Tenenkrommend

Ach wat zielig voor dat meisje, beter eerst watervrij maken en nog even wachten met de zwemles.

Zo zielig! Ik zou misschien wel in gesprek gaan met die moeder, hoe dat zo komt?

Die van mij gaat in september naar water gewenning, die is panisch van een druppel in haae gezicht, spelendwrwijs wennen

Arm.kind

Hier doen ze dat ook...maar dan merk je wwl dat na een les op 2 die kinderen al heel anders worden..en meestal als de ouders er niet bij zijn.

Wij moeten weg..

Dit was mijn derde zoontje en tussen de mannen de zoveeeeelste zwemles. maar dit kind was niet bang, maar hysterisch zo angstig. heb het nooit zo erg gezien en dan snap ik het niet. ze konden haar niet eens ompraten om een zwemband om te doen.. 3o minuten later was het nog huilen op de arm. En niet eens zelf in het water willen staan, met water tot aan de knieen.

vraag me af hoe dit morgen gaat gaan..

Wij zitten er wel bij, maar normaal gesproken kun je de kinderen niet horen, zo ver zit je weg.. je kunt op afstand meekijken.  Normaal gesproken is er ook geen interactie tussen kinderen en ouders. maar je kunt ze dus wel zien. In dit geval was haar gehuil zo hoorbaar boven alle geroezemoes..   en ondanks de afstand Maar bijblijven ( op afstandje)moet hier zelfs bij de kleintjes. maar als ik het hoor, moet die moeder het toch ook horen..

Maar het kon nog slechter..

UIteindelijk hadden ze mijn 3jarige knulletje op het verkeerde nivo gezet ( te laag) bleek bij einde les. OEPSIE.
En komt na de les van mijn 5 ( bijna 6 jarige) zijn juf naar me toe of het jong wel al eerder zwemlessen heeft gehad? Zo kan hij niet verder op dit nivo Bij navragen bij mijn zoon " ik vond haar gezicht niet aardig, dus heb ik gewoon niet meegedaan "  " ik, maar was ze dan niet aardig??"  zoon" weet ik niet, vond haar gezicht niet aardig" MIj leek ze trouwens een schatje Wat je daar nou weer mee moet?? 

Adem in, adem uit...

Tja... Beetje dubbel.. Mijn oudste was ook zo panisch. Durfde ook niks. Was doidsbang.
Samen naar een zwembad was ook geen optie. Blinde paniek en hysterisch schreeuwen. Geen vat op te krijgen.

Uiteindelijk met het zwembad in overleg besloten dat zwemles een optie is.
Ja ze gaat schreeuwen. Tuurlijk is ze bang, maar ze xal erdoor heen moeyen. Hoe langer je wacht des te moeilijker is het.

Je kan dit soort angsten beter overlaten aan de profs. In dit geval de zwemjuffen dus.
Zij hebben vaker met dit bijltje gehakken. En ook dit meisje zal er een keer doorheen moeten. Tenzij je haar haar verdere leven bij het zwembad vandaan wilt houden.

In de eerste keren xal ze schreeuwen ja. Maar uiteindelijk gaat het beter.

Thuis op de bank gaat ze niet minder bang worden hoor..

Mijn oudste heeft dik 8 maanden in het badje waterwennen gezeten. Na 8 maanden durgde ze het wster in tot haar middel en met haar kin het water aan te raken. 2 jaar later diplima a gehaald. Diplima B heeft ze niet.. En nu?? Ze is voorzichtig maar zwemt perfect. Gaat glijbanen af, duiken, onder water zwemmen alles doet ze..

Als ik destijds niet doorgezet had en geluisterd had naar mensen met dezelfde opmerkingen al jij.. Dan hadden we nu niet zo'n heerlijke vakantie gehad met alle zwembaden hier!

Die moeder kent haar dochter het best. En wil alleen maar een kind zonder wsterangst. Niet voor haarzelf.. Maar voor haar dochter....

En thuis onder de douche gaat dat niet lukken.. Nu niet, morgen niet en over 10 jaar nog niet.

---

groetjes D.ebby, mama van N.ora en F.iene "Life is not about waiting for the storm to pass, its about learning how to dance in the rain."

maar Debbel sorry hoor. Ik ben niet zo'n moeder. Echt, er is bij begin van alle zwemlessen altijd wel een kind wat niet durft of huilt.. dit is niet mijn eerste rondje.mijn oudste is bepaald geen watergod.. dus men wat heb ik al een lessen uitgezeten..en ik heb dus 3 knullen..en dus ook al aardig wat rondjes beginnerprut gezien maar meestal gaat het na een rommelige start toch beter...maar .dit klopt echt niet.. te klein, te bang..

