Mama-life
| Bezorgde Mama schreef op: 15-04-2013 16:09:56 |
Ik heb een zoontje van 4,5. Hij zit momenteel in groep 1 en heeft veel aandachtsproblemen op school. Hij is druk, luistert slecht, handelt impulsief en kan niet goed met de vele prikkels om gaan. School zit nu heel erg aan te sturen op een onderzoek naar eventuele adhd. Ik ben daar enorm huiverig voor door alle slechte verhalen die je hoort. Ook vind ik hem zelf geen typische adhd’er (maar ja wat is dat dan precies?). Naar mij luistert mijn zoon best redelijk. Ik kan overal met hem naar toe en hij stuitert dan niet rond zeg maar. Mensen vinden hem juist altijd zo lief en keurig. School zegt dat dat komt omdat hij mijn opvoeding gewend is en dus beter naar mij luistert dan naar anderen. Dit klopt wel enigszins, naar mijn moeder luistert hij bv wel heel slecht. En met hun hond blijft hij ook bezig hoe vaak ik hem ook corrigeer daar is hij dan weer niet in te remmen. Nu wil school hem dus laten testen en ben ik hier nog niet echt over uit. Hij is pas 4, ik vind hem nog zo jong. En wat als er wel adhd uitkomt, dan gaat school ook pushen dat hij medicijnen krijgt en daar hoor je ook weer zoveel slechte dingen over. Ook ben ik bang dat ik mijn kleine mannetje dan kwijt ben. Mijn zoon is mijn zoon zoals hij nu is. Lekker energiek en vol met humor. Wat blijft daar van over als ik hem medicatie ga geven. Krijg ik dan ineens een heel stil kind? Ik zit vol met vragen en angsten nu en weet niet goed wat ik er mee aan moet. Is hier iemand met ervaring met een kind met adhd die mij op die punten meer informatie kan geven? Is jouw kind hetzelfde kind gebleven ondanks de medicatie? Wat merk je aan je kind wanneer hij medicatie heeft gehad. En hoe gaat zo’n onderzoek naar adhd precies in zijn werk? Ik heb zelf altijd begrepen dat ze pas rond 6 jaar kunnen testen maar school wil dat nu dus al laten doen. Ik wil het beste voor mijn kind maar moet heel eerlijk zeggen dat ik op dit moment echt niet weet wat het beste is. Overigens doet hij het op school qua leerprestaties wel heel goed. Hij heeft 2 maanden terug citotoetsen gehad en voor taal had hij een A score en voor rekenen een B score. Ondanks zijn drukke gedrag weet hij dus blijkbaar wel goed te presteren. Ik hoop dat hier mama’s zijn die me meer kunnen vertellen. |
| Quote |
| Anne Mv 3 schreef op: 15-04-2013 20:47:16 |
Wat heeft school tot nu toe gedaan om het gedrag van je zoon om te buigen naar 'gewenst gedrag'? Is er al eens een werkplan gemaakt? Heeft de IB-er al eens geobserveerd? Zo niet, dan vind ik dat school daar eerst eens mee aan de slag moet gaan. Je zoon zit nog niet zo lang op school, het hele school gebeuren kan behoorlijk overweldigend zijn. Als ouder ken je je kind het beste, als je vindt dat je kind thuis niet overtuigend ADHD gedrag laat zien dan zou ik niet zomaar gaan testen en al helemaal geen medicatie geven. Medicatie is niet verplicht hoor! Veel kinderen hebben veel houvast aan een duidelijke structuur, zowel thuis als op school. Als de structuur duidelijk is dan wordt het gedrag vaak ook rustiger. Onze zoon had er last van dat hij weinig complimenten kreeg maar wel veel gecorrigeerd werd. Voor de juf was het corrigeren niet negatief, meer om hem er steeds bij te betrekken - maar zoonlief heeft een positieve benadering nodig anders wordt hij alleen maar onrustiger omdat hij het gevoel heeft dat hij niets goed doet. Dit hebben we besproken met de leerkracht, juf paste haar manier van corrigeren aan en zoonlief werd rustiger! |
| Quote |
| Lisje schreef op: 16-04-2013 07:11:27 |
Ik zou je eigen gevoel volgen. Vind hem idd ook nog erg jong voor onderzoeken. Er kan nog veel
veranderen denk ik. Als je hem laat onderzoeken vinden ze altijd wel wat heb ik het idee. |
| Quote |
| Ans Mv J.k.d schreef op: 16-04-2013 07:42:27 |
uhum sterker nog volgens mij testen ze nog geeneens op ADHD op zo jonge leeftijd laat staan
medicijnen want dat mag pas als ze 6 zijn! Ik zou maar bespreken dat ze zorgen voor meer structuur
en duidelijke regels. En hem niet teveeel ruimte geven. Ik zou ook zeker zeggen tegen school dat ze
hier niet zo snel mee moeten aankomen. |
| Quote |
| Ano schreef op: 17-04-2013 06:55:29 |
Er bestaan speciale poli's waar jonge kinderen getest worden op oa adhd. Dus ja het kan wel. Maar ze
zullen als eerste aan de slag gaan met school en het gezin om te zorgen dat er voldoende structuur
is. Pas als het echt niet gaat komen de medicijnen om de hoek en ook dan alleen met begeleiding. Als ik jouw bericht lees ben je vooral heel erg geschrokken. Ik zou nog een gesprek aanvragen met de juf en iber en navragen wat zij allemaal gedaan hebben. |
| Quote |
| Belske schreef op: 17-04-2013 07:40:31 |
Onze zoon is voor het eerst getest toen hij 2 en een half jaar oud was, toen was hij te jong voor
een conclusie. Hij is opnieuw getest toen hij vier jaar was en heeft toen ook een duidelijke
diagnose meegekregen. Het kan dus al wel degelijk op die leeftijd. |
| Quote |
| Belske schreef op: 17-04-2013 07:41:10 |
Met medicatie hebben wij nog enkele jaren gewacht, ik geloof dat hij toen acht was. |
| Quote |
| Ans Mv J.k.d schreef op: 17-04-2013 09:17:10 |
Mijn is verteld dat ze op die leeftijd geen diagnose geven omdat het moelijk te bepalen, op 4 jaar
worden ze vaak wat drukker. En als ze 6 zijn is dat er meestal weer af. Vandaar dat ze zeggen op die
leeftijd doen we het niet. Zelfs bij mijn zoon die toen 6,5 7 was is het ADHD met uitgestelde
diagnose. Maar op vier dan mogen ze toch ook geen medicijnen? Dus vraag me dan ook af waarom dan de
diagnose? Ze kunnen toch wel zelf structuur brengen op school? Geen aanval trouwens hoor maar puur
een vraag. |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 17-04-2013 09:23:20 |
Het gedrag van je zoon is herkenbaar. In overleg met school hebben we besloten mijn zoon eerst
niet te testen totdat hij er zelf last van zou krijgen (als dat zou gebeuren). Ik wilde dit niet, en
de leerkrachten zijn hier geweldig op ingesprongen. Medicijnen? Ik heb hier vernomen dat je dat zelf in de hand hebt. Heb dus besloten mij daar niet
druk om te maken. Wil het best uitproberen maar ga dan goed observeren of mijn zoon mijn zoon blijft
en wat hij er van vindt. De medicijnen zullen dus voornamelijk van hem afhangen mocht hij daarvoor
in aanmerking komen. Ik ga het niet onderdrukken voor het gemak van de ander terwijl hij het niet
prettig vind of negatief veranderd. |
| Quote |
