Mama-life
| Brechje schreef op: 16-07-2013 21:36:39 |
ik ga even lekker van me aftikken hier bij jullie. ben veel hier te vinden maar tik nu even onder een andere naam. de laatsten maanden ben ik echt aan het eind van mijn latijn ,ik heb gewoon nergen meer puf in ,ben allen maar moe en niet gewoon moe maar kan rechtop slapen. ik heb 4 kinderen in de leeftijd van 1 tm 10 en die vreten energie van me. vooal de jongste is een enorme handenbinder ( 16 maanden) en vraagt heel veel aandacht. de andere 3 zitten op school ,ze hebben CONSTANT ruzie met elkaar vanaf 7.00 s,ochtend tot dat ze naar bed gaan. ze krijzen en gillen dehele dag ,de jongste gaat meedoen omdat deze niet anders gewent is. hij gilt nog het harste en het meeste ,kan echt de deur niet voor 10 uur open zetten ,schaam me dood voor de buren. straffen gebeurd uiteraard ook maar daar lijken ze imuun voor ,ze gaan gewoon dooooooor. de oudste 2 lopen bij orthopedagoog en kinderpsygiater ,waarschijnlijk autisme. worden nu onderzocht. heb hulp aangevraagd omdat het thuis niet meer gaat zo. daar word nu dus aan gewerkt maar ik ben op.... zijn pas verhuisd en het huis is aardig groot en kan het gewoon niet opbrengen om het schoon te houden ,uiterard probeer ik dit wel omdat ik het voor mijn man schoon wil hebben ,voor mezelf kan het me nu niets meer schelen. mijn man werkt heel veel en ik zit nu thuis bij de kids. dus vind ik dat het mijn taak is om het huis te doen en de kinderen te verzorgen ,vind ik echt en sta daar ook achter, man werkt hard genoeg en hoeft niet het huis ook nog te doen als ik de hele dag thuis zit. hij doet wel altijd de kinderen mee douchen en naar bed brengen. maar als s,ochtend de wekker gaat heb ik zooooo geen zin om te alle 4 te roepen en te wassen en aan te jleden en te zorgen dat ze eten vo rwe weg gaan. ik moet 100 x naar de 2 oudste roepen en de 2 jongste zijn de makkelijkste niet s,ochtends ,ben al moe voor het 8.00 is en ze de deur uit moeten. ik moet eerlijk zeggen dat de zorg voor 4 kinderen me heeel zwaar valt en ik dit niet goed voorzien had ,de jongste is heeeeel druk en schrewerig en AANWEZIG... ,slapen doen ze overigens allemaal goed. dat doen ze nu dus ook en ik zit luid gapend achter de computer maar ik wil naar bed... ga ik zo doen als mijn man terug is van de zaak. zo weer genoeg gezeurd ,bedankt voor het lezen. |
| Quote |
| Else schreef op: 16-07-2013 21:49:37 |
Even een hart onder de riem: Ik herken het! Het geschreeuw en geruzie. En het schamen voor de buren.
Eigenlijk alles wat je omschrijft. Nooit gedacht dat dit ook een kant van het ouder zijn is. Soms
lukt het me om tot tien te tellen en zelf rustig te blijven, maar lang niet altijd. Dit weekend had
ik een oudere vriendin op bezoek en daarmee besprak ik dit ook. Die vertelde me dat dit echt
herkenbaar is en normaal dat je opvoeden ook zwaar en niet altijd even leuk vindt. Vond ik zelf erg
fijn om te horen. Maar gelukkig ken ik ook de andere kant: het heerlijk dingen met de kinderen doen,
knuffelen, gek doen enz. Ook al vind ik het soms lastig, ik heb wel de allerleukte en liefste
kinderen! En dat zul jij ook vinden. Ik heb drie kinderen, heel dicht op elkaar. Ze zijn nu in de
basisschoolleeftijd. Ik hield altijd, en doe dat nog steeds voor mezelf aan als een dag niet lekker
liep: morgen is er weer een dag, beginnen we weer overnieuw! |
| Quote |
| Mama73 schreef op: 16-07-2013 22:16:34 |
Ik denk dat iedere mama weleens zo'n periode heeft. Ik heb hem ook gehad. En ik heb toen bewust wat
meer dingen in het huishouden gelaten en ben bewust kleine dingen voor mijzelf gaan doen. Al was het
maar zoiets als mijn nagels lakken. En niet teveel vooruit kijken, daar werd ik ook gek van. Elk
weekend hadden we beide dagen dan iets gepland staan, daar werd ik dan helemaal kriegel van. Sterkte
en misschien zie het morgen weer anders nu je het van je af hebt getikt. |