. Je hebt in onze gemeente een aantal gratis speeltuinen die in de zomer  peuter poedelbadjes  hebben met een splash pad.. dat er een beetje water uit een soort vijversproeiertje komt terwijl de kindjes over rubberen tegels lopen..  Waar eigenlijk alle moeders hun babies in een bandje neerzetten en peuters zonder zwembandje kunnen plonsen met een beetje water.met een emmertje en een beker. En dan heeft elke wijk hier een eigen zwembadje. Wij hebben er zelfs 4 in onze wijk, waar je gratis gebruik van kunt maken.. ( dat betaal je indirect omdat je wel betaald voor  onderhoud van de wijk, die zijn niet van de gemeente) maar eigenlijk alle mama's die ik ken.. zetten hun poepies eerst naast het zwembad op het randje. het hoeft dus helemaal niet in een half uurtje te gebeuren ..
Ze hoeft ook helemaal niet naar een druk zwembad met het kind om het kindje aan water te laten wennen.. en het hoeft dus ook niet onder de douche.. gisteren zei ze gewoon letterlijk dat ze het geduld niet had om bij het peuterbad te zitten.

" I just don't have the patience to just sit there next to the pool, this seemed the easiest way" Tja.

En dan is dit kindje nog maar 3 he, dus er valt eigenlijk nog maar nauwelijks mee te praten als ze zo bang is. Ik kan me niet voorstellen dat je met 3 al voor de "harde" aanpak hebt gekozen?????? Er is op die leeftijd toch ook geen noodzaak. Dit kind huilde halverwege deze les nog om "Mommie".
Als je kind iets ouder is en je hebt het zelf geprobeerd.. ja, dan denk ik dat je geen keuze hebt. Maar dit kind is geen 5 of 6 of 7.. maar nog maar 3.. Ik zag na deze les juf met de coordinator praten. dus ik denk dat dit ook anders opgelost wordt. als het zo doorgaat komt dat kind niet van haar angst af, maar loopt ze voor het leven een angst op.

Mijn neefje was ook zo,wat een ellende was het voordat kind.
Zo ontzettend gillen je zou bijna denken dat het een trauma voor de rest van zijn leven
Zou hebben.
Iniedergeval ze hebben het een aantal weken geprobeerd,maar het was niet te doen.
Dus toen heeft me schoonzus gezegt en nu is het klaar.
We wachten wel tot hij ouder is en dan krijgt hij schoolzwemmen.
Nou uiteindelijk heeft hij via die weg zijn A gehad.

Mijn dochter was nog net 3 jaar. Een maand later werd ze 4.

En wie zegt dat ze al die spetterbadjes niet allang uitgeprobeerd heeft? Misschien zit ze daar al maanden zonder enige voiruitgang en heeft ze er gewoon geen geduld meer voor.

Iedereen gaat altijd maar van het negatieve uit en weet het allemaal vele malen beter. Want de 1 heeft al 3 kids grootgebracht, de ander weer 5. Die heeft weer hetzelfde meegemaakt en de ander heeft het weer bij de buren gezien..

Elke ouder wil het beste voor zijn/haar kind. Als dit niet de manier is voor dit meisje dan is dat taak van de badjuffen om dat aan te geven. Zij zijn de enige met ervaring en inzicht hierin. Niet de betweterige moeders achter het glas.

Sorry. Maar ik wordt zo moe van het wijzen met die middelvinger en maar commentaar leveren zonder de achtergrond te kennen.

---

groetjes D.ebby, mama van N.ora en F.iene "Life is not about waiting for the storm to pass, its about learning how to dance in the rain."

Middelvinger is wijsvinger hahaha...

---

groetjes D.ebby, mama van N.ora en F.iene "Life is not about waiting for the storm to pass, its about learning how to dance in the rain."

Maar je gweft het wel een paar x de kans sis. En als het echt niet werkt blijkt dst snel genoeg.
Maar ik wert zeker dat ze bij jou ook niet commentaar moeten gasn geven als nick zo doet de 1e les.


En deze moeder geeft het ook een paar x de kans.
Wie weet is dat kind een regelrechte dramaqueen. En weet de moeder dit.
En wie weet is ze echt bang.. Dan komen ze daar vanzelf achter dat dit niet de manier is en dan geeft het zwembad dat vanzelf aan.

