Beetje hoop nodig?

Dat fopspeen advies is er volgens mij al veel langer. Maar dat is voor kindjes die alleen slapen denk ik. Mijn kinderen slapen met een echte speen in hun mond , geen ruimte meer voor een fopspeen.

---

Moeder van Dominiek(2006),Valentijn(2010), Olivier(2013) en Lidewei (2016)

Goed, echt even helemaal off topic....
Bij voorbaat mijn excuses..

@Valorei
Ik vind het super dat je bv kunt en mag geven, en zo lang.
Maar, je zet in een topic waarin iemand aan het vechten is om de borst te geven en het vol te houden neer dat jouw kind een echte speen krijgt.
Prima! Super, maar doe dat even in een ander topic.
En ja, de adviezen kunnen verschillen, zelfs per regio, maar het is niet uitgesloten dat als een kind de fles heeft gehad het niet meer aan de borst wil.
Dat kan zeer zeker wel.
En de verwarring tepel-speen etc valt best mee, anders zouden er niet zoveel lactatiekundigen (En DESkundigen) dit adviseren.
Ik kom niet snel terug op wat iemand schrijft, maar dit keer dus wel.
Ook ik ben aan het vechten voor de borstvoeding en weet inmiddels, helaas, uit ervaring wat een strijd het kan zijn. Soms voor het kind, soms voor de moeder en het gezin en soms voor beiden (allemaal).
Het is super als het allemaal lukt, maar des te verdrietiger als de wi;l zo groot is en het niet wil lukken.
Ik stoor me voor het eerst hieraan, misschien is het mijn eigen gevoeligheid, maar eerlijk gezegd kan het me even niet schelen of het mijn hormonen zijn of niet, maar let alsjeblieft even een beetje op met wat je waar neerzet.
Hier worden enorme strijden geleverd, tussen de regels door zit veel pijn en verdriet en wanhoop.
Ik wilde dit even kwijt.

Mijn excuus voor het off topic.

@valorei: lijkt me niet verstandig als jou kind de hele nacht met JOU speen in zijn mond slaapt, krijg je verweekte tepels van en daardoor sneller kans op kloven

Bij mij is de borstvoeding ook een strijd hoor meelezer, daarom krijgen mijn kinderen ook die echte speen, anders heb ik niet voldoende productie, en dat spant er bij mij sowieso altijd om, heb beide jongens ook nooit 100% aan de borst gehad. Verder zijn er geen verschillende visies, alle lactatiekundigen moeten exact hetzelfde leren en adviseren.

En zoals je misschien leest, ik zeg niet dat kinderen die fles krijgen borst weigeren of het geheel verleren. De drinktechniek word wel minder bij veel kinderen, en bij moeders die melk in overvloed hebben en een kind die de borst heel goed leeg drinkt hoeft dat geen probleem te zijn, maar dit zijn juist de twee dingen waar het aan schort bij TO.

---

Moeder van Dominiek(2006),Valentijn(2010), Olivier(2013) en Lidewei (2016)

Maar hoe het ook zij.. TO doet haar uiterste best om het wel te laten slagen maar ze gaat er zelf een beetje aan onderdoor. Ze moet haar gevoel volgen.
Bij mijn hebben mijn man en moeder echt op me in moeten praten dat het echt genoeg was en dat ik voor mezelf moest kiezen qua. gezondheid. En jeetje wat was dat moeilijk. maar nu kan ik met trots zeggen dat ik onze oudste 11 weken borstvoeding heb gegeven. Bij de jongste ben ik er niet eens meer aan begonnen. Het was een TE grote aanslag voor mij.
Dus hoe moeilijk ook, in sommige gevallen moet je echt voor jezelf kiezen of juist voor je gezin.

Tips zoals volhouden en het begin is niet makkelijk heeft TO niet zoveel aan denk ik. Ze doet niet anders.

---

Op zoek naar een persoonlijke creatie? Een email sturen mag altijd!
NoTes-Fotocreaties / notesfotocreaties@gmail.com

Iik ben een voorstander van borstvoeding, maar het moet niet ten koste gaan van alles.

Je gezin, je kinderen, je eigen (nacht)rust en je eigen gevoel zijn ook belangrijk. Als je 100% gemotiveerd bent, dan moet je er alles aan doen, maar als je er zelf ongelukkig van wordt, dan moet je je absoluut niet schuldig voelen dat het niet gaat.

potverdorie, net een heel verhaal getypt, echt een heeeeeel lang verhaal, op het moment dat ik op verzenden wil drukken raakt mijn foon oververhit en sluit af...

Meelezer, ik heb dus echt het idee dat je denkt dat het voor mij makkelijk was en daarom er niet 'luchtig' over mag doen.

