Mama-life
| Ano schreef op: 12-06-2013 15:27:50 |
Ik heb van mezelf niet altijd een even zuivere huid gehad. Maar het ging best redelijk. Maar nu blijk ik een ernstig b12 tekort te hebben. En zet ik zelf spuiten dit blijf ik voorlopig ook 2x per week doen. Maar ik heb zo'n last van onderhuidse ontstekingen. Het is zo pijnlijk en als de een weg is is de ander alweer terug. Ik ben 26 en 't ziet er zo niet uit.Stoppen met b12 is geen optie ik dacht al aan een pil maar daar word ik zo depri van. Benozylperoxide en zuiver houden doe ik al. Probeer er ook geen lagen make up over te smeren maar soms moet ik iets om te verbloemen. Heeft iemand tips. Ik zit zelf te denken aan roaccutane maar dat is wel meteen heel heftig. Ik heb geen zin om iedere keer naar een dermatoloog of schoonheidspecialiste te gaan ook weinig tijd voor. |
| Quote |
| Monica Mv 2 schreef op: 12-06-2013 15:29:49 |
En als je ze door de assistente van de ha laat zetten in je bil? Ik laat het daar door doen, B12 zijn geen leuke spuitjes en no way dat ik dat zelf gaan doen. |
| Quote |
| Ano schreef op: 12-06-2013 15:36:41 |
Maakt niet uit heb het eerder door de assistente in mijn bil laten spuiten maar de puisten en
onzuiverheden blijven. Vind het ook echt fijn dat ik 't zelf kan doen aangezien het zo vaak moet. |
| Quote |
| Monica Mv 2 schreef op: 12-06-2013 15:41:09 |
Ok, balen Toen ik zwanger was van de kids moest ik 3x per week en liet het evengoed door de assistenten doen. Ik heb verder nergens last van als dat ik ff in mezelf vloek omdat ik het een pokke injectie vind Succes |
| Quote |
| Ano schreef op: 12-06-2013 15:47:23 |
't zijn nie de fijnste injecties inderdaad maar heb er echt geen moeite mee om ze zelf te zetten. Vooral omdat ik zolang ontzettend ziek ben geweest toen ik ze niet kreeg. |
| Quote |
| Ano schreef op: 12-06-2013 15:50:55 |
Hier even mijn verhaal: Mijn verhaal: 2007 Ben al een lange tijd vermoeid. Na een bezoekje aan de huisarts komt er niets uit mijn bloeduitslagen. Hij besluit me door te sturen naar een praktijk ondersteuner. Hier heb ik wat vragenlijsten ingevuld en aan de hand hiervan word vastgesteld dat ik gevoelig ben voor lichte depressies. Zelf kan ik hier niet zoveel mee, sta er ook niet echt achter, voor mijn gevoel blijft het lichamelijk. Ik besluit niet meer naar de praktijk ondersteuner te gaan en het zelf proberen op te lossen. 2008 Ik blijf erg vermoeid, heb ook vaak keelontstekingen. Thuis loopt het niet altijd even lekker dus ik besluit op mezelf te gaan wonen en afstand te nemen van alles. Het gaat me goed ik ben heel moe maar gelukkig. 2009 We testen positief, ik ben onverwachts zwanger van ons 1e kindje. We zijn dolgelukkig. Dit is voor mij snel over want ik ben ziek, doodziek! Ik ben moe, ik ben duizelig kan amper op mijn benen staan, en doe niks anders dan overgeven. Dit begint ongeveer bij 8 weken. Op het werk begrijpen ze me niet. Ik meld me steeds ziek. Ik kan niet werken want ik ben te ziek.. ik geef over, kan niet op mijn benen blijven staan. Ik kan geen andere mensen verzorgen (verzorgende) als ik mezelf niet eens kan redden. Mijn bedrijfsarts begrijpt me niet. Tot ik uiteindelijk met 20 weken word opgenomen omdat ik ernstig ben uitgedroogd. Bij thuiskomst uit het ziekenhuis word ik meteen weer gebeld door het werk’’ wanneer ik weer denk te komen werken’’. Gelukkig heeft de bedrijfsarts in de gaten dat ik niet meer kan. Ik blijf overgeven niet 5x keer