Ik wil dat mijn kind het huis uit gaat.

Poeh, dat klinkt heftig he zo`n titel? Dit keer maar even anoniem, want het is nogal wat wat ik nu zeg. Ik ben een moeder van meerdere kinderen. 2 van deze kinderen hebben een beperking. De oudste van deze 2 is al 18 en heeft een verstandelijke beperking en een vorm van autisme. Ik loop al 18 jaar op mijn tenen en vecht als een leeuw voor hem. Al meerdere keren ben ik overspannen geweest van het zorgen en vechten. Toen hij 7 was kreeg hij een broertje en na een aantal jaar bleek deze dezelfde beperking te hebben. Het is zwaar, heel zwaar, maar ik houd van mijn kinderen en doe alles wat nodig om ze op te laten groeien tot fijne volwassenen die zich kunnen redden in deze harde wereld.

De jongste begint nu te puberen, maar daarbij zet de oudste zich uit alle macht tegen ons af. Hij maakt overal ruzie om. Hij ergert zich aan zijn broertje en ons andere kind. Hij wordt boos als hij bepaalde dingen niet mag. Ik loop onderhand op mijn tenen en begin de grip een beetje kwijt te raken. Oudste wil heel graag op zichzelf wonen en heeft daar ook een indicatie voor gekregen (begeleid wonen). We hebben al wat apartementen bekeken, hij staat op verschillende wachtlijsten, maar het kan nog wel 2 jaar duren voor er een plekje vrijkomt.

Ik weet niet goed hoe ik die 2 jaar door moet komen. De andere kinderen hebben ook hun aanadacht nodig. Het kind wat niets heeft lijdt onder de problematiek van de andere 2. Ik zou zo graag rust willen. Ondertussen voel ik me schuldig omdat ik mijn kind de deur uit wens. Ik weet dat er geen oplossing klaar ligt voor mij, we vechten dus nog maar even door. Ik plaats dit topic alleen om even van me af te schrijven. Jullie kunnen er waarschijnlijk niets mee.

Hij gaat nog naar school, daar blijft hij tot zijn 20e. Dat betekent dus dat hij om 3 uur al vrij is en op woensdag al om half 1. 2 keer per week loopt hij stage tot kwart over 4. Huiswerk heeft hij niet. Hij heeft wel een begeleidster waar hij eens in de 2 weken naar toe gaat en deze week begint hij bij nog iemand anders 1 keer per week. Buiten deze dingen blijft er nog veel tijd over om thuis te zijn natuurlijk en dat zijn dan ook de momenten waarop de andere kinderen ook thuis zijn en het hier dus druk is. Overdag ben ik alleen en dan probeer ik mijn rust te pakken, maar ik werk ook nog, het huis moet bijgehouden worden en er zijn vaak afspraken mbt de jongens. Ook heb ik vaak papierwerk te regelen, want er is altijd wel weer een indicatie bijna verlopen, of moet de pgb verantwoord worden, of vragen de insellingen waar hij ingeschreven staat voor begeleid wonen weer om ingevulde papieren en verslagen. Mijn man werkt elke dag en helpt me waar hij kan, maar mijn emmertje is vol.

Angelique, voor mensen met een lichtere problematiek is al helemaal geen ruimte bij het begeleid wonen. Alles is gericht op mensen met een verstandelijke beperking en mensen die nog zwaarder gehandicapt zijn. Nou kan hij wel in een hele andere plaats een huisje krijgen, maar dan is hij zijn hele sociale leven kwijt en dat is voor mij geen optie. Dan heb ik mijn rust, maar ten koste van hem en dat laat ik niet gebeuren.

Ik ken stichting MEE, ik kan ze altijd eens bellen natuurlijk.

Overigens wil hij zelf ook dolgraag op zichzelf. Liever gisteren nog dan vandaag .

Nee, hij zal niet thuis komen in het weekend, want hij heeft dan een eigen huisje. Woonkamer, slaapkamer, douche/wc, keuken. Zijn school is hier, daar zal hij nog 2 jaar blijven. We hebben na jaren sinds een jaar eindelijk alles op de rit. De juiste school, de juiste begeleiding, hem hier nu weg halen zou hem schaden. Hij zit op een speciale voetbalclub met gehandicapten, dat is zijn leven. verder is hij hier altijd bij de plaatstelijke voetbalclub waar iemand hem kent. Hij mag zelfs mee met de supportersbus. Als ik hem hier weg haal, doen we meer kwaad dan goed voor hem. Het zou alleen voor mij beter zijn, maar dat vind ik geen reden genoeg om zijn leven overhoop te gooien.

Kwintes ken ik ook Angelique, maar die nemen alleen mensen op met een hoger iq. Mijn zoon heeft een te laag iq.
Sis, ik ga even op zoek naar die pb. Dan weet jij natuurlijk ook wie ik ben, haha. Geeft niet, dat mag .

Gevonden en beantwoord Sis!

Lief dat jullie meedenken. Ik heb besloten om morgen MEE te bellen en dit te bespreken met hun.