Toen Dominiek werd geboren viel hij alleen maar af, op dag vier MOEST ik van de vk een fles kv geven, 40 cc na elke borstvoeding. Achteraf zei iemand sarcastisch dat ik net deed alsof er chloor in zat, nou zo voelde het voor mij wel, alsof ik een scheutje chloor in de fles had zitten. Huilen, brullen en gieren.  ik heb in totaal heel wat uurtjes brullend onder de douche gestaan en voelde me de beroerste moeder ter wereld (ik denk ook dat ik een vorm van pnd erbij had)

Met heel veel kolven heb ik de fles eruit gewerkt, maar wel elke week met de bus naar bet cb om te wegen en elke week kwam hij ongeveer 10 gram aan. Tot hij 11 weken was en 40 gram weer afgevallen was. Hij zat denk ik op 11 weken 100 gram boven zijn geboortegewicht. Toen moest ik bij de bureauarts komen en die schrok, hij kon zijn ribbetjes tellen en zijn ruggegraatje stak uit. Ik moest onderweg naar huis een pak melkpoeder ophalen en hem zoveel geven als hij maar wilde drinken, borstvoedingsproductie was niet meer van belang volgens hem, het kind moest eten en wel NU. Een week later was hij 555 gram aangekomen, weer een week later 510 gramg en dat patroon zette zich door. en van een klein tenger baby'tje kregen we een boeddha. Mijn dagen bestonden uit hetzelfde ritueel. aanleggen, fles gekolfde melk, fles kunstvoeding, kolven, kolfspullen schoonmaken, kind verschonen en weer aanleggen. Dag en nacht, ik zette in de nacht mijn wekker elke 2 uur ervoor. Snel werd de kv vervangen voor donormoedermelk.  Toen kregen we ook steeds spruw en die ging niet meer weg, wat ik er ook opsmeerde. Bij het kolven jolfde ik eerst echt 5cc tot 10cc bloed, en ja dat deed zeer. achteraf was ik allergisch voor de werkzame stof in de spruwmedicatie waardoor ik mijn tepels kapot smeerde.

En continue de discussies met mijn omgeving, mensen bleven maar pushen 'stop toch met de bv, geen 'lekker' flesjes' woest kon ik erom worden.

Toen Dominiek een maand of 10 was echt ingestort, aan de bel getrokken en ook aangegeven dat ik echt een hele slechte moeder was (en ja dat geloofde ik echt) en dat ik dacht dat mijn kind overal beter af zou zijn dan bij mij. Ik heb toen babykoptraining gehad, hun conclusie was dat er juist een hele goede band was tussen D en mij en dat als alle moeder zo voor hun kind zouden zorgen zij zonder werk zouden zitten, en dat ik de lat te hoog voor mezelf legde.

14 maanden lang heb ik elke 2 uur gekolft. TOen kon ik niet meer, ik was psychisch 'op' (voel me er ook niet schuldig over dat ik toen gestopt ben)

Door het trauma hiervan hebben we expres een volgend kindje uitgesteld, zou ik het nog een keer kunnen? Toen Valentijn kwam viel hij ook direct snel af, productie kwam weer niet op gang, weer uren brullend onder de douche gestaan! Maar dit keer me geen slechte moeder gevoelt, ik doe wat ik kan, ik heb twee dingen voor mezelf geweigerd, kolven en flessen. Dus ik zat echt elke 20 minuten met V aan de borst, aanleggen aanleggen aanleggen was mijn motto. Toch hebben we de kv er nooit helemaal uitgekregen en was het elke dag weer een puzzel hoeveel hij bij moest hebben, want te veel dat liep mijn melk terug, maar te weinig en ij groeide niet goed. Ook heel emotioneel kan ik je vertellen.

En de gedachte dat ik weer in deze achtbaan moet stappen volgende week (of in de weken erna) doet mij het zweet ook weer uitbreken hoor, ik droom er zelfs al van (en nee dat zijn geen fijne dromen).

En vandaag dat Valentijn alleen een 'echte' speen krijgt, want als hij zijn zuigbehoefte aan de borst voldoet is dat alleen maar goed voor de productie.

Dus denk niet dat het hier alleen maar makkelijk gaat, ik moet elke dag opnieuw echt knokken voor de borstvoeding. En ja als ze eenmaal het half jaar voorbij zijn word het iets makkelijker hier.

Volgens een paar knappe 'borstvoedingskoppen' hoor ik echt tot die 2% die haar kind niet volledig kan voeden, ondanks een goede aanpak. Waarschijnlijk heb ik te weinig opslagcapaciteit in mijn borsten waardoor ze nooit veel melk bevatten.