maar minstens 10 x op een dag. Gelukkig is daar dan eindelijk de bevalling! Na een heftige zwangerschap beval ik van onze zoon Cas. Het gaat me goed ik blijf in het ziekenhuis want ik heb een spoedkeizersnede gehad. Ik zit op een roze wolk want ik heb een mooi gezond kindje en ik voel me goed. Ik heb energie voor 10 en de kraamhulp krijgt thuis ook weinig kans om iets te doen. Toch merk ik dat na die week mijn energie weer minder word. Ik heb vaak hoofdpijn, ben heel erg moe, ik heb pijn in mijn gewrichten, en haaruitval. Dan is het zover mijn kraamtijd is voorbij en ik mag weer gaan werken. Ik zie er tegenop gezien de nare reacties die ik heb gehad van collega’s tijdens mijn zwangerschap. Het werken valt me ook erg tegen. Ik ga van moe naar opgebrand. Ik heb last van krachtsverlies, ben vaak misselijk, heb buikklachten, mijn been doet niet wat ik wil. Na een tijdje meld ik me ziek want ik kan niet meer. Dit ligt heel gevoelig omdat ik tijdens mijn zwangerschap weinig heb kunnen werken en nu weer langdurig ziek thuis ben. Ik blijf bij mijn huisarts langsgaan. Deze prikt bloed en hier komt niks uit. Op mijn werk willen ze antwoorden waarom ik niet kom/kan werken. Het is ondertussen zo erg dat ik niet meer weet wat ik met mezelf aan moet. Als onze Cas huilt denk ik HELLUP ik moet van de bank af hoe doe ik dat??? Ik word steeds prikkelbaarder. Ben helemaal mezelf niet meer . Dus ga ik weer naar de huisarts die me aankijkt op een manier van daar is ze weer. Ik word doorverwezen naar een psycholoog. Hier sta ik eigenlijk niet achter, maar toch ga ik. Ik wil nu eenmaal van mijn vermoeidheid af. Maar hoe kan ik daar vertellen wat ik kom doen als ik het zelf eigenlijk niet zo goed weet. Het gaat slechter en slechter en ik besluit zelf op internet mijn klachten op te zoeken. Zelf kom ik uit op mijn schildklier en regel een afspraak met professor Pop. Deze neemt nog een keer bloed af en test me voor de zekerheid ook op b12 en ijzer. Ondertussen brengt mijn bedrijfsarts me een niet afgesproken bezoekje, om te controleren of ik wel echt ziek ben. Dit gedoe op het werk maakt me nerveus ik ben al een tijdje hele dagen nerveus en zenuwachtig. Ik besluit dat ik hier niet langer tegen kan. De situatie op het werk is onhoudbaar. Na overleg met mijn man besluit ik om mijn ontslag in te dienen. Ook al zou ik me beter gaan voelen , de situatie die ontstaan is, is onwerkbaar. Net na dat ik mijn ontslag heb ingediend krijg ik een telefoontje van professor Pop. Mijn bloeduitslagen zijn binnen. Ik blijk een ijzer en b12 tekort te hebben. Professor Pop regelt dat de uitslagen bij mijn huisarts terecht komen. Zodat deze de behandeling start. Huh ijzer was daar al niet eens op geprikt? Dat was toch goed? Terug bij mijn huisarts krijg ik nog even een klap mee. Meneer is gepikeerd dat ik een second opinion geregeld heb. Maar ik kreeg toch geen verwijzing of andere hulp? Ik mag zelfs mijn dossier niet in zien. Gelukkig weet ik dat ik daar recht op heb! Het advies is om nog een keer te bloed te prikken. Hieruit blijkt dat ik een flink b12 tekort heb. Ik krijg een opstart dosis en ijzertabletten. Van de spuiten voel ik me ietsje beter. Het vertrouwen in mijn huisarts is enorm gezakt. Toch vertrouw ik er op dat hij weet wat hij doet. Maar ik begin me al heel snel weer slecht te voelen. Ik besluit zelf maar eens te zoeken op b12. De symptomen kan ik bijna allemaal aanvinken. Wat een herkenning. De huisarts besluit nog een keer bloed te prikken om te kijken hoe mijn waardes ervoor staan. Die waren goed dus geen spuiten meer. Maar de klachten blijven weer stapelen. Dus maar weer naar de huisarts. Deze keer ben ik goed voorbereid met printjes met wetenschappelijk onderzoeken tot aan een behandelplan. Hierbij ben ik geholpen door de stichting b12. Mijn huisarts geloofd in een placebo effect. Maar omdat ik me er goed bij voel mag ik af en toe een spuit halen. 