is dit serieus?

nou ik las het net ook ja...

een voorkeur hebben is menselijk,maar een foetus weglaten halen daarom is ziekelijk...bah..helaas bestaan zulke mensen..

Werkelijk mijn broek zakt af.. zo ziek. Maar ik begrijp ook de "teleurstelling" niet van mensen als ze een voorkeur hebben en het blijkt het andere geslacht te zijn. 

---

Op zoek naar een persoonlijke creatie? Een email sturen mag altijd!
NoTes-Fotocreaties / notesfotocreaties@gmail.com

---

** GELUK ** ~ het enige wat verdubbelt als je het deelt ~

Ja zulke bestaan er.

denk ook dat er veel zijn die niet het lef hebben,
om het weg te laten halen.
maar dat hun kind ,niet eerlijk en met liefde word groot gebracht
omdat het verkeerd geslacht heeft.
dat ouders echt van dag 1 al een soort afkeer hebben,op hun kind

nou hier zakt mijn broek van af hoor
kijk ik ben heel open over mijn "ziekelijke"voorkeur voor een meisje en ja na de 20 wk echo heb ik ook ene traan gelaten gewoon omdat 2 voor ons genoeg is
daarna was t over geen haar op mijn hoofd die dacht aan abortus en ik houd zielsveel an beide mannen direct na de geboort

dit stel ongeneslijk ziek hele lange kinderwens eindelijk raak en dan zijn het er twee ik kan me zo slecht voorstellen dat je dan je kinderen haat om hun piemel ?
ik snap voorkeur erg goed maar kan er niet bij dat het zo ver gaat vreselijk

Nou Angelique, helemaal gelijk! Als je er zo lang over doet,ben je toch dolgelukkig dat je zwanger bent? En een voorkeur hebben is normaal, maar een abortus overwegen EN het vergelijken met iemand die kanker heeft en nog maar een paar maanden te leven?
Deze mensen verdienen geen kinderen Breng maar bij mij!!Ik wil wel twee kleine piemeltjes erbij hebben hier

Nou, mijn vader wilde ook een jongen, helaas, het werd een meisje. Hij vond het zo erg, dat ie tegen mijn moeder zei dat ze van de dokter geen kinderen meer mocht krijgen. Hij wilde niet nog een meisje. Ik voel nu nog steeds dat ik een slurfje had moeten hebben. Mijn man en mijn zoon zijn de lievelingetjes. Helaas, soms doet het pijn, ik zal nooit goed genoeg zijn. Meestal denk ik, hij weet niet wat ie mist

---

don't worry about tomorrow, embrace the gift of today

O, best erg Fransje72, mijn moeder deed het andersom, na het vierde meisje wat geboren werd zei ze tegen mijn vader dat het een jongen was....oooohhhhh riep de verpleegster...dat is gemeen hahaha....mijn vader was namelijk altijd te laat bij de geboorte, alleen het 1e kind was hij op tijd, de rest van de bevallingen heeft mijn moeder alleen moeten doen, mijn vader was binnevaartschipper en dan kan je niet zomaar je boot achterlaten, dus vandaar dat hij er pas was toen het al geboren was, misschien heeft mijn moeder dat daarom zo gezegd een keer 
Maar (schoon) zoons zou hij vanzelf krijgen volgens de verpleegster, hij heeft er nu idd 3

Het b;ijft wel de telegraaf.. dus vraag me af wat er precies vanw aar is en hoe sterk t overdreven is....

Ik heb nooit een voorkeur gehad,alleen andere mensen hadden een voorkeur voor mij...zo zij mijn mans oma bij de laatste zwangerschap...hopelijk is het toch een meisje,terwijl ze wist dat het een jongen was..onze derde jongen..daarna is ons contact veel minder geworden...vond het zo erg toen..wat een lef..

echt te gek voor woorden 
een voorkeur prima maar er dan ook van alles aan doen om het zover te krijgen  idioot
ben nu zwanger van nummer drie word het een meid prima dan maar een meiden gezin 
bedoel mannen bepalen wat het word en je moet op de juiste tijd seks hebben wil je een jongen of een meisje 
maar echt dit is zot  zou zo die kindejs over willen nemen als dat zou moeten want zij kunnen er niets aandoen dat het jongens zijn

---

kijk niet achterom kijk voor je anders val je

echt te gek voor woorden 
een voorkeur prima maar er dan ook van alles aan doen om het zover te krijgen  idioot
ben nu zwanger van nummer drie word het een meid prima dan maar een meiden gezin 
bedoel mannen bepalen wat het word en je moet op de juiste tijd seks hebben wil je een jongen of een meisje 
maar echt dit is zot  zou zo die kindejs over willen nemen als dat zou moeten want zij kunnen er niets aandoen dat het jongens zijn

---

kijk niet achterom kijk voor je anders val je

sorry 2x

---

kijk niet achterom kijk voor je anders val je

Ik snap dat je een voorkeur kunt hebben. Heel goed zelfs.