| Quote |
| Mafkees schreef op: 16-07-2013 22:44:49 |
door jouw onrust van binnen, worden jouw kinderen ook steeds onrustiger.... zo werkt het gewoon, je kinderen spiegelen onbewust jouw gedrag. slaap een keer goed, dat is vast te regelen met je man. haal even wat slaap in, en blijf zelf rustig. onthou 1 tip van tante mafkees: je kinderen herinneren zich later wel een leuke moeder, en geen schone badkamer! |
| Quote |
| Queen@home schreef op: 17-07-2013 09:26:26 |
Hoi Brechje Ik herken het ook. Ik heb ook vier kinderen. de jongste is 3 de oudste 10. ZOOO moe af en toe. Een van de kinderen heeft ADD en die is zo moeilijk te hanteren. Ik wordt er soms gek van. hij luistert echt nooit! zeshonderd keer zeggen dat hij moet aankleden, tandenpoetsen, niet stampen als je loopt. Bij alle opdrachtjes/puntjes gaat hij janken(echt janken!) Twee van de kinderen kunnen erg goed met elkaar overweg en de jongste achja die kan nog niks zelf en is erg ondeugend. ze hebben niet veel ruzie op zich maar het moeder zijn op zich..ik wordt er soms zo moe van. alles moet je zeggen en herhalen, voorkauwen...Ik ben altijd weer even blij als ze op school zijn...even rust. Ik zie best wel tegen de vakantie op...zes weken hele fdagen zorgen. Het is in ieder geval zwaarder dan ik dacht...vier kinderen...en dan te bedenken dat we er eigenlijk 5 of 6 wilden...nou mooi niet! Ik ben er wel klaar mee! Natuurlijk vind ik mijn kinderen ook heel lief en leuk en zou geen andere willen. Maar soms heb ik van die soort dipjes/depressies bijna en dan vind ik er niets aan! op dit moment zit ik daar ook in. we hebben het ook ontzettend druk gehad, net verhuisd enzo en ik denk dat dat soort dingen er ook wel mee te maken heeft. sterkte hoor en bedenk maar dat je niet de enige bent als je je zo voelt  |
| Quote |
| Mon schreef op: 17-07-2013 09:37:49 |
Wij hebben maar twee, maar ook hier vlieg ik soms tegen het plafond van frustratie. Dat we de hele dag nee moeten zeggen (lees schreeuwen), dat niets lijkt te helpen. Het heeft niet altijd met jouw gevoel te maken; ook de kinderen kunnen wakker worden met het verkeerde been uit bed. Wij hebben nu 2,5 week vakantie en in de eerste week was het zoeken naar rust. Was ik het eerste uur nadat ze wakker waren echt positief en vol geduld, maar na een uur alleen maar waarschuwen en nee moeten verkopen ben ik het ook zat. Ja, ze spiegelen jouw gedrag, maar de oudsten hebben ook genoeg buitenwereld om zich heen waardoor ze beinvloed worden. Lijkt mij dat die van 10 best wel soms rekening kan houden met jouw gevoel en mee kan helpen in de huishouding? Hoe oud zijn de andere twee en kunnen die ook wat doen in de huishouding? Hier hielpen ze vanaf dat ze 2 waren al met kleine klusjes en hadden ze al hun vaste taak (al is het alleen al om samen de tafel te dekken en af te halen na t eten). De was in de mand etc. Die grote kan toch best wel eens stofzuigen? Ik wens je heel veel sterkte! Ikherken het. Vorige week waren ze een dagje naar de BSO en wij niet. Ikheb ze echt even niet gemist. Wel hun knuffels en complimentjes (jij bent de LIEFSTE mama van de HEEEEELE wereld), maar niet hun buien en gekat op elkaar... |
| Quote |
| Kyla schreef op: 17-07-2013 09:38:46 |
Mijn ervaring is dat het een soort cirkel is. Ik ben zelf chronisch moe. Mijn enregie varieert nogal
met periodes waarin ik minder of meer moe ben, maar eigenlijk altijd moe. In de periodes dat ik erg
vermoeid ben zijn de kinderen het onrustigst, niet zozeer omdat ze mijn onrust aanvoelen, maar meer
omdat ik te moe ben om grenzen te stellen en aandacht te geven. Als ze dan vervolgens slechter
luisteren, wordt ik weer moeier enz. Ik heb geleerd om in die periodes mijn prioriteiten anders te
leggen. Mijn eerste prioriteit dat ben ik, ik moet zorgen dat ik voldoende rust krijg. Vervolgens