2010 Ik blijf klachten houden ,het moe zijn is het ergste. Maar ik functioneer. We besluiten voor een tweede kindje te gaan. We vinden het fijn als ze straks veel aan elkaar hebben. Tijdens mijn zwangerschap ben ik weer ziek. Het is iets minder erg als in de vorige zwangerschap. Ik denk al vrij snel waar ben ik aan begonnen. 2011 In maart word ons mooie mannetje Fedde geboren. Fedde is er onrustig en huilt veel. Toch zit ik die eerste week weer vol energie. Het is zwaar met een huil baby en een mannetje van anderhalf. Het gaat weer slechter met me. Mijn b12 blijkt weer aan de lage kant. Ik krijg weer incidenteel spuiten. Dit is niet meer voldoende ik krijg van de spuiten een hoge piek maar een nog erger dal. Ik word er erg verdrietig van ik wil zelf voor mijn kinderen en het huishouden kunnen zorgen. Ik neem mijn printjes weer mee naar de huisarts en dwing af om spuiten te halen als ik denk dat het nodig is. Mijn huisarts vind het nog steeds een soort van placebo, maar stemt toe om van mijn gezeur af te zijn. Ik kom er nu 2 keer in de week voor een spuit. Wel word ik doorverwezen naar een reumatoloog omdat ik veel last heb van mijn gewrichten. De reumatoloog stelt op een hele makkelijke manier fybromyalgie vast. Er is wel naar mijn b12 gekeken maar die was hoog volgens de reumatoloog. Hij zat rond 700pmol, ikzelf vind het erg laag voor iemand die net een spuit gehad heeft. Daar zit ik dan met mijn diagnose fybromyalgie. Ik heb gelezen over Lelystad en meld me aan op de wachtlijst. Ook al wil mijn huisarts geen verwijzing geven. Ik besluit naar een andere huisarts over te stappen om meerdere redenen. 2012 Eindelijk een fijne huisarts gevonden die wil luisteren naar mijn verhaal. Helaas moet ik hiervoor een dorp verder reizen. Hij begint niet meteen met spuiten. Maar prikt bloed en luistert naar mijn klachten. Ondanks de hoge waarde die ik nu heb door het vele spuiten vind hij het toch de moeite me door te sturen naar een internist. Wat fijn hij neemt me serieus ondanks de hoge waarde. Ik heb het gevoel dat er naar me geluisterd word en er verder gekeken word. Helaas ervaar ik mijn bezoekje aan de internist anders. Ik word lichamelijk onderzocht, en ook hier word er weer bloed afgenomen. De internist zegt me geprikt te hebben op alles wat er te prikken valt. De uitslagen maken me verdrietig, er is niks te vinden mijn b12 was goed.(ja duh na al die spuiten) Wel was er daling te zien met de uitslagen van de huisarts. Er is volgens de internist niks aan de hand b12 zakt altijd wel een beetje, als hij een gokje mocht wagen dan zou ik over een halfjaar een waarde van 300 pmol hebben. Wat volgens hem een hele goede waarde is. Hoe ik eerder aan een tekort ben gekomen is voor hem dan ook een raadsel. Als ik me er fijn bij voel mag ik na een halfjaar terug komen. Ik krijg het formulier voor bloed te prikken tegen die tijd vast mee naar huis. Ik kom verdrietig thuis. Het is toch een internist hij zou me toch moeten kunnen helpen. Ik