Mama-life
| Soesjaa schreef op: 02-12-2013 16:54:50 |
Mijn zoontje van (net) 3 is opeens gaan stotteren.. en het lijkt de laatste tijd zelfs erger te
worden.. Hij was best vlot met praten, komt natuurlijk ook door zijn 2 oudere broers, en hij heeft altijd duidelijk en probleemloos gesproken. Misschien zelfs te goed voor zijn leeftijd.. Maar opeens begon hij te haperen met praten.. het is niet altijd maar de laatste tijd lijkt het dus erger te worden.. Ik heb al een beetje op google gekeken en zie dat het ook een fase kan zijn die over gaat.. maarja.. hoe weet ik dat zeker? En kan je van normaal praten ineens gaan stotteren en dan blijven stotteren, dus dat het niet over gaat? Zelf lijkt hij het helemaal niet door te hebben en hij heeft er zelf dus ook geen last van.. Volgende week heb ik ook een afspraak bij het cb en dan zal ik het daar ook eens aankaarten, maar ik dacht misschien is er herkenning hier? |
| Quote |
| Mafkees schreef op: 02-12-2013 17:04:48 |
jazeker herkenning. mijn jongste is nu net 4 geworden maar een jaar geleden begon hij ook. eerder nooit gedaan, sprak heel jong al volledige zinnen. ik dacht eerst door stress ofzo, maar het is hier idd een fase geweest. ik denk een maand of 4 a 5 geduurd en nu is het helemaal over. |
| Quote |
| Soesjaa schreef op: 02-12-2013 17:09:13 |
Oh wat fijn om te horen! En ik denk dat ik het gewoon het beste kan negeren he? |
| Quote |
| Alice schreef op: 02-12-2013 17:13:31 |
Hier ook een manneke van net 3 die af en toe stottert. Eigenlijk vooral als het allemaal wat
spannend/veel is. Dus aan het begin van het schooljaar, sinterklaas.. etc Gewoon doen alsof hij niet stottert en geduldig wachten tot hij uitgepraat is, is volgens mij de beste manier. Er volledig geen aandacht aan besteden doe ik. |
| Quote |
| Pollyanne schreef op: 02-12-2013 17:23:36 |
Ik heb jaren lang in de kinderopvang gewerkt, en heeeeel veel kinderen krijgen een stotter fase, vaak duurd deze periode een aantal maanden. ik zou me er voor nu zeker geen zorgen over maken!!! |
| Quote |
| Sannie schreef op: 02-12-2013 18:30:15 |
Het kan allebei de kanten opgaan .hier helaas is het gebleven .hij is nu 9 en stottert nog helaas |
| Quote |
| Kaatje schreef op: 02-12-2013 18:40:45 |
Mijn zoon van net 3 is ook begonnen met stotteren. Met name ook als hij druk is of iets snel wil
zeggen. Hij herhaalt dan het eerste of tweede woord van een zin enkele keren. ik ben wel naar logopedie gegaan omdat mijn schoonmoeder en zwager ook stotteren/stotterden. Maar ook omdat hij licht kwijlt en met open mond tv kijkt. na aanleiding hiervan zijn we beter naar hem gaan luisteren en zegt hij enkele letters niet goed, dus uiteindelijk meer aanleiding. Ik ben net een keer geweest naar logopedie. Ze gaan nu testen of zijn kennis van taal beter is dan wat hij zeggen kan, dit kan namelijk een reden zijn voor het stotteren. |
| Quote |
| Mama73 schreef op: 02-12-2013 20:34:17 |
Onze dochter heeft deze periode ook gehad. Ze was toen 5 en kreeg een nieuwe kamer, dat in fases
ging. Dus eerst het bed eruit en behang eraf, daarna behangen, en later pas haar bed. Dat was
allemaal even te spannend. We hebben het genegeerd en op school heeft de juf dat ook gedaan. Familie
ook ingelicht. Kamer was af en haar stotteren was over. Dus niet te diep op in gaan. Het is ook een
erg spannende tijd, Kans dat als Sint het land uit is, dat hij weer normaal praat. |
| Quote |
| Blauwtje schreef op: 02-12-2013 20:36:40 |
Ik las de titel en dacht...kindje van rond de 2,5 a 3 jaar! Hier ook 3 gehad. De laatste zit nu in deze fase. De dingen die hij wil zeggen heeft hij wel in zijn koppie maar komen er niet helemaal uit. Mijn advies; negeer het, doe alsof het er niet is. Maak geen zinnen af, vul geen dingen in. Gewoon negeren. Bij onze kinderen duurde het een paar maand en zo snel als het kwam, was het ook weer verdwenen.. |
| Quote |
| Blauwtje schreef op: 02-12-2013 20:37:31 |
Even ter aanvulling; als het te lang duurt voor je gevoel moet je het natuurlijk niet meer negeren
he  |
| Quote |
| Laura schreef op: 02-12-2013 20:51:47 |
