Mama-life
| Mv E.l.s schreef op: 26-06-2013 00:02:35 |
Toen ik 13 jaar geleden trouwde, was ik er redelijk van overtuigd dat ik mijn man's achternaam
wilde. Al een tijdje denk ik bij mezelf, wat heb ik gedaan? Ik krijg er nu zelfs een beetje een onderdanig gevoel bij. Waarom mijn eigen naam naar de achtergrond bannen, alleen omdat ik getrouwd ben? Kan het niet zo goed uitleggen, maak er ook geen groot probleem van, maar zeker nu ik geen ouders meer heb, ook geen broer, is mijn naam gewoon helemaal weg. Maar vind het ook zo stom om ineens mijn geboortenaam weer te gebruiken. Hoe denken jullie hierover? |
| Quote |
| Debby1977 schreef op: 27-06-2013 08:41:32 |
Ik gebruik mijn mansnaam prive, op mijn wer mijn meisjesnaam. Beide namen zijn niet heel veel
voorkomend, mijn man zijn naam sowieso niet hier aangezien hij uit het noorden komt. Daar hoor je
zijn naam meer. Mijn meisjesnaam hoor je hier ook bijna niet, maar als mensen hem horen vragen ze
wel standaard of ik familie ben van  |
| Quote |
| Mentos schreef op: 27-06-2013 10:41:39 |
hier gaat de telefoon regelmatig en dan wordt er gevraagd..bent u mvr de *** uhmm nee dat is mijn
ex-man maar dan gaat het over 1 van de kinderen. dr komt zelfs wel eens post voor mvr de *** ach ja..ik zit er eigenlijk niet zo mee |
| Quote |
| Bibikuif schreef op: 27-06-2013 11:29:01 |
Ik heb de naam van mijn man aangenomen 11 jaar geleden met trouwen en op mijn paspoort staat gewoon
mijn meisjesachternaam. Voor vliegvakanties is het dus altijd man, zoon en dochter met dezelfde
achternaam en ik met meisjesachternaam. Ik baal daar wel van! Wilde juist van mijn meisjesnaam af
maar gaat niet zo makkelijk  Ondanks dat ik
dus heb aangegeven alleen mans naam maar meisjesnaam blijft altijd |
| Quote |
| Marli schreef op: 27-06-2013 13:03:24 |
Wat vindt je man er eigenlijk van? Je zou toch gewoon kunnen beginnen met je eigen naam weer te
gebruiken? Je voorstellen aan nieuwe mensen met je eigen naam en je eigen naam weer gaan gebruiken
in correspondentie (op alle vlakken). Ik denk dat als jij het gewoon doet, zonder verontschuldiging
of uitleg, dat het voor een ander niet perse een ding hoeft te zijn. Tenminste; het zou mij 'aan
mijn reet roesten' hoe jij jezelf wil noemen. Voor mij zou je daar geen uitleg
over verschuldigd zijn Ik ben geen B. (man's naam), ik ben een A.. Officieel sta ik wel ingeschreven met beide namen; zijn achternaam als eerste omdat ik geen onduidelijkheid wilde over welke naam van mij was, maar verder ben ik overal een A. De kinderen weten dat ook. Mama A. en papa B. zij zijn ook B.'tjes. Er is me nog maar 1x gevraagd waarom en dat was vanuit een discussie. De kerstkaarten (bijv.) die binnenkomen zijn dus ook niet voor de Fam. B, maar zien we onze voornamen op de kaart/envelop. |
| Quote |
| Blauwtje schreef op: 28-06-2013 09:11:24 |
Ik ben niet getrouwd, dus gewoon mijn eigen naam. Maar mocht ik kiezen, dan koos ik wel voor zijn achternaam hihi..die is vele malen mooier! Ik voel me juist een beetje ''er niet bij horen'' (klinkt zwaar, maar is niet zo erg als het er staat hoor) mijn vriend en kinderen hebben allemaal dezelfde achternaam maar ik niet. |
| Quote |
| Krumelke (niet Ingel ogd) schreef op: 28-06-2013 09:16:41 |
ik gebruik beiden namen en voel me eigenlijk ook trots dat we familie B. zijn. |
| Quote |
