreef op: 01-03-2014 23:06:08 |
Nee, ik vind t niet gek.. Ik maak trouwens wel een uitzondering met dit soort dingen voor verjaardagen, en dan zou ik wel sportclub een keer afzeggen. Maar mijn ouders plannen dit eigenlijk meestal al in t weekend Weet niet hoe ik zou reageren. Ik zou geloof ik even bellen om het nogmaals uit te leggen, en zeggen dat je een andere dag wel graag komt. |
| Quote |
| Marie8 schreef op: 01-03-2014 23:09:54 |
Misschien zit het vooral in mijn allergie dat ze zich helemaal niet meer lijkt te kunnen inleven in
mijn leven en wel allerlei verwachtingen heeft (en die ook uitspreekt). Plus dat dit echt nieuw is,
mijn moeder was voorheen veel redelijker. Ook niet altijd makkelijk, maar wel begripvol. |
| Quote |
| Marie8 schreef op: 01-03-2014 23:32:44 |
Ik kan er al niet vroeg zijn, dus vroeg weg is al niet haalbaar. Sport is tot 6 uur, maar dan ben ik
ook maar net thuis van mijn werk dus zoveel maakt dan niet uit. Dan ben ik er pas na half 7. Andere dag heb ik netjes gezegd. Heb gereageerd met dat we graag een andere dag komen, maar dat een doordeweekse donderdag voor ons niet haalbaar is. Maar jullie zouden dus wel gaan? |
| Quote |
| Eefje schreef op: 02-03-2014 00:11:15 |
Half zeven daar, dan nog eten, dan nog weer een half uur naar huis rijden. Terwijl jij heb gewerkt, de kinderen school en sport hebben gehad. En de volgende dag weer gewoon een schooldag. Hmm, ik zou daar ook niet zo blij mee zijn. Ligt er wel aan hoe oud de kinderen zijn. Maar ik zou de sport niet afzeggen. In jouw geval maakt dat ook niets uit, want jij bent zelf ook pas om 6 uur thuis. Jammer dat er geen overleg is! En geen inlevingsvermogen, terwijl ze dat eerder wel had. |
| Quote |
| Bepje schreef op: 02-03-2014 00:42:14 |
Vroeg weg gaan was ook mijn eerste gedachte. In zo`n geval gaat een van ons tweeën en blijft de
ander met de kinderen thuis. Dat, laatste, aanbod kun je nog doen en anders idd niet. |
| Quote |
| Bepje schreef op: 02-03-2014 00:43:35 |
Er moest achter de eerste zin dus : maar dat gaat niet, sorry. Zo maar eens naar bed  |
| Quote |
| Orange schreef op: 02-03-2014 03:40:23 |
Nee, ik zou niet gaan. Zeker niet omdat je zelf al laat terug bent van je werk. Stel dat je de sport
laat schieten en gelijk door sjeest ben je al laat daar. Moet oma wel gelijk eten want je moet nou
eenmaal wel gelijk terug. Morgen school. Ik snap de argumentatie ook niet, mijn moeder doet dat overigens ook, dat je best sport kunt afzeggen of best één keer laat naar bed kan gaan. Tuurlijk kan dat maar behalve het heen en weer gesjees is mijn oudste drie dagen moe. Mijn moeder zet dat ook af tegen geen interesse etc. Zo onredelijk. |
| Quote |
| Xsara schreef op: 02-03-2014 07:47:25 |
als ik echt heel graag zou willen gaan dan zou ik kijken of ik eerder van mijn werk weg kon gaan..
