wie heeft dat ook?

Even onder slap....

Herkennen jullie dat ook?
Dat iets in je hoofd schiet, en dat het even later gebeurd?

Gisteravond had ik weer eens een heel scenario, bedacht me dat ik me vandaag niet moest verslapen etc.
Alsof ik me zo vaak verslaap, twee keer per jaar ofzo....
En vanmorgen, Jawel....verslapen.
Niet 10 minuten ofzo, nee gewoon een uur!!
(Wel lekker haha, maar onhandig, je loopt de rest van de dag achter de feiten aan.)

Of je kop thee neerzetten, bedenken dat die daar wel eens verkeerd kan staan (zonder enige reden verder, daar staat die kop thee altijd) en dan 5 minuten later zwiep je die kop thee onderste boven. Mopperen naturrlijk, je dacht er net nog aan, luister er dan ook naar .....;-)

Dit zijn maar kleine voorbeeldjes, maar ik heb dat zo ontzettend vaak.
Als ik ineens iets in mijn kop krijg, weet ik dat ik daar maar beter naar kan luisteren, want het gebeurd ook gewoon echt.
Dit is niet iets wat sporadisch voorkomt, neehee, dagelijks, maar er naar luisteren vind ik soms nog wat lastig haha.

Duistere stemmen hahaha.
Nouja, duister, het is soms wel eens handig hoor, maar ik luister te weinig haha, ben te eigenwijs.
Maar ik heb dat inderdaad vaak.
Ik heb het altijd al gehad hoor, maar vroeg me af of meer mensen dat hebben of dat ik weer iets mafs gevonden heb van mezelf hahaha

haha, dat zou helemaal erg zijn.
Nee, soms zijn het ook dingen die ik "zie" gebeuren bij anderen.

Dan heeft mijn kleine man een vriendje op bezoek, ik geef vaak bekers met deksels erop met drinken.
Laatst ook weer, dacht bij mezelf;"achja, moet kunnen zonder die deksel"
Ik zet het neer op tafel en weet dan al dat het "fout"gaat.
En jawel, drie minuten later hoor ik "oh ohwww....doekje!!" Drinken omgevallen....
Dus het over mezelf afroepen of er naar gaan handelen, was het maar zo haha.
Het zijn dus ook dingen die ik zie gebeuren bij anderen om heen, zelfs in het verkeer.
Maar goed, niet zo herkenbaar dus

Ben dus zeer ervaren haha.
Zie het ook niet als "paranormaal" ofzo hoor.
Maar vroeg het me gewoon af.
Ik zie het ook gebeuren in het verkeer soms, dan zie ik iets gebeuren, wat dan nog gebeuren moet.
Laatst met mijn vriend ook.
Die wilde inhalen, ik zeg dus dat hij dat niet moet doen.
Kijkt hij me gek aan, houdt daardoor in en jawel, twee auto's die elkaar erg lief vonden en even een kusje wilde geven, ging net aan goed.
Wij hadden daar dan tegenaan gezeten.
Of een bus die afslaat waarvan ik zeg, wacht maar even met wegrijden, snijdt die bus twee auto's af....
Klinkt zo stom, maar het gebeurd dus vaak.

Inderdaad zou er wel een stuk "ervaring" bij kunnen zitten.
Snel situaties kunnen inschatten en daardoor ook zien waar het heen kan gaan.

@anoniem, inderdaad wat jij ook hebt is heel herkenbaar.
Grappig is dat als je erover gaat nadenken.

Dat zijn inderdaad voelsprieten dan, zoals je zo mooi omschrijft.
Ik weet niet beter, heb er altijd al mee te maken gehad en voor mij is dat heel normaal. Dingen te zien, voelen, aan te voelen etc.
Maar ik vraag me wel eens af of anderen dat ook zo hebben.
Voor mij is het iets heel logisch en bijna natuurlijks, moet er alleen soms nog wat beter naar luisteren. Vind het soms dan ook heel gek als anderen soms niet iets zien aankomen of aanvoelen.
Dan denk ik echt :"dat zie je toch?"
weet inmiddels dat dat dus niet zo is. Maar apart blijft het.

