kinderdoop gehad en nu opdragen

het opdragen is over het algemeen in plaats van de doop. Zodat de doop op volwassen leeftijd gedaan kan worden als het kind daar zelf bewust voor kiest. 

Ik denk dus dat het niet de bedoeling is dat de anderen ook worden opgedragen. Natuurlijk kunnen ze worden meegenomen in de zegenvraag en gebed en kunnen ze op die manier worden opgedragen. Maar volgens mij niet zo voor de kerk met alles er omheen. 

---

Wees jezelf, er zijn al anderen genoeg!

Ik zou het persoonlijk niet doen. Ik snap dat je nu voor opdragen kiest omdat dat past bij de wijze waarop je nieuwe kerkgenootschap dat doet.

Ik vind het raar om te denken dat je kinderen nu iets missen.
Je hebt ze toendertijd toch bewust laten dopen. In mijn ogen is dopen of opdragen precies hetzelfde. Het ritueel is anders, maar de gedachte er achter niet. Dus ik snap niet waarom je zoiets over zou doen.

Maar als je daar echt mee zit, en je het gevoel hebt dat je de kinderen nu te kort doet zou ik het overleggen met de kerkleiding. Wie weet kan je ze dan samen met het nieuwe kindje opdragen in 1 dienst.

Onsjanneke: opdragen is niet hetzelfde hoor. De doop is een heilig sacrement, ingesteld door God zelf. Opdragen niet. 
Maar ik snap je wel hoor  

Ik zou Tim graag willen laten opdragen, maar dat is in onze kerk niet de gewoonte (ook evangelische gemeente) Ik komt uit de rechtse flanken waarin kinderdoop normaal was. 
Echter zie ik vanuit de bijbel helemaal geen kinderdopen, alleen volwassendopen: en ze geloofden en ze lieten zich dopen. Dus geloofsdopen. Ik ben niet tegen de kinderdoop, maar zou er op dit moment niet voor kiezen bij Tim. Daarom is hij al 2 en ongedoopt, ver buiten de normale gang van zaken binnen onze familie. 

---

Wees jezelf, er zijn al anderen genoeg!

Ik heb altijd begrepen dat de (kinder) doop van de ene kerk door de andere christelijke kerken wordt erkend. Ik zou niet opdragen, misschien een zegen vragen voor de anderen/ ze meenemen in gebed

In feite hebben je oudere meiden juist "meer" gehad, niet minder... 

@Anna28. Dat is ook mijn persoonlijke opvatting over de doop/ opdragen. En zeker niet wat de kerk leert waar ik lid van ben (Gereformeerd vrijgemaakt)

Volgens mij hebben ouders in beide gevallen namelijk de intentie om het kind op te laten groeien met het geloof, en de overtuiging dat ze dit kind van God hebben gekregen om voor te zorgen en van te houden.

Al dat gedoe er om heen is wat mensen er van maken.

*ik ga weer aan het werk, tis ook niet mijn bedoeling om een discussie te starten over kinderdoop etc. daarvoor vind ik het niet interessant genoeg*

wat is opdragen dames?

Spatje: ouders erkennen door op te dragen dat ze het kind van God hebben gekregen. 

·         zij erkennen dat het kind een geschenk van God is - het is door God gevormd geweven in de moederschoot (Psalm 139:13);

·         zij het kind ook willen opvoeden tot zelfstandige mensen, die leven naar de beginselen die Jezus heeft geleerd;

·         zij zich ook willen inspannen om hun huwelijk goed te houden, zodat het kind in een liefdevolle omgeving kan opgroeien.

Over deze beloften vragen ze ook een zegen. Dit brengen van het kind bij God in het midden van de gemeente noemen we opdragen.

 

---

Wees jezelf, er zijn al anderen genoeg!

owkee, idd zoiets als dopen, wanneer kiezen mensen dan voor dopen en wanneer voor opdragen?

ik vraag het gewoon uit interesse he, ik ben hier niet mee bekend nl

Ik heb ook geen idee wat het porecies is of inhoud.. 

Dus kan ook niet helpen

Wat missen ze voor jou gevoel dan?

