mijn klein monster, herkenbaar

herken het wel deels mijn jongste is net 3 en ook de laatste maand een klein heksje.
vaak zeuren, der zin willen hebben,der zus pesten,stiekem dingetjes wegpakken,piep geluiden maken inplaats van praten,slechter zelf kunnen spelen.

errug vermoeiend.

ze heeft ook periode slecht geslapen maar dat gaat nu gelukkig goed.

---

mama van 3 hummeltjes

ja mijn andere dochter is juist weer heel gevoelig qua karakter, en kleinzerig. dus die piept en huilt ook nog wel es.
gelukkig is ze niet zo van het pesten en of vervelend doen.

ahja voor ze 18 is is het vast over

---

mama van 3 hummeltjes

herken baar idd

---

Ik ben niet doof!! Ik negeer je gewoon

Gelukkig niet herkenbaar, maar het is vast maar een fase.

Misschien gaat ze juist wel heel goed slapen in een groot bed op een nieuwe kamer, have a little faith

Ja hoor, heel herkenbaar! Mijn zoon is in augustus 3 geworden en was ook altijd heel makkelijk en meegaand. Sinds een paar weken ook een driftkopje en hij doet opeen stoute dingen. Zelfs op het kdv zeiden ze dat ze hem zo helemaal niet kennen en dat hij daar ook erg ondeugend is!

Laten we hopen dat het een fase is

Hier hadden ze het beiden, ze waren ook flink toe aan school.
Daarna ging het weer een stuk beter. Even doorbijten nog dus.

Jaaa, Senna is ook lekker bezig de afgelopen paar weken.

Ze kan zo lekker dwars doen  "Neee, dat wil ik niet!" is een standaart zin.
Ook is ze echt de hele dag aan het zeuren "Mamaaaa, mag ik ?????"

Maargoed. Ze zit ook in een periode dat ze wel/niet 's middags slaapt.
Is niet helemaal lekker (heeft al 3 keer 's nachts over moeten geven)...

Iemand die nog een dochter wilt???

Ik sta net op het punt om een zelfde topic te openen

Mij zoon is bijna 3 (over 2 weken) en is de afgelopen week ook ontzettend veranderd, hier is het alleen thuis. Heel de dag dreinen en zeuren als hij zijn zin niet krijg schoppen en gillen best intensief!! 

Ik ben het langzaam te herkenen, vooral dat gillen en huilen, dreigen want ik krijg mijn zin niet!!! hahahaha ach adem in en adem uit!

Zal ik haar vriendje even komen brengen, kunnen ze samen zo een bui hebben 

Quote SismvNick:

Herkenbaar hoor.. En dan keer 2 Ik ben van de week in de ap echt zo boos geweest dat ik ze bijna in de ap waar iedereen bij was met hun koppen tegen elkaar geslagen heb, bijna dus he.. Demi lag op de grond te gillen, want ze wilde ook een klein wagentje, maar er was er maar 1, Nick wilde niet delen en ging ook janken, toen kwam ik op het punt dat ik dacht, zoek het uit ga boodschappen doen, blijf maar liggen (stond daar serieus al 5 min) loop ik weg, neem Nick mee, Demi ligt dus nog steeds te krijssen, lopen we een paar meter verder, nee werpt Nick zich ook op de grond al krijssens, "mijn zus!! mijn zus!!" "dat is zielig |DEMIIII" Oh ik echt, ik was in staat ze naar het dichtbijzijnde kinder teheuis te brengen.

Oh wat erg....en dan maar geduld blijven hebben....