Na 1 les kun je nog niks zeggen. Ik zou het ook een keer of 4 de kans geven.

---

groetjes D.ebby, mama van N.ora en F.iene "Life is not about waiting for the storm to pass, its about learning how to dance in the rain."

Nou, gelukkig zit jij er dan niet bij dat het kind daar nu al 3 lessen huilt. ik wel. daar wordt ik niet moe van, daar krijg ik gewoon buikpijn van. Je hebt het angstig koppie van dit kind niet gezien vanochtend. Een blik op dat hoopje ellende..en voor mij was de lol eraf vandaag.

En die moeder geeft zelf een achtergrond.. en ook dat ze het NIET geprobeert heeft, omdat ze er geen zin in had.
En Ik zeg niet dat ik het beter kan omdat ik meer kinderen heb, ik zeg dat ik alleen dat ik weet niet hoeveel lessen heb uitgezongen.. en dat ik echt wel vaker heb gezien dat het lastig gaat. maar dit is echt een uitzondering. als het je eerste is en je ziet een kindje huilen bij zwemles kun je meer schrikken dan nodig.. maar dit is niet de eerste keer dat ik een kindje zie huilen, het is wel de eerste keer dat ik zo'n totale paniek zie en zo'n koelbloedige moeder.

Maar goed. wat ik al schreef, juf was met coordinator aan het praten. Ik hoop dat dit de laatste keer is dat ik het hoef te zien. Want ik kan er niet tegen om een kind inmiddels anderhalf uur te zien huilen, terwijl ze haar moeder roept. Ik heb ook niet het idee dat het beter gaat. ze kleeft nog steeds huilend op die lieve juf.

ben blij dat het voor jouw dochter beter gegaan is.

ik heb geen middelvinger voor die moeder, maar ik heb ontzettend medelijden met het meiske.. en ja, mijn waardering voor haar moeder nam gisteren wel flink af toen ze zei dat ze "couldn't be bothered"  .. Zij plaatst echt zelf duidelijk een kader dat hoef ik niet te doen.

Ma Dalton  Ik kan me heel goed voorstellen dat het vreselijk is als je een kindje zo in paniek ziet en de moeder doet niets...

Ik houd er ook niet van.  Doe het zelf ook nooit bij mijn kinderen.  Het kan me niet schelen waar en om wat, mijn kinderen hoeven dat niet.  Ik snap het niet eens als moeders hun kindjes ergens huilend achterlaten.  Doe ik dus ook niet

Arm kindje bij de zwemles.  Ik hoop met je mee dat het kindje niet zo meer in paniek hoeft te raken.

Mogen ze bij jullie al met 4 jaar op zwemles? Hier pas vanaf 5 jaar.
Peuterzwemmen is natuurlijk al eerder maar dit is watervrij maken geen diploma zwemmen.

kan er ook niet zo goed tegen zoiets te zien maar goed ik hoop dat de ouders weten wat ze doen en waarom ze het zo doen.

het lijkt hier per zwembad overal een beetje anders

maar je hebt hier baby zwemmen
 2 en 3 jarigen zwemmen met ouders
en dan 3 jarigen zonder ouders
4 en 5 jarigen
en dan hebben ze voor vanaf 6 hele strakke doelen. Voor tot 6 zijn die doelen minder hard, maar ondertussen zwemt mijn 3 jarige in zijn les beter dan mijn 5 jarige dus geven wel degelijk les.
Mijn 7 jarige zit voor de 2e keer in 6( jaar) onderdeel 3..  want hij kan nog niet het hele bad door zonder stoppen met borstcrawl.  Mijn 5 jarige voor de 2e keer hetzelfde onderdeel, hij blijft nl niet drijven als hij op zijn rug ligt..
Diploma zwemmen doen ze niet. (nergens hier in de VS volgens mij)
Maar je mag ( in dit zwembad) niet naar het volgende nivo als je niet kunt laten zien je onderdelen te beheersen.

gaat vooral om zo snel mogelijk veilig te zijn bij water.. we wonen in een gebied met ontzettend veel water, dus het is voor veel mensen erg be;angrijk

tja, mijn kinderen zijn juist om deze reden op zwemles gegaan. Ze waren als de dood voor water en mijn zoontje van 5 na een jaar zwemles is nog steeds wat angstig. Maar ze zwemmen bij een zwemvereniging die oa goed om kan gaan met faalangst en watervrees. En met als resultaat dat mijn dochter van 8 nu een echte waterrat is en haar a,b en c diploma heeft gehaald binnen anderhalf jaar en  zonder enige angst nu in het water rondzwemt. Mijn zoontje heeft in een jaar vooruitgang geboekt die ik zelf nooit voor elkaar had gekregen. Misschien zijn hier ook ouders die het zielig vonden/vinden, maar daar kan ik me weinig van aantrekken. Ook een kind dat het eng vindt moet zwemles krijgen en als de juffen maar in staat zijn om dat goed te begeleiden en ze eroverheen te helpen, dan is dat alleen maar super toch.

