Borderline

wat wil je weten ??
kom maar op met vragen mag ook evt in pb
heb zelf zon 12 jaar terug diagnose gehad

Ken 2 mensen van heel dichtbij die dit hebben. Of eigenlijk, kende. Heb ze van dichtbij meegemaakt maar ze waren echt compleet verschillend. Zou moeilijk één echte omschrijving kunnen neerzetten...

Quote Boterbloem:

Ken 2 mensen van heel dichtbij die dit hebben. Of eigenlijk, kende. Heb ze van dichtbij meegemaakt maar ze waren echt compleet verschillend. Zou moeilijk één echte omschrijving kunnen neerzetten...

daar wil ik op inhaken, bordeline is geen persoon het is een syndroom die mensen kunnen hebbben. en elk mens is uniek dus ook bordeliners zijn uniek.
en net zoals je met verschillende mensen ook verschillend omgaat is dat met een bordeliner ook.
Ik vind bordeliner heel negatief klinken, maar ik ken er heel veel, of heb gekend, en de meeste zijn net mensen
En sommige mensen lukt het gewoon niet mee om te gaan, maar dat is met mensen zonder bordeline ook.

tijdens mijn diagnose had ik veel last van
stemmingswisselingen ook wat jij omschrijft
automutilatie(zelfbeschadiging)
depresieve periodes
erg negatief zelfbeeld
zeeer kort lontje
eetversalving

ik heb zon 6 jaar therapien gehad en een jaar anti depresiva geslikt en nu dus als jaar of 6/7 geen hulp meer
ik heb vooral in mijn hoofd nog twee strijd maar korte lontje kan bepaalde periodes de kop opsteken
als ik moe ben of ongetseld enz is dat veel sneller dan anders
als ik lekker in mijn vel zit kan ik t beter realtiveren en er beter mee omgaan dan bljft de strijd in mij en komt het er niet uit
oke denk dat iedereen nu zegt maar heey das ieder normale vrouw in die periodes
maar hier is het wat extremer 
ik merk dat het echt nog de borderline is die dit zo doet het vleopt eruit en heb dircet spijt maar ja dan is het te laat
op sociaal gebied blijft wel lastig maar is genuanceerder nu ik prbeer meer dingen bij mezelf te houden of het op de man af te zeggen/vragen zodat ik t kwijt ben
kan dingen wel lastig loslaten

al met al is wel heeeel heftig geweest was echt een bitch en nu merk ik nog dingen die soms in de weg zitten maar kan er wel mee handelen

Wat wil je bereiken met het plaatje compleet krijgen (zoals je zelf zegt)?

Gewoon even nieuwsgierig hoor, wat je beweegreden is.

Een familielid heeft t, en om eerlijk te zijn.. ik word er doodmoe van. Het gaat alleen om haar, zodra iemand in de familie wat ergs overkomt, doet zij binnen een week een flauwe zelfmoordpoging.. Zelfs de psychiaters hebben t met haar gehad en hebben haar de deur gewezen. Dat komt omdat zij van de ene naar de andere psych wandelt, het nooit eens is met de diagnose en weigert mediijnen te nemen (ze bewaart ze voor een overdosis..)

Maar dit is haar borderline, en ik weet dat dit zo persoonlijk is, en dat echt niemand hetzelfde is heirin. Maak je je zorgen of wil je meer info, ga naar een deskundie en vraag hoe of wat.

Zou je dan niet beter ergens kunnen aankloppen die ook kan uitleggen wat ze ermee kunnen?
Zou een beetje oppassen met dat een naam willen geven.

Als ze een laag zelfbeeld heeft maar geen rotmens is, kun je dat toch zeggen zonder dat er een naam bij moet?

is idd goed uitkijken met hoe en wat prfessioneel beoordelen is ook erg belnagrijk daarbij ook de hulp voor haar zelf

als ze zelf niet inziet en niet wil dan zal ze ook geen hulp accepteren (geen idee hoever ze in prces is en met welke hulp)
denkdat verder lastig is probeer naar mezelf te kijken maar ja iedereen is anders dus dat blijft wel meoilijk
als mensen op moment dat ik in een bui zat prbeerde te helpen ketste ik ze nog verder weg
zeker achteraf is vooral belangrijk dat mensene r door de hele weg zijn gebelven en ook in me zijn blijven geloven
de complumentjes gaande weg dat ze trots waren enz dat is wat mij nu nog bij is gebleven en wat mij erdoor geholpen heeft
ondakns dat ik een ware bitch was die ze dan maar even moesten ontlopen zijn ze wel achter me belijven staan
en ondanks sommige gedachtes nog steeds in mijn hoofd zijn mensen om me heen belnagrijk en degene die hele prosec hebben mee gemaakt zijn me extra dierbaar ze weten hoe ik was zij achter me blijven staan ondanks dat en nu zou ze niet willen missen voor geen goud


maar goed het belangrijkste is dat ze a zelf erachterstaan om hulp te zoeken
b de jusite diagnose gaat krijgen
c de juiste behandeling en evt medicatie ongeacht wat voor stempel ze zal krijgen

Ik heb in het verleden een vriendschap gedeeld met een meisje met borderline en ik moet zeggen dat ik het heel moeilijk vond om hiermee om te gaan. Haar negativiteit slokte me helemaal op en ik werd meegetrokken in haar negatieve gedachten. Ik kom nu misschien over als een of andere tuthola, maar ik heb toentertijd het contact laten verwateren. Ik weet dat ze in praatgroepen zat met borderliners en dat ze daar veel aan had. Volgens mij ging dat via het RIAGG......

je bent altijd vrolijk en met je mooie glimlach nog veel meer 

Ja en ik ben de paashaas...

Mis ik iets?

---

groetjes D.ebby, mama van N.ora en F.iene "Life is not about waiting for the storm to pass, its about learning how to dance in the rain."

Quote Debbel79:

Ja en ik ben de paashaas... Mis ik iets?

lange oren en konijnetanden misschien?

---

Sommige  'vrienden' zijn als de schaduw je ziet ze alleen als de zon schijnt. Anderen zijn als de zon zelf ze komen op als het donker is.;-)

Ik heb een vriendin gehad die borderline heeft. Ik kon er uiteindelijk echt niet meer mee omgaan en heb de vriendschap verbroken. Ze kon in de ochtend helemaal euforisch zijn want ze had de liefde van haar leven gevonden en dit was echt de prins op het witte paard, een held, een griekse god. In de middag was hij al niet te vertrouwen en zou hij vreemdgaan, haar gebruiken en het alleen om de sex doen en tegen de avond was hij eigenlijk van de CIA die hier was voor een missie en verzon ze er van alles omheen.

Als ze weer in love was dan liet ze me vallen, was het over dan woonde ze praktisch bij mij in. De momenten van ups en downs wisselden elkaar in een kort tempo af. Ze at en dronk hier dan altijd mee, maar kreeg er nooit iets voor retour (hoeft niet eens geld, maar een blijk van dank was al fijn geweest).

Toen ik niet meer wilde dat ze hier steeds mee at en dus haar gratis bed&breakfast wegnam was in haar ogen de vriendschap ineens over.

Maar wat ik weet (en dat zei ze zelf ook) is dat ze onzeker was over zichzelf en zich dan beter probeerde te voelen door met mannen naar bed te gaan. 

Ik vond het erg moeilijk om hiermee om te gaan.