Maar dit is een obsessie, een hele ziekelijke obsessie...
Ik kan het alleen maar ontzettend walgelijk vinden.

Fransje 72

Dank je Blauwtje. Ik weet niet anders hoor. ik heb nooit te horen gekregen dat ze trots op me waren, of ik hou van je, een aai over mijn bol, een arm om te troosten. ik wist niet beter. Nu ik zelf kinderen heb, kan ik me niet voorstellen dat ik zo koel tegen mijn kinderen zou doen. Ze zijn natuurlijk in de oorlog geboren en anders opgevoed, maar toch. Nu zijn ze op vakantie, en als ik dan hoor dat ze daar iemand hebben ontmoet die als een dochter voor ze is, ja dan knak ik. Mijn kinderen zijn dol op opa en oma, maar ik. Momenteel ben ik blij dat ze op vakantie zijn.

zo, dat lucht op. Ben trouwens benieuwd hoe die 2 jongens straks terugkijken op hun jeugd en het verhaal dat hun ouders liever een meisje hadden. Want dat is wel op internet terug te vinden

---

don't worry about tomorrow, embrace the gift of today

Fransje ik vind jouw verhaal hartverscheurend...Zo in- en intriest...
kan me gewoon helemaal niks bij voorstellen dat ouders zo kunnen zijn.

Mijn moeder haar ouders waren ook zo. Zij heeftb weinig liefde gehad. Gelukkig heeft zij het totaal anders gedaan dan haar ouders destijds.

heb je eht er ooit over gehad met ze??

O ja, ik heb het er al vaker over proberen te hebben. Mijn vader haalt zijn schouders op en zegt dat ik me niet moet aanstellen, ik had toch een dak boven mijn hoofd en eten. En ik had 1 trui en 1 broek, voor de rest mocht ik het uitzoeken. Ja, als ik slechte cijfers op school haalde moest ik horen hoe teleurgesteld ze wel niet waren en dat ze echt geen school/collegegeld meer wilde betalen. En mijn moeder zegt wel dat ze vind dat ik gelijk heb, maar daar houdt het mee op. Je kunt gewoon geen gesprek met ze voeren. Mijn vader is ontzettend gierig, hij heeft nergens geld voor ( huis is afbetaald, gevulde spaarrekening, enz), en maar klagen. Maar ze gaan wel elk jaar op vakantie naar indonesie en dan daar geld geven aan hun " dochter", want die heeft het zo zwaar. 

Ik denk dat ze ook werkelijk niet weten hoe ze het anders zouden moeten doen. Zij zijn ook opgevoed zonder al te veel liefde en genegenheid. En nee, ik praat het niet goed, je maakt zelf die keuze. Maar ik ben blij dat ik een andere keuze heb gemaakt

Mijn man was het eigenlijk nooit opgevallen, maar sinds wij terug zijn van vakantie ziet hij het wel, door bepaalde voorvallen. 

Ik schrok dus niet van het artikel in de telegraaf, want ik heb het zelf ondervonden. Ik heb zelf mijn studie betaald, had een goede baan ( totdat ik afgekeurd werd) , ik heb fijne kinderen en een vent die me steunt. Maar wel alles heb ik zelf gedaan en daar ben ik trots op. Ik ben wel heel vroeg zelfstandig geworden. En ik doe het met mijn kinderen ook anders. Die weten hoe trots ik op ze ben en dat ik veel van ze hou.

---

don't worry about tomorrow, embrace the gift of today

Amen 

---

don't worry about tomorrow, embrace the gift of today

Quote Blauwtje:

krijg tranen van je stukje...wat een sterke vrouw ben je. En wat een topmama. geniet jij maar fijn van de liefde van je kinderen..dat is nog veel meer waard

Nou! Wat triest Fransje. Wat missen je ouders veel!