besluit al snel niet naar hem terug te gaan. Ik wil iemand die me serieus neemt , niet iemand die b12 een mode verschijnsel vind en gokt over mijn bloedwaardes. Ik besluit terug te gaan naar mijn nieuwe huisarts en we besluiten samen om voorlopig geen spuiten te laten zetten. Eens zien wat er met de waardes gebeurd. Na een halfjaar zien we een hele sterke daling en zit ik op een laag normaalwaarde. Ik functioneer nog, maar merk wel een enorme achteruitgang. Ik zie waziger, heb vaak hoofdpijn, duizelig, kan me niet concentreren en maak hierdoor de domste fouten, ik word zelfs onhandig en laat veel uit m’n handen vallen, ik word weer nerveus en prikkelbaar. Ik slaap slecht heb buikklachten en ben veel misselijk, en die vermoeidheid is om gek van te worden. Ondertussen heb ik alweer eventjes een leuke baan. Leuke collega’s en fijn werk. Maar toch worstel ik me soms door de dagen heen. Ik vraag veel van mezelf door te gaan werken. Een dag werken is zeker een dag herstellen. Ik herstel slecht als ik besluit te sporten ben ik minstens een dag aan het herstellen. Dus sporten is iets wat ik al heel lang niet meer heb gedaan. Mijn huisarts besluit me toch 1x in de 2 weken een spuit te laten halen. Ik voel me na de eerste spuiten energieker. Ik knap een beetje op maar houd wel klachten. Dit vind ik niet raar ik verwacht vaker spuiten nodig te hebben. Ik heb met mijn huisarts afgesproken mijn afspraak in Lelystad af te wachten en op het advies van dr. Auwerda af te gaan. Ondertussen kan ik mijn huishouden beter bij houden en ben ik een leukere moeder. Ik voel me weer iets meer mijn oude zelf. Ik krijg veel hoofdpijn op het moment dat er een spuit gezet is en voel me een beetje ziekig dit is meestal na een dag over. Ik lees over een andere samenstelling. En besluit centrafarm te proberen. Dit gaat goed geen hoofdpijn meer. Maar in een keer krijg ik weer dipjes en puistjes en onderhuidse ontstekingen. Eerst denk ik last te hebben van een heftige menstruatie maar de puistjes en ontstekingen trekken niet weg evenals de vermoeidheid. Ik krijg een enorme terugslag terwijl ik me toch echt energieker heb gevoeld. Het maakt me verdrietig. Ik val uit tegen de kindjes omdat ik niet weet wat ik met mezelf aan moet van vermoeidheid. Ik kan niet meer het is weer op. Ik besluit maar weer het internet op te gaan. Geholpen door de stichting b12 kom ik erachter dat centrafarm niet voor iedereen goed werkt. En dat ik niet de enige ben die met centrafarm klachten terug krijgt. En hop, naar de huisarts maar weer. |
| Quote |
| Kyla schreef op: 12-06-2013 16:18:20 |
Hoi ano, ik zit ongeveer in hetzelfde schuitje als jij. Ik ben al gevoelig voor acne en toen ik net
begon met injecties (eerst door assistente). Zat ik ook al vrij snel onder. Op het b12 forum hadden
heel veel vrouwen baat bij Inderm lotion, kan je vragen bij je ha. Bij mij was het enige dat echt
hielp roaccutane. Na verloop van tijd kwam het weer terug en heb ik weer een kuur gedaan, met
hetzelfde resultaat. wat bij mij ook helpt is de Diane-pil, alleen wordt ik daar enorm labiel van,
dan maar puistjes. het goede nieuws is dat het wel veel beter werd nu ik minder injecteer. Het maakt
ook niks uit waar de injectie gezet wordt, of wie dat doet, je huid reageert op de cobalt die er in
zit. Sommigen reageren alleen op de centrafarm met puistjes, dat komt dan door de benzylalcohol die
erin zit, een conserveringsmiddel. Ik ben er achter gekomen dat mijn huid reageert op koemelk, geen