Mijn zoon ging dit ook doen met 3 jaar. Hij stond onder controle van taal- spraakpoli maar leek
eigenlijk voorruit te gaan. Dit was ook zo, maar hij wilde zoveel vertellen...Zijn koppie ging
sneller dan zijn mond...Inmiddels kan zijn mond het tempo prima aan. |
| Quote |
| Soesjaa schreef op: 03-12-2013 16:44:13 |
Hij wil inderdaad gewoon soms zoveel vertellen en dan blijft hij echt hangen in het verhaal. Ik kijk het maar even aan en probeer het geen aandacht te geven. Bedankt! |
| Quote |
| Anmv3 schreef op: 03-12-2013 17:24:18 |
Mijn jongste heeft het ook gehad rond haar derde jaar. Zij is hiervoor een tijd naar logopedie geweest. Gewoon voor wat tips hoe wij er mee om konden gaan. Ik vond het wel prettig en omdat ik zelf stotter kwam het wel heel erg dichtbij en was ik erg bang dat het blijvend zou zijn. |
| Quote |
| Soesjaa schreef op: 11-10-2014 11:20:55 |
We zijn nu een tijdje verder en het is even een korte periode weg geweest, maar het is weer
helemaal terug  Ik ga denk ik toch via de huisarts een verwijzing naar een logopedist aanvragen.. Iemand ervaringen mee? |
| Quote |
| Soesjaa schreef op: 11-10-2014 11:25:38 |
Het is bij hem vaak alleen het eerste woord van de zin. 'Ik ik ik ik' of "Die die die' en de
rest van de zin normaal. En het is ook niet elke zin in een verhaal. Hij lijkt er zelf geen last van te hebben.. Ik vind het zo moeilijk.. |
| Quote |
| Myself schreef op: 11-10-2014 11:33:43 |
Ik stotter zelf ook. Vroeger heel veel, nu gelukkig niet zo veel meer, bellen en voorstellen zijn nog lastige momenten zeg maar. Maar zit je eenmaal hier bij mij op de bank, dan klets ik je de oren van je hoofd .Spraakles gehad van een hele leuke kletsjuf vroeger via school, ben er toen best mee vooruit gegaan. |
| Quote |
| Mamajenti schreef op: 11-10-2014 13:22:35 |
Heel herkenbaar van mijn oudste! Dit noemen ze kernstotteren, zei de logo mij en in principe gaat
dat vaak vanzelf beter naar mate ze ouder worden. Kleuterjuf zei me logo mee te wachten tot eind
groep twee en idd het ging steeds een beetje beter. Nu nog, als hij een spannende periode in gaat, komt het iets terug, maar het is lang niet meer zo erg alsnhet is geweest |
| Quote |
| Soesjaa schreef op: 11-10-2014 14:30:49 | ||
Hij wordt over 2 weken 4 en mag hij naar de basisschool dat vind hij natuurlijk erg spannend, maar er is een lange periode (volgens mij) niks spannends gebeurt en toch had hij het.. | ||
| Quote |
| Soesjaa schreef op: 11-10-2014 14:33:57 | ||
Mijn zoontje heeft het wel regelmatig.. Soms een aantal zinnen niks en soms ineens 3 zinnen achter elkaar en een enkele keer dat hij misschien wel 10x ik ik ik ik zegt voordat hij verder gaat met zijn zin. En ik snap het niet want toen hij 2 was kon hij zo goed praten, echt al hele zinnen. Hij werd steeds beter en vertelde hele verhalen zonder problemen en van het een op het andere moment begin hij te stotteren.. | ||
| Quote |
| Soesjaa schreef op: 11-10-2014 14:49:23 |
Ja ik weet niet.. heb begrepen dat er verschillende versies van stotteren zijn.. Bij hem is het wel
altijd een heel woord of iedereen geval het grootste gedeelte (bv wel wel wel wel welke
auto is dat) Heeft misschien te maken of het woord uit 1 of meerdere lettergrepen
bestaat? |
| Quote |
| Soesjaa schreef op: 11-10-2014 14:52:17 |
Verschillende stottersKoen van 7 jaar praat met een harde stem, hij herhaalde bepaalde woorddelen en dan valt op hoe krampachtig zijn spieren bezig zijn. ‘Dododokter, ik heb pijpijpijn.’ Vaak bewegen zijn hoofd of armen mee. Zijn reactie op stress is vechten, ook bij zijn manier van praten: heftig en krampachtig, met veel inzet van kracht om vooral niet te stotteren. Blijkbaar heeft Koen van zijn omgeving het idee gekregen dat stotteren niet mag en verzet hij zich er hevig tegen. Liza van 9 jaar praat heel weinig. Ze is ook erg verlegen. Soms stopt ze met praten omdat het niet lukt. Ze heeft moeite met bepaalde letters, bijvoorbeeld de P, en ze noemt haar vader niet pppppapa, maar bij zijn voornaam, Wim. Bij haar is de reactie op stress en stotteren vooral vermijding: van praten in het algemeen en vooral van de klanken waar ze moeite mee heeft. Gerwen van 8 reageert op stress met verstijving van angst (bevriezing). Bij het stotteren houdt hij de klanken heel lang aan: ‘Eh-eh-eh-eeeeeeeven kijken!’ Het is geen vechtreactie of vermijding, maar een soort verlamming. De woorden komen er niet uit en Gerwen heeft het idee dat hij daar niets aan kan doen. Deze vormen van stotteren wijzen op een sterke intolerantie voor het kernstotteren. |