Ja, zo denk ik er nu, na therapie, ook over. En het steekt nog wel eens. Als ik bv. Hoor dat vriendinnen een weekendje weg gaan met hun ouders of spontaan gaan (uit)eten. Dat gaat niet. Toen de kindjes er nog niet waren belden ze nog wel eens of we kwamen gourmetten ofzo. En het gaat me niet om het eten of zo. Maar gewoon om het gezellig bij mekaar zijn. 
en in sommige gevallen is er ook wel een voordeel. Ik hoef niet door iedereen aardig gevonden te worden. Ik ben wie ik ben en als men dat niet accepteerd kijken ze toch lekker de andere kant op. ( maar stiekem zou ik het fijn vinden als mijn ouders eens zouden zeggen, dat heb je goed gedaan, ik ben trots op je)

---

don't worry about tomorrow, embrace the gift of today

Van dit stukje krijg ik ook echt een heeel naar gevoel! haarballen braakgevoel zelfs.UGHH

Maarrrr, zou dit stelletje niet in de jaren dat ze zwanger wilden worden heel de tijd met gezin verschrikkelijk hebben geromantiseerd? en de meeste mensen schrikken wel (meer dan) een tel als ze horen dat ze een tweeling krijgen.
Ik vind het vooral jammer dat ze dit hebben geschreven, wat als die kindjes dit later moeten lezen?

Fransje, wat een rotverhaal van jou ook! Ik denk dat je vader misschien zowiezo geen echte liefde kan geven aan een kind.

Ik wilde na 3 jongetjes toch graag een meisje. het is een jongetje geworden. Wat ben ik blij met hem. Een uniek lief kereltje. Godsgeschenk. Het is mijn knuffelkindje. Maar de band die een moeder met haar dochter heeft zal ik dus nooit hebben. En dat mis ik. een klein meisje laten opgroeien in mijn huis. wat zou het leuk zijn geweest. Ik heb een moeder, ik heb vriendinnen, ik heb een zus, ik heb nichtjes. Als ik ooit oma worden mag, dan groeien die kindjes nog nooit in mijn huis op. En schoondochters.. harstikke fijn hoor dat die ooit komen, maar die zitten niet met hun verhalen bij mij aan de keukentafel te kleuren, met hun poppen te spelen of juist als een robbedoesje in een boom te hangen.... Mijn man is er zo klaar mee dat hij definitief gezorgd heeft dat hier nooit meer kindjes bijkomen.  Maar die liefde voor dat moppie wat nooit komt...die is niet zomaar weg.

dat snap ik Fransje, elk kind (op welke leeftijd dan ook, je blijft altijd iemands kind) vindt het fijn dat hij of zij een stukje waardering en bovenal liefde krijgt van zijn/haar ouders.Als je dat niet krijgt zal dat echt wel en gemis zijn...


Ma dalton ik kan me heel goed voorstellen dat dat gemis niet zomaar weg is..Naar iets verlangen wat je naar alle ws niet meer zult krijgen is heel verdrietig.

Mafkees, jij hebt je portie ook wel gehad. En: what doesn't kill you makes you stronger, toch.

en ma Dalton: tuurlijk mag je een voorkeur hebben. Ik heb altijd gedacht dat ik 2 zoons zou krijgen. Vond me ook niet een meisjesmama. Wat een ( heerlijke) verrassing, en ik ben zo blij met allebei, mijn zoon en dochter. Maar als je naar iets verLangt en je weet dat het nooit gebeurd, dan is dat gewoon een hele teleurstelling.

Ik weet niet of mijn vader geen liefde kan geven. Hij is dol op zijn kleinkinderen, vooral op onze zoon. Maar toch, ons meisje zit vaak tegen opa aangekropen en daar zie ik wel van dat hij ervan geniet. Maar die zijn niet van zichzelf, dat scheelt. Mijn vader is een heel gecompliceerd persoon. Naar buiten toe de joviale man, altijd in voor een grapje, maar als ie over de drempel thuis stapt veranderd ie in een chagie oud mannetje met commentaar op alles en iedereen. Zo hebben ze geen vrienden meer, die heeft ie al weggejaagd. Als mijn moeder met haar zus de stad in gaat, is ie weken boos en gaat ie dreigen met zelfmoord. Ik heb al zo vaak de politie gebeld dat ie weer was weggelopen met de mededeling: ik knoop me op. Nu ben ik op het punt, dat ie maar moet doen wat ie wil. En mijn moeder, die gaat niet tgen hem in, maar klaagt tegen iedereen die het horen wil over mijn vader. In plaats van in actie te komen en zeggen dat ze het niet meer pikt. Nu, op vakantie, is ie de oude joviale man, die niet in de gaten heeft dat ie een wandelende portemonnaie is. Ach, mensen zouden de verhalen toch niet geloven.

en ja, ik hou nu van mezelf. Is ook anders geweest. Maar dat ligt achter me. Ik weet wie ik ben en wat ik waard ben. En mijn ouders, ach, ze zijn zoals ze zijn. Ik denk ook niet dat ze snappen wat er is, hoe ze mij behandeld hebben en vooral wat ze zichzelf aandoen. Ipv te genieten is er niets goed. Zo wil ik niet leven, ik wil genieten. En dat is een bewuste keuze 

---

don't worry about tomorrow, embrace the gift of today