Anna28 schreef op: 23-12-2012 20:25:50 |
Ik open m alvast Vraag maar raak |
Anna28 schreef op: 24-12-2012 09:45:58 | ||
Ik zou graag eens naar een beautyfarm willen. Wil ik al heel lang maar het is er nog nooit van gekomen haha. Daarnaast wil ik echt eens 30 kilo afgevallen zijn op eigen kracht. Nog 20 te gaan! | ||
Mikmvg schreef op: 24-12-2012 10:43:03 |
wow Anna, ik ben even stil van jou verhaal..... waar mogen we jou voor wakker maken? heb je nog wel contact met je ouders? wat is het belangrijkste wat je Tim mee wil geven? |
Anna28 schreef op: 24-12-2012 10:53:44 | ||
Je mag me altijd wakker maken voor je verhaal. Bedoel daarmee: als iemand ergens mee zit mag je me altijd wakker maken om advies te vragen ofzo. Waar ik heel graag voor wakker wordt is toch wel een bakje italiaans kokos ijs! jummie!! Ik heb heel veel en heel goed contact met mijn ouders. Mijn moeder heeft een aantal jaren geleden zelf ook de keuze gemaakt om weg te gaan bij de zware, zwarte kerk en volgt nu haar eigen pad hierin. zo'n 1.5 jaar na mijn scheiding van mijn eerste man heb ik het contact weer voorzichtig herstelt. Scheiden is uit de boze binnen die kerkelijke gemeenschap. Vooral met mijn vader waren er wat moeilijkheden. Inmiddels heeft hij mij volledig geaccepteerd zoals ik nu ben. Met een broek in plaats van rok, met oorbellen, vlot geknipt haar en zelfs een kleine tattoo op mn enkel. We respecteren elkaar nu 100% en dat is iets waar ik altijd naar op zoek ben geweest bij hem. Hij houdt zich wel vast aan zijn principes, maar dat is niet erg. (samenwonen mag bijvoorbeeld echt niet. Hij kwam toen nooit op visite. Dat is zijn overtuiging en dat is dan prima) Nu we getrouwd zijn geeft het hem ook meer rust en hebbben we een heel goede band. We kunnen zelfs sinds kort over het geloof praten. Ondanks de enorme wettische verschillen. Ik voelde me vaak veroordeeld maar gelukkig is dat niet meer zo. Ik ben erg blij met mijn lieve ouders en broers en zussen. We hebben een heel hechte en liefdevolle familie Wat ik Tim wil meegeven is: heb respect voor iedereen die anders over dingen denkt. Ik wil hem een vrijere opvoeding geven als dat ik zelf heb gehad. Hem vooral laten zien en ervaren dat geloven ook iets heel moois en liefdevols kan zijn. Dus niet angstig en verdoemd maar dat hij kan vertrouwen op God. En hij is vrij om te denken en te geloven wat hij zelf wil als hij oud genoeg is. Warmte en stabiliteit binnen het gezin vind ik ook heel belangrijk. Liefdevolle omgang met elkaar en ouders die respect en liefde voor elkaar hebben. Ik vind opvoeden een bijzondere maar toch ook zware taak. Het is zon groot iets om een kind onder jouw handen te mogen opvoeden en hem klaar te maken en te begeleiden naar zijn volwassenheid. | ||
Mama Van Drie schreef op: 24-12-2012 11:06:21 |
Oei wat een herkenning Anna, wat betreft het gelooof waarin je opgevoedt bent, ben benieuwd
uit welk deel van het land je komt, welke plaats ( als je het zeggen wilt) |
Myself schreef op: 24-12-2012 11:35:31 |
Ik heb geen vragen, wil wel zeggen dat ik je een leuke meid vind! |
Minou schreef op: 24-12-2012 11:48:41 |
Anna....meisjelief wat heb jij al een hoop in je nog jonge leventje meegemaakt en wat kom je
ongelooflijk sterk op me over, al zul je ook vast je momenten wel hebben... |
Anna28 schreef op: 24-12-2012 12:28:50 | ||
ik ben opgegroeid in een dorpje in gemeente Ede. Op hartje Veluwe dus. | ||
Anna28 schreef op: 24-12-2012 12:30:01 | ||
dank je wel! | ||
Anna28 schreef op: 24-12-2012 13:05:39 | ||