Ogh je wil niet weten met wat voor boei ik regelmatig in de winkel sta..
Vandaag was het weer zo ver, ik moest naar de winkel, meneertje (2jr) wil niet emer in de kar zitten, dan brult hij gerust de hele tijd, ok hij moet het toch ook mogen leren dus ik liet het gevaarte los in de supermarkt, ik van te voren duidelijk gezegd niet rennen, niet boem boem (botsen) en bij mama blijven...En daar gingen we hoor, we staan nét in de winkel, ik pak bananen en zie Julian in een flits voorbij scheuren...Ik nog roepen Julian blijf je bij mama?? tja weet niet tegen wie ik het had..maar niet tegen hem..Ik print een stickertje voor mn bananen en wil hem gehaast achterna zie ik ineens 2 tomaten voorbij komen rollen, die was hij dus aan het inladen Ik ze terug gelegd, de mensen vroegen zich waarschijnlijk af waar die lopende tomaat naartoe ging wij weer verder, hij neemt een spurt en nét doet iemand zo'n glazen deur van de koeling open, ik roep m en gelukkig remt hij zo goed af dat het nog maar een kleine tik gaf ipv er dwars doorheen.. En zo ging ons avontuur verder...

En dan iedere keer toch de moed vinden m los te laten..Maar goed, als ik dan naar mijn dochter kijk, zal hij t écht wel leren, maar t kost zo onwijs veel energie
Vanaf volgende maand gaat hij naar de peuterspeelzaal, ik hou mn hart vast

blijven jullie altijd dan wel kalm of schieten jullie ook vaak uit je slof?
Ik moet eerlijk bekennen dat het me niet altijd lukt om kalm en geduldig te blijven

---

Weet wat je zegt maar zeg niet alles wat je weet.."

Heeeeel herkenbaar. Hier meneertje van 3.4 jaar, pfff. Vooral met zijn broer van 8 de strijd opzoeken. Staat zijn broer met de baby te spelen, moet hij persé op dat plekje waar hij staat ook met de baby spelen. Draamaaa's huilen alsof hem ik weet niet wat wordt aangedaan.
Met de lego gooien en het vervolgens niet op willen ruimen.
Niet willen eten, nou dan eet je toch lekker niet, ik ga me er niet druk om maken
Z'n broers dwars zitten en de hele tijd blijven lachen terwijl ze tegen hem zeggen dat hij moet stoppen.
Niet mee naar boven willen gaan om te gaan slapen,
Hij slaap al weken met het grote licht aan!!! Daar word ik echt een beetje radeloos van. Doe ik het uit als hij slaap, wordt hij gewoon weer wakker en doet het weer aan. Ben geneigd om de lampjes eruit te gaan halen.

---

mama van 4 jongens

Peuterpubertijd dames
Ze zeggen dat als ze in de peuterpubertijd erg druk en dwars zijn, dat het dan een rustige pubertijd word en andersom. Bij iedereen die ik ken daar klopt t bij en bij de mjjne ook. Mijn dochter was heel erg rustig en lief tijdens peuterpubertijd(sterker nog, 1e 10 jaar heeft ze nooit straf gehad)en toen zij begon te puberen pffff. Mijn zoon daarintegen was vreselijk tijdens de peuterpubertijd en nu, zo'n rustige goedzak. Ffies erdoor heen, als ze naar school gaan wordt t minder. Ik riep tijdens de peuterpubertijd: ik wil nooooooooit geen kinderen meer. En kijk, nu heb ik er 1 die midden in de dreumespubertijd zit en een hele pittige dame is

---

Mama van 2 pubers en een kleine peuterpuber

Een groter bed kan trouwens wel weer helpen om even over die dwarse periode heen te komen! Dat hadden we wel met onze zoon. Leek wel of hij er tegen aan hikte en toen hij eenmaal het juniorbed had gekregen voelde hij zich stoer en groot en gedroeg hij zich ook wat beter. Maarja nu dus weer wat minder.

Maar als je  dochter er nog nooit uitgeklommen is dan snap ik het wel!
Roan klom met 2 jaar dat bed al uit. Zat mijn man op de gang en dan hoorde hij hem klimmen en tegen zich zelf praten:"Ja... bijna.... bijna" hahaha.

---

mama van 4 jongens

Hoe gaat het met je kleine monster