Mama-life
| Mvi schreef op: 04-04-2013 22:06:28 |
dan weet je dat er een erfelijke zieket in de familie zit, je hebt al een neefje van 5 zien sterven,
dan informeer je daar niet vantevoren naar, dan moet je al een zwangerschap van 20 weken
afbreken, dan weet je dat je via embryoslectie zwanger moet worden, dan wordt je toch spontaan
zwanger. vindt het echt een heel dom stel sorry! |
| Quote |
| Mvi schreef op: 05-04-2013 16:50:34 |
het is niet zo dat ze niet zwanger konden raken, alleen moesten ze dat middel embryoselectie
doen, in die tussentijd dan "spontaan"zwanger worden is niet nodig dan. Het is dus geen wonderbaby
van een onvruchtbaar stel! Bovendien, als je wet dat je neefje gestoven is daan een erfelijke ziekte
en jij wilt met je partner een kind, dan ga je dat toch EERST uitzoeken? als dan hele nar dingen als
gevolg van onzorgvuldig handelen gebeuren dan ben je daar wel verantwoordelijk voor. Er zijn meer
dan genoeg mensen die erflijk afwijkingen in de famili hebben en die wl hun verantwoording nemen,
naar hunzelf, maar ook naar het ongeboren leven. Want dat je er niemand kwaad mee doet weet ik zo
net nog niet, Een baby van 20 weken weg laten halen vindt ik niet niks hoor. |
| Quote |
| Mvi schreef op: 05-04-2013 17:11:11 |
de bevalling werd met 20 weken opgewekt, en tot ieders verbazing heeft het kind nog 3 kwartier
geleefd en is in hun armen gestorven. Het kind was wel levensvatbaar, zou alleen heel jong sterven
omdat het niet tegen bacterien en virussen kon, heeft een zeer lage tot geen afweersysteem. zo'n
ervaring is in mijn ogen vreselijk traumatisch, zowel voor ouders als kind. |
| Quote |
| Caatje schreef op: 05-04-2013 17:18:56 |
Sis, hij was niet verenigbaar met het leven, hij was wel levensvatbaar. Tuurlijk is het niet slim om ongepland en op de natuurlijke manier zwanger te raken, maar ja, die dingen gebeuren nou eenmaal. Ik ben blij voor ze dat het nu een meisje is. Hopelijk gaat het allemaal goed! |
| Quote |
| Sabje Mv Jm En ?? schreef op: 05-04-2013 17:37:23 |
Ik heb het ook even terug gekeken, ze zijn erg naief geweest,het niet willen en kunnen zien, doordat hun verlangen,hun wens,gevoelens zo ontzettend sterk waren. en hoe mooi is het wel niet,dat je door zo groot verlies,nog steeds grote vertrouwen in het leven kan hebben. eigelijk hadden ze ook maar 25% kans dat het nog een keer zo beginnen. neem een jongetje en meisje samen als 100 % meisje is al 50% en een jongetje is 50/50 dus 25% kan kans is 75 % kans op een gezond kindje. soms moet je gewoon naief wezen en ervoor gaan, als je maar 1 wens heb |
| Quote |
| Ano schreef op: 05-04-2013 17:41:42 |
Ik snap deze ouders heel goed. Embryo selectie wordt niet altijd toegepast. In sommige gevallen
wordt het slechts toegepast als er veel miskramen zijn geweest of doodgeboren kinderen zoals in dit
geval. Er zijn echter legio mensen die zwanger raken wetend dat het kindje misschien niet het einde
van de zwangerschap zal halen, ook onder begeleiding van de gyn en willens en wetens. |
| Quote |
| Mvi schreef op: 05-04-2013 20:57:25 |
keizersnedes worden gelukkig niet zomaar toegpast hoor; heb er 2 gehad anders waren zowel ik als
mijn kinderen niet in leven gewest jammergenoeg. ach, mss heb ik gewoon een te harde opstelling, ben
ook heel streng voor mezelf in dit soort dingen. beter voorkomen dan genezen is mijn instelling,
anders niet zeuren. kan ms ook maar beter achterover leunen en mijn gevoel volgen en een ander en
mezelf voor de consequenties op laten draaien, schijnt toch iets meer maatschappelijk
geaccepteerd te zijn onder een grote groep mensen. Stel ik had geeist dat mijn jongste met een
natuurlijke bevalling geboren zou moeten worden omdat een natuurlijke bevalling een mooie ervaring
is en ik mijn gevoel wilde volgen, dan hadden wij het beiden niet overleefd. maar dan had ik wel
mijn gevoel gevolgt en tja was een beetje dom maar wel een prachtige ervaring. terwijl ik wist dat
ik een enorm risico nam. wat is het verschil dan? |
| Quote |
| Jacq39 schreef op: 05-04-2013 21:29:25 |
Wij kunnen niet in andermans schoenen lopen!!!! Het is zo makkelijk te oordelen van "dat hadden we nooit gedaan" of anders gedaan. Hoe vaak hoor je niet prachtige verhalen over kinderen met aandoeningen die volwassen zijn en blij zijn dat ze geboren zijn en mochten leven ondanks dat ze die ene erfelijke spierziekte oid hebben wat ze een levensverwachting geven van weinig. Wie zijn wij om daar over te oordelen. Hier ook geen kids via de normale weg kunnen baren, 3 keizersnedes ik ben gewoon niet gemaakt om kinderen te baren. Ook altijd opmerkingen van je hebt 2 of 3 kids die gezond zijn wees er blij mee. Maar Ook had ik bv al een jongen en een meid een Koningswens,,,, tja we wilden graag nog een kindje erbij.. Waarom het risico nemen van een gescheurde baarmoeder enz. Tja toch gedaan en natuurlijk is het risico dat het fout gaat groter als bij een 1e ks bijvoorbeeld maar de wens was groot.... Gelukkig 3e ks helemaal super gegaan en volgens de gyn mag ik nog een keer terugkomen doe ik niet  |
| Quote |
| An schreef op: 05-04-2013 21:34:35 |
Ik vind dat je heel ver gaat als je praat over dat deze mensen hun verantwoordelijkheid niet nemen.
Ik had waarschijnlijk hetzelfde gedaan. Je weet nooit van te voren wat voor kind je krijgt. En er is
hier "maar" een kans van 25% dat het kind die ziekte heeft. Wat zegt zo'n kans nou? Leven is niet
maakbaar, je kind kan van alles hebben. Hoeveel hebben er tegenwoordig wel niet autisme o.i.d.?
Moeten die mensen ook allemaal maar geen kinderen meer krijgen? Of oudere vrouwen omdat de kans dat
je kind wat krijgt/heeft dan groter is? En jouw vergelijking met je keizersnede slaat niet echt op deze situatie. |
| Quote |
| Linda Mv Jarno & Ils e schreef op: 06-04-2013 19:43:25 |
Dan zou ik volgende week helemaal niet kijken want dan kun je daar ook een begrip voor opbrengen.. |
| Quote |