Ik heb met alle broers en zussen goed contact gelukkig. We hebben echt nooit ruzie in de familie of conlicten ofzo. Met mijn zwangers en schoonzus kan ik ook goed overweg. Ieder gezin heeft zijn eigen ontwikkeling meegemaakt binnen het geloof. Sommigen de extreme kant op, anderen zijn van kerk naar kerk gegaan en hebben uiteindelijk hun plekje gevonden. Ik heb inmiddels 14 neven en nichten en 2 achterneefjes, die generatie gaat vrijwel niet meer
naar de kerk, op de hele kleintjes na dan die nog met de ouders mee gaan. | ||
Roze schreef op: 24-12-2012 13:14:09 | ||
Ik ben helemaal aan het nadenken over je verhaal... Kom zelf ook uit een 'zwaardere' kerkelijke richting en ben 34 jaar geleden gedoopt door een dominee uit Ede... Woon daar niet heel veel vandaan. Maar het verschil is dus dat ik nog steeds tot die kring behoor, en ik me daar echt thuis voel. Heerlijke jeugd, nu een fijn gezin. Mijn vraag aan jou is eigenlijk: Hoe kijk jij tegen mensen aan die in GG kringen verkeren. Geloof je dat iemand daar wel blij zijn leven kan leven of heb je meer medelijden? | ||
Mama Van Drie schreef op: 24-12-2012 13:18:56 |
Heb ik toch nog wel een vraag......wat doe je nu met het geloof nu je niet meer naar die kerk
gaat? Ik bedoel....heb je je aangesloten bij een andere kerk/geloof? en vond je die omslag niet groot...van heel streng en weinig mogen naar veel meer vrijheid binnen het geloof? Ik ben zelf uit de kerk gestapt toen ik begin 20 was, heb wel een poging gedaan het ergens aäte vinden maar dat was het zo helemaal niet.....nu achteraf denk ik dat ik daar niet aan toe was. Mijn kinderen zijn dus ook niet gedoopt en hebben geen kerk van binnen gezien, de man waar ik mee getrouwd ben was hervormd maar doet er nu niks meer mee. Wij zijn dus heidenen zoals ze dat in onze kerk noemden |
Anna28 schreef op: 24-12-2012 13:29:15 | ||
Je stelt een bijzondere vraag! Mensen vragen het wel vaker aan me. Ik heb geen medelijden hoor, omdat ik geloof dat de mensen die vrijwillig bij die kerken zijn aangesloten het ook op die manier beleven. Ik heb alle respect voor hen die nog steeds in die overtuiging zijn en zich daar fijn bij voelen. Het is echter wel zo dat ik nu voel en beleef wat ik 18 jaar lang daar gemist heb. Namelijk: gemeenschap, liefde, vertrouwen op God, een onvoorwaardelijke band, aanbidding, dienstbaarheid. Ik heb me al die jaren erg opgesloten gevoeld in de zware kerken. Er was zoveel bangmakerij. Gelukkig verschilt dat erg per kerk. Ik was in de oud gereformeerde kerk in nederland. De meest zware tak. Daar werd eigenlijk maar 1 ding gepreekt: wee u die valt, branden zul je in de hel. God is een rechtvaardig God, vrees Hem met grote vreeze. Je mag niet dit, je mag niet dat. Je mag niet zus en ook niet zo. Doe je dat wel dan zul je voor eeuwig boeten. Ik ben als kind en als jongere zo vreselijk bang geweest voor God, voor de dood en voor de wederkomst. Het was zo angstig allemaal. Niks was ik, een stofje in Gods ogen. Tienduizend wetjes, maar bekering moet je gegeven worden. Daar kun je niks aan doen. God moet het doen. En maar afwachten.... lijdzaam de ondergang tegemoet zien. Nu weet ik dat het ook anders kan zijn. Dat het niet allemaal kommer en kwel hoeft te zijn, dat je niet de rest van je leven op je knietjes door het stof hoeft te kruipen om bij God te horen. Gelukkig maar! God kijkt niet naar hoe je er uit ziet, God kijkt naar je innerlijk. Naar je hart. In de Bijbel staat: geloof en je ZULT behouden worden. Zoekt en je ZULT vinden. Een ieder die in Mij