Had het cb dit moeten zien.

Nee dat denk ik niet.
Als je kind aan alle voorwaarden op dat moment deed kunnen ze dat moeilijk ontdekken.

De genetische kant vind ik niet een kant van het CB, maar van de kinderartsen en gynaecoloog die je zwangerschappen begeleid heeft.
Die vragen of er eerdere problemen zijn geweest en dergelijke.

Maar een dikke knuffel, je krijgt wel heel veel op je bordje!

Autisme, adhd, dcd - dat zijn allemaal diagnoses die pas vanaf een jaar of 6/7 goed gesteld kunnen worden.
Daarvoor kan het nog een tragere/andere ontwikkeling zijn waardoor je kind iets wel óf juist niet kan in fysiek/sociaal/emotioneel opzicht.
Waarschijnlijk dacht het CB dat jullie kinderen zo zijn, en dat ze er vanzelf overheen zouden groeien (wat vaak gebeurd).

Het is lastig te zeggen of je van het CB mag verwachten dat ze dit hadden /geziengemeld. Waarschijnlijk ken je ook genoeg verhalen over CB's die van alles aankaarten wat achteraf een onschuldig iets is. Vraag is dus: doet het CB het ooit goed?!
Jullie kinderen hebben waarschijnlijk de eerste 2,5 jaar een redelijk normale ontwikkeling door gemaakt, op die leeftijd is het nog ontzettend lastig in te schatten of een zwakkere motoriek daadwerkelijk problemen op zal leveren op schoolleeftijd.

Sommige kinderen praten op 2 jarige leeftijd keurig in 2/3 woordszinnen en doen dat op 5 jarige leeftijd nog steeds, sommige kinderen praten op 2 jarige leeftijd niet en kletsen op 3 jarige leeftijd de oren van je hoofd. Als het ene kind uit een gezin trager is met praten dan vindt een CB het bij een volgend kind 'normaal' als die ook later begint met praten.

En ja, in sommige gezinnen zijn er meer kinderen die 'iets' hebben dan in andere gezinnen, maar hoe zwaar moet je dat wegen?
Die eerste jaren gebeurd er zo ontzettend veel in een kinderleven! Soms zijn er echt uitschieters in voorlopen of achterstanden maar vaak valt het ook wel binnen de normale grenzen. Dan is het ook wel prettig dat een kind zijn eigen ontwikkeling kan volgen.

Ik denk dat je van het CB niet kan verwachten dat ze je geïnformeerd hadden dat er bij jullie wel veel 'pech' bij elkaar is. Om dat te kunnen zeggen heb je veel meer informatie nodig én het is meestal niet te bewijzen dat er een oorzaak is.

Ook van mij een dikke knuffel; iedere ouder wil graag dat z'n kind door het leven kan fladderen maar helaas is de praktijk weerbarstiger!

ik krege bij cb altijd goede verhalen enz
bij jayden was alles prima in orde na paar mnd op de basisschool blijkt dat hij motorische wat achter loopt niet veel maar toch

ryan tja ik vind hem klein cb niet
en ja op cb had de arts wel gemeld dat ik naar de ha moestd at hij toch wel veel verhoging had
dat hebben we gedaan lopen in zh zijn groei stagneerd wat en heeft een afeerstoornis

moet cb het zien geen idee ze zien die kids ff 10 min doen de standaard testjes enz dus in hoeverre kunnen ze dingen waarnemen ?

als ik alleen al lees wat voor verschillende adviezen er gegeven worden per cb een kind zou bij ene cb goedgekeurd worden bij andere cb te dik groot ofo en bij de volgende te klein en dun

dus nee ik vind niet dat cb dat had moeten zien

Toch vraag ik mij af hoe K&G iets zou moeten zien. Wij zijn altijd binnen een paar minuten weer buiten. Ze vragen of ze iets kunnen. Toevallig is dat bij ons steeds altijd wel zo. Maar echt diepgaande onderzoeken zijn het niet. 
Als moeder van een eerste kind, weet je niet of bepaald gedrag normaal is of niet en dat zul je dus ook niet noemen. Denk dat er wel wat verbetering mag zitten in de onderzoeken van K&G. 

---

Trotse mama van 2 prachtige kereltjes

Nee, ik denk niet dat het CB dit had kunnen/moeten zien.
Zei gaan meer uit van wat jij verteld. Hoe jij het vind gaan.

Als daaruit niks bijzonders blijkt hebben zei ook geen rede om verder te kijken.
Maar als jij bij je kind heb aangegeven dat je vind dat hij motorisch achter ligt op andere kinderen, en ze doen er niks mee, dan vind ik het wel "slecht" van ze.

Achterstand in spraak ontwikkeling en discalculie zijn nou niet echt dingen die je met 2,5 jaar al echt vast kunt stellen.
Senna liep qua spraak ook "achter". Heb dit aangekaart op het CB en zei hebben geadviseert om een intake bij een logopedist te doen. Senna is met 3,5 jaar naar logopedie gegaan, en dat is al best vroeg.

misschien kun je de rapportages van het cb eens opvragen, het mag geen geheim zijn...in NL dan..ik zou ook wel heel benieuwd zijn naar hun bevindingen, en wat ze opschreven als een kindje een testje niet haalt. Ik zou ook willen weten of en wat het protocol is. Ik neem aan dat als een kindje ene test niet haalt dat het het protocol zou zijn dat je het het volgende consult het nog een keer probeerd en als het dan weer niet lukt je daar wel een vervolg aan moet geven...ik zou ook wel vragen hebben en misschien wel het gesprek willen aangaan en de dossiers in willen zien en zou ze ook dus uithoren en vragem mbt protocollen en testen, wanner wel doorverwijzen wanneer niet. Eigenlijk horen dit soort dingen tegenwoordig wel vast gelegd te worden...