zijn dat de kinderen, grenzen blijven stellen en consequent blijven. De opvoeding van de oudste
vraagt meer tijd en energie dan bij een gemiddeld kind. Ik vind niet dat de opvoeding van mijn
kinderen onder mijn vermoeidheid mag lijden. Mijn huishouden gaat dan op een laag pitje, van wat
stof in huis en vieze ramen worden we niet minder  Ik zorg in
ieder geval dat er eten op tafel is en schone kleding enz. De rest gaat zoals het gaat, gaat het
niet, jammer dan, misschien morgen. |
| Quote |
| Vikki schreef op: 17-07-2013 09:48:28 |
HIer ook 2 kinderen die elkaar constant in de haren zitten. Hier gaat de tuindeur ook regelmatig
dicht door het geruzie en de scheldpartijen van oudste. Oudste van 11 heeft pdd-nos en
gedragsproblemen en doet wat hij wil. Zijn broertje moet ook maar gewoon doen wat hij wil en
luisteren naar je ouders doe je gewoon niet. Want je bent je eigen baas! Hulpverlening weet het ook
niet en ik ben zoooooo moe. Zolang ik door ga, lukt het ook wel allemaal(werk, huishouden etc), maar
ik weet dat er iets moet gebeuren want ik(en mijn man en jongste)staan op scherp Nu staat hij op de wachtlijst voor een opname van ongeveer een half jaar, maar dat duurt nog wel even. Dat constante geruzie is zo vermoeiend, oudste is nu al vrij want hij zit in groep 8, jongste moet deze week nog naar school. Ik ben me nu al aan het verheugen op de 3 dagen in augustus dat ze alletwee op kamp zijn  Hier gaan ze wel eens naar opa en oma, zodat ik er maar 1 thuis hebt. Is dat geen optie bij jou? Op stap met ze gaan wil ook nog wel eens helpen, gelukkig is het nu mooi weer en zitten we dichtbij het strand. Zolang ik ze vermaak, vallen de ruzies mee. Maar ik ben niet van plan de hele vakantie te doen. Dus zeur/klaag maar even goed. Het is ook niet altijd leuk! Succes! |
| Quote |
| Brechje schreef op: 17-07-2013 10:59:13 |
bedankt voor de lieve berichtjes. ik weet gelukkig dat ik niet de enigste ben ,en zoals iemand zei "ga eens bijslapen"dat werkt dus niet ,slaap soms 9 uur per nacht . maar dat is het niet al slaap ik 12.00, ben gewoon geestelijk moe. die 6 weken vakantie die eraan gaan komen staan als een berg in mijn weg. tuurlijk gaan we daagjes weg en is de ruzie dan minder maar dan blijven er nog veel dagen over. de oudste 2 gaan met oma een week camperen ,maar dan blijf ik met de drukste 2 achter . is dus geen verschil voor mij. bij mijn kids is dus ook ppd-nos vastgesteld ,maar er word nu verder gekeken of het niet meer is. klusjes en taken hebben ze hier ook ,tafel dekken en afruimen ,kamer opruimen ,stofzuigen na eten ( dat is nodig geloof me) enz.. maar goed ,ga kijken hoe ik mijn dag door kom ,ga in elk geval straks lekker bij vriendin in de tuin zitten met kids in het badje .even bijtanken bij haar. |
| Quote |
| Mafkees schreef op: 17-07-2013 11:04:48 |
als dit zolang aanhoudt en je blijft zo moe en futloos en zie je nu al op tegen tijd doorbrengen met
je kinderen zou ik even wat grover geschut inzetten. praat eens met je huisarts, vraag om hulp. want als je dit gevoel al maanden hebt, lijkt me niet helemaal " normaal" eigenlijk.... we hebben allemaal wel eens geen zin, zijn allemaal de kinderen en de zorgen wel eens beu, maar op zien tegen de dag, vakanties en dit maanden lang hebben.... misschien is het wel simpel op te lossen, maar zie je het zelf gewoon even niet meer. is je man nog vrij deze zomer? misschien kan hij wat extra dagen vrij nemen ofzo? fijne middag! |
| Quote |
| Brechje schreef op: 17-07-2013 11:21:58 |
huisarts ben ik al geweest en hulp loopt nu maar werpt nog geen vruchten af helaas. mijn man is ook vrij 2 weken ,we gaan 1 week met familie weg ( 30 man) en 1 week samen en de kids dan 1 week met oma . de weken dat we op vakantie zijn zie ik niet tegenop omdat we dan de zorg delen ,en ik er niet alleen voor sta. maar er zijn nog 3 weken over , vind het zelf ook heeel vervelend dat het zo loopt maar kan even zelf geen oplossing vinden . kinderen vragen vaak vriendjes hier om te spelen en dan zit ik met een huis vol kids ( soms wel 11) geen probleem maar als ik een x nee zeg is het huis te klein en hoor ik dat de heele dag , extra dagen vrij nemen kan helaas niet ,eigen zaak. erg druk. |
