Waarom zeg ik nooit nee????

AARRGGHHH waarom kan ik geen nee zeggen? Uurtje geleden gaat de bel. Kinderen hadden allebei iemand hier om te spelen staat het buurmeisje op de stoep. Haar zusje moest sporten en ze heeft geen zin om mee te gaan of ze hier kan blijven.

Haar moeder weet het heel goed dat ik geen nee kan zeggen als ze haar kind stuurt. Heel gehaaid. Dus ik zeg weer ja. Kwartiertje later gaat de bel.... buuf zelf, met de sporttas van buurmeisje. Of ik haar om half 6 even bij haar sport kan afzetten want ze is niet op tijd terug. En wat zeg ik? Ja is goed. En ik denk: uitgekookte trut, zo zie je me niet staan, altijd commentaar op mijn kinderen maar als je niemand anders kunt vinden ben ik goed genoeg.

Maar dat zeg ik dan niet. Hebben jullie dat ook?

Andere buren hebben ook een kind. Een kleintje nog. Regelmatig moet ik op de babyfoon letten s avonds omdat ze allebei wat hebben. De een sporten, de ander borrelen. Of ik komend weekend een hele dag wil oppassen want zij willen gaan wandelen. Ja hallo, je hebt een kind, pas je aan zou ik zeggen. En hij maar steeds zeggen o ja maar ik wil 4 kinderen. Ja zo kan ik het ook.

Tips, herkenning???