Mensenschuw??

Neem iets mee dat hem een veilig gevoel geeft, bij mijn zoon is dat zijn ds. dan kan hij zich een beetje terugtrekken in een eigen wereldje. 
Ik zou je zoontje gewoon het eerste stukje op de arm houden en bij je houden. 

Bij mijn kinderen helpt het ook heel erg om vroeg te komen zodat ze niet in een kamer vol met onbekenden binnenkomen, maar dat de onbekenden langszaam binnenkomen. 

Praat met je zoon, ik snap dat je het eng vind. neem hem serieus. dan zal hij langzaam sterker hierin worden. ik ken het heel goed mijn kinderen de oudste twee dan vonden dit ook erg eng toen ze kleiner waren.

---

Neem het zelf op je schouders voordat je zegt dat het niet zwaar is.

ja denk hem beteje voorbereiden uitleggen dat j niet weg kan blijven ofzo
en dat hij het best eng mag vinden en bij mama mag zitten en dat hij niet hoeft wat hij niet wil
en dan idd iets mee nemen wat hem veilig gevoel geeft

heb meerdere kids in de fam kring die het lastig vinden maar t komt vaak vanzelf goed na een min of 20

Hier zijn de meiden ook nogal schuw als ze ergens naartoe gaan en ze kennen daar niemand. Vooral de jongste, die is doodsbang. Ik bereid hun altijd voor als we ergens naartoe gaan, vertel wie er ongeveer zijn en wat we er gaan doen. Dan laat ik het aan hun over wat ze willen. Willen ze gedragen worden dan doe ik dat, willen ze op schoot dan doe ik dat. Laat het hun helemaal zelf bepalen.
Je kunt er verder weinig aan doen, alleen maar voor hem zijn als hij je nodig heeft.

---

Mama van Tatum (05-02-2008) en Renske (20-05-2009)

Komt het wellicht ook juist doordat hij zich moeilijk verstaanbaar kan maken?
Mijn zoon, die zich ook moeilijk verstaanbaar kon maken, had dat rond die tijd ook. Ook bij familie... hij klapte dicht als men hem iets vroeg. Verstopte zich achter mij, onder de tafel, in een andere ruimte...

Kan je nu wel vertellen wat ik deed, haha, maar wil eerst even weten of je denkt dat daar de reden kan liggen?

geen tips...hier juist iets té vrije kinderen, maar wat lijkt mij het lastig voor hem maar ook voor jou!
hoop dat je een goede tip krijgt hier

Heeft hij dat altijd al gehad?
De jongste is net zo oud als Dinand en wil dus niks zonder grote zus om gek van te worden.
Vraag je haar iets zegt ze standaard met mijn zus?Ze wil nu ook alles hetzelfde,hetzelfde snoepje,dezelfde kleur potlood.stift,heeft zuslief een rokje aan dan wil zij dat ook enz enz enz
Ze is dus gek op fietsen,dus opa wilde vanmiddag met hun gaan fietsen,haar zus wilde niet dus zij staat te huilen dat ze wil fietsen maar niet zonder grote zus.
Logeren?Met grote zus....en idd lijkt ze ook wel mensenschuw opeens.
Nooit geweest dus ik kijk even mee want wil van dat gekopier en geklit aan grote zus af waardoor ze ook niet meer zo schuw is.

Moeilijk is dat dan he? Hier had B met 4 ook door dat hij echt anders was, oftewel anders praatte. Eerder had hij het niet door, dacht dat het aan de ander lag .
Ik heb toen veel met hem gepraat, hem uitgelegd dat we woorden nodig hebben om elkaar te begrijpen, en dat het niet erg is dat hij anders praat. Dat hij daarvoor ook naar de praatschool gaat, dat zij hem helpen om goed te leren praten. Maar dat mama hem ook kan helpen. Heb toen met hem afgesproken dat hij in ieder geval zou proberen te zeggen wat hij wilde zeggen en dat ik hem erbij zou helpen.
Dit heeft hem gesterkt, langzaam is hij toen weer uit zijn schulp gekropen en mede doordat hij natuurlijk ook vooruit ging doordat hij op de 'praatschool' zat, is het helemaal goed gekomen.

Moeilijk vond ik de mensen die zich ermee gingen bemoeien, opmerkingen maakte over zijn spraak. Van vreemden vond ik het niet erg, die wisten het natuurlijk niet. Wel van familie. Ben echt moeten opkomen voor mijn ventje.

Maar B is ook altijd wel wat mensenschuw geweest. In die zin dat hij sterk bepaalde of hij wel of niet contact wilde met de ander. Mensen die hij niet aardig vond, negeerde hij volledig... Dat gaat nu een stuk beter, hoewel hij nog niet zo open is als mijn andere 3. Maar dat hoeft ook niet.

Ik hoop dat je een weg vindt voor je mannetje. Een allemansvriend hoeft hij zeker niet te worden, maar voor hem is dit vast ook niet fijn.

voor je!

Mijn zoontje kon ook slecht praten en was ook mensenschuw, als er iemand in de lift stond ging hij er niet in en als er iemand hem tegemoed liep wilde hij al gedragen worden. hier kwam dat dus echt door zijn spraak, ook hij ging naar een speciale taal/spraak school en toen hij beter ging praten ging dat vanzelf weer weg. Hier wonen vooral oude mensen in ons flat en toen hij nog wel probeerde te praten zeiden sommige mensen jou taal spreek ik niet of ze zeiden niks omdat mijn zoontje zei dais en dan heel hard ging lachen, dat betekende dat zijn broertje lachte... denk dat hij dat dus erg aanvoelde en daardoor mensen helemaal wilde ontlopen..

Ja dat deed hij ook als hij eenmaal er toch in was maar eigenlijk wilde hij er niet eens in stappen..

maar mijn zoontje is van juni en nu 6 geworden en zit in groep 3 en kan zelfs al lezen, hij heeft alleen een sociaal emotionele achterstand eraan over gehouden, maar heeft nu geen logopedie meer! Dus hou hoop, wij hadden nooit gedacht dat hij 'gewoon' zou kunnen gaan praten, maar hij verbaasd ons keer op keer!