Quote Spatje:

owkee, idd zoiets als dopen, wanneer kiezen mensen dan voor dopen en wanneer voor opdragen?

opdragen wordt meestal gedaan in evangelische gemeenten, omdat zij denken dat dopen alleen als geloofsdoop goed is. Dus eerst geloven en daarna dopen. Zo gebeurd het namelijk ook altijd in de bijbel. 
De rechtsere kerken geloven dat de doop is gekomen in plaats van de besnijdenis vroeger en vinden het normaal om hun kleine babytje te laten dopen. 

Een baby of klein kind kan nog niet geloven uit zichzelf en dus niet kiezen of hij gedoopt wil worden. Door hem op te dragen beloof je hetzelfde en laat je hem vrij om later te kiezen voor een geloofsdoop. 

Over beide dingen worden al veel te veel discussies gevoerd, dus dat is ook niet de bedoeling denk ik hier. 

TO: het is in de regel óf dopen, óf opdragen en daarna dopen. 

---

Wees jezelf, er zijn al anderen genoeg!

bedankt anna als ik dit had geweten had ik die van mij opgedragen, tenminste als dat gewoon in een rk kerk kan

ik wilde niet dopen, maar hebben het toch gedaan

Ik ben ook benieuwd wat je dochters voor jouw gevoel missen met 'alleen' een kinderdoop. Mijn dochters zijn ook gedoopt als baby, en ik heb dat ervaren als een belofte die wij als ouders deden aan God maar ook als een belofte van God aan ons kindje, dat Hij ook voor ons kindje een Vader wil zijn. Voor dat zij het zelf beseffen, wil Hij zich al aan ons kindje verbinden, of zij dat later zelf willen of niet, God heeft met de doop al gezegd dat Hij van ze houdt. In het gebed na de doop vraagt de dominee om een zegen, en Hij zegent de kindjes ook na het dopen. 
Los van of je dopen of opdragen bijbelser vindt (volgens mij is voor allebei wel wat te zeggen, maar die discussie hoeft hier niet), denk ik zeker dat je dochters met hun kinderdoop Gods zegen hebben meegekregen, en dat jij ook voor God hebt uitgesproken je kindjes met het geloof op te laten groeien. In die zin zie ik niet wat het opdragen extra zou geven. Wel zou ik het in julie geval (maar ook bij de doop van ons tweede, derde, vierde kindje) fijn vinden als er in het gebed ook aandacht is voor de rest van hetgezin, dat gebeden om een zegen voor ons als heel gezin.

Ik ben ook benieuwd wat je gevoel is dat ze missen.

Wij hebben beide dames opgedragen. En sta daar nog steeds achter.
Maar ik heb zelf beleijdenis gedaan en heb me toch later laten dopen, dat vinden mensen ook dubbel terwijl dat voor mij absoluut niet dubbel is, maar echt een punt waarvan ik vind dat God duidelijk is in de bijbel, bekeerd u laat u dopen en ga de wereld in.

Bij ons zijn er pas bij het opdragen ook de oudere kinderen betrokken, ook die kinderen waren gedoopt, en ouders hebben gevraagd om een zegen voor hen, dus niet echt het hele proces zogezegd, maar wel de zegen!

Naast de punten die Anna noemt wordt bij ons het kind eigenlijk weer terug gegeven aan God. en bij ons wordt de gemeente gevraagd om mee te helpen met de opvoeding!

Overigens vind ik een discussie helemaal niet verkeerd als je dat maar met respect doet naar elkaar toe en naar elkaars denkwijze.
Het is niet de bedoeling om elkaar te veroordelen, maar om elkaar beter te leren begrijpen!

Ik ben toch benieuwd: Wie heeft hier nu de moeite genomen om na te gaan wat de bijbel hierover zegt? Wie heeft bijvoorbeeld de verwijsteksten uit het doopformulier opgezocht?

Door dit te doen ben ik tot de overtuiging gekomen dat de kinderdoop - met alle respect - de grootste kerkelijke dwaling is van onze tijd. Neem bijvoorbeeld de eerste vraag uit het doopformulier: Uit welke bijbeltekst blijkt dat onze kinderen inderdaad brandhout zijn voor de hel zoals dit doopformulier wordt gesuggereerd? Nergens! Sterker nog, op basis van Timoteus mogen we geloven dat kinderen geheiligd zijn in het geloof van jun ouders, het zoals de ongelovge partner geheiligd is in het geloof van zijn man/vrouw. De kinderdoop is dus niet nodig om ze voor de poorten van de hel weg te slepen!