| Quote |
| Myself schreef op: 11-10-2014 22:48:31 |
Dat laatste heb ik, "zeg geen uh" van vroeger op de radio zal ik nooit winnen  |
| Quote |
| Kaatje schreef op: 11-10-2014 22:58:33 |
Soesa ik had vorig jaar ook gereageerd en ik ben ondertussen driekwart jaar naar logopedie geweest
met mijn zoon. Dit heeft goed geholpen. Bij mijn zoon, nu een maand 4, kwam het grotendeels doordat
hij in zijn koppie verder was dan dat hij zeggen kon. Dit is verbeterd maar vlak voordat hij naar
school ging werd het weer erger dus ook drukte heeft invloed. Logopedie heeft ons als ouders vooral
bewuster gemaakt in onze omgang met hem. Vooral doordat duidelijker werd dat hij taaltechnisch hoger
scoorde dan zijn leeftijd. Succes |
| Quote |
| Anmv3 schreef op: 12-10-2014 15:02:26 |
Er zijn inderdaad meerdere soorten stotteren. Ikzelf blijf soms hangen in een klank. Inderdaad bellen en mezelf voorstellen zijn geen favoriet  Mijn meiden hebben er alleen last van als ze gespannen waren. Vooral rond de sint en kersttijd gingen ze stotteren. Nora had het rond haar 4/5 jaar. Ze had al veel taal in haar hoofd, maar haar mond was nog niet zover om die woorden eruit te laten komen volgens de logopedie. Ik heb zelf wel veel schaamte rondom stotteren. Aan de buitenkant zie je het niet en nieuwe mensen schrikken soms als ik blijf hangen Ik had hele andere keuzes gemaakt in mijn leven als ik niet zou stotteren, dat weet ik wel. |
| Quote |
| Soesjaa schreef op: 12-10-2014 16:34:53 |
Verschrikkelijk Anmv3 Soms als ik in de supermarkt ben met mijn zoontje en in zijn enthousiasme begint hij een verhaal te vertellen en dan blijft dus een paar keer haken, nou dan zie ik die mensen ook echt kijken.. |
| Quote |
| Myself schreef op: 12-10-2014 20:20:43 | ||
Heel veel herkenning, blijf altijd maar bij het oude vertrouwde, stap moeilijk op nieuwe mensen af terwijl ik eigenlijk best spontaan ben, denk dat ik best wat in mijn mars kan hebben, maar blijf liever teruggetrokken in veel situaties  | ||
| Quote |
| Kaatje schreef op: 12-10-2014 20:59:23 |
Soms nog wel. Het is een druk mannetje en als zijn hoofd overloopt Gaat het soms mis vooral
met eerste woord van een zin. Verder heeft hij nog moeite met sch en r. Het is wel een schatje en enthousiast jochie , mensen vinden hem snel leuk, hij kan daardoor veel maken, vaak horen mensen het in eerste instantie niet. Vorig was ik ook zelf degene die aan de bel trok op het kdv viel het pas op nadat ik het zei. Hij zorgt ervoor dat mensen naar hem luisteren  |
| Quote |
| Manue schreef op: 13-10-2014 09:01:37 |
Ik ben vanaf mijn vierde gaan stotteren en het is niet meer over gegaan. bijzonder te lezen dat er
meer volwassenen stotteren. Het is erger als ik gespannen ben en dergelijke. Verschillende periodes
logopedie gehad en stottertherapie (vorig jaar nog). Er zit echt veel schaamte achter. |
| Quote |
| Anmv3 schreef op: 13-10-2014 09:56:58 |
Bij ons is het wel familiair. Mijn opa stotterde, mijn jongste broertje en ik dus. Mijn broertje is een grote kerel en die lijkt zich er niet veel van aan te trekken. Ik heb er zelf dus wel last van. Ik denk altijd zoveeeeel, maar houd het vaak voor me. Vooral in situaties met andere mensen. Zelfs nog op mijn werk, wat ik echt wel jammer vind. Thuis klets ik veel en gaat het ook prima. Tegen mijn kindjes stotter ik nooit, mijn man is meer de pineut, maar bij hem ben ik helemaal mezelf  Mijn meiden hebben er last van gehad toen ze kleiner waren, en dan vooral rondom spannende gebeurtenissen. Nu is het rustig bij ze en ik hoop toch zo dat ze het niet weer terugkrijgen. Ik wilde vroeger zelfs nooit kindjes krijgen, omdat ik zo bang was om het door te geven |
| Quote |