geloofd is behouden. En zo eenvoudig kan het zijn. Geloven. Een persoonlijke relatie met God. En nee, ik heb geen medelijden met degenen die in de gg kerken zitten. Maar ik zou zo graag willen dat ze het van harte zouden doen. Ik zie in mijn omgeving zo vaak mensen die naar de kerk gaan omdat ze het nou eenmaal gewend zijn. Ik heb helaas zoveel haat en onchristelijkheid meegemaakt de laatste jaren vanuit de ogg kerken... als je je anders kleedt dan wordt je al met de nek aangekeken. Dat is pijnlijk. Ik zou wel willen roepen tegen mijn behouden zus: kijk dan, ik heb het winnende lot! Laat al die
somberheid en kwelling nou eens vallen en kijk eens omhoog! Maar wie ben ik. | ||
Anna28 schreef op: 24-12-2012 13:36:26 | ||
Ik ben overgestapt na 8 jaar zonder kerk naar een evangelische gemeente. Dat is inderdaad veel lichter, veel meer vrijheid. Ik vond, en vind dat nog steeds, best heel moeilijk. Je blijft toch echt last houden van dat wijzende vingertje, dat veroordelende vingertje: je gaat naar de hel! En dat is moeilijk. Ik ben op dit moment nog volop in ontwikkeling binnen het 'nieuwe geloven'. Het is erg moeilijk om ineens te mogen geloven dat je voor God wél iets waard bent, dat Hij ook voor jou is gestorven. (also lief heeft God de wereld gehad, dat Hij zijn enige Zoon gegeven heeft..... behalve voor Anna? nee, zo is het natuurlijk niet. Voor een ieder die in Hem geloofd!) Het is heel moeilijk om de principes los te laten. Daarom ben ik zoveel jaren weg gegaan bij een kerk. Ik schopte tegen alles wat gereformeerd was aan. Wat bekrompen, mensen weten niet wat echt liefde van God is. Langzamerhand kan ik nu ook inzien en voelen dat het ook anders kan. Iedereen op zijn manier in zijn principes, vol respect. Je hebt geen kerk nodig om een kind van God te kunnen zijn Mama van drie, je hebt maar 1 ding nodig: geloof. Je hebt geen duizend wetjes nodig, geen heersende kerkvoogdij, geen macht van de dominee.... je hebt alleen geloof nodig. En als je kunt zeggen: ja, ik geloof! Dan is het niet erg dat je niet meer gaat. En wie weet dat je in de toekomst nog eens iets vind waar je je thuis voelt. Ieder geloofd op zijn manier. Veel mensen geloven niet. Iedereen is daar gelukkig vrij in. en oh ik voel me nu net een dominee ik wil niet belerend of prekend overkomen hiermee hoor! Ik beschrijf hoe ik het ervaar en beleef. | ||
Anna28 schreef op: 24-12-2012 13:40:57 |
Voor iedereen die wat meer wil lezen over mijn kijk op de behoudende kerken heb ik een goede
leestip: behoudend maar niet behouden Petrus Coudekercke Dat gaat over hypercalvinisme. Erg interessant en een echte eyeopener. |
Sapperdeflap schreef op: 24-12-2012 14:21:26 |
Wow Anna, wat een verhaal. Ik denk dat ik dit de mooiste en meest interessante "vraag het aan" vind
tot nu toe. Je komt over als een prachtig mens en ik denk dat Tim een enorme bofferd is met jou als moeder. Een vraag: voed jij Tim gelovig op? Zo ja: op welke manier? Zo nee: waarom niet? |
Sapperdeflap schreef op: 24-12-2012 14:22:27 |
Nog een vraag die in me opkwam na het lezen van je geliefde kokosijs (gatsie! ) Waar heb je een hekel aan? Mag zowel eten als gedrag zijn! |
Boterbloem schreef op: 24-12-2012 14:49:40 |
Moooooooooooooooooi Anna! God denkt niet in goed of fout. Hij weet dat wij niet perfect zijn. Daarom is Jezus ook aan het
kruis gestorven, zodat we heel de dag door vergeven kunnen worden als we er OPRECHT om vragen. Als
je eenmaal doorhebt wat Jezus voor je heeft gedaan doe je dat niet meer tussen neus en lippen door.