Een ander belangrijk punt uit het doopformulier is het uitgangspunt dat de doop in plaats van de bensijdenis gekomen is. Hiermee stelt de kerk zich op de plaats van Israel. Nu is er één probleem: God is wel een verbond aan gegaan met Abraham en met zijn nageslacht - maar niet met de kerk. Wij horen pas bij het verbond als wij geloven in Jezus. Geen eeuwig verbond dus zoals met de joden het geval was dat overgaat van geslacht tot geslacht. Daarom is het zingen van psalm 105:5 na de kinderdoop ook zo'n gotspe. God belooft ons geen verbond van kind tot kind, maar deed dat alleen aan de joden. Toch zingen wij het omdat de kerk nu eenmaal verklaart in plaats te zijn gekomen van Israel. Nergens in de bijbel lezen wij hierover.

Tenslotte: Kinderen worden gedoopt op grond van het verbond. Hoe kan dit als we hier nergens in de bijbel ook maar één keer over lezen?! Natuurlijk er zijn mooie boekjes van predikanten die betaald worden om de kinderdoop uit te dragen die claimen dat dit toch echt kan. Maar ga nu eens zelf op zoek!! We lezen alleen over dopen op geloof - en terecht! Nergens lezen we over het dopen van kinderen - ook niet bij de zogenaamde huisteksten. Zoek die teksten op, lees ze in hun context en je zult ontdekken dat de discipelen ook daar slechts doopten op grond van geloof, niet op grond van het geloof van anderen.

Kortom: Zoek zelf naar wat God nu echt van je vraagt. Zoek in de bijbel. En zoek de verwijsteksten eens op uit het doopformulier. Als je dat doet - net als ik gedaan hebt - dan zul je ontdekken dat die teksten verwijzen naar teksten die niet over de doop gaan, half worden geciteerd of zelfs worden verdraaid! Ik was geschokt. Wees echter ook bereid om strijd te leveren als God je dit heeft laten zien. Als je Hem wilt volgen zul je juist op het punt van de doop weerstand ondervinden van hen die willen dat je niet Hem maar hen volgt. Ik spreek helaas uit ervaring. Onze predikant weigerde om ons kindje te zegenen toen wij hem daarom vroegen. Hoe durf je dan nog dominee te zijn?!

Veel wijsheid gewenst iedereen!

Geloven EN deel uitmaken van een geloofsgemeenschap zijn voor mij heel belangrijk. Ik snap dat het voor anderen heel belangrijk kan zijn om naar de puurheid van de bijbel te grijpen.. Maar loop daarop zelf heel snel vast. Wel deel is dan belangrijker.. Welk deel minder. op veel punten spreekt de bijbel zichzelf tegen en op andere punten, bijna alle punten, blijkt dat de vertaling naar je leven bepalend is.  
Zelfs over het bestaan van de hel kun je op basis van vertalingen van de bijbel nog een behoorlijk kluitje discussiëren. Het boek is geschreven door mensen. Met hun menselijke fouten. En het boek wordt vertaald door mensen, met hun menselijke fouten. En welke vertaling je dan kiest? 

ik heb heel bewust wel voor kinderdoop gekozen. Wat een heerlijk moment om zo een zegen te vragen over je puurste geschenk. Wat een goed moment om na te denken over de invulling van geloofsopvoeding.. Wat een mooi moment om die keuzes in je geloofsgemeenschap samen te delen en te vragen of je kind deel mag uitmaken van die gemeenschap. En hoe zou je ooit verkeerd kunnen doen door je kind op te dragen aan god? geloof je echt in een god die dat tegen een kind zou houden? of tegen jou als ouder?  Of is het dan uiteindelijk voor jou belangrijker om gewoon gelijk te krijgen/ hebben? 

Ik heb dit jaar de jongste laten dopen en ben nu bezig met de oudste in zijn voorbereidingen voor het eerste communie. ik geniet en worstel met de vragen zoals alleen een kind ze kan vragen.." Mama, wat gebeurde  er dan met alle zielen voordat jezus aan het kruis stierf?. Was dat echt poef weg???" Elke fase groei je zelf ook weer anders in je geloof als ouder. 
En nee niet alles van onze tradities vind je zo terug in de bijbel. Maar ik vind dat er ook een hele waarde aan cultuur en emotie ligt juist in die tradities.
Wat zonde om in zo'n  periode van blijdschap en dankbaarheid je energie zo te richten dat je er ruzie met je dominee over krijgt.  