koemelk of producten met koemelk = geen puistjes. Nu je regelmatig injecties zet kan het zijn dat je tekorten van andere vitamines krijgt, aan te raden is om een goeie b-multi te slikken. Om hoofdpijn te voorkomen op de dagen van injectie kan je het beste tomatensap drinken of een banaan eten, ivm de kalium. Ik zou als ik jou was toch inderdaad bij de Takeda (vroeger Nycomed) blijven, daar doe ik het ook het best op. (Nou ja, op de vloeistof van de natuurapotheek deed ik het ook heel goed, maar dat was een paarden-dosering, hihi) B12 injecties hoeven trouwens GEEN pijn te doen. Ik injecteer ook vrijwel altijd pijnloos in mijn bovenbeen. Zorg ervoor dat de vloeistof op temperatuur is (half uurtje de ampul in je BH) Gebruik een opzuignaald en vervolgens een andere naald om te injecteren, de opzuignaald beschadigt namelijk ALTIJD een beetje, ook al zie je dat niet. Injecteer niet te snel, het mag gerust een minuut duren. Op die manier kan de spier rustig "meerekken". En ik kan me heeeeeeeel goed voorstellen dat je zelf wil injecteren ik heb ook ruim twee jaar moeten vechten voor injecties (nou ja, eerder mijn man, ik was op het laatst te moe en kon niet eens meer fatsoenlijk een zin afmaken). Ik kan ze nu lekker zelf zetten en als het moet en ik geen herhaalrecept meer kan krijgen kan ik de ampullen in Duitsland bestellen. Het was echt vreselijk om afhankelijk te zijn van artsen wat een goede behandeling betreft, terwijl mijn lichaam steeds verder aftakelde. |
| Quote |
| Ano schreef op: 12-06-2013 16:31:31 |
Wat fijn dat je mijn verhaal herkend kyla, ja het is echt een hele strijd geweest en het zelf
spuiten ga ik ook echt niet opgeven. Ik gebruik 2 naalden maar de ampul in mijn bh doen is echt een
goede tip. De koemelk ga ik ook proberen te mijden. De Diane pil heb ik aangedacht maar buiten dat
ie heel slecht in het nieuws is geweest en volgens mij nu niet meer voorgeschreven word. Word ik zo
labiel van welke pil dan ook. Yasmin was ook goed voor mijn huid maar men wat was ik depri. Dan idd
maar puisten. Pil gaat eigenlijk niet echt mijn voorkeur naar uit. Roaccutane lijkt me ergens ook zo
slecht. Maar mijn huid ziet eruit. Ik ga maar weeer eens bellen met mijn huisarts. |
| Quote |
| Kyla schreef op: 12-06-2013 16:58:44 |
Roaccutane is heftig ja. Ik werd gecontroleerd op mijn bloedwaardes (lever, cholesterol) en moest
iedere maand een zw.schapstest doen, voordat ik een herhaalrecept kreeg. Ik moest ook echt tekenen
dat ik begrepen had dat ik dubbel anticonceptie moest gebruiken en de gevolgen voor de ongeboren
vrucht begreep, in geval van zw.schap. Lotion was bij mij geen optie, omdat ik ook ontstekingen op
mijn rug had, dat valt niet te smeren, dus ik ben toen eerst anti-biotica gaan slikken, dat hielp
wel iets, maar niet afdoende. Dat zijn dus wel twee dingen die jij eerst kan proberen, Inderm lotion
(hele goede ervaringen van andere b12 patienten) en antibiotica oraal. Ik lees je verhaal net nog eens na, hoe zit het nu inmiddels met je ijzer? |
| Quote |
| Ano schreef op: 12-06-2013 17:02:04 |
Ondertussen is mijn ijzer goed maar ferritine op het randje, vit D is erg laag homocysteine
verhoogd. |
| Quote |
| Kyla schreef op: 12-06-2013 17:19:29 |
Verhoogde Hcy wijst op een tekort aan b12, b11 of b6. Als die hoog blijft ondanks b12 injecties, zou
je daar nog naar kunnen kijken. Ferritine op het randje zou dus eigenlijk ook wel hoger mogen,
