Hoe leer je liegen af..?

Mijn dochter is vijf en heel erg bijdehand.
Nu hoorde ik laatst op school bij een oudercontact dat de juf als opmerking had dat ze soms echt liegt over iets wat gebeurde,
en daar dan ook niet vanaf te brengen is.
Al zegt de héle klas dat ze echt wel 'de schuldige' is dan nog blijft ze ontkennen.
(kleine dingetjes dan he, zoals wie heeft de handdoek niet terug aan het haakje gehangen. )

Ik herken het wel een beetje van thuis, mijn zoontjes zijn allebei ouder dan zij,
alleen door hun handicaps zijn ze in leeftijd 1,5 jaar en 6jaar oud.
Dus van hen kan ze het ook niet echt leren.
Alleen de oudste kan praten en dan geeneens volzinnen dus iemand de schuld geven kan hij niet.
Ze beweert dan bijvoorbeeld dat haar broertje iets deed (wat die helemaal niet kan of hij was helemaal niet eens thuis )
en soms blijft ze daarin dan volharden.."nee ik was het NIET"

Maar ik herken het ook wel een beetje van mezelf vroeger..dat het erg moeilijk was om te zeggen "Ja dat klopt, ik deed het fout, sorry"
Dus nu was mijn vraag, hoe leer je een kind dat liegen niet leuk is..not done..

En bestaan er voorleesboeken over liegen en de gevolgen? Of waarom liegen eigenlijk niet leuk is..

Net zoals 'the boy who cried wolf?' (de jongen die steeds "help de wolf" gilt (om iemand te doen schrikken ) en uiteindelijk geloofde niemand hem meer en at de wolf hem op)
Iemand een idee?