In de Bijbel staat inderdaad als opdracht aan de apostelen die het goede nieuws over de hele wereld (aan de heidenen die nog nooit over God/Jezus etc) gehoord hebben te verspreiden. Mensen die nog nooit met het geloof in aanraking kwamen moesten zich eerst bekeren en wat gebeurde er toen?

Het hele huis met alle aanwezige werden gedoopt.

Als je dan bekijkt dat er in die tijd hele familie's in 1 huis woonde, en er veeeeel  meer kinderen in 1 gezin waren als nu. Is het dan waarschijnlijk dat er in die huizen geen kinderen/baby's aanwezig waren? Of mogen we er vanuit gaan dat die er waren en dat die ook gedoopt werden?

 

Omdat de ouders tot bekering kwamen en ze dat door en voor het nageslacht meedragen! Van geslacht tot geslacht ja zelfs tot het duizendste geslacht gaan vloeken maar gelukkig ook de zegeningen door!

 

De opdracht was duidelijk, bekeerd u en laat u dopen! Mensen gingen zich bekeren, en lieten hun hele huis dopen, denk aan de purperverkoopster te Tyatire of aan de stokbewaarder/cipier van de gevangenis waar Paulus opgesloten zat. 

Daarnaast denk ik dat wij mensen met ons beperkte verstand dit tot probleem maken, maar God niet. 

 

Ik ben als kind gedoopt, ben opgegroeid met een kennis geloof, stampen stampen stampen van de feiten en teksten, dat bracht mij geen zekerheid en vertrouwen veel kennis dat wel. Maar die kennis werd een blokkade tussen God en mij, het werd een belemmering. Door het lezen van Romeinen 12 in een hele opstandige fase in mijn leven, ben ik God zo tegen gekomen hoe hij is en heb ik Hem echt leren kennen. Mijn Vader, mijn Redder en mijn Alles! Ik heb toen belijdenis van mijn geloof gedaan voor in de gemeente waar ik zat. Ik was gedoopt als kind, en daardoor ben ik beschermd geweest bij alles wat er in mijn leven gebeurd is. Hoe ik daar door gekomen bent is enorm bijzonder en menselijk gesproken niet mogelijk. God werkte al in en door mij voordat ik tot Hem kwam. Hij hield eerder van mij dan ik van Hem. Ik ben meer en meer levendig geworden in mijn geloof. Ga over 4 weken bidden en vasten in Aalsmeer. Afgelopen jaren heb ik verschillende bijzondere dingen mogen ervaren van hoe God voor mij zorgt. Zolang ik Hem Zijn werk laat doen, dan gebeuren de mooiste dingen. Afgelopen jaar heb ik verschillende mensen leren kennen, en heb ik gesprekken gehad inderdaad over de doop. Hoe we daarover dachten en dat waren hele bijzondere gesprekken. De Geest werkt door mij, ik mag een lichtje zijn in de duisternis van deze wereld. Uiteindelijk heb ik God gevraagd wat Hij wil dat ik doe, als Hij wil dat ik mij als volwassene laat dopen wie ben ik om dat niet te doen. Ik wil alleen doen wat Hij voor mij wilt. En het antwoord wat ik kreeg was:

Je hoeft niet eerst zelf alles te regelen en te creeëren laat God zijn werk doen, voor dat jij het kan, voordat jij kan denken en voordat je de chaos opgeruimd hebt. God regelt alles, je Vader heeft alles geregeld en geordend.

 

En het bijzondere was dat iemand uit de kerk, die niets van mijn vraag wist, dit ook tegen mij vertelde. En een week later had ik een gesprek met de voorganger en die voelde dat hij moest zeggen: lief kind heb  rust Ik ben er al. God antwoorde niet alleen door mij maar ook door andere mensen. Dat vind ik zo bijzonder!

Moraal van het verhaal:

We leggen alles uit voor ons zelf hoe het bedoeld zal zijn en wat goed is, de grootste fout is: dat we vergeten God zelf te vragen hoe Hij het wil. Hij kan het kenbaar maken welke weg Hij wil dat je gaat. En Hij wilt die weg ook zegenen!