Hier ook een kind wat het hele bad de eerste keren bij elkaar gilde en zelf ook geprobeerd hem watervrij te krijgen maar het lukte echt niet. Zelfs de douche was hier een gil partij.

Dus ik was ook zo'n moeder die haar kind gillend achter liet uiteindelijk na 3 jaar had meneer zijn A en B maar nog is water niet zijn favoriet. Hier in het badje in de tuin blijft meneer staan ondertussen 12 jaar oud en vind het niet leuk als ze hem nat maken. Nu heeft hij wel een autismestoornis dus waarschijnlijk speelt dat ook mee. 

Maar ik had het uit kunnen blijven stellen en dan was het er nooit van gekomen. Maar snap dat het voor jullie niet leuk is maar voir moeder zelf ook niet hoor.

Ik denk dat je pas weey hoe het is als je het als ouder zelf meegemaakkt hebt. En dan niet een beetje spanning en huilen.maar echte waterangst.

Alleen die ouders weten dat je met de rug tegen de muur staat en met uitstellen niks bereikt.
Ook alleen degene die in de schoenen van deze ouder hebben gestaan wrten hoe verschrikkelijk het is om je kind zo te zien, en tegelijkertijd weten dat dit echt de enige oplossing is. En al die verwjjten van betweterige ouders doen ontzettend zeer.. Maar dat beseffen ze niet. Er wordt alleen maar gewezen met dat vingertje...

---

groetjes D.ebby, mama van N.ora en F.iene "Life is not about waiting for the storm to pass, its about learning how to dance in the rain."

Ik ben het helemaal met Debbel eens, wat een veroordeling weer...
Het is vast voor jullie niet leuk, maar voor moeder waarschijnlijk nog veeeel minder leuk!

Als ik erbij ben haalt mijn dochter alles uit de kast. Mijn dochter vond zwemmen leuk tot ze naar het grote bad moest waar ze het koud had en de vloer niet kan raken. En dat is nu ook elke keer brullen. Ze wil niet meer.

Ga ik met haar oefenen dan wordt het drama nog groter, advies is van de zwemjuffen gewoon te blijven brengen en dat ik hun professionaliteit moet vertrouwen en dat doe ik. 

Hier moet ze doorheen, anders heeft ze het door en kan ze dit ook gaan doen bij andere dingen. Ik wil niet/ durf niet door de kou en dat ik het niet kan raken, huilen en ik hoef niet meer.
Ik wil en durf dat niet, huilen want dan hoef ik vast niet meer.

Ken het bij een vriendinnetje van vroeger en die heeft nu nog geen zwemdiploma omdat haar moeder haar er toen afgehaald heeft. Nu baalt ze er van.

Ik geloof dat ik het juist aanpak, lees ik het verhaal van Debbel dan komt het wel wat overeen, vind dat een juiste aanpak.

Maar het is wel vervelend als jou kind daardoor minder aandacht krijgt. Die moet ook goed les kunnen krijgen.

Moeilijke is dat er straks weer een kind verdrinkt en dan klagen we weer: waarom heb je hem dan ook niet eerder laten zwemmen. Huilen??? Een zwemdiploma is van levensbelang, daarbij moet je doorzetten!

het is maar net hoe de wind waait...

Quote Ivy:

Ma Dalton  Ik kan me heel goed voorstellen dat het vreselijk is als je een kindje zo in paniek ziet en de moeder doet niets... Ik houd er ook niet van.  Doe het zelf ook nooit bij mijn kinderen.  Het kan me niet schelen waar en om wat, mijn kinderen hoeven dat niet.  Ik snap het niet eens als moeders hun kindjes ergens huilend achterlaten.  Doe ik dus ook niet Arm kindje bij de zwemles.  Ik hoop met je mee dat het kindje niet zo meer in paniek hoeft te raken.