| Quote |
| Mama-van-aimy schreef op: 17-07-2013 11:46:37 |
Heel herkenbaar allemaal. |
| Quote |
| Mama Van Drie schreef op: 17-07-2013 13:29:58 |
Ik durf het bijna niet te schrijven maar ik herken dit soort gedrag niet echt. Wil de mensen die het nodig hebben veel sterkte wensen want lijkt me vreselijk als je zo tegen de vakantie opziet en elke dag dit hebt zo met je kinderen. |
| Quote |
| Vikki schreef op: 17-07-2013 14:00:13 |
Bij mijn oudste helpt het heel erg om zakelijk te blijven. Geen gevoel, niet zeggen/laten
zien dat je iets vervelend vindt, geen verwijten(waarom doe je dat nou). Voelt voor mij heel
onnatuurlijk, maar hier werkt het het best. Scheldpartijen en vervelend gedrag negeer ik, soms lukt
dat beter dan andere keren. En als ik het echt niet meer zie zitten neem ik ze mee om een stuk te
lopen. Mijn kinderen zijn ook wel zo oud dat ik af en toe even vlucht, Even een boodschapje doen
ofzo. onze buren zijn ook op de hoogte van wat er speelt en begrijpen het nu beter, maar ik vind het heel vervelend als mijn oudste weer een bui heeft en loopt te schelden tegen alles en iedereen(tel daarbij op dat de jongste hard kan gillen als zijn broer iets doet ) |
| Quote |
| Kyla schreef op: 17-07-2013 14:20:14 |
Heel herkenbaar Vikki, hier werkt dat ook het best. Het is alleen zo als ik moe ben, dat dat
"onnatuurlijke" juist lastig is. En ook hier de jongste die behoorlijk gaat brullen, overigens. Wat ik nog vergeet te vragen aan to, is of er al naar een lichamelijke oorzaak is gekeken voor de vermoeidheid? Ik hoop dat de hulp snel op gang komt voor je, sterkte  |
| Quote |
| Vikki schreef op: 17-07-2013 14:27:38 |
Dat is ook heel lastig Kyla. Maar ik word er steeds beter in Maar die vermoeidheid....verschrikkelijk. Het liefst ga ik nu ook gewoon naar bed, maar zoonlief speelt guitar Hero op de wii en drumt er op los. Zou toch niet kunnen slapen hahahaha En vaak kan ik nu ook niet meer die knop om draaien om iets te gaan doen met ze, omdat ik zo moe ben en ik verwacht dat ze toch ruzie gaan maken, terwijl ik weet dat ik degene ben die er wat aan kan veranderen. En dat is zo frustrerend, dat ik altijd degene moet zijn die het 'goed' moet maken. |
| Quote |
| Satekroket schreef op: 17-07-2013 15:15:37 |
Wat je nu doet is overleven en niet leven. Ik begrijp het goed hoor, ik heb 2 kinderen en ik zou me
niet kunnen voorstellen om er 4 te hebben. Kinderen hebben zoveel nodig en dat kost energie. Schreeuwen en ruzie maken..pffff je wordt er toch helemaal gek van. En dat is dan juist de cirkel waar je in gaat zitten. Je bent moe, de kinderen willen aandacht en gaan op een negatieve manier die aandacht vragen. Door de kinderen op een andere manier aandacht te gaan geven, zullen ze minder negatief gedrag gaan vertonen en dan wordt je er zelf niet meer zo moe van. Ik snap dat dit klinkt alsof ik het allemaal heel goed weet, maar dat is niet zo. Dit is een dagelijkse klus wat "alleen maar" moeders/huisvrouwen moeten klaren. Kinderen opvoeden is gewoon zwaar werk. Wat zo jammer is, is dat je er zelf zo niet van kan genieten. En genieten geeft juist energie. Je moet proberen om de cirkel om te draaien. En gaat het een dagje niet zo goed. Dan was het gewoon een niet zo goede dag en probeer je het de volgende dag weer. Kijk eens op gezondopvoeden.nu Dat is een website over opvoeden en je vind er inspiratie over een andere aanpak. Sterkte en geniet van je kinderen! |
| Quote |
| Satekroket schreef op: 17-07-2013 15:18:28 |
positiefopvoeden.nl is ook interessant om te lezen |
| Quote |