Dan besef je het echt, en tegelijkertijd ervaar je het zware gevoel niet meer omdat je weet waarom
Hij het gedaan heeft. Om jou leven te geven. |
Roze schreef op: 24-12-2012 15:05:28 |
Anna, bedankt voor je antwoord!! Heel mooi hoe je het verwoord en uitdraagt hier! Zelf ben ik dus van harte bij een GG aangesloten (kom ook uit de OGG), zou me ergens anders denk ik ook nioet echt thuis voelen. Toch zie ik zoveel mooie dingen bij jou (en Boterbloem)... Jullie laten me in ieder geval wel nadenken Geen vragen verder geloof ik, maar bedankt voor je verhaal! |
Boterbloem schreef op: 24-12-2012 15:12:17 |
Roze, eigenlijk zou dat tussen alle kerken zo moeten zijn... Dat we elkaar aan het nadenken
zetten. Niet zeggen: jij doet het goed en jij doet het fout! Maar: wat kunnen we van elkaar
leren?
De eenheid zoeken in plaats van de verdeeldheid. Want mijn ouders zouden niet gelukkig worden in
de kerk waar ik zit (de muziek in onze kerk is vergelijkbaar met een goed concert zeg maar. Ikzelf
ben erg blij met een uur onafgebroken aanbidding en ben weer minder op mijn plaats in een gemeente
waar een lied wordt onderbroken door praten omdat ik vanuit de drukte van het leven echt even de
tijd nodig heb mij soms te focussen op Jezus (ook thuis in het dagelijks leven) |
Anna28 schreef op: 24-12-2012 15:35:44 | ||
Bedankt! Ja, ik voed Tim gelovig op in overleg en overeenstemming met mijn man en zijn visie. Mijn man is ongelovig maar zou het ook fijn vinden als Tim naar een christelijke school gaat en zich volgens christelijke normen en waarden ontplooit en ontwikkelt. Hij gaat tegenwoordig mee naar de creche op zondagmorgen, hij doet op zijn manier handjes vouwen als we gaan bidden enz. Het geloof speelt binnen ons gezin niet een heel grote rol, het is meer een persoonlijk iets van mijzelf. Toch is er het geloof en vertrouwen dat Tim er ook van God mag zijn. Ik wil hem graag laten zien hoeveel het geloof kan doen in je leven. Maar hij zal later vrij zijn om de weg te volgend die hij zelf goed acht. Tim is niet gedoopt. Ik ben nog erg in dubio over de kinderdoop. Het is een gewoonte van onze kerk en de kerk waar ik uit kom om kleine kinderen te dopen. Maar de doop vanuit Bijbels perspectief gezien was een geloofsdoop. Mensen geloofden en daarna werden ze ondergedompeld en gedoopt. Maar dat is een heel ander soort discussie en ik ben er nog helemaal niet over uit hoe of wat. Ik zou hem graag wel willen laten opdragen voor God. | ||
Anna28 schreef op: 24-12-2012 15:37:43 | ||
Ik hou er niet van als mensen op hun uiterlijk/religie of afkomst veroordeeld worden. Ook heb ik echt een hekel aan liegen en ontrouw. Qua eten lust ik echtttt geen stamppot, brrrr haha | ||
Debby1977 schreef op: 24-12-2012 15:42:48 | ||
Wat heerlijk om te lezen!! | ||
Anna28 schreef op: 24-12-2012 15:43:57 |
Bedankt voor je bijdrage Boterbloem! Mijn broertje zegt altijd heel mooi: God zal niet vragen straks of je naar de gereformeerde of hervormde kerk bent gegaan. Hij zal wel vragen of je oprecht in Hem geloofd en Zijn offer wil aannemen. Het zwaartepunt op de weegschaal zit m nog in de tegenstrijdigheden: de ene kerk roept dat je door het stof moet, de ander zegt dat je vol vertrouwen en liefde kunt leven. Ik geloof zeker niet dat het allemaal vanzelf gaat, je bent zelf 100% verantwoordelijk voor je levenswandel en geloof. Maar zonder Gods hulp kunnen we erg weinig. Ik probeer mijn balans te vinden, en das niet altijd makkelijk. Bij iedere levenskeuze zijn er 2 stemmen: de ene die het er niet mee eens is en die me schuldig laat voelen, de andere die me geruststelt en me doet vertrouwen. Ik ben 18 jaar lang gewaarschuwd voor dit geloof... een Jezus van 5 letters noemde onze dominee het. Geloof in Jezus, maar zonder alle ellende en zondekennis is een valse profethie. Dat is van de duivel waarschijnlijk.... dus ik ben dan ongelooflijk bang dat ik mezelf voor de eeuwigheid bedrief. |
