Eetprobleem

Ik kan je niet helpen.

Ik eet ook niet alles (paprika, tomaat, champignons, courgette, mais etc eet ik gewoon niet) Senna lust het wel en is net een kliko. Als ik de stukjes mais uit mijn eten vis, houd senna haar bord klaar zodat ik het erop kan schuiven.

Ze heeft ook wel door dat ik niet alles eet. Ze zegt dan: Dat lust jij niet hè mama!?   ik: Nee Senn, mama houd daar niet van. En dan zegt Senna meestal: Ik wel!

Dingen die ik niet lust eet ik wel, (zij moeten dus ik ook..)maar ik ga er niet van over geven...

Lastig zeg.. kon jij ook geen voedingsstoffen tekort? Anders misschien even in verdiepem en bijslikken?

Sorry geen tips. Hoop dat er goede tips voor je komen!

Misschien is het een idee om het heel langzaam op te bouwen? Je zou bijv. kunnen beginnen om een kwart gesnipperd uitje door de pasta te doen voor het hele gezin. Dan zit er echt maal heel weinig in en overheerst de smaak ook niet zo. Als je dat dan acceptabel vindt om te  eten doe je er een halve ui door de volgende keer. Dat kun je natuurlijk met meerdere dingen doen. Kies en paar dingen die je echt niet lust en eet deze ook niet. Misschien dat je dochter dan ook aan kan geven wat ze echt niet lust en dat ze dat dan ook niet hoeft te eten? Hang er desnoods een lijstje van op in de keuken. 

---

Gaat het niet zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat!

Wat ik trouwens vaak doe, is de staafmixer erdoor.. ik rul eerst gehakt, dan uien, paprika en heel veel tomaten erdoor.. verder veel kruiden en groente die je in huis hebt, bijvoorbeeld tomaten. Even meebakken, en dan de staafmixer erdoor.. heerlijke pastasaus!!!

Sopen, ook zoiets waardoorj heel veel groente kan doen, zpnder dat je t door hebt.. Hier pas witlofsoep gemaakt, ging schoon op, en normaal vinden ze dat echt smerig!

je hebt idd een trauma.

herken het ook van mijn man. die heeft als kind avonden lang aan tafel moeten zitten om bord leeg te eten.
hij heeft er nu nog veel last van

bij mij andersom, ik lustte als kind niks, mijn moeder maakte dan altijd wat anders voor me, nooit een probleem van gemaakt: gevolg: ik lust nu echt alles!

ik denk persoonlijk dat je erover moet gaan praten.
dat klinkt zwaar, maar met behulp van een dietist of een maatschappelijk werker oid kun je wellicht goede tips krijgen en pak je allereerst je trauma aan.
alvorens je stapjes verder gaat met proeven enzo.

mooi ook om je dochter uit te leggen, toch?

In maastricht in het ziekenhuis zit een eetteam, is het geen idee dat je daar je probleem voorlegt?

Mijn dochter moet er over een tijdje ook naartoe

Ik snap niet waarom het een probleem is dat je dochter wel moet eten en jij niet. Jij bent toch geen kind meer? Er zijn sommige dingen die ik niet lust of vanwege mijn medische beeld niet meer mag. Maar mijn kinderen eten die wel gewoon. Zij moeten alles nog proeven en dus minimaal het aantal happen van hun leeftijd nemen. Ik heb dat al gedaan toen ik kind was, dus ik hoef dat niet meer.

Prima antwoord dat hier prima geaccepteerd wordt

ong elke 7 jaar veranderen je smaak papillen en kan het zomaar zijn dat je bepaalde dingen ineens wel lust
en wat Sis al zegt, mischien de manier van klaarmaken?
hutspot van mijn ma vondt ik niet lekker, maar de peen en uien van mijn opa , jummie

sucses

---

wie niet waagt , die niet wint

Quote Jo:

[...] Het gekke is, groentesoep vind ik lekker, zelfs als ik een stukje bloemkool vind, er zit dan niet meer veel smaak aan. Maar geef me geen bloemkool die gekookt is in water want dat vind ik echt zo vies, mijn grootste trauma ever.

Kook bloemkool dan eeens niet in gewoon water maar in een bouillon tablet. Wij koken heel veel met bouilon.
En zoals witlof kook in bouillon en een eetlepel honing. Sinds ik dat doe eet mijn dochter bijna het bord erbij op terwijl ze het eerst niet luste.

Elke 6 jaar veranderd je smaak. Er zullen dus vast groenten zijn die je inmiddels wel lust.

Het is echt een kwestie van weer gaan proeven. En vooral ook lekker klaar maken. Kale bloemkool word hier ook niet gegeten. Maar in een curry vind ik het heerlijk (en ja, bloemkool is ook mijn grootste trauma ever)

Als die stap je te groot is zou ik er idd over gaan praten, met een dietiste of een psygoloog/maatschappelijk werker. Want dan zul je eerst aan je trauma moeten werken.

