ervaringen heupdysplasie?

bij marit hadden ze vermoeden bleek na de 2de keer foto's niet zo te zijn. weet dat ze bij normale in een spreidbroek moeten.
Ik had vroeger een lichte en moest 2 pampers om. Dus geen idee hoe het tegenwoordig gaat.
Hoop dat de broek bespaard blijft!

mijn jongste had dat ook, werd ontdekt bij het CB. Heeft ongeveer 5maanden een spreidbroek gehad, toen was het klaar. De eerste 3 maanden wel hele dagen en nachten en daarna alleen nog s'nachts.

Mijn dochter had ook een lichte vorm welke pas na 1 jaar werd ontdekt (kan nog boos worden op het oude cb in de vorige woonplaats, want degene hier zag het direct en ook de ha zei dat het niet te missen was voor een geoefend oog).

Hier heeft ze uiteindelijk maar 3 maanden alleen 's nachts een spreidbroekje aan gehad en toen was het al klaar! Dus ging eigenlijk nog boven verwachting snel. Maar ik denk dat veel afhangt van de mate van de afwijking. En zo'n spreidbroekje went echt heel erg snel! Onze dochter kon er mee omrollen en kruipen en al. En ook de autostoel was geen probleem (wanneer we 's nachts gingen rijden). Ze heeft er ook nooit om gepiept of gehuild en dat terwijl ze toch al wat ouder was...

mijn dochter had ook een lichte afwijking, ze was een twijfelgeval van moet je wel of niet.....er is gekozen voor wel doen omdat je anders op latere leeftijd vaak toch moet.

Afijn, ze was een week of 5 toen ze dat moest, het was een soort broek, een dik geval wat je om haar billen moest doen als een luier, en dan met elastieken vastmaken, die moesten op een bepaalde manier gekruist aan knopen vastzitten dan, moeilijk uit te leggen maar met douchen enzo kon hij gewoon af, ze had hem een maand of drie dag en nacht om, daarna kon er afgebouwd worden tot opt laatst alleen de nachten.
In het begin vond ik het vreselijk maar dit was nog een vriendelijke versie.
Dit alles was wel in Duitsland dus ik weet niet wat ze hier voor protocol aanhouden en voorschrijven.

Maar alles beter als er niets aan doen!

Zowel ik als onze dochter hebben het gehad.
Omdat ik het als kind heb gehad en het erfelijk kan zijn hebben mijn kids bijden een echo gehad.Helaas had mijn do hter het ook( zoon niet)
Ze heeft van 3 maanden tot 9 maanden een soort spreidbroekje gehad.
Onze dochter had een pavlik bandage is een soort tuigje maar kon ze nog wel haar beentje bewegen,maar niet naar beneden.
Het rare was toen ze het na een paar maanden niet meer hoefde had ik ineens een kind dat bijna 2 keer zo lang was, omdat ze steeds met gekromde beentjes was.
Ze heeft na haar speidbroekje nog een aantal foto' s gehad en ieder jaar tot nu(4) moest ze op controle.gelukkig ia allles goed met haar

ook via hier: heeeel veel succes!

Oh, ik kan me voorstellen dat je hier van baalt en het is idd heel erg wennen om je kindje in die beugels te zien.
Maar bedenk wel dat je het er zelf waarschijnlijk moeilijker mee hebt dan je zoontje zelf.
Het wennen gaat zo snel bij die kleintjes.

Mijn dochter heeft een heupluxatie gehad en heeft eerst 5 maanden in een pavlikbandage gezeten. Die moest 24 uur per dag gedragen worden, mocht dus niet af, dus meisje kon ook niet in bad.
Daarna nog 5 maanden in een campspreider. Die mocht gelukkig wel 1 uur per dag af, dus toen kon ze ook weer lekker in bad.
Ik heb in het begin flink erom lopen janken, vond het vreselijk om mijn meisje zo te zien. Maar wat ik net ook al zei: ze was er snel aan gewend en had er absoluut geen last van.
Haar ontwikkeling ging ook in het normale tempo door. Ze kon met die campspreider op een gegeven moment rollen, zitten staan en op het laatst (toen ze bijna 14 maanden was) kon ze er zelfs een paar pasjes los mee lopen.

Heel veel succes ermee!

---

Leven en laten leven!

Ik zelf heb ook meer z'n beugelbroekje gehad.
Mijn moeder zei dat ik zelfs daarmee mezelf een soort lopen had aangeleerd.
Ik snap dat je verdrietig bent dat was ik ook bij onze dochter ze was nog zo klein, maar gelukkig heeft ze er zelf nietzoveel last van gehad.alleen omrollen lukt niet meer zo goed.
Weet je ookal hoelang het moet.
Heel veel succes morgen

Wij kregen bij onze dochter de tip van de arts om een kussen onder haar te doen dan paste ze toch in de maxicosi.
En op div sites kan je veel tips vinden.

Maxicosi is idd lastig. Autostoel wil wel: zitgedeelte ophogen met bijv. handdoeken, zodat zijn beentjes over de rand heen kunnen. Ik ben destijds bij een ergotherapeute geweest en die heeft mij geholpen bij het ophogen van de stoel, zodat ze veilig maar ook verantwoord in haar stoeltje zat.
Voor kinderstoel heb ik een triptrap waar je de beugel af kunt halen. Het zitplankje goed naar achteren plaatsen zodat het zitgedeelte niet te groot is. Kindje erin en de beugel er weer voor zetten. Ging hier prima! Kinderwagen ging hier ook goed, maar ik had ook wel een wagen met een breed zitgedeelte (speedy sx).

Ik heb zelfs nog een aangepast fietsstoeltje, zodat ze toch nog mee kon op de fiets. Is van GMG en de fietsenmaker heeft het aan 1 kant zo aangepast dat de armleuning eraf kon. Zo kon ik haar er makkelijk in zetten, leuninkje er weer op en fietsen maar.

Er is ook een site met allerlei informatie en tips, maar misschien heb je die al gevonden, heupafwijkingen.nl ?

---

Leven en laten leven!

Ik ken die spreider die je zoontje krijgt niet, maar qua kleding was hier het beste de soepel vallende broekjes. Ik heb een meid dus die heeft heel veel legginkjes met jurkjes of rokje eroverheen gedragen. Spijkerbroekjes zat gewoon niet lekker, dat plooit veel te veel.
Is trouwens wel het eerste wat ik gedaan heb toen ze eenmaal speidbroekvrij was: stoere spijkerbroekjes kopen, hahaha!

---

Leven en laten leven!

getdekkie zeg, net nu ie zo lekker op ontdekkingsreis is.....

Nog even tijd om aan het idee te wennen!
Hier ging het destijds heel snel. Ik ging op maandagochtend met dochter een echo laten maken, daar was iets op te zien dus gelijk een foto erachteraan.
Kon gelijk doorlopen naar de afdeling orthopedie om een afspraak te maken. Was gelijk woensdags al. Na die afspraak kon ik gelijk doorlopen naar de instrumentenmaker en een half uurtje later zat ze al vast in haar pavlikbandage.

---

Leven en laten leven!

Anna, misschien kan ik je helpen met broekjes te maken. Ik weet niet waar je woont. Stuur me anders even een pb-tje