Klopt.
Heel herkenbaar, mijn kleine mannetje heeft hetzelfde.
Mijn moeder begreep mij daarin nooit, die ging er altijd tegenin en vond het maar gek.
Gelukkig snap ik mijn kleine man wel, ik herken het gewoon.
Maar heb heel lang gedacht dat iedereen dat had.
Voelde me soms wel eens anders omdat ik dat dan wel zag of voelde en de rest niet.
Nu weet ik inmiddels wel beter, maar toch, soms vergis ik me nog wel eens.
Dan is iets voor mij zo ontzettend logisch dat ik dan even vergeet dat dat niet voor iedereen zo is.
Maar soms check ik even of anderen dat ook hebben ;-)

Maar het is iets wat bij mij hoort.
Mijn vriend is ontzettend nuchter en geloofd dat soort dingen nooit.
Sinds kort begint hij zelf over: "ja, maar jouw intuitie...."
Ook hij begint er nu aan te wennen en vraagt zich niet meer elke keer af waar mijn opmerkingen vandaan komen, maar weet inmiddels dat het gewoon bij mij hoort.
Soms heb ik het zelf niet eens in de gaten.
Dan komt hij er op terug door te zeggen dat ik dat al gezegd had en dat hij maar geluisterd heeft, terwijl ik me er niet eens bewust van was dat ik iets vertelde wat "anders" dan anders was. (ben ik nog te volgen???)

Ja, hij begint er aan te wennen.
Maar als ik erover doorvraag, dan ben ik hem kwijt haha, of hij mij.
Maar hij begint wel door te krijgen dat niet alles terug te brengen is naar feiten en dat sommige dingen ook puur gevoel zijn.

Blauwtje, inderdaad, je voelt al gewoon aan dat iets niet gaat lukken, bv slapen etc.
En mensen tegenkomen of mail, telefoon etc als je aan ze denkt is ook iets wat voor mij gewoon normaal is hahaha.

Ik heb nog eens even gekeken op de kenmerken van HSP en dat klopt voor 95%.
Ook de combinatie van hsp en hooggegaafd zijn.
Bij mijn kleine man is dat al een tijd geleden geconstateerd
dat hij hb is.
Ik heb me daar heel lang tegen verzet, omdat ik bang was (en soms nog ben) dat hij daardoor in een hokje geplaatst wordt en ik dat beslist niet wil.
Maar ik realiseerde me laatst doordat ik me daar tegen verzet ik hem ook tekort zou gaan doen.
Ik heb hem altijd gelaten en laat hem zijn wie hij is en vind het gewoon lastig dat daar een label aan gehangen wordt.
Voor mij is hij heel herkenbaar, dezelfde dingen waar we tegenaan lopen, alleen hij heeft nu het voordeel dat hij eerder begrepen wordt, door mij en nu ook door zijn school bijvoorbeeld.
Dat scheelt al een heel gevecht.
Maar soms vind ik het wel lastig.
Dit is trouwens ook de eerste keer dat ik vertel dat hij (en ik) hb is/zijn.
Het is niet iets wat ik altijd even gemakkelijk vind.

En zo wordt het ineens geen slap geklets meer haha

Owwwja Tessa, herkenbaar!!
Irritant is dat he?
Je gaatdan zelfs voor een ander denken, in dit geval je man.
Maar ik doe het tegenwoordig wel, zeker als het mijn kind betreft, ik bel of sms dan gewoon.
Liever dat ze me dan een zeikerd vinden dan dat mijn kind zit te wachten.
Maar dat is wat mijn kind betreft, verder denk ik dan maar, je bent volwassen, zoek het dan zelf maar even uit haha

Yes, ben dus niet de enige die dat soort "fratsen" heeft.
Voel me gelijk weer heel "normaal" hahahaha