Juf heeft het woord asperger genoemd

Ik vind het eigenlijk heel erg dat de juf meteen met Asperger zwaait, enkel om wat je nu verteld. 

In wat voor gesprek is dat genoemd? Heeft ze je verder doorverwezen, is er een intern begeleidster bij geweest? Ik vind het heel raar van de juf om dit zomaar te laten vallen, ook al zou ze gelijk hebben, dat weet ik natuurlijk niet, dan nog is dit niet de manier...

Snap dat je geschrikken bent. ik zou een gesprek aanvragen op school.

Hou het gewoon even in de gaten, het hoeft helemaal niet zo te zijn.
Mijn oudste zoontje (4,5) is wel een beetje zo als jouw zoon, als ik het zo lees.
Indd van die aparte dingetjes, heel erg zijn eigen ding willen doen en volgen.
Bovendien een zeer sterk rechtvaardigheidsgevoel.

Jouw zoontje heeft ws ook gedacht: ik heb het toch al gelezen, waarom moet ik het over doen?
En dan uit het zich op zo'n manier.
Terwijl je indd best kunt begrijpen dat hij er zo over dacht, maar hij moest toch luisteren naar de juf en dat zinde hem niet.

beetje jammer als juffen met etiketjes gaan gooien. Daar is zij noch voor opgeleid noch toe bevoegd.

mmmm niet echt handig van de juf. Dat zou ik wel even terug melden, niet als verwijt maar als leerpunt want het bemoeilijkt nu het gesprek. Het is prima als juf aangeeft dat zij zich zorgen maakt en graag een gesprek met jullie wil. Zoals je zelf al aangeeft, hij is wel anders dan anders. Maar dat had best iets tactischer gekund en niet meteen met een diagnose...

Ik zou goed navragen hoe school hier nu verder mee wil. Leg de bal bij haar.

Mijn zoon heeft asperger. Ik moet zeggen dat ik daar voor hem veel moeite mee heb. Ik vind het zo naar dat hij een stempel heeft. en toch klopt het. Vanaf zijn 1,5 valt het leven voor hem gewoon wat zwaarder. hij was altijd heel verdrietig, veel driftbuien enz, gewoon omdat hij er niets van snapte. Ook was hij al heel snel geinteresseerd in geschiedenis. Spitte op zijn 2e al hele encyclopedien door. nu hij 8 is heeft hij een algemene wijsheid van een kind van ongeveer 11. Toen we nog in nederland woonde volgde hij geschiedenislessen (hij zat in groep drie) in de bovenbouw. Het blijft voor mij vreemd dat mijn zoon mij alles van Alletta Jacobs, Vadertje drees en Spinoza kan vertellen, om maar wat op te noemen.
Ogen van mensen vindt hij eng, hij kijkt ook altijd weg als mensen tegen hem praten. Als dingen anders lopen vindt hij het moeilijk. Alles wat tegen hem gezegd wordt, neemt hij letterlijk, spreekwoorden heeft hij niets mee.
Maar ook is het een ontzettend vrolijk ventje die van spelen houdt en een hele levendige fantasie heeft.
Wat ik hier omschrijf is Asperger genoemd door de wetenschap, en natuurlijk nog wel wat meer kenmerken.
Als je je zoon daarin herkent zou je er wat mee kunnen doen. Maar volgens mij moeten wij als moeders van jongens niet vergeten dat jongens gewoon heel koppig kunnen zijn en dwars. En als je ze vergelijkt met meisjes 'sociaal onaangepast'!!! Volgens mij wordt dat in het onderwijs wel eens vergeten! Mijn zoon heeft een tweelingzus en werkelijk die twee komen echt van twee andere planeten!
Juffen hebben trouwens het recht niet om zomaar een term te laten vallen. Ze kunnen hooguit hun bezorgdheid over bepaald gedrag uiten en je ergens naar verwijzen. Sterkte!

Ik sluit me ook bij Else aan, een juf mag dit niet....

Ik vind het heel wat van de juf om het zo maar even te noemen op de gang. Hier een zoon met asperger en de juf uit groep 5 heeft er toen wel opgewezen maar dat was naar aanleiding van een diagnose waar zij zich niet in kon vinden. Door haar zijn we ook verder gaan zoeken maar zij zei toen ik denk dat het wat anders is laat hem verder onderzoeken.
Dat vind ik wat anders dan uit het niets dit soort dingen roepen naar een ouder daar zou ik echt niet blij van worden en zeker niet als het nogeens op de gang gebeurd.
Zou het er morgen nog even goed over hebben met haar.

Misschien is de uitspraak van de juf wel gebaseerd op meer dingen dan alleen dit ding wat Snowy nu verteld. En ik zie het niet zo dat de juf hem maar direct een etiketje opplakt. De juf liet het woord asperger vallen.....dat is in mijn ogen iets heel anders dan een diagnose stellen. en er wordt ook nergens gezegt dat je zoon niet anders mag zijn dan anderen.

Ik zou zeggen, wacht gewoon eerst eens dat gesprek af en hoor wat de juf heeft te zeggen.

---

Groetjes Bloemblaadje

Fijn dat je morgen een 10 minuten gesprekje hebt, ik zou het idd even bespreken met haar, ben het wel met de rest eens dat het te snel uitgesproken is door de juf.

Ik vind het nogal wat dat een juf met een diagnose strooit! Een juf mag dat nooit zo uitspreken. Al denkt ze het, je mag het nimmer niet met een ouder bespreken. Ze is geen pedagoog, geen arts, geen psycholoog.... ze is een schooljuf. 
Dit mag je gerust tegen haar (of tegen haar leidinggevende) zeggen. Al zou ze gelijk hebben, dan is zij niet degene die jou dat mag vertellen. 
Mocht de juf iets opmerkelijks zien dan kan ze dat bespreken met de ouders. Ze kan de ouders doorverwijzen naar een specialist, evenuteel via school. 

Je hebt eigenwijsheid en eigenwijsheid natuurlijk. Wat ik zo op het eerste gezicht lees is het een koppig knulletje die regelmatig boos is en dan een tijdje boos blijft. Die dingen hebben niks met asperger an sich te maken. Kan prima een fase zijn. 
Woordenschat, kakkerig praten, slecht oogcontact maken enz. Zijn wel dingen die je in de gaten moet houden en waar je iets mee kunt bij een specialist/pedagoog. 

Ik kan me voorstellen dat je geschrokken bent Snowy, maar hou in je hoofd dat een juf daar echt te weinig van weet en dat niet mag zeggen. Daar gaan veel testen en onderzoeken aan vooraf. 

Goed dat jullie een gesprekje hebben, al is 10 minuten wel erg kort! 

---

Wees jezelf, er zijn al anderen genoeg!

oh dat geloof ik best dat ze een hele lieve juf is, maar ze mag geen diagnoses in haar mond nemen waar ze niet toe bevoegd is en waardoor ze ouders van slag kan maken. Dat is niet professioneel. 

---

Wees jezelf, er zijn al anderen genoeg!

Ik vind dat een juf best mag zeggen dat het opvalt dat je kind zich anders gedraagt in de klas dan een ander kind. Een diagnose stellen kan en mag ze niet, maar ik vind, dat ze wel mag zeggen dat ze iets vermoed. Aan jou als ouder is dan om te bepalen wat je daar mee doet.

Ik neem de juffen van mijn dochter altijd heel serieus. Mijn dochter heeft ADHD en haar juffen van vorig jaar vonden haar geen "typisch" ADHD kind... Toen heb ik ook gezegd: Dat komt alleen maar doordat ze goed op haar medicatie zit, zonder is er geen land mee te bezeilen. Toen mijn man een keer vergeten was om haar medicatie te geven in de ochtend, wisten de juffen gelijk wat ik bedoelde, want bij het eerstvolgende 10-minutengesprek (was in dezelfde week toevallig) kwam dat naar voren.

Wat je schrijft over je zoontje..... het had de mijne kunnen zijn! En ik weet zeker dat mijn zoontje geen asperger heeft. Wel is hij hoogsensitief. Hij had ook zulke driftbuien als dreumes/peuter. Laat hem inderdaad even en later biedt hij uit zichzelf zijn excuus aan en schaamt zich voor wat hij gedaan heeft. Hij kan dan ook heel goed verwoorden wat hij voelde.

Ik zou aan de juf aangeven dat je bent geschrokken van het feit dat het  woord asperger gevallen is. Vraag haar of ze dit echt denkt en wat ze er mee zou willen.

---

Gaat het niet zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat!

OOk ik vind het geen slimme zet van de juf om al met een term te gaan zwaaien. Als je elk kind gaat bekijken en dan bedoel ik echt goed gaat bekijken dan heeft elk kind wel tekenen van ADHD, asperger PDDNOS en weet ik veel wat er nog meer is. Ik heb er hier ook 2 die van al die dingen wel tekenen hebben. Zolang zij zelf geen hinder ondervinden in het dagelijkse leven..... en dan bedoel ik kwa omgang met anderen, leerprestaties gewoon gaan doe ik er niks mee.
OUdste zoon eet gewoon 3 dagen niet als we op vakantie gaan... Echt mijn man kan daar woest om worden... en ik ben inmiddels zover dat ik me er maar niet druk meer om maak. Afgelopen zomer heb ik het anders aangepakt met hem. Ben 3 weken van te voren al begonnen van eerst gaan we daar heen(alles laten zien wat we op het web konden vinden) en daarna gaan we naar die camping (weer alles op internet opgezocht en laten zien) En wat denk je... hij at zowaar een beetje zonder herrie! Een hele vooruitgang voor hem...

Wacht het 10 minuten gesprek af en kijk dan wat je er mee doet. wel of niet laten onderzoeken.....

Een juf mag best het woord laten vallen,maar geen diagnose geven.
Onze zoon heeft Asperger en zijn juf zecht steeds dat ze denkt dat hij echt adhd heeft dit kunnen we dan steeds weer verdedigen en dat is zo vermoeiend.
Als je zelf twijfelt kan je haar gewoon vragen waarop ze dit dan baseerd. Onze zoon is altijd al anders geweest en viel alles op zijn plek toen hij een diagnose kreeg. 
Veel succes met het 10 min gesprek

vind het niet terecht dat de juf dit zo noemt. wat je omschrijft kan allemaal wel in het plaatje passen, maar ook in het plaatje van een gewone kleuter. vraag een goed gesprek met school en ga daarmee ook eens naar de huisarts zou ik zeggen. gewoon even hem pijlen. ik zou niet zomaar een stempel willen op mijn kind, maar als hij er baat bij heeft natuurlijk wel.

wij hebben een zoon waarvan huisarts zegt dat hij asperger heeft en school geeft aan dat hij niets kan (thuis kan hij veel meer). school vind hij saai maar hij raakt niet gemotiveerd om moeilijkere werkjes te doen. we hebben bewust afstand genomen omdat we de stempel nog niet willen en hopen dat eea zich nog recht trekt. ondertussen knaagt het soms aan me of we hem niet tekort doen door hem die stempel niet te geven. maar ja eens een stempel kom je er nooit meer vanaf is onze ervaring.

---

live is not about finding yourself, it's about creating yourself