Mama-life
| Imvj schreef op: 17-05-2013 20:56:31 |
Ik heb een zootje van net 2 en sinds een aantal weekjes gaa heet bal met slapen. Nou heb ik wel een
vermoesen waar het vandaan komt. Ik ben namelijk 40 weken zwanger en de afgelopen tijd zijn er
natuurlijk een hoop dingen veranderd, nieuwe kamer, ander bed. En natuurlijk voelt hij dat er nog
meer staat te veranderen. Het is nu zo dat als hij naar bed gaat hij niet meer alleen wil
zijn. Dus we zitten erbij Onder iets te zeggen en hij vraagt ook geen aandacht. Het gaat puur om de
aanwezigheid. Bij mn schoonmoeder is er niks aan de hand en gaat hij gewoon slapen zonder
huilen of ieta ook als wij daar zijn. In dr nacht als hij wakker word kruipt hij tussen in en slaapt
hij verder. Zijn er mensen die dit herkennen en hebben jullie misschien tips. Want het is wel
vermoeiend en elke avond en de midsagen als hij thuis is  |
| Quote |
| Imvj schreef op: 17-05-2013 20:58:35 |
Ojah en eerst ging het super met zn nieuw bed en kamer. Maar zo langzamerhand sloopt sit erin. Sliep
zelfs bij onsop se kamer in een camping bedje maar sat hebben we al gestopt. |
| Quote |
| Imvj schreef op: 17-05-2013 21:00:25 |
Ojah en eerst ging het super met zn nieuw bed en kamer. Maar zo langzamerhand sloopt sit erin. Sliep
zelfs bij onsop se kamer in een camping bedje maar sat hebben we al gestopt. |
| Quote |
| Jolanda1974 schreef op: 17-05-2013 21:27:10 |
Totaal niet herkenbaar.. Wij hebben onze oudste meteen verhuist zodra we wisten dat ik zwanger was.
Er gebeurde dus niet zoveel veranderingen voor haar in 1. Dus geen tips voor je van deze kant. |
| Quote |
| Imvj schreef op: 17-05-2013 21:31:30 |
O, hij slaapt er ook al een tijdje. Ook expres gedaan idd. Maar nu pas gaat het mis! |
| Quote |
| Anna28 schreef op: 17-05-2013 21:37:45 |
Het kan een fase zijn... Mijn zoontje is bijna 2 en heeft af en toe momenten dat hij angstig is en
mij even wil zien snachts. Verlatingsangst, angst voor enge dingen in de kamer, enge dromen... hij
krijgt zoveel mee in deze leeftijd. Veel nieuwe dingen en veel nieuwe ervaringen. Plus bij jullie
een hoop dingen die veranderd zijn en nog gaan veranderen.... Ik zou zeggen: probeer hem de veiligheid te bieden die hij vraagt maar hou het voor jezelf wel goed te doen. Desnoods tijdje bij jullie op de kamer, of lampje aan, dat soort dingen... Ik herken wel het feit dat hij ineens slecht slapen gaat. Mijn zoontje heeft dat eigenlijk altijd al gedaan, maar de laatste tijd is het wat vaker weer. |
| Quote |
| Nelle schreef op: 17-05-2013 21:39:49 |
Héél herkenbaar!! Lekker aan toegeven deden wij, hij voelt zich misschien even niet zo prettig en
kan spanning nog niet goed relativeren. Zodra hij weet en merkt dat alles oké is em jullie er
altijd voor hem zijn,zal het gauw beter gaan. Sterkte en succes! Ook met je laatste loodjes! |
| Quote |
| Alice schreef op: 17-05-2013 22:02:59 |
Toen ik 20w zwanger was, ging mijn zoontje naar een eigen kamer en eigen bed (voor zn 2e
verjaardag), daarvoor sliep hij altijd in mijn bed. De eerste nacht ging goed, de tweede nacht wilde
hij er niet liggen en vanaf de derde nacht heeft hij er altijd geslapen. Ik heb nooit een punt
gemaakt van waar hij wilde slapen, ook niet geprobeerd subtiel over te halen om naar zijn eigen bed
te gaan, ook geen complimentjes als hij daar geslapen had. Toen zijn broertje geboren werd, lag hij de 2e nacht weer in mijn bed, maar daarna weer alle nachten in zijn eigen. Toen ging hij voor het eerst naar school en ik vond hem die week 's nachts onder mijn bed haha. Nu is hij ziekjes en komt hij 's nachts weer bij mij liggen. Het heeft altijd een reden, even terug naar de basis, even opnieuw die bevestiging.. ik maak er nooit een punt van, geef hem een dikke knuffel als ik hem zie en verder spreken we er niet over. |
| Quote |
| Imvj schreef op: 18-05-2013 09:33:15 |
dat hij bij ons komt 's nachts vind ik ook prima. Alleen soms lastig omdat hij graag op mijn helft
slaap en ik dus niet zoveel ruimte overhoud haha. Maar vooral het inslapen is nu een punt. Bleven
jullie er dan ook gewoon bij zitten. Wij doen dit nu ook, je bent zo een uur verder eer hij goed
slaapt. Ach het is niet anders nu, maar was even benieuwd. Wij doen eigenlijk ook gewoon wat jullie
ook zeggen, maar dacht misschien heeft iemand een briljant idee  |
| Quote |
| Nelle schreef op: 18-05-2013 09:36:28 |
Ja,ik bleef erbij zitten of ging wat rommelen boven, ik was dan wel in de buurt maar kon ook nog wat
nuttigs doen ondertussen,want ook hier duurde het soms wel een uur.. |
| Quote |
| Alice schreef op: 18-05-2013 09:54:05 |
Ik zat er wel altijd bij, tot 1 of 2 maanden na zijn 2e verjaardag. Hield zijn handje vast, kon dan
ook goed voelen wanneer hij in slaap viel (als zn handje slap werd) Nu is het eigenlijk nooit meer nodig |
| Quote |
