Mama-life
| Even Zo schreef op: 21-11-2012 12:55:04 |
Gewoon even hier van mij afschrijven. Hoop niet dat jullie het erg vinden. Sinds een aantal maanden is een collega van mij ziek. Veel taken van haar liggen nu onder mijn beheer. Pas geleden is er een vervangster begonnen, maar ik ben nog volop bezig die meid in te werken. Ik heb op mijn werk aangegeven dat het allemaal teveel is, maar ze nemen vooralsnog geen taken bij mij weg. Harder klagen durf ik niet. Ik moet blij zijn dat ik een baan heb. Ik merk dat ik steeds meer lichamelijke klachten begin te krijgen. Hoofdpijnen, migraine, brandende pijn in mijn hoofd, oververmoeidheid, hartkloppingen. En het ergste is dat ik gewoon continu het gevoel heb zo in janken uit te barsten. En dan thuis. Met mijn kindjes die momenteel veranderd zijn in hele grote stuiterballen, heb ik momenteel niet meer goed onder de duim. Ze zijn veranderd van hele lieverdjes naar kleine draakjes. (of zie ik ze momenteel zo omdat het momenteel allemaal teveel is).... Mijn boosheid naar de kinderen begint steeds erger te worden. En ik kan wel janken want zo wil ik niet tegen mijn scheetjes zijn. En dan de hele crisis en de financiele conseqenties. De hele dag ben ik aan het brainstormen hoe we nog meer kunnen bezuinigen. Maar we leven op dit moment al heel krap. We doen boodschappen op schuldsaneringsnivea. Lager kunnen we gewoon weg niet. Ik weet zelfs niet eens hoe ik nu cadeautjes voor de sint moet kopen voor mijn kindjes. Maar komt tijd komt raad en overal is een oplossing voor. (stug erin blijven geloven dat het wel goed komt). Ik weet het gewoon allemaal even niet meer. Het liefst kruip ik lekker weg onder mijn dekbed en wil pas weer wakker worden als alle ellende weer voorbij is. Ik zou gewoon even flink willen janken, maar ik moet mij groot houden voor mijn kinderen en voor mijn werk. Ik voel mij steeds ellendiger en ik merk dat ik in een dieper dag wegzak. Niemand weet hoe ik mij voel. Ik wil namelijk geen medelijden. Maar soms wordt het net even teveel wat een mens kan hebben  |
| Quote |
| Mam Van Twee schreef op: 21-11-2012 13:13:52 |
Allereerst een dikke knuf. Het klinkt allemaal niet eenvoudig. |
| Quote |
| Sabina Mv Milou En R avi schreef op: 21-11-2012 13:16:07 |
 |
| Quote |
| Moontje Mv 2 Meiden schreef op: 21-11-2012 13:21:34 |
Je zegt dat je geen medelijden wilt en dus daarom niet praat. Maar ik denk dat het misschien wel goed is om eens met een vriendin of iemand anders die je echt vertrouwd te praten. Even wat druk van de ketel even lekker uithuilen. Geloof me zelfs de sterkste mensen huilen echt waar  Het zal je problemen niet wegnemen, maar misschien kan je dan beter relativeren en wordt het iets makkelijker. Dikke voor jou! |
| Quote |
| Sabje Mv Jm En ?? schreef op: 21-11-2012 13:34:30 |
vanavond moet je maar eens lekker onder de douche een potje gaan zitten huilen, en dan lekker je bed in,dat lucht even op,en dan ben je die druk om je groot en sterk te houden even kwijt. alle kids zijn nu verandert in stuiterballen of draakjes,het is allemaal zo spannend. op je werk moet je gewoon even gas terug nemen,wat niet af is ,is maar niet af. je kan niet voor meer mensen werken,dat houd niemand vol. dus stop daarmee,je raakt echt niet zomaar je baan kwijt. en voor 5 dec wil ik je ook wel helpen,al heb je maar een paar kleine dingetjes. dat is voor jou een zorg minder en je kids zijn blij. je kan mijn gewoon een p.b sturen,ik help je graag. en anders heb ik ook nog zat van die C1000 bonnen waar je korting kan krijgen |
| Quote |