problemen opgelost en sporten een keertje overslaan.. zo hoef je het ook niet te laat te maken. maar, ik krijg ook het gevoel dat je gewoon niet wilt gaan omdat je vindt dat vooral je moeder zich moet inlven in jouw leven en dus moet begrijpen dat het niet kan. haar vriend komt met een idee en zij gaat er in mee, is verliefd is blij en wil graag dat hij erbij hoort. ze weet natuurlijk wel dat hij een moeilijk iets vraagt maar ze probeert het toch.. jij zegt nee, wilt niet toegeven in haar ogen, voor haar, die altijd voor jullie klaar heeft gestaan en voelt zich afgewezen.. jullie moeten praten. zorgen dat dingen uitgesproken worden, jullie gevoelens.. voor een feestje want dan loopt het uit op ruzie! zorg dat het niet uit de hand loopt want dat kan maar zo..  met toegeven aan haar zal ze misschien vaker door de weeks iets plannen en komt het later tot een probleem, met afwijzen raak je haar maar ben je wel duidelijk maar kwets je haar en hem wel. lastige keuze, dus praten!!!! |
| Quote |
| Anon schreef op: 02-03-2014 08:02:03 |
@xsara, ik denk dat je gelijk hebt dat er mogelijk meer achter zit, maar niet iedereen kan voor een
verjaardag zomaar eerder van zijn werk komen. Ik zou ook erg moeten wennen aan een situatie waarbij
ik veel meer dan voorheen rekening moet houden met hoe mijn gedrag overkomt bij een ander. Maar niet
alleen ik maar ook de ander moet daar rekening mee houden. Het lijkt een beetje op de drama driehoek, ik denk dat je kan blijven praten en toegeven maar als iedereen in dezelfde rol blijft zitten blijft de situatie bestaan. Juist door een andere positie in te nemen en gezamenlijk doel te zoeken los je deze situatie op. mam ik had er graag bij geweest daarom maak ik meteen een nieuwe afspraken, want ik wil zeker de verjaardag vieren. Wanneer zulllen we afspreken. Je hoeft je niet te vereontschuldigen. |
| Quote |
| Marjolein852 schreef op: 02-03-2014 10:45:51 |
Ik zou gaan. Pyama's en tandenborstel mee en omkleden voor je weer naar huis rijd. |
| Quote |
| Anne Mv 3 schreef op: 02-03-2014 15:35:13 |
Ik zou gaan, één keer laat op bed door de week kan echt wel. Tenzij je kinderen hebt
die hierdoor finaal van slag raken. Als ik je verhaal zo lees dan krijg ik ook de indruk dat jullie (zowel jij als je moeder) bezig zijn met een soort machtstrijd/afbakenen van grenzen omdat blijkbaar met die nieuwe vriend erbij de machtsverhoudingen/grenzen verschoven zijn. Het is lastig! Absoluut! Hou voor jezelf duidelijk 'wat is er nu écht belangrijk?', dat hoef je hier niet op te schrijven  , maar als je
niet wilt gaan omdat het ook een soort irritatie is omdat een verjaardag nu door de week gevierd
wordt dan moet je misschien nog eens nadenken of deze reden steekhoudend is.Als je kinderen hebt die slecht reageren als hun ritme doorbroken wordt dan vind ik wel dat je een punt hebt, want dat weet je moeder dan ook en dan mag je toch wel verwachten dat ze daar rekening mee houden. Suc6! |
| Quote |
| El64 schreef op: 02-03-2014 15:47:31 |
Ik zou ook gaan en jij zeg mijn moeder was vroeger meegaander maar misschien durfde ze het toen niet
te zeggen,nu heeft ze iemand om mee te overleggen en durft ze zich misschien wat meer te uiten. |
| Quote |
| Marie8 schreef op: 02-03-2014 20:43:52 |
Jullie hebben gelijk, vooral xara en anon, is wel herkenbaar. Maar de laatste keer hadden we over
een soortgelijke situatie een discussie en zijn we helaas niet uitgekomen. Wel kunnen laten
rusten. Ik vind op zich niet dat ze zich alleen moet inleven in mijn situatie, maar het lijkt alsof ze ineens helemaal niet meer begrijpt hoe het drukke gezinsleven werkt. Ze past nooit meer op, kijkt weinig naar haar kleinkinderen om en daar zeg ik nooit iets van, want ik gun haar de tijd met haar vriend. Mijn kinderen hebben er zeker last van als ze later naar bed gaan. Zelf ben ik best makkelijk, maar doordeweeks werkt dat slecht. Overigens ben ik zelf ook jarig in die week, mijn broer een week later. Haar vriend dus tussen ons in. Voor mijzelf en voor oom maak ik het ook niet laat. Mijn broer, die zelf geen kinderen heeft en waarvan je het niet zou mogen verwachten ivm psychiatrische stoornis, liet al weten in het weekend iets te willen doen zodat de kinderen er bij konden zijn. Ik heb nog steeds niet gereageerd, maar heb in principe dinsdag afgesproken om samen met mijn oma op bezoek te gaan. Ik weet niet of we uit de discussie gaan komen.... |
| Quote |
