Mama-life
| Macife schreef op: 20-12-2012 08:55:53 |
hoi hoi Mijn meid is snel uit haar huisje.. zoals vanmorgen wasze gevallen omdat het glad is,maar daarna is ze compleet van slag. ze wilt niet meer spelen alleen maar bij mama en papa. zo moest ik dus vanmorgen mee naar binnen terwijl ze normaal rennend alleen naar binnen gaat. deze week kreeg ze van haar vriendin een tekening, maar Femke zag het niet en liep door terwijl ik,papa en de moeder van dat kindje toevallig alledrie tegenlijkertijd Femke riepen. hierdoor raakte ze van slag en dan duurt het toch wel even dat ze weer normaal is zeg maar. nu zei ik dat vanmorgen tegen de juf dat ze gevallen was en dat ze van slag was erdoor dat ze misschien moeite had om te beginnen. waarop de juf ook aangaf dat ze idd heel snel van slag is als iemand anders haar waarschuwt en dat soort dingen. dit heeft ze ook als opa/oma wat zegt..dan duikt ze echt mij in zeg maar. of bij de logopedie, als ze meerdere fouten maakt dan zoekt ze echt mij op en dan is ze bang om het weer te zeggen,terwijl ze zelf weet dat we niet boos zijn..daarom is ze bij de logo. hoe kan ik er het beste mee omgaan en eventueel haar iets kan mee geven zodat ze dat minder snel is? |
| Quote |
| Nicole_mv_tatum_en_r enske schreef op: 20-12-2012 09:23:04 |
Ik herken het wel, mijn jongste van 3,5 jaar heeft dit ook. Tja wat doe je eraan? Haar in ieder
geval serieus nemen dat ze geschrokken/bang is en haar even bij je nemen en uitleggen wat er gebeurd
is. Meer kun je er volgens mij niet aan doen. Tegen houden kun je het niet, want zulke dingen
gebeuren en er op voorbereiden is ook onmogelijk. Gewoon er voor haar zijn en haar serieus nemen,
meer kun je niet doen. |
| Quote |
| Chloe schreef op: 20-12-2012 09:50:15 |
Mijn kinderen hebben dit ook. Heel lastig voor ze en ook naar om te zien. Ze zijn erg onzeker en
verlegen. Voor een deel is dit te begeleiden, voor een deel is het echter gewoon karakter. Aangeven
dat het niet geeft, dat fouten maken mag etc. En op school goed contact houden met de juf en evt
intern begeleider over de aanpak en begeleiding van je kind, meer kun je niet doen. |
| Quote |
| Onsjanneke schreef op: 20-12-2012 10:45:24 |
Ik zou het voorlopig gewoon in de gaten houden. Zo oud is je dochter toch nog niet? En anders een weerbaarheidscursus of op judo oid. Maar dat lijkt me nu een beetje voorbarig. Volgens mij hoort het ook deels bij de leeftijd. |
| Quote |
| Macife schreef op: 20-12-2012 10:48:39 |
nee hoor ze net een maandje 4 zeker neem ik het serieus,maar vind het zo sneu voor haar. |
| Quote |
| Anne Mv 3 schreef op: 20-12-2012 13:06:51 |
Benoem veel positieve dingen, complimentjes, duim omhoog als ze iets doet, mee helpt o.i.d. Onze zoon duikt niet inelkaar ofzo, maar die wordt 'onbereikbaar' voor correcties als hij niet regelmatig positieve aandacht krijgt. Als hij netjes op z'n stoel zit in de klas en juf negeert dat maar zodra hij omdraait wordt hij wel gecorrigeerd, tsja ... dat is vragen om problemen! Hij heeft echt heel erg hard die positieve momenten nodig, dan reageert hij ook erg goed op correcties/waarschuwingen. Zijn er weinig/geen positieve momenten dan wordt hij echt een heel vervelend mannetje  's Ochtends komt hij eerst bij mij in bed, kwartiertje knuffelen. Doen we dat niet dan wordt daarna alles wat ik van hem vraag strijd! Knuffelen we eerst dan verloopt het hele ochtend ritueel ontspannen en gezellig. Hij helpt mee en is vrolijk! Zoveel verschil maakt dat ene kwartiertje in de ochtend! |
| Quote |
