Help, tepelkloven en hulp nodig

Nou hehe, ik ben er weer eens.
Na nogal een vervelende start gemaakt te hebben, begin ik weer op te krabbelen.
Met de kleine meid gaat het super.

Ik heb even advies nodig.
Ik heb de tepels kapot.
Niet een klein beetje, nee echt kapot.
Eerst werd er gedacht aan spruw....zalfjes etc, hielp geen bal.
Later bleek dat ze niet goed was aangelegd.
Toen begonnen mijn tepels stuk te gaan, grote kloven.
Na een voeding ging ik bijna gestrekt van de pijn.
Daarna voelde ik me alles behalve lekker, bleek dat ik een serieuze borstontsteking had.
Ik wist niet dat een mens zo ziek kon zijn.
Inmiddels viel de kleine dame af en kwam niet meer aan.
Meer dan 10% al weg in de eerste dagen en nu kwam ze niet meer aan, de borstvoeding liep hard terug.
Lactatiedeskundige gekomen, anders gaan aanleggen...
Beide borsten kolven, bijvoeding met vingervoeden met eigen melk en even een boost met kv.
Goed, madame kwam weer mooi aan, na 16 dagen weer terug op geboortegewicht.

Nu is het zo dat ik alleen de linkerborst geef, beide borsten kolf en de gekolfde melk vingervoed.
De rechterborts begint nu eindelijk langzaam te helen.
Man wat een ellende.
Bij mijn eerste legde ik aan en klaar...
Mijn huid is nu een stuk dunner dan toen en veel kwetsbaarder.
Morgen zou ik weer met mijn rechterborst gaan voeden, ik knijp hem nu al, vind het doodeng, ben die pijn echt niet vergeten. (ook dat komt goed, ik weet dat als ik verkramp ik het alleen maar erger maak...)
Maar goed...
Mijn vraag is eigenlijk....
Wat kun je doen tegen zulke enorme tepelkloven?
Ik doe er na het voeden al moedermelk op en laat het aan de lucht drogen, veel zonder bh zodat alles goed kan helen, wat dus al aardig vooruit gegaan is, maar nu, hoe verder??


Met de kleine dame gaat het nu dus wel erg goed.
Ze zit nu op de 7 voedingen per 24 uur, heeft nog niet echt een goed ritme, ik voed op verzoek en houd daarbij wel de tijd in de gaten dat er niet teveel tussen zit.
Maar wie oh woe heeft de gouden tip voor mij, zelfs de lactatiedeskundige vind dit een lastige....

Wat fijn dat er zoveel reacties komen.
En bedankt voor de knuffel !


Mothercare/mates heb ik gehad, maar dat sloot teveel af en ging toch nog broeien.
Het kon niet genoeg drogen.
Bepanthen is ook een goede, maar dan blijven ze dus wat "nat" en daardoor week.

Tepelhoedjes heb ik al met een mooie boog de kliko ingemikt, dat was geen succes.

Inderdaad spatje, tot bloedens toe, en dan je kleine meod overgeven met allemaal propjes bloed erin, niet fraai.

Alles wat ik lees heb ik al gebprobeert eigenlijk, al dan niet in overleg met de lactatiedeskundige.
het enige is nog die lanoline.
daar ga ik even achterheen.


Inderdaad drogen aan de lucht, gisteren geen bh aangedaan, ruim t-shirt en bungelen maar (cup g, zie je het voor je....ik vraag me de hele tijd af hoe ik toch aan die rugklachten kom, ineens viel het kwartje....).
Dat heeft geholpen, de grote korsten lieten ineens allemaal los en de "normale" gekwetste huid werd zichbaar.

Maar is er wel iemand eens hierdoor gestopt?
Ik heb zo goed mijn oudste mogen voeden en dit is zo'n drama, kan soms wel janken.
Ben gewoon elke voeding een uur bezig met voeden, kolven, vingervoeden etc.
Doodvermoeiend, ben al 8 dagen zo bezig en dan is nog maar de vraag of ze straks de geheelde borst nog wil pakken.
Ben er best verdrietig van, understatement....
We gaan nog maar even door, wil niet opgeven na alles wat er gebeurd is, maar ik snap het ineens heel erg goed als mensen zeggen dat zewillen stoppen, alleen ik ben nog veel te koppig....wil er niet aan....ik hoop nog steeds op een mooi wonder...

Ik kolf nu al bijna een week.
Ik voed eerst links, dan vingervoeden met afgekolfde melk en dan beide borsten kolven.
Vandaar het tijdrovende gedeelte.
Nu sinds vandaag kolf ik alleen nog maar rechts.
Ik hoop morgen rechts weer gewoon te kunnen voeden na 6 dagen, ik hoop dat ze dan nog pakt.
Zo vreselijk veel moeite gedaan om het te laten slagen, ik hoop echt zo dathet gaat lukken....

Meiden, het is nu echt stuk...
Mijn tweede borst heeft ze gisteren stukgetrokken.
Je kunt nu verder lezen en misschien helpen in mijn olgende nieuwe tyopic met een nieuwe vraag: relacteren???
Ik hoop dat jullie me daar ook verder mee kunnen helpen.
Kan wel janken (doe ik dan ook maar eens weer een keer...)

Inderdaad spatje.
Het is een heel gevecht.
Als ik het achter elkaar opschrijf is het te zot voor woorden.
Zelfs de lactatiedeskundige zei al dat ik wel ontzettend veel pech heb.
Ze prees me om mijn doorzettingsvermogen, maar stoppen is vor mij nog steeds geen optie.
Ik heb er nog steeds vertrouwen in dat het gaat lukken.
De wil is zo groot, het gaat gewoon lukken (toch?)

Maar inderdaad, bij sommige is het aanleggen en voeden (bij mijn eerste ook, geen centje pijn of ongemak gehad, helemaal niets nada noppes..) en regelrechte ramp.
Dan kan je wil nog zo groot zijn....