hoe die frustratiebuien temperen

Mijn zoon kan enorm boos worden op zichzelf. Als iets niet lukt. Kan iets kleins zijn, bijvoorbeeld bij een wedstrijd over een bal maaien ipv hem te raken om maar eens wat te noemen.
Hij krijgt dan tranen in zijn ogen en kan na de wedstrijd achter een boom gaan staan en/pf gaan huilen.
Ik vind dat echt niet meer kunnen voor een mannetje uit groep 7. Kan me voorstellen dat andere kinderen dat ook heel raar vinden.
Overigens is dat voetbal een voorbeeld.
Er is dan geen land met hem te bezeilen.

iemand misschien een tip, wie weet hebben we die nog niet uitgeprobeerd.

Kijk.. dan ga ik in mei even kijken... wil thuis ook niet teveel de pedagoog uithangen..