Quote lilly:

Mijn kinderen deden eigenlijk bijna nooit de 'testjes' goed. Moesten ze bvb blokjes stappelen dan hielden die van mij ze gewoon stevig vast (wat grappig , hij vind ze zo leuk dat hij ze niet meer wil afgeven) of legden ze steeds weer naast elkaar (wat ben jij een lief koppig meisje je legt ze liever naast elkaar hé maar achteraf gezien werd er nooit meer naar gekeken of ze het eigenlijk wel konden.

Maar dat is dan iets waarbij ik zelf aan zou geven van "Goh, moet ze dat al kunnen. Thuis doet ze dit ook nog niet".

Maargoed, ik zit natuurlijk niet in jou situatie, en heb makkelijker praten.

Tsja lastig he... Enerzijds zeg ik ja, ze hadden je misschien wel iets kunnen zien, maar dat is natuurlijk ook aan de hand van wat jij verteld op cb, anderzijds, hoe lang zien ze de kinderen nou... Het is dat ik zelf aangegeven heb op het cb dat ik me zorgen maakte over de ontwikkeling van de oudste, anders waren ze er pas nu achtergekomen dat hij een ietsje ontwikkelingsachterstand heeft. Dus dat is moeilijk om te zeggen. Kan me wel voorstellen dat je dit aan wil kaarten hoor, bij ze. Ik weet ook niet of het echte doorvragers geweest zijn. Bij mij deden ze dat wel heel erg, maarrrr... dat lag misschien ook wel aan de buurt waar ik toen woonde 

ik vind dat zo'n CB het misschien wel sneller had kunnen signaleren, want als ik zie wat er allemaal is , kan dat bij een jong kind natuurlijk al wel eruit komen.
waarom ga je anders naar het CB? om te zanniken over dat ie wel een toren kan bouwen en misschien toch wel te klein, dik, dun, lang is?

iets anders dan anders hadden ze moeten zien, vind ik. zij zijn ervoor om mee te kijken en om dingen te signaleren.

maar ik denk dat het te hoog gegrepen is voor zo'n CB. ze zijn er meer voor om moeders onzeker te maken en vooral te zeuren over onzindingen.

maar goed, mijn visie op het CB is duidelijk

maar wat een zorgen voor jou zeg.

Ze kunnen wel veel zeggen, maar op die leeftijd zijn veel dingen bv. motoriek of spraakontwikkeling ook nog wel in te halen. En welke ouder zit met een kind van 2 jaar al te wachten op bv. de diagnose Autisme! Krijgen we weer dat ze te snel stempels plakken. Is ook iets wat wel op de basisschool eruit komt. Grotere lichamelijke problemen zijn ze niet specialistisch genoeg voor opgeleid en als je daar twijfels over hebt gaat iedereen naar de huisarts voor dooverwijzing naar een ziekenhuis.

Ik denk dat zoveel problemen met kinderen in 1 gezin en dat ze hadden moeten opmerken dat dat geen toeval kan zijn niet iets is voor het consultatiebureau. Ik denk dat dat iets is voor de artsen waar jouw kinderen bij lopen. Je kinderen liepen als baby als bij artsen vanwege gezondheidsproblemen etc. Hebben ze in het ziekenhuis er nooit wat van gezegd dat het wel opvallend is dat al je kinderen iets hebben? Het je je dit zelf niet afgevraagd?

Adhd, autisme etc. zijn dingen die je zo jong nog niet op kunt merken. Achterstanden in taal, ontwikkeling etc. kunnen ook pas later komen.
Denk je dat dit eerder opgemerkt had kunnen worden? Zo ja, had je er dan wat mee kunnen doen? 

als je echt maar tot 2,5 bij cb blijft zou ik niet weten hoe ze dat hadden moeten concluderen. gedrag merk je pas later en klaarblijkelijk waren de lichamelijke kenmerken niet zo groot dat ze erg opvielen. want het heeft toch wel even geduurd voordat je een diagnose had. En een hoop van die dingen zeg je het zelf al.. kan onderdeel zijn van een chromosoom afwijking.. maar het hoeft niet zo te zijn. Zeker als je zelf niet naar hen signaleert is er voor hen ook maar een heel klein testje om het hele kind te moeten bekijken en is er erg veel ruimte in wat een kind op die leeftijd echt MOET kunnen.

En als je kinderen allemaal steeds bij een andere arts zijn geweest bijv met hun problemen vind ik het ook nog niet zo gek dat het wat langer heeft geduurd dat er iets uit is gerold. Het lijkt als ik het lees ook niet iets te zijn wat heel erg veel voorkomt, zeker als de eerste chromosomen test er niet naar heeft gezocht .maar misschien vergis ik me. Ik denk dat je blij moet zijn dat er nu een diagnose komt.