zw.hypertentie zonder hoge bloeddruk?

Debby 1977, ik heb eigenlijk altijd een keurige bloeddruk. Soms eerder aan de lage kant.
Toen ik voor het eerst die lichtflitsen zag, schrok ik en vroeg ik me wel meteen af of het niks was. Ik heb het weggestopt en er niks mee gedaan, omdat ik dacht dat zulke dingen niet zo pril in de zwangerschap voorkomen.

Danna, dat was mijn gevoel ook...Hypertensie is idd de medische term voor hoge bloeddruk. Maar ik dacht dat er missschien iets was wat er op lijkt, maar daarvan vind ik niets op het internet. Vandaar dat ik me dit afvroeg...
Had die extreme misselijkheid bij jou te maken met het verlies van je kindje?

Ik heb een goede echo gehad na bloedverlies. Alleen achteraf hebben we het hartje wel zien kloppen, maar heeft ze het ons niet laten horen....De week erna bleek het mis. De echoscopist die we toen hadden heeft uitgebreid zitten kijken, naar het kindje, maar ook heel lange tijd naar een heleboel anders. Pas na ruim een half uur deed hij zijn mond open en wisten wij zelf inmiddels ook wel hoelaat het was....Ik vroeg of hij een vermoeden had, wat de oorzaak was en hij zei dat hij dat had... Ik dacht dat een echoscopist niets mag 'uitspreken' van een vermoeden, dus heb me gewend tot de vk. Die zegt dat hij geen aantekening gemaakt heeft......
Woensdag nacontrole gehad in het ziekenhuis. Het zag er opzich prima uit, op een miniscuul plekje na. Toen ze even wegmoest omdat haar telefoon ging, kon ik even op het computerscherm kijken en kon ik lezen wat de patholoog anatoom geschreven had. Hele hoop vakjargon uiteraard, maar heb er één woord van onthouden; ischemie. Weet niet of het een normale term is. "Onvoldoende doorbloeding". Doordat het dood was, of is dat een reden die hij geconstateerd heeft? En als je op ischemie foetale zoekt, vind je een hele hoop andere dingen....Dat en het feit van lichtflitsen, sterretjes en erge misselijkheid en braken, heeft me opnieuw doen twijfelen.....

Nee hé mamsie, dat dacht ik ook… Maar je gaat toch zoeken en toen kwam ik een dokterssite tegen. Daarin stond wel iets van zwangerschapshypertensie zonder hoge bloeddruk. Het was een hoop vakjargon, maar het zal wel een soort richtlijn geweest zijn wat te doen als er soortgelijke symptomen zijn ofzo…..

Ik weet dat we waarschijnlijk gewoon pech hebben gehad en begrijp dat meteen onderzoek na één miskraam onbegonnen werk is, maar je wilt ergens toch een soort van verklaring ofzo….Of vooral weten of je er niets aan had kunnen veranderen….

Jeetje meid; 13 miskramen!! Wat heftig! Het verliezen van een kindje, al is het nog zo pril, is erg verdrietig. Het doet me nog meer dan ik had verwacht…

Jen9; ik heb een prima bloeddruk, dat is het hem nou juist. Anders had dat wel een verklaring geweest. Heb jij ook een miskraam gehad? Verdrietig….

Kyla, dat is ook niet niks; opgenomen worden vanwege ernstige misselijkheid. Mijn zusje is ook nagenoeg de hele zwangerschap. Ik ben bij beide kinderen misselijk geweest. 3 tot 4 maanden lang, de hele dag door. Maar dat kon ik een soort van onder controle krijgen. Heb ook maar een keer op 2/3 gespuugd (tijdens bevallen niet meegerekend….) Deze keer niet. Ik heb nu ook zowat elke dag over moeten geven. En ik ga liever op mijn kop staan, dan dat ik overgeef. Ik ben alleen niet zozeer afgevallen, maar ben wel van mijzelf te mager. Ik voelde me dan wel net een vaatdoek, maar was niet verzwakt door het overgeven.

Macife, daling van de bloeddruk of hormoonhuishouding klinken dan voor mij wat meer aannemelijk voor het zien van de lichtflitsen….

Gek hé, Dropje…dat dan de hele zwangerschap heel anders is als de andere…Daar heb ik mij vanaf het begin al over verbaasd….Dacht dat het dan misschien dit keer wel eens een meisje zou kunnen zijn…Toen ik begon te vloeien, riep ik ook meteen; “Hier ben ik al die tijd bang voor geweest…” Maar jij bent alweer 30 weken? Wat gaat het hard…Hoe voel je je?

Wij zijn vanaf deze maand er weer voor gegaan….spannend…..