En echt doen. Eten kan zo lekker zijn, lijkt me heel vervelend als het op zo'n manier je leven beheerst .

Ik kan me er bij ern volwassene niet zoveel bij voorstellen. Ik vind eigenlijk op zich geen enkele groente lekker, maar ik eet behalve spruitjes weL alles. Voor elke groente is wel een manier te vinden om het zo klaar te maken dat je het als geheel goed smaAkt. Ik zou inderdaad veel verschillende recepten gaan uitproberen.

Quote ingrid:

[...] Kook bloemkool dan eeens niet in gewoon water maar in een bouillon tablet. Wij koken heel veel met bouilon. En zoals witlof kook in bouillon en een eetlepel honing. Sinds ik dat doe eet mijn dochter bijna het bord erbij op terwijl ze het eerst niet luste.

Of bak de bloemkool eens. Gewoon kleine roosjes van maken. Beetje boter in de pan, bloemkool erbij en lekker bakken. Kerrie, zout en paprikapoeder erdoor. Klein beetje water erbij, gas laag en even laten staan. Smaakt heel anders dan gekookte bloemkool.

---

Smile, you are beautiful!

Quote Jo:

Trouwens hoe doen jullie dat met je man Mafkees, eet hij wat hij niet lust nu?

Nee hij eet niks wat hij niet lust
Zijn maaltijden zijn wat eentonig, maar prima zo

Eten wat de pot schaft doen wij niet aan, eten hoort te smaken en de
Sfeer aan tafel houden we graag leuk
Zie niks liefs aan : eten wat een ander opdringt

weet je wat ik denk? dat je misschien inmiddels wel veel meer lust als vroeger. "Ik was een lastige eter, ben ik nog", klinkt bijna als een identiteit.. Je bent niet wat je lust he, maar als je alle avonden zo aan tafel moet zitten wordt het ook een strijd he, die beide partijen niet willen verliezen.
wat ik het grappigste vind is dat het helemaal niet de "makkelijkste" smaken zijn die je wel lust. rode bietjes zijn voor mijn kinderen een heel stuk moeilijker dan een zacht lekker gekookt vers worteltje.. of een erwtje uit blik, zelfde geldt voor rode kool en spinazie.

Kun je met jezelf afspreken dat je twee keer in de week een extra groente op het menu zet, maar een heel klein beetje.. en daar dan zelf ook 1 eetlepel van neemt. zo doe ik dat met mijn kinderen ook. Van dingen die ze (nog) niet lusten, zet ik af en toe iets op het menu, probeer het te maken op een manier die ze nog niet kennen.. echt niet alle avonden doen!  en dan wel een alternatief ernaast wat ze wel lusten.. Ik prijs ze de hemel in als ze proeven.. en ja, die van mij mogen ook uitspugen als ze het echt,echt, niet lusten.. de mijne lusten champignons ook echt alleen als het onherkenbaar is versnipperd. En niet zo'n glibberig ding bijv. en dan vervolgens is er dus wel iets van groente wat ze niet vies vinden ( en hopelijk zelfs lekker vinden). Ik leg elke keer weer opnieuw uit dat je soms dingen lekker gaat vinden als je ze wel vaker eet.

En wat een ellende dat het alle avonden bij jullie zo moest gaan. is ook geen fijn familie moment meer dan. Ik heb aan beide kanten gestaan.. ik at als kind slecht. en was altijd broodmager. en dan deed mijn moeder ook haar uiterste best om me te laten eten.. en ik heb ook wel eens uren moeten zitten met een koude spruit ofzo.. En nu heb ik zelf kinderen en heb vooral tijdens peuterpubertijd ook wel eens met de tweede lopen "strijden" om eten. Als hij dan niet at, at de oudste nog minder..En nog maak ik me met mijn oudste altijd zorgen of hij wel genoeg eet. Het blijft lastig!
 
En ik ben het wel met Sis eens hoor.. als eten niet met zorg wordt bereidt, dan is het ook vaak gewoon niet te eten!

Mn vriend heeft gister spruitjes gekookt op een hele speciale manier. Proefde amper dat t spruitjes waren.(ik lust ze gewoon ook wel grlukkig)...was echt heeeeerlijk. Zelfs dochter had dr bord schoonleeg. Terwijl die er normaal ook van kokhalst.
Hij is kok van beroep en experimenteert nog weleens met groenten.
Wil wel ff recept vragen?

---

The most dangerous place on earth is between a mother and her child

Quote Made:

Mn vriend heeft gister spruitjes gekookt op een hele speciale manier. Proefde amper dat t spruitjes waren.(ik lust ze gewoon ook wel grlukkig)...was echt heeeeerlijk. Zelfs dochter had dr bord schoonleeg. Terwijl die er normaal ook van kokhalst. Hij is kok van beroep en experimenteert nog weleens met groenten. Wil wel ff recept vragen?

Jaaa geef mij de gouden tip!
Ben de enige in huis die ze niet zo lekker vind, dus eten we ze regelmatig ( helaas hihi)