overblijf - raar verhaal...

Hoi meiden,

ik ben een tijdje niet op het forum geweest, maar nu heb ik toch iets wat ik even kwijt moet en waar ik graag de mening van andere ouders over zou horen...

Onze kinderen zijn 8, 6 en 4, een meisje en twee jongens. De jongste zit sinds begin september op school. Omdat wij ver van de school wonen, blijven ze 3 dagen in de week over. Voor de jongste was dat in het begin natuurlijk even spannend en de oudste twee ontfermden zich over hem. Superfijn en lief vind ik dat! Ik ben enorm trots op ons drietal en dat ze zo hecht zijn!

Nu kwam mijn dochter (de oudste) gister echter thuis met het verhaal dat de "baas van het overblijven" had besloten dat broertjes en zusjes niet meer met elkaar mochten spelen tijdens het overblijven. Ze moesten met klasgenootjes/leeftijdsgenootjes spelen.
Ik vond het een raar verhaal en heb zojuist die overblijf-coordinator gebeld.

Wat bleek; het ging alleen om onze kinderen. Ze spelen volgens haar "teveel" met z'n drietjes en ze vond dat met name de jongste ook zelf vriendjes moest maken en dus met klasgenootjes moest spelen. Ze had dit ook met de juf van de jongste overlegd, omdat ze eerst zeker wilde zijn dat hij wel genoeg aansluiting had in de klas.
Ook zei ze dat ze vond dat de oudste twee de jongste "klein hielden". Ze hielpen hem met vanalles. Ik ben vergeten te vragen met wat eigenlijk... Het gaat namelijk alleen om het speelgedeelte dat ze elkaar opzoeken. Het broodje eten doen ze alledrie in hun eigen klas.

Ik weet niet zo goed wat ik hier allemaal van moet denken. Ik ben een beetje lamgeslagen eigenlijk...
Mijn man was er ook beduusd van en vindt dat dit echt niet kan.

Ik vind het met name erg dat zoiets niet met ons overlegd wordt maar zo aan de kinderen medegedeeld. Ook de juf van de jongste heeft mij niet ingelicht.
En daarbij... wat is er mis met samen spelen... De rest van de dag zien ze elkaar niet tot nauwelijks en mijns inziens is de overblijf toch een soort pauze waarbij ze vrij zijn om even te doen wat ze willen...

Onze kinderen zijn behoorlijk hecht en daar ben ik alleen maar heel erg trots op. Ze helpen elkaar als dat nodig is en ik vind dat een heel groot goed. Onze jongste is overigens allesbehalve een verlegen jongetje. Die staat echt zijn mannetje wel op school. En dat hij bepaalde dingen nog niet kan (z'n rits van z'n jas dichtkrijgen bijvoorveeld), tja volgens mij is hij daarin niet het enige 4-jarige jongetje!

Wat denken jullie van dit alles? Ik ben heel benieuwd... Misschien zie ik het wel helemaal verkeerd?

Groetjes Pino

Ik heb nog niet alles teruggelezen maar even snel een reactie.

ik ben gister met de juf van de jongste gaan praten en zij begreep meteen wat me dwarszat en erkende dat er verkeerd gehandeld was en dat ze eerst mij hadden moeten inlichten.
uiteindelijk blijkt het allemaal nogal een storm in een glas water. Het spelen met andere kindjes wil die overblijfjuf wel stimuleren maar de "echte" juf ziet hierin geen problemen (de rest van de dag, in de klas, heeft hij genoeg aansluiting bij leeftijdgenootjes).
Wat het eigenlijke "probleem" was, was dat de oudste twee en dan met name mijn dochter, nogal eens de jongste over het plein droegen. niet eens echt klein houden maar gewoon een rollenspel: volgens mijn dochter speelden ze dan moedertje of diertje!
Ik heb de oudste uitgelegd dat ze dat maar niet meer zo vaak moeten spelen en dat het ook belangrijk is als ze gewoon alledrie hun eigen ding doen. Overigens gaf dochter aan dat ze dat echt niet altijd deden. Ze reageerde behoorlijk verbaasd. 

Ik denk dus dat t allemaal wel meevalt en zal morgen nogmaals die overblijfjuf bellen en bovenstaande met haar doornemen.

In elk geval bedankt voor jullie luisterend oor en ik zal binnenkort nog even alle reacties nalezen. Geloof dat de meningen nogal verdeeld zijn he! ;-) 

liefs, Pino