wat moet ik nou doen???

mijn moeder is teruggekomen uit bali afgelopen donderdag, heb der ingeschreven in de gemeente groningen. ze zag er uit als een vrouw van 80 (=60) ze was verward en lichamelijk erg slecht. ze is bij ons in huis gekomen en aan het einde van de dag heb ik een afspraak gemaakt bij de huisarts. die heeft der even bekeken en wat medicijnen gegeven. die nacht is ze bij ons gebleven maar het bleek al dat er geestelijk iets niet klopt, ze vroeg wel 20 keer welke dag het was, als je iets vertelde was het zo weer weg. korte termijn geheugen is dus heel slecht. omdat ze geen trap kon lopen kan ze zich niet douchen of niks, zo te zien heeft ze zich een tijd niet gewaasen (denk wel maanden) dus ik wou der ergens hebben waar ze een douche bij de hand heeft.

na veel bellen kon ze terecht bij de crisisopvang, 30 min. rijden bij mij vandaan.. opzich niet erg.. we zijn daar heengegaan, heb een kamer gekregen met koelkastje en gewoon netjes.. ik dacht dat ze daar wel even goed op der plek was om aan te sterken en dan als wij haar huisje klaar hebben binnen een dag of 10 dan kan ze daar heen...

maar alles loopt anders.. ze kan niet eens voor zichzelf zorgen, de huisarts dacht aan beginnen vasculaire dementie maar inmiddels heeft ze zichzelf bevuild, ze eet en drinkt alleen als je vraagt of zegt dat ze moet eten.. zeheeft geen mening.. maar als een dokter vraagt hoe ze heet wanneer ze geboren is weet ze het wel. er is gister een ambulance bij haar geweest en artsen, ze had erg hoofdpijn en der bloeddruk was 233/100 ze hebben gezegd dat ik maandag de huisarts maar moet bellen om plek in een zorginstelling zien te regelen. maar ze heeft geen medisch verleden in nederland, het enige wat ik op paier heb staan is dat ze zich heeft verwaarloosd, de afgelopen maanden/tijden.. ik heb haar 4 jaar niet gezien, voor mij is er een gat van 4 jaar..

bij ons in huis kan niet, ik kan haar de trap niet opkrijgen en er is nu bijgekomen dat mijn 2 kindjes van 5 en 3 bang voor der zijn omdat oma eng is.. ze rookt af en toe en ik ben bang dat ze mijn huis in de fik zet of misschien ineens wil gan koken.. af en toe denkt ze dat ze alles kan..

waar moet ik nu tercht, zelfstandig wonen zit er vast niet in, ik heb een huis voor der ben hem aan het opkanppen maar heeft dat zin?? moet ik haar laten inschrijven in de crisiopvang waar ze nu zit zodat ze daar (in friesland) een uitkering ofzo kan krijgen, ik betaal nu alles uit eigen zak, de huur van haar huisje (die we hadden geregeld) nieuwe kleren, ze had geen winterkleren, alle eten en drinken, bovenop het ticket, visum en alles wat we al betaald hebben, een vloer voor der huis en verf. we hebben meubels gekocht.. en ja, het is natuurlijk voor ons ook een financiele kwestie. we hebben ook maar 2 keer een parttime inkomen, man leert nog... ik weet niet waar wel het geld vandaan moeten halen, ik rij iedere dag een uur op en neer. kost ook geld.. dus ik weet het allemaal even niet meer..

moet ik doorgaan met het huis, moet ik het maar opzeggen om nog meer kosten te voorkomen, kan ik nog ergens aan de bel trekken?? wat kan ik doen om haar met spoed ergens onder te brengen waar ze wel haar verzorging krijgt??? help help help!!!!

straks ga ik heen, ben bang wat ik nu weer aantref.

ik wist niet dat het zooo erg was toen ik haar hierheen haalde, dacht dat het meer financieel was.. ik ga er bijna aan onderdoor en ze is er nog maar een paar dagen. mijn hele gezin is van slag.. kan niet eens eten want er ligt gewoon een steen in mijn maag... ik weet dat ik het niet mag zeggen maar soms zou ik dat ik haar daar had gelaten.. ben de hele dag aan het denken, regelen en verzorgen en .. janken...

ik weet dat jullie waarschijnlijk ook niks weten maar al zit er maar 1 bruikbare tip tussen...

inmiddel weer een dag verder.. wil jullie eerst heel erg bedanken voor de input.. wat heb ik veel aan jullie sinds het allemaal speelt.. zo lief allemaal.. doet me erg goed.. en wat een wereld van herkenning voor sommigen van jullie. het leeft dus erg.. blijkbaar.. voor mij was het echt ver van mijn bed show.. tot nu toe..

vandaag ging best goed, ze had zich opgefrist, kamer opgeruimd en ze was erg uitgerust, ze zag er fitter uit ook.. ze was niet bevuild en had een tena in.. ze had koffie gezet (waterkoker met oploskoffie) en broodje gesmeerd.. nou ik wist niet wat ik zag!! was bang toen ik de kamer inging hoor.. wat zou ik aantreffen immers.. ze heeft weer goed gegeten en we hebben vanavond zelfs ge-smst samen.. nou, als je dat kunt gaat het wel een stuk beter.. volgens de opvang daar gaat het ook beter.. ze heeft moeite om dingen terug te vinden maar ze ziet ook slecht verweg.. we gaan nog naar de opticien.. ze had nieuwe kleren aangedaan en we hebben het echt gezellig gehad..

in principe weet ik nog weinig van dementie natuurlijk. ik weet niet of dit normaal is of dat het nu echt te veel was gister in combinatie met alle stress van de reis, vermoeidheid en dat ze gister gewoon ingeklapt is en dat we nu bergopwaarts gaan.. er is iets mis, dat weet ik zeker. aankomende week hebben we een afspraak in het ziekenhuis om der na te laten kijken.. ben benieuwd wat die gaat zeggen.

@sis, kijk dat bedoel ik dus, ik heb er totaal geen ervaring mee, toen ze aankwam donderdag was niet zo ver heen als gister en vandaag dus weer beter.. zoals ik haar donderdag en vandaag zie zou ik zeggen dat ze met hulp best op zichzelf kan wonen, let wel thuiszorg en iets van tafeltje dek je.. en ik die alle finacien enz. ga doen, boodschappen dat soort dingen.. maar zoals ze gister was tja, dan zie ik dat totaal niet zitten.. het is ook zo lastig omdat ik haar 4 jaar niet heb gezien en nu in 2/3 dagen over haar leven moet beslissen. ze wil zelf niets liever dan in haar eigen huisje.. ik heb ook het gevoel dat dat haar dan rust gaat geven en dat wil ze graag..

en je hebt gelijk natuurlijk, ik wil ook graag dat het goed gaat maar ik zie wel wanneer het gaat en wanneer niet. ik ben eigenlijk ook wel hard dan en als ik echt denk dat het niet kan dan zal ik dat ook zeker inzien en erkennen.. ik heb haar natuulijk 15 jaar niet bij me gehad en ik weet dat ik nu gedaan heb al wat ik kan. Ik heb haar hierheen gehaald en ben er meer zeker van dan ooit dat het goed was.. en ook al moet ik zelf elke dag naar haar toe om te kijken hoe het gaat lekker voor der te koken enz. dan doe ik dat.. ik hou van haar... maar ik denk dat we met thuiszorg,  enz, een heel eind komen..


ze is gezien door een huisarts afgelopen donderdag en gister door ambulance broeders en daarna door een arts van de nooddienst. aankomende week gaat ze naar een geriater (schrijf je dat zo?) dat is een arts die zich met ouderdoms ziekten bezig hoyudt. wat moet ze bij een psychiater bepje??

bedankt  bepje, ik dacht al, ik mis weer iets,, haha zelfs ik word er af en toe flnik van in de war hoor.