Maar als je kindje het nou gebruikt om te proberen zijn/ haar zin te krijgen?

Mijn dochter kan op commando tranen oproepen. Als zij iets niet wil gaat ze huilen. Dan kan ik kiezen elke keer te doen wat ze wil, maar inmiddels is ze er bijna vanaf omdat ze weet dat sommige dingen moeten (als mijn man moet werken zal hij echt moeten en moet hij haar laten huilen, als ze naar school gaat kan ik haar om de leerplicht niet telkens weer mee naar huis nemen, als mijn dochter nog niet wil slapen neem ik haar niet mee nar beneden als ze gaat huilen, en bij zwemles moet ze ook even door de angst heen van kou en dat je de bodem niet kan raken. Oprechte angst en ik snap haar zo goed, maar ik leg ook uit dat wanneer ze nu niet doorgaat dat ze het nooit haalt want je komt ook met 20 jaar in een bad waarbij je voeten de grond niet raken. 

Ik wil niet dat ze op leren geven bij angst, maar juist leren dat heel veel dingen meevallen. 

Mee eens boterbloem...

---

groetjes D.ebby, mama van N.ora en F.iene "Life is not about waiting for the storm to pass, its about learning how to dance in the rain."

Dwingen bij angst? 
Niet troosten bij huilen?

Ieder zn ding.. mijn keuze zal het nooit zijn. 

---

Trotse mama van 2 prachtige kereltjes

Nee... Leren omgaan met angst. Leren dat angst niet altind gegrond is.

---

groetjes D.ebby, mama van N.ora en F.iene "Life is not about waiting for the storm to pass, its about learning how to dance in the rain."

Quote Alice:

Dwingen bij angst?  Niet troosten bij huilen? Ieder zn ding.. mijn keuze zal het nooit zijn.

Wie zegt dat er niet getroost wordt.

Maar als je bij elke angst het kind er bij wegneemt en dat het niet meer hoeft dan zal het leren dat je overal voor weg mag lopen en bij mama kan kruipen.

Ik troost mijn kinderen, maar leer ze ook over angsten heen te stappen. Want ik heb bij mijn zoon gezien hoe erg het hun zelfvertrouwen vergroot en hoeveel meer ze durven als ze daarop leren vertrouwen.

Ik heb er dus een ontzettend positieve ervaring mee.

Ik heb van mijn ouders geleerd adt ik niet hoefde als ik niet durfde. Toen mijn zoon was geboren durfde ik de dokter niet te bellen, ik belde nergens anders mee, durfde nergens alleen naar toe en ga zo maar door. Ik hoefde niet van mijn ouders en het bracht mij werkelijk nergens. Dat wil ik echt niet voor mijn kinderen. Zie vooral in mijn dochter dezelfde angsten weer maar wil een betere start voor haar. Een waarbij ze leert dat ze mama kan vertrouwen dat het goed komt. En dat je soms moet doorzetten. Want dat gevoel achteraf is super als je het toch hebt gedaan.

Quote debbel79:

Nee... Leren omgaan met angst. Leren dat angst niet altind gegrond is.

Idd debbel, zo belangrijk om je kind te leren!

Die moeder geeft geen krimp. Niet waar ik bij ben tenminste, voor, tijdens en na zwemles. sorry dat jullie het als wijzend vingertje zien. Mijn kinderen zijn geen snars beter dan andere kinderen. Dus die kunnen ook ontzettend goed manipuleren. Maar moeder in de buurt.. Of moeder uit zicht. Dit kind huilt alleen maar, de hele les door. En ze stond vanochtend al helemaal in elkaar gedoken stilletjes klaar van tevoren. Toen ze eruit mocht liep ze met een verhuild koppie en afgezakte schouders langzaam naar haar moeder. die klaarstond met een kop koffie en helemaal niks zei.  Haar ook niet aansprak. Niks troostends, niks bemoedigends, niks vragends.. Gewoon helemaal niks. En het is een klein stukje lopen om het bad richting de familiekamers en dan hobbelt iedereen achter elkaar aan.
IK vind dat koud.
Iedereen is anders, dit is niet mijn kind, ook niet die van jullie. Ik heb geen oordeel over iedereen die EEN kind met watervrees op zwemles zet. Ik  heb wel medelijden met DIT kind,met dit mini mensje van 3. Ik hoop  echt dat het zwembad ingrijpt en dat dit in deze vorm stopt.
ik zal het morgen wel zien vrees ik.