---

Moeder van Dominiek(2006),Valentijn(2010), Olivier(2013) en Lidewei (2016)

Maar TO vraagt toch om positieve verhalen, niet om "je hebt al zoveel gedaan, misschien moet je er mee stoppen"

---

Moeder van Dominiek(2006),Valentijn(2010), Olivier(2013) en Lidewei (2016)

Quote Deborah mv Priscilla,Levi,Stan:

Nou sorry maar als je kind met 11 weken maar 100 gram boven geboorte gewicht zit.  Vind ik het advies echt heel normaal om je kind vol te stoppen met FV. Je merkt en ziet toch ook wel aan je kind als het zo slecht is aangekomen. Vind het echt heel eng dat jij zo ver bent gegaan.  TO Ik zou mijn kind lekker de fles geven. Geeft zoveel rust met zich mee.

Het advies van het cb bleef steeds "Hij is iets aangekomen, dus dat is goed, ga zo door" en zo labiel als dat ik was ging daarin mee. Als ik het over kon doen zou ik het ook heel anders gedaan hebben. Daarom bij Valentijn ook echt anders gedaan, die heeft dus van het begin af aan elke dag wel wat kv bij gekregen om dit soort taferelen te voorkomen.

AChteraf ook aangekaart waarom Dominiek zich dan niet meldde, dat kind moet toch ECHT honger gehad hebben? Volgens hun geeft hij niets om honger, vind hij het geen vervelend gevoel. En dat is nu nog zo, hij eet wat ik hem voorzet, als ik hem te weinig voorzet zal hij niet protesteren. Hij vind het allemaal wel best.

---

Moeder van Dominiek(2006),Valentijn(2010), Olivier(2013) en Lidewei (2016)

Lieve TO, doe gewoon wat goed voor je voelt.
Je vind er vast wel een weg in..
En falen doe je niet hoor..

Weetje, welk advies het cb ook geeft..als het niet matched met wat jouw hart zegt..
Ben zelf echt een voorstander van op je eigen gevoel vertrouwen.

Quote Blauwtje:

Weetje, welk advies het cb ook geeft..als het niet matched met wat jouw hart zegt.. Ben zelf echt een voorstander van op je eigen gevoel vertrouwen.

Ik was mezelf niet na de geboorte van Dominiek, ik denk echt dat ik een pnd gehad heb. En als je zo graag wil dat de borstvoeding slaagt, en je bent helemaal hoteldebotel in je kop en het cb zegt "Het gaat goed, ga zo door" dat geloof je dat.

Inmiddels sta ik echt sterker in mijn schoenen, maar als ik dit zo allemaal weer opschrijf en dus een stukje herleef, ik kan zo weer huilen, voor mij was het eerste jaar van Dominieks leven de meest impactvolle tijd in mijn leven (en ik heb wat meegemaakt).

Maar goed, aan mijn gezemel heeft de TO niets.

Maar ik herken me er dus wel enorm in. En wat ik denk dat bij mij geholpen zou hebben is rust, rust in mijn hoofd. Loslaten en dan maar een combinatie van kv en bv geven. Dan heeft je kindje 'best of both worlds' en misschien dat door die rust je productie juist weer omhoog gaat.

---

Moeder van Dominiek(2006),Valentijn(2010), Olivier(2013) en Lidewei (2016)

Quote Valorei:

Meelezer, ik heb dus echt het idee dat je denkt dat het voor mij makkelijk was en daarom er niet 'luchtig' over mag doen. .

Dat heb ik niet gezegd en dat denk ik ook helemaal niet.
Het is precies zoals ik schreef: ik vond en vind dit niet het juiste topic daarvoor, met de opmerking die je plaatste.
Maar dat is mijn gevoel.
Dat je daarna een heel verhaal schrijft maakt de opmerking voor mij nog steeds niets anders.
Hij viel in elk geval bij mij verkeerd.

Ook ik blijf bij mijn standpunt naar TO toe, volg je gevoel.
Als je kindje niet genoeg groeit en jij en je gezin er onder lijden, kun je geen verkeerde keuze maken om te stoppen.
Het is alleen ontzettend moeilijk om met je eigen gevoel in het reine te komen.
je had het je allemaal heel anders voorgesteld en nu moet je, welke weg je ook kiest, stoppen of doorgaan en bijvoeden, je visie bijstellen en dat is gewoon ontzettend moeilijk, verdrietig en zwaar.

Nogmaals een dikke

Lieve to.
Je heb met je hele hart en al je liefde het geprobeert.
Maar het gaat niet.
Jij gaat er aan onderdoor je kindje groeit niet goed.
Voelt de stress en verdriet van jou.
Ik zou stoppen ,FV is geen gif.
Ga genieten van je gezin en ga tot rust komen.
Voordat je zometeen helemaal op ben en je er helemaal niet meer voor je kindjes kan zijn.
Ik ben van mening ,dat je niet zo grote strijd moet voeren ,na je bevalling en zo vol zit
Met hormonen,want op zo moment kan je ook totaal de weg kwijt raken.

Meer als je best doen kan je niet.
En dat heb je meer dan genoeg gedaan

Mieps01  Wil alleen even zeggen dat je een allerschattigste baby hebt  

Sterkte!

Hoe gaat het nu met je?

Ben ook erg benieuwd hoe het met jullie gaat. 

Ik heb zowel borst als fles gegeven zonder schuldgevoel. Als het aan mijn zoon lag, was hij de hele dag aan het clusteren, lekker de hele dag aan mama hangen. Ik heb met een borstontsteking, tepelkloven ook weleens jankend zitten voeden.

Mijn zoon vond de combinatie fles en borst prima en ik kwam weer wat meer aan mijn rust toe. Hij is nu ook een binkie van bijna 6 jaar.

Mijn dochter heeft alleen maar fles gehad en is qua gezondheid zelfs sterker dan zoonlief, die iedere winter snottert.

Ach mieps Wat vreselijk rot dat het niet is gelukt.
Maar echt, je hebt alles gedaan.
Je kleintje gaat het ook heel goed doen op de kv. Al heb je nu helemaal niets aan dat soort opmerkingen, dat weet ik.

En ik denk dat je kindje in de natuur wel had overleefd want dan had hij voeding van een andere moeder kunnen krijgen toch? Zo ging dat vroeger toch ook?

---

mama van 4 jongens

Je 4e kindje was een verrassing toch?
Een klein eigenwijsje wat ongepland toch persee jou als moeder wilde hebben.

Nu wil dit kleine eigenwijsje dus ook fv ipv bv....

Je hebt onwijs je best gedaan, maar je kleine druif wil anders.
( hier krijg je vast nog wat mee te stellen als hij groter wordt)

Quote Mieps01:

Hij drinkt gewoon niet goed uit de tiet. Ondanks alle hulp. Dus ik denk dat andere tieten het dan ook niet hadden opgelost

haha, ik bedoel afgekolfde tietmelk van buurmoeder

---

mama van 4 jongens

Je hebt je best gedaan lieverd.. meer kun je niet doen. 
Als je op bent, ben je op en moet je keuzes maken. 

Hetgeen mij trouwens te binnen schiet bij je verhaal.. misschien schrikt hij van het toeschietreflex? Dit heb je met flesjes/cupjes natuurlijk niet en feit dat hij weg draait na goed aangelegd te zijn, doet mij dat een beetje denken. Misschien kun je eerst even wat melk weg laten lopen voordat je hem aanlegt? 
Weet niet of je nog op tips zit te wachten... ? 

---

Trotse mama van 2 prachtige kereltjes

Ik dacht hetzelfde als Alice
Mijn zoon deed dit ook, en bij mij was de toeschierreflex nogal heftig voor hem.
Beetje kolven en dan ging het wel.

Maar jij hebt zo je best gedaan, dan is het nu gewoon een feit.
Voel je beslist niet schuldig of rot....

Je bent een kanjer!! zoveel als jij over hebt voor jullie kindje. Petje af!!! Niemand maar dan ook niemand zou je kunnen verwijten dat je niet geprobeerd hebt! je hebt gevochten als een tijger maar helaas is het niet gelukt!! 

---

Op zoek naar een persoonlijke creatie? Een email sturen mag altijd!
NoTes-Fotocreaties / notesfotocreaties@gmail.com

Ik wil je even een dikke knuffel geven.
Ik weet hoe zwaar het is en vind het ontzettend knap en dapper dat je dit allemaal gedaan hebt en nu doet.
Je hebt niet gefaald, je hebt alles gedaan om het te doen laten slagen, dan kun je domweg niet falen meid, echt niet.
Je "faalt" als je er aan onder door gaat, daar hebben geen van de kinderen iets aan.
Ik heb veel respect voor je doorzettingsvermogen.
Je bent een kanjer, echt waar!

Even een update Hij is nooit meer vol aan de borst gekomen, maar ik voed hem nog steeds voor elke fles en ik denk dat ik 40% van zijn voeding lever. Hartstikke jammer van de ene kant. Maar van de andere kant ben ik best een beetje trots dat hij alweer 4 maanden ook het goede van moedermelk krijgt.  En een beetje spam van mijn kleintje!

Herftig verhaal! Geweldig mooi dat je nu nog steeds een combi kunt geven van BV en FV.
Daar mag je best trots op zijn ;-)

Hoe gaat het nu verder met je? Uitgeruster en relaxter?