gezien je vermoeidheidsklachten, idem met je vit. D. Zo krijg je een mooi lijstje voor bij je HA
 |
| Quote |
| Misbren schreef op: 12-06-2013 18:09:46 |
ik gebruik op dit moment tetracycline icm een lotion om mijn huid iets uit te drogen zodat de ontstekingen weinig kans krijgen. Ik merk wel wat verschil maar over is het nog lang niet. Ik heb ze vooral op mijn kaaklijn. Mijn huisarts zei dat dit door de prikpil kwam. ik heb 14 mei mijn voorlopig laatste b12 injectie gehad (ik kreeg 1 keer per 2 mnd). Eens kijken hoe het nu gaat. Ik snap niet waarom het lijkt alsof ik er 2 keer enter doe, doe het echt maar 1 keer. |
| Quote |
| Ano schreef op: 12-06-2013 18:15:34 |
ik heb van mezelf al een vrij droge huid dus nu gebruik ik ook benozylperoxide maar ik houd er een
nog drogere huid aan over waar de schilfers opstaan pfff moeilijk hoor. Ik heb trouwens wel in heel
m'n gezicht vooral mijn kin maar ook m'n rug en nek tussen m'n borsten. |
| Quote |
| Misbren schreef op: 12-06-2013 18:23:46 |
Oei dat is best veel. Ik dus alleen kaaklijk en heul afentie op kin of wang. Miss overleggen met de huisarts. Als dit bij mij niet voldoende aan slaat moet/mag ik naar de dermatoloog. Zo rond blijven lopen vind ik geen optie, staat zo naar. |
| Quote |
| Ano schreef op: 12-06-2013 18:27:21 |
Ja dat vind ik ook, die puist periode zouden we toch al wel gehad moeten hebben. Maar het ziet er
bij mij zo onsmakelijk uit. Geen idee hoe anderen dat ervaren. |
| Quote |
| Claudia schreef op: 12-06-2013 23:01:31 |
hier ook een huidprobleem...wat mij erg geholpen heeft: - lotion en cremes van superdrog london (trekpleister) zit geen parfum,parabenen etc in. Dus erg zacht voor de al geiriteerde huid. Oppassen met die benzol-cremes..ik heb een verbleking ervan gekregen in mijn gezicht. Is echt een agressieve creme en maakt volgens mij meer kapot dan je lief is. -veel water drinken. Het meeste komt van binnenuit. Een goede multivitamine nemen of een speciale voor de huid. -ik heb 2 jaar lang microdermabrasie gehad, bij hardnekkige acne kan je via de huisarts een verwijzing krijgen voor een schoonheidsspecialiste( die aangesloten is bij...) voor acnebehandeling. Mijn huid is hiervan enorm opgeknapt! Heb 2x een kuur gedaan van 6 weken. Ik ben vrij uitgebreid verzekerd en dit werd vergoed tot 300,00 per kalenderjaar. Misschien goed om eens naar te kijken? Ik heb er ook enorm moeite mee...soms zelfs om de deur uit te gaan. Het is bij mij wel stukken minder geworden door alles van hier boven. Het is echt een beperking. Verder opletten met suikers, zo min mogelijk. Geen vette snacks, maar kiezen voor de goede vetten. Niet veel scrubben, max eens per 1 of 2 weken. Want je activeerd juist de boel ermee Kijken naar make up zonder toevoegingen. Elke avond een zachte schone handdoek over je kussen. Niemand verschoont elke dag het bed..maar alles van het zweten etc komt in je kussen en komt weer in contact met de geiriteerde/geinfecteerde huid waardoor het steeds erger word. Elke keer een schone handdoek voorkomt dat. Een gezichtsstomer gebruiken, 1 of 2x per week..eerst alles goed schoonmaken, dan stomen en dan staan je porien goed open om cremes goed op te nemen. Geen anti puistjes middelen gebruiken, die drogen alleen maar je huid uit..waarna het juist meer talg gaat aanmaken. En dat zorgt dan weer voor verstoppingen. Succes meis..Het is een ellende, ik hoop dat je wat aan mijn tips hebt. |
| Quote |