Anna28 schreef op: 24-12-2012 15:45:51 | ||
graag gedaan! Het is goed als je van harte bent aangesloten ergens. Ik zal de laatste zijn die jou dan probeert over te halen je aan te sluiten bij een lichtere gemeente. Het gaat namelijk maar om 1 ding: geloof in dezelfde God. En in welke kerk je dat doet, of dat je het stilletjes in je slaapkamer doet of als evangelist in Afrika: God kent je wel. Als de basis gelijk is dan vallen de kerkmuren weg | ||
Roze schreef op: 24-12-2012 16:07:19 | ||
Mooie kerstgedachte Anna! | ||
Boterbloem schreef op: 24-12-2012 16:09:50 | ||
Heel herkenbaar MAAR Als je gelooft in Jezus, als Jezus jouw fundament is, als je niet vertrouwd op een kerk of een dominee maar alles wat je hoort in de kerk terugbrengt bij Jezus en vraagt hoe Hij er eigenlijk over denkt, dan heb je de meest stevige basis die we als mens kunnen hebben. In de bijbel staat dat Jezus ons enige fundament is. Als Jezus jou fundament is dan kom je vanzelf de onderwerpen als zonde en zondebesef tegen. Want een ander die zegt: Jezus is mijn Verlosser en Heer en dit oprecht meent heeft de heilige Geest in zijn hart. En de heilige Geest wijst je op zonde. Zonde is niets anders dan: je doel missen. Wat dat betreft zou dat begrip beter zo vertaald kunnen worden. Ik wil voor mijn kind oa een gezond en pijnloos leven. Ik leer hem zijn medicijnen goed te nemen. Hij is nu 7 en langzamerhand gaan we stapje voor stapje wat dingen loslaten om te kijken of hij er mee om kan gaan. Gaat hij uit zichzelf 's ochtends pufjes nemen en turven wat hij heeft gehad er van? Nu deed hij het een paar dagen goed, en daarna minder. Dat is zonde. Hij mist zijn doel,
namelijk: een leven zonder benauwdheid en pijn op de longen. Zo ook met door het stof kruipen. Als wij werkelijk door het stof moeten kruipen, wat een
belachelijk offer heeft Jezus dan gegeven. Gaat hij al die pijn en ellende door die wij moesten
doorstaan en vervolgens moeten wij het ook nog eens doen. Dan is het helemaal nutteloos geweest als
je het gewoon even zo bekijkt. Jezus ging aan het kruis om voor al onze zonde te sterven. Die ik nu al gedaan heb, maar ook voor
de zonde die ik nog ga doen. Daarvoor is hij ook aan het kruis gegaan. Ik hoef dus niet door het
stof te kruipen, maar enkel naar mijn Jezus te gaan en te zeggen: Jezus, ik heb gezondigd, ik heb
dit en dat gedaan en ik besef dat dat niet goed was. wilt U mij helpen dit niet weer te doen? That's it.
Er is een boekje: Huis van Go(u)d, welkom! Onze voorganger zegt altijd: ik ben er niet om jullie te zeggen hoe het zit of om voor jullie een
relatie aan te gaan met Jezus, ik ben er om jullie aan te moedigen Hem te zoeken en jullie aan het
denken te zetten. En ik geloof dat dat idd heel belangrijk is. | ||
Boterbloem schreef op: 24-12-2012 16:14:39 | ||
Sterker nog: ik durf te beweren dat alles wat er wat aan toevoegd van de duivel komt. En dan nog!! geloof ik dat je behouden wordt. Satan is reeel. Hij is gewoon aanwezig, in ons hele leven. Dus ik zal altijd wel iets doen wat hij graag wil. Ik zal altijd dingen geloven wat hij graag wil. Als ik geloof: ik ben nutteloos, dan geloof ik alweer een leugen van satan. Ga ik daarom naar de hel? Nee hoor. Zo hebben veel kerken heel veel wetten en regels die extra zijn gekomen. EN zit ik in een kerk waar misschien sommige dingen wel weer te los zijn waardoor dingen fout kunnen gaan. Dat komt omdat we in een wereld leven waar niet alleen God is, maar ook satan.
Maar God is niet gek, dat weet Hij ook. Daar mag je ontspannen mee omgaan. Hij zal je echt alles
vertellen wat nodig is. Daarom ben ik er ook voor juist naar het positieve te kijken in de kerken,
dat wat ons samenbind. Want daar kun je van leren! Want de heel strenge kerken daarvan geloof ik
persoonlijk wel dat ze te wettisch zijn en daarom zou ik er niet bij kunnen zitten, maar ik vind
bijvoorbeeld dat we wel kunnen leren over God's heiligheid. Dat hebben de strengere kerken vaak veel
duidelijker aanwezig. Maar daarnaast is Hij ook onze vriend, dat vind ik bij ons weer mooi
enzovoort. | ||
Anna28 schreef op: 24-12-2012 16:24:48 |
Dank je wel weer Boterbloem! Misschien moeten we eens een topic starten om dit soort onderwerpen
bespreekbaar te maken voor de mensen die er ook interesse in hebben. Er zijn hier best heel wat
meiden die vragen hebben enzo. Wat me opvalt is dat in de oud gereformeerde gemeenten vooral de nadruk wordt gelegd op de weg naar de bekering toe. Die weg vol ontberingen, zondebesef, kruipen door het stof (mocht het nog eens gebeuren!!) De 'lichtere kerken' leggen de nadruk op het feit dat je je moet bekeren. Niet de weg waarop dat moet gebeuren. Een ander verschil is dat er in de OG gemeenten wordt verteld dat je jezelf niet kunt bekeren maar dat je maar veel moet vragen of God je wil bekeren. Terwijl er in de bijbel ruim 150 keer staat: bekeert u! Dat is een opdracht! Ik heb wel eens een pittige discussie gehad met familieleden die van harte onderschrijven dat ze zichzelf niet kunnen bekeren. Dat het allemaal van God moet afkomen. Dan stelde ik de vraag: als je straks komt te overlijden, en je staat voor Gods troon en God vraagt aan jou: waar was je al die tijd? Zeg je dan: ja maar God, ik kan mezel niet bekeren, dat had U moeten doen! U bent de schuldige! Maar zulke onderwerpen zijn te moeilijk en te ingewikkeld, ik ben niet de juiste persoon die dat kan vertellen. (ze vinden me soms nog erger dan een jehova getuigen dus ik ben er mee gestopt. wilde zo graag dat "winnende lotnummer" van mijn nieuwe geloof delen.... Maar ik besef dat het geloof een leven is. Je begint als baby. Geborgen in de handen van God. En misschien blijf ik altijd wel die baby, zonder veel kennis en theologische argumenten. En dat geeft niet. Je zegt iets over de zonden Boterbloem en je hebt gelijk. Toch worstel ik ook zeker met de dingen die ik zelf niet goed doe. (ik ben maar een slechte gelovige hoor, hecht soms meer waarde aan aardse zaken en mijn gezinnetje dan aan God) snap je. Maar niet wij hoeven meer door het stof te gaan, het is allemaal al volbracht! Dat te mogen beseffen soms (ik ben zo'n onzeker iemand in geloven) is zoveel beter dan te geloven dat ik een enorme weg te gaan heb. Het mooiste vind ik dat ik mag geloven dat de weg die ik te gaan heb in mijn leven al bestraat is. Alles is al gereed: de hobbels, de rotondes, de kruispunten, de gaten in de weg.... aan mij de opdracht om de weg te blijven lopen. Alles komt goed. Hoe diep de dalen soms gaan. Bedankt dat we hier zo vrij over kunnen praten hier @Roze: bedankt ook jij! |
Boterbloem schreef op: 24-12-2012 16:24:59 |
Zit ondertussen nog verder te lezen hier, maar mooi ook hoe jullie in de familie er nu mee omgaan.
Met dat wederzijdse respect. Heerlijk om te horen! |
Minou schreef op: 24-12-2012 16:29:53 |
mooi weer! Weer